Mag-log inHabol habol ko ang hininga ko, pilit na pumapalag sa pagkakahawak niya sakin, umibabaw siya sa akin at ramdam ko ang bigat ng presensya niya. Lumuwag man ng bahagya ang pagkakahawak niya sakin, sapat na ang titig niya para iparamdam na wala akong kawala.
“Move,” I whispered, kahit mahina.He tilted his head, amused. “Move? You’re ordering me now?”“I’m telling you to let me go, Sebastian!” pinilit kong itulak ang dibdib niya pero parang bato. Hindi siya gumalaw ni kaunti.He chuckled, mababa at puno ng pang-uuyam. “Ang tapang ng boses mo, Elena… pero this?” bumaba ang kamay niya sa bewang ko, ramdam kong kinuryente ako sa simpleng dampi. “…your body says otherwise.”“Maybe..” Napasinghap ako nang tuluyan niyang dinala ang kamay niya sa hita ko. Mainit, mabigat, parang nagmamarka ng teritoryo. Pinilit kong ipitin ang mga binti ko pero hinila niya iyon nang marahan, pilit na binubuksan.“Stop fighting me,” bulong niya.“STahimik ang buong kwarto maliban sa steady beep ng monitor ni Elias.Madaling araw na. Hindi ko na alam kung ilang oras na akong gising, basta ang alam ko lang… ayokong lumayo kahit isang segundo.Si Sebastian, nandun sa isang sulok, nakaupo sa couch na parang hindi rin mapakali. Hindi siya makatulog—halata sa bawat paghinga niya. Ilang beses ko siyang nakikitang tumatayo para tingnan si Elias, tapos babalik ulit, parang hindi niya alam kung saan lulugar.Ako naman, hindi bumibitaw sa kamay ng anak ko.Pinagmamasdan ko lang si Elias. Ang liit ng katawan niya sa malaking hospital bed…Ang oxygen line sa ilong…Ang wires sa dibdib…At bawat beep ng machine parang suntok sa dibdib ko.I would trade places with him in a heartbeat.Kahit ngayon. Kahit agad-agad.Pero pilit kong pinapatatag ang loob ko.Maya-maya, narinig kong umungol si Elias. Mahina, parang may hinihintay… o may hinahanap, kaya agad akong yumuko.“Baby? I’m here… mama’s here,” bulong ko agad, kinakabahan kung ano na naman
Ang saya ng umaga.Rinig ko ang tawa ni Elias sa bakuran, sabay halakhak ni Sebastian habang hinahabol nila ang bola. Si Sarmiento naman, nakatambay sa gilid, nakangiti habang nanonood.Nakaupo ako sa may terasa, may hawak na tasa ng kape, pinagmamasdan lang silang tatlo, “Papa! catch!” tili ni Elias habang iniitsa ang bola.Pero ilang segundo lang, parang biglang bumagal ang lahat.Nakita kong huminto si Elias sa gitna ng damuhan, nakatingin lang sa bola, nakangiti pero bigla nalang bumagsak ang katawan niya.“E-Elias?!” sigaw ko, nabitawan ko ang tasa at agad na tumakbo papalapit sa anak ko. Namilog ang mga mata ni Sebastian at agad siyang lumuhod dahilan para masapo niya agad si Elias.“Elias! Hey, hey, anak, look at Papa…open your eyes—” nanginginig na tawag ni Sebastian kay Elias habang marahan niyang tinatapik ang pisngi nito, at doon ko lang napansin… nangingisay na si Elias.“Sebastian! A-anong nangyayari?!” halos pasigaw kong tanong, hawak ko na agad ang braso ng anak ko na
