2: Adopted

TIP-TOEING, Dione can’t still reach the curtain bar holder. When suddenly, she felt someone’s hard chest on her back and helped her put the curtain in its holder.

“Let me put it,” it was Jax. After he put it, Dione just got the strength to look back. She was embarassed earlier because it looks like he is enclosing her to its body.

“T-thanks,” Dione sincerely said, can’t look to Jax’s eyes. She doesn’t know why, but his stares to her feels like it burns here. She’s feeling weird just by looking on his eyes.

Tumango lang si Jax sa kaniya at iniwan siya nito para muling asikasohin ang ginagawa nitong pagtulong sa kanila sa paglagay ng mga gamit nila sa bago nilang bahay. The home's exterior is a combination of windows, painted board, and mirror-polished stainless steel. It’s spacious even with the four of them, excluding Baron and Jax.

Tanging ingay lang ng dalawang kapatid ni Dione ang gumagawa ng ingay sa loob ng bahay. Busy sila sa kakalagay ng mga gamit nila, kasabay na rin ng paglilinis. Tiningnan ni Dione ang limang box na nasa gilid niya, mga gamit niya iyon na dadalhin niya sa magiging kwarto niya. Pinakita na sa kaniya kanina ni Baron ang magiging kwarto niya sa bahay, at mas malaki iyon kumpara sa dati niyang kwarto.

“Mom, dadalhin ko na itong mga gamit ko sa kwarto ko,” paalam niya sa kaniyang ina na binibihisan ang kaniyang nakababatang kapatid na babae na puno ng pawis sa kakalaro.

“Oh sige, kaya mo na ba ‘yan? Kung pwede, magpatulong ka kay Jax oh,”  napangiwi si Dione ng marinig ang pangalan ni Jax. Kaya nga napag-isipan niya na ilagay na ang mga gamit niya sa kwarto ay para makaalis siya roon. Dahil parang hindi siya makahinga kung andoon siya, hindi niya maintindihan. Siguro’y dahil sa pagod sa pag-aayos nila ng mga gamit.

“N-no, ayos—” napahinto si Dione ng makita niyang kinuha ni Jax ang dalawang box na pinaglalagyan ng kaniyang mga gamit at kinarga ito patungo sa kaniyang kwarto.

“Napakabait na bata,” rinig pa niyang sambit ng kaniyang ina. Napabuntong hininga nalang si Dione at kumuha na rin ng isang box at kinarga ito.

Lima lahat ang kwarto sa bahay ni Baron, ngunit apat lang ang okupado. Sa iisang kwarto lang matutulog ang kaniyang ina at si Baron, ganoon na rin ang dalawa niyang kapatid. At sa kaniya ang isa, and she assumed that the other one is occupied by Jax. Ang alam niya ay may isang lalaking anak si Baron, pero hindi naman niya ito nakita sa paligid, kaya inisip niyang wala rito ang anak nito.

Huminto si Dione ng huminto rin si Jax, gumilid ito sa nakasiradong pinto. Ginilid nito ang ulo para makita siya, napasinghap kaunti si Dione ngunit nagtaka rin kung bakit ito nakatingin lang sa kaniya at hindi binuksan ang pinto.

“H-huh? Bakit?” tanong ni Dione.

“I don’t want to open your door first, it’s your private place, I thought that it might offend you,” Jax explained.

Dione blinked a couple of times is she really heard it right. Bigla tuloy siyang nahiya dahil para siyang nakatitig lang sa lalaki, baka ano pang isipan nito sa kaniya.

“A-ah ganun ba. Ayos lang sa akin,” sagot naman niya sa lalaki. Ngunit siya na rin ang pumihit sa door knob at naunang pumasok sa loob ng kaniyang kwarto.

The bedroom is the epitome of warmth, thanks to the chocolate brown walls and fall foliage-inspired bedding. There’s a one large-scale piece of artwork above the bed. And a mushroom-style table lamp beside the bed.

“Ilagay mo nalang diyan, Jax,” sambit ni Dione pagkatapos niyang mailapag sa sahig ang dala niyang box. Dahan-dahang inilapag ni Jax paisa-isa ang box sa sahig. Tinanguan niya si Dione at lalabas na sana ng tinawag siya ng babae.

“A-ah, Jax, salamat,” pasalamat nito sa kaniya. Lumingon si Jax at muling tinanguan si Dione.

“Ako na kukuha ng dalawang box,” sambit nito at muling naglakad palabas. Wala nang nagawa si Dione kun’di ang hayaan si Jax na kunin ang natitira niya pang mga gamit.

Lumapit si Dione sa kaniyang kama at hinawakan iyon kung hindi ba maalikabok, at mukhang pinalinisan naman ni Baron ang buong kwarto dahil malinis naman ang paligid at kama. Tinanggal niya ang suot niyang sapatos at tumalon sa kama.

“Ah, sarap,” Dione grunted when she fell the soft matress on her back. She spread her arms in the bed and let herself relax for a moment. Doon lang siya nakaramdam ng pagod mula sa pagbiyahe ng ilang oras at pag-aayos ng mga gamit. Kaya naman hindi na niya namalayan na nakatulog na pala siya.

And so, when Jax entered the room again, nadatnan nalang niya ay ang natutulog na si Dione. Mahimbing na ang tulog nito kaya hindi na siya nag-abalang gisingin ito. Dahan dahan niyang inilapag sa sahig ang dala niyang dalawang box.

Hindi pa siya lumabas kaagad pagkatapos niyang ilapag ang mga ito. Instead, he stares at Dione and clutch his chest where his heart is located. It is as if, his ribs are going to break soon because of how wild his heart’s beating. Hindi niya alam kung coincidence lang ba na nangyayari ito kung kaharap niya ang babae. But he just thinks that it’s because of his sickness which she has since he was young. Kaya pinipilit niyang binabalewala iyon.

Napagdesisyonan na niyang lumabas pagkatapos ng ilang minuto, at naisipan niyang pumanhik na rin sa kaniyang kwarto. Tutal ay tapos na rin naman silang mag-ayos ng mga gamit. At tatawagin naman siya ng kaniyang amo kung may i-u-utos ito sa kaniya.

Pagkarating niya sa kaniyang kwarto na nasa pinakadulo, agad siyang lumapit sa kaniyang side table at kinuha ang isang lagayan ng gamot. Kumuha siya ng isang tabletas at ininom ito ng walang tubig.

Ang taong kumupkop sa kaniya ang nagbigay sa kaniya ng gamot na iyon simula ng amponin siya nito. Isa itong scientist kaya naman hindi masyadong mahirap ang kaniyang buhay. Bilang pasasalamat, nagtrabaho siya sa anak nito na si Baron para tulongan ito sa mga gawain.

Nahiga na siya sa kaniyang kama at nanatiling nakatitig sa kisame ng ilang oras bago dinapuan ng antok.