Pinagtaksilan at Ikinasal

Isang linggo pagkatapos maging pinal ang engagement, sumakay ako sa pinakamagarang pribadong yate sa Chicago.

Noong nakarating ako sa entrance ng banquet hall, nagkataon na nakita ko si Leonardo na nakaupo sa sofa kasama ang malaman na babae sa mga bisig niya. Nagsusuot siya ng emerald na kuwintas sa kanyang leeg.

“Mamahalin ito. Puwede ko ba talaga itong tanggapin?”

“Sweetheart, binili ko ito para lang sa iyo. Suot dapat ng sweetheart ko ang best,” sambit ni Leonardo Vittorio sa babae habang mapangakit siyang sumisiksik sa kanya.

“Magpapalit ako ng dress na babagay sa magandang kuwintas na ito,” sambit niya.

Sa oras na iyon, binuksan ko ang pinto at pumasok sa loob.

Nagkatinginan ang mga kaibigan ni Leonardo na parang may alam sila bago nagtawanan.

“Leonardo, nandito na ang anino mo!”

“Para siyang bantay na aso, binabantayan ang bawat kilos mo sa bawat sandali!”

“Pinal na ang engagement, pero binabantayan ka pa din niya ng mabuti? Pagtitipon lang naman ito ng mga magkakaibigan, at nagpakita pa siya?”

Hinawakan ni Leonardo ang wine glass niya at sumimangot sa mga salita nila, kita sa mga mata niya na hindi niya maitago halos ang pagkaubos ng kanyang pasensiya.

“Madeline, hindi ka talaga makapaghintay, ano?” Kalmado ang tono niya, pero sobrang lamig nito.

“Ginawa mong pinal ang engagement ng ating mga pamilya ng hindi hinihingi ang pahintulot ko. Ngayon, alam na ng lahat sa buong Chicago na ikakasal ka sa pamilya Vittorio. Ang galing mo.”

Nakaramdam ako ng sakit sa puso ko.

Sa nakaraan kong buhay, kahit na wala akong pakielam, at least nagpakita siya ng dating na ulirang asawa siya sa harap ng publiko. Ngayon, hindi man lang siya nagkukunwari.

Kalmado akong nagsalita. “Hindi naman kailangan ang pahintulot mo dahil hindi naman kita pakakasalan.”

Panandalian naging tahimik sa kuwarto. Pagkatapos, nagtawanan ang lahat sa buong banquet hall.

Tumawa ng sobra ang mga kaibigan ni Leonardo hanggang sa puntong hindi na sila makatayo ng tuwid. Tumingin sila sa kanya habang mapanglait na gulat ang kanilang mga ekspresyon.

“Leonardo, nababaliw ang fiancée mo! Pagaanin mo ang loob niya, kung hindi tatakutin ka niyang magpapakamatay na naman siya!”

“Madeline, ngayon playing hard to get ka naman?”

Lumapit si Leonardo sa akin. Nakakasakal ang presensiya niya.

“Marriage alliance ito ng pamilya natin. Hindi hindi ako ang pakakasalan mo, sino?”

Noong sasagot na ako, bigla siyang lumapit, naramdaman ko sa tenga ko ang hininga niya.

“Puwede ko palampasin ang ginawa mo tungkol sa engagement. Bibigyan kita ng engrandeng kasal, pero hindi ko hahayaan ang pangalan mo na mapuntasa family records. Huwag na huwag mo itong kakalimutan,” bulong niya.

Alam ng bawat miyembro ng mafia family na isang kinikilalang asawa lang ang napapasok sa family album, opisyal na nagiging parte ng angkan. Kung wala iyon, kahit na ikasal sila, isa lang tali ang asawa na puwedeng itapon.

Nanikip ang dibdib ko.

Sa nakaraan kong buhay, masunuring sinunod ni Leonardo ang pagkakasundo ng pamilya at pinakasalan ako ng walang alinlangan. Posible din kaya, na siya din, ay nabuhay muli?

Noong sasagot na ako dapat, isang mahinhin na boses ang gumulo sa amin.

“Mahal ko Leonardo, leon ko…”

Sumimangot ako. Ang boses na ito ay pagmamayari ng walang iba kung hindi si Dora Cassidy, ampon na anak na babae ng ama ko at kababata kong kaibigan.

Sampung taon na ang nakararaan, personal akong nagmakaawa sa aking ama na ampunin ang babaeng pagala-gala sa red light district. Hindi ko lubos akalain sa nakaraan kong buhay, na siya mismo ang papatay sa akin.

Sa oras na nakita niyang nagbago ang ekspresyon ko, humigpit ang kapit niya sa kanyang dress. Naluha ang kanyang mga mata at nanginig ang kanyang boses.

“Narinig ko na malapit ka ng ikasal.

“Masaya ako para sa inyong pareho.”

Bago pa siya matapos magsalita, nagsimula ng tumulo ang kanyang mga luha. Pagkatapos, tumalikod siya at tumakbo palabas ng banquet hall.

Sa sumunod na sandali, inihampas sa lamesa ni Leonardo ang wine glass niya. Malagim ang ekspresyon niya. Walang alinlangan niyang hinabol si Dora.

“Masaya ka na ngayon? Kuntento ba ang pakiramdam mo matapos siyang paiyakin? Ang sama mong babae ka!”