Kabanata 17

Agad na naintindihan ni Sabrina ang lahat.

Si Grace pala ang may kagagawan ng lahat at nag-ayos nito.

Sinabi sa kanya ni Grace ilang araw noong mga nakakaraang araw na bibigyan niya siya ng sorpresa.

Biglang naramdaman ni Sabrina ang isang mainit na pakiramdam sa kanyang puso.

Hindi mahalaga kung paano siya tratuhin ni Sebastian, si Grace lamang ang may pinaramdam na init kay Sabrina sa mundong ito. Dalawang buwan na lamang ang buhay ni Grace, kaya para sa kapakanan ni Grace, si Sabrina ay kailangang makipagtulungan kay Sebastian at magpakita ng buong palabas.

‘Salamat, nanay. Gusto ko ng sorpresa ito. Inay, tingnan mo, ito ang damit na pangkasal na inihanda sa akin ni Sebastian. Maganda ba ang hitsura nito?’ Itinaas ni Sabrina ang isang sulok ng damit na pangkasal at nagtanong.

Sinuri ni Grace ang damit nang ilang beses, at pagkatapos ay nagsimula na siyang magyak.

‘Sabbie, hindi ko inasahan na ganito ka kaganda. Pinagtugma talaga kayo ni Sebastian ng langit.’ Nakangisi hanggang tainga si Grace.

Walang kabulaanan ang kanyang mga sinabi.

Hindi lang si Grace ang nakadama na sina Sabrina at Sebastian ay pinagtugma mula sa langit, ngunit naramdaman din ng mga tauhan sa restawran na ang dalawa ay isang perpektong tugma din.

‘Sabbie, hindi pa ako kainakasal sa buhay ko, at hindi rin ako nakapagsuot ng damit na pangkasal, kaya't lalo akong umaasa na ikaw ay makapagsuot ng damit na pangkasal at ikasal sa isang pinarangalan. Gayunpaman, ayaw ni Sebastian ipakita ang lahat sa marami. Dahil sa sakit ko. Kaya, naka-iskedyul ang kasal mo dito. Walang naimbitahan, ngunit maibibigay ko ang aking mga pagpapala sa iyo. Okay lang ba iyon?’ Humingi ng paumanhin si Grace kay Sabrina.

Tiyak na alam ni Sabrina ang dahilan kung bakit ayaw ni Sebastian ipakita ang mga bagay bagay. Dahil ang lahat ay isang kontraktuwal na relasyon lamang.

Gayunpaman, wala siyang sinabi sa pauna. Ngumiti lamang siya at sinabi, ‘Ma, sapat na ang iyong mga pagpapala. Kahit na maraming mga tagalabas ang dumalo sa kasal na ito, hindi ko rin naman sila makilala. Makakasama ko si Sebastian sa hinaharap at hindi ang kung sino man, kaya bakit ko pa kakailanganin ang iba pa?’

Lalong natuwa si Grace nang marinig iyon. Tinaas niya ang pulso ni Sabrina upang hawakan ang kamay nito, kaswal na naglagay ng isang esmeralda na berdeng pulseras sa pulso ni Sabrina, at ngumiti, ‘Ang aking manugang na babae ay napaka maunawain at mabait. Masaya ako. Panatag ang loob ko kahit tatawid na ako sa kabila.’ Hinawakan ni Sabrina ang kamay ni Grace at kumalas, ‘Ma, ngayon ay isang masayang okasyon para sa amin ni Sebastian, bawal kang magsabi ng mga ganyang bagay.’

‘O sige, sige, pumasok na tayo.’ Tumawa si Grace.

Si Sebastian, na hawak ni Sabrina, ay hindi masyadong nagsalita sa buong paglalakbay. Labis siyang naguguluhan. Paanong kaya ni Sabrina, na hindi namamalayang malamig sa harap ng iba, magsabi ng maraming bagay kapag kasama niya ang kanyang ina? Nasuyo niya ang kanyang ina na maging masaya talaga.

Hindi mapigilang maintig ang puso ni Sebastian.

Magkahawak-kamay ang dalawa habang naglalakad, at katabi nila si Grace na nasa wheelchair. Nakarating silang tatlo sa maliit na bulwagan sa itaas na palapag ng restawran. Ang lahat ay nakayos, at isang pari ay nakatayo sa harap ng hall.

Nang siya ay lumakad sa isang nasabing kapaligiran, biglang naramdaman ni Sabrina na ito na ang kanyang totoong kasal at mayroon siya naramdamang kabanalan.

Gayunpaman, bigla niyang naramdaman na ang kanyang nararamdaman ay kakutya kutya.

Maaari pa ba siyang magkaroon ng isang tunay na kasal sa lalaking mahal niya sa buhay na ito?

Sa tingin niya ay hindi na.

Sino sa mundo ang gugustuhin ang isang babae sa labas ng bilangguan, walang lugar para manatili, hindi makahanap ng trabaho, at magkakaroon ng anak sa labas ng kasal?

Walang magiging tao.

Dapat niyang tratuhin ang kasal na ito bilang kanyang tunay na kasal noon.

Tumayo si Sabrina sa harap ng pari at pinakinggan ang mga aral.

Nang tanungin siya ng pari, ‘Handa ka bang pakasalan si Sebastian Ford? Sa hirap at ginahawa, sa kahirapan at kayamanan, sa sakit man o kalusugan, mahalin mo ba siya nang walang pagpipigil at maging tapat sa kanya magpakailanman?"

Si Sabrina ay tumango nang apirmado at sinabi, ‘Oo!’

Nakaramdam siya ng walang kapantay na kalungkutan sa kanyang puso sa kabila ng pagsabi nito.

Tahimik niyang sinabi sa kanyang sanggol ‘Baby, nasaksihan mo ba ang kasal ni mommy? Si Mommy ay maaaring hindi na magpakasal sa buhay na ito, ngunit iisipin ko ito na paghahanap sa iyo ng tatay, okay?’

Ang tinig ng pari ay narinig sa kanilang tainga, ‘Ang ikakasal ay maaaring magpalitan na ng singsing.’

Binili nang maaga ni Sebastian ang mga singsing.Walang ideya si Sabrina kung maganda ba o hindi ang kalidad nito. Sinunod lamang niya ang mga hakbang at nakipagpalitan ng singsing kay Sebastian. Nang maiangat ni Sebastian ang kanyang kamay upang ilagay sa kanya ang singsing, muling may naramdam si Sabrina ng gabing iyon.

Nagkaroon si Sabrina ng ilusyon na si Sebastian ang lalaking iyon.

‘Maaari mo na halikan ang iyong bride.’ Ang malambing na tono ng pari ay hinila si Sabrina sa kanyang mga iniisip.

Saglit na nawala sa pag-iisip si Sabrina.

Para halikan dito si Sebastian?

Paano niya kayang gawin iyon?

Hindi niya magawang halikan ang dalawang lalaki sa maikling yugto lamang ng dalawang buwan, kahit na hindi niya nakita ang patay na lalaking iyon.

Nakaramdam siya ng pakiramdam ng pagkakasala sa kanyang puso, at naiinis siya sa sarili.

Walang siyang kamalay malay, inikot ni Sabrina ang kanyang ulo sa gilid. Mula sa malayo, inakala ni Grace, na nakaupo sa manonood, na mahiyain si Sabrina. Tumingin si Grace sa mag-asawa na may isang kaibig-ibig na ngiti.

Sa kabilang banda, si Sebastian ay pilit na sumandal, hinawakan ang mga labi at ito’y hinalikan.

Wala na siyang magagawa at hindi makakapagpumiglas sa harap ni Grace. Ang pakiramdam na kontrolado siya sa kanyang mga braso ay muling nagpapaalala sa kanya ng patay na lalaking iyon.

Parehong si Sebastian at ang lalaking iyon ay may parehong lakas na nangingibabaw.

Matapos ang halik na ito, ang kanyang buong mukha ay namula ng pula tulad ng kulay ng dugo, at si Sebastian din ay may ibang pakiramdam. Palagi niyang nararamdaman na parang nakilala niya ito dati.

Ang hindi kilalang pakiramdam ay labis siyang inis sa kanyang puso.

Ang kanyang ina ay nasa tabi niya at sinabi, ‘Nais kong lang naman ay tumanda kayong magkasama.’

Isang kasal na nasaksihan lamang ng pari at ng kanyang ina ang natapos. Gayunpaman, sa isang tiyak na sulok sa labas ng restawran, mayroon pa ring tatlong tao na nagtatago.

Ito ay sina Lincoln, Jade at Selene, ang pamilya ng tatlo. Naranasan nila ang gayong kahihiyan, kaya paano sila makuntento?

Lalo na nagselos si Selene, nagsusumiklab ang galit nito.

Ang pamilya ng tatlo ay nagmumuni-muni sa likod ng mga eksena. Dahil hindi alam ni Sebastian na si Sabrina ang taong nagligtas sa kanya ng kanyang katawan sa araw na iyon, bakit gugustuhin niyang pakasalan si Sabrina ngayong nangako siyang ikakasal kay Selene makalipas ang dalawang buwan?

Dapat mayroong ilang iba pang mga kadahilanan sa likod ng lahat ng ito.

Nagkataon, isang babaeng nagbihis bilang isang manggagawa sa pangangalaga ang dumaan sa kanila sa oras na iyon. Si Jade ay umakyat at nagbigay ng mga papuri sa 50 taong gulang na manggagawa sa pangangalaga, pagkatapos ay nagkunwaring tinanong, ‘Bakit napaka tahimik at low profile ng kasalang ito? Ni hindi nila niimbitahan ang kanilang mga kaibigan at pamilya?’

‘Buweno’ nagbuntong hininga ang manggagawa sa pangangalaga. ‘Nakalulungkot. Ang anak ng babaeng ito ay isang matagumpay na tao, ngunit mayroon lamang siyang dalawang buwan upang mabuhay. Ang babaeng ito ang gusto ng matandang ginang, ngunit ang anak ay tila hindi. Gayunpaman, nais pa rin niyang matupad ang hiling ng matandang babae, kaya't ginanap nila ang isang mababang profile na kasal dito.’

Hindi tumugon si Jade.

Kaya ayun!

Sinabi niya sa kanyang asawang si Lincoln, at sa kanyang anak na si Selene, ang magandang balita.

Lalong nagselos si Selene ‘Paano nakuha ni Sabrina ang pagmamahal ng ina ni Sebastian? Gusto ko siyang mamatay nang miserable.’

Kinuha ni Selene ang kanyang telepono at nag-dial ng isang hanay ng mga numero ‘Hayes, tulungan mo ako sa isang babae, ikaw ang bahala sa presyo!’