NAGISING ako sa amoy ng parang ginigisa kaya napatayo agad ako, ng makalabas ako ng kuwarto namin ni Elias ay bumungad sakin si Sarmiento na naghihiwa ng karne“Goodmorning Ma’am Elena” bati nito sakin kaya ilang kong nginitian ito. “Goodmorning, Elena” Si Sebastian, pagtingin ko ay nasa harap siya ng kalan at nag gigisa ng bawang at sibuyas.“Okay lang ba na nandito si Sarmiento?” biglang tanong ni Sebastian, hindi ako agad nakasagot, pero tumango nalang ako at umupo.Pagka-upo ko ay nakita kong sumenyas si Sebastian kay Sarmiento, bigla bigla nalang binitawan ni Sarmiento ang hinihiwa niya at mabilis na lumapit kay Sebastian at kinuha ang hawak nitong sandok, habang si Sebastian naman ay kumuha ng tasa at nagtimpla ng kape.“Magkape ka na muna habang nagluluto ako—k-kami, kami ni Sarmiento” saad nito at inabo sakin ang tasa. Hindi ko alam kung bakit tila hindi ako makapagsalita ngayon, para bang hindi ako makapaniwala sa ginagawa nila.“H-hindi naman kaila—” “No, i-i want to learn
Matapos ang yakapan naming tatlo ay nagsimula na kaming mag almusal ng ayain na kami ni Jophine. Napatingin ako kay Jophine na tahimik lang, hindi ako sanay na tahimik siya kaya naman tinapik ko ang kamay niya ng bahagya.“Ang tahimik mo.” mahina kong sabi…“E kasi ate…” huminto siya at tumingin kay Sebastian habang si Sebastian naman ay nagtatakang napatingin sakin. “Kasi?” tanong ko kay Jophine. “Pwedeng ibulong ko na lang? nakakahiya kasi baka marinig ng papa ni Elias.” nahihiya nitong sabi kaya napakunot ako ng noo.“Ayos lang yan, ano ba kasi yun?” pangungulit ko pa sakaniya. “Nakakahiya kasi… pero… ang guwapo po pala ng papa ni Elias ate!” tili nito, kaya taas kilay akong napatingin kay Sebastian na abot tenga ang ngiti.“Nahiya ka pa sa lagay na yan ah?” biro ko kay Jophine na nakatakip ang bibig ngayon ng kamay niya.“Pogi ako tita e, syempre pogi rin si Papa” nakabungis ngis namang sabi ni Elias kaya natawa nalang kami, habang si Sebastian ay marahang hinaplos sa ulo si Elia
Maaga akong nagising para maghanda ng agahan, habang nagluluto ako ay bigla nalang may yumakap sa binti ko. Si Elias.“Goodmorning” bati ko sakaniya at binuhat siya. “Mama, where’s papa?” tanong agad niya. Hindi ako agad nakaimik, hindi ko alam kung handa na ba talaga akong magkausap ang mag-ama… “Mama?” napangiti ako ng tawagin niya ako ulit at gamit ang maliit niyang kamay ay hinarap niya ako sakaniya.“He’s inside of that room anak, gusto mo ba talaga makita si papa?” mahinahon kong tanong. “Opo.” agad niyang sagot.Ibinaba ko siya at inalalayan na buksan ang pinto ng kuwarto kung saan nagpapahinga si Sebastian. Pagbukas ng pinto ay agad na pumasok si Elias, at agad na pumatong kay Sebastian at niyakap ito.“Papa..” bulong ni Elias habang tinatapik ang papa niya sa dibdib.“Mama, may fever po si papa?” tanong niya, at tumango naman agad ako. Napaayos ako ng tayo mula sa pagkakapantay ko sa pinto ng makita ko si Sebastian na dahan dahang umupo mula sa pagkakahiga. “Pa..papa?” mangha
Pagkapasok namin sa sala, inilapag namin siya sa sofa. Agad kong kinuha ang tuwalya, pinunasan ang mukha niya habang si Lucas ay pinapakiramdaman ang pulso.“He’s still breathing,” ani Lucas “But he’s burning up.” may pag aalalang sabi niya.“Kakausapin ko si Jophine na doon muna sa kuwarto namin ni Elias, pwede bang buhtin natin siya papunta sa kuwarto ni Jophine?” pakiusap ko kay Lucas na agad naman niyang tinugunan.Habang binubuhat namin si Sebastian nararamdaman kong nanginginig pa rin ang kamay ko, hindi lang sa lamig, kundi sa guilt, sa kaba at awa.Pagdating sa kuwarto ni Jophine ay inayos namin siya sa kama. Tinanggal ko ang coat at sapatos niya, at tinakpan siya ng makapal na kumot.Tahimik lang si Lucas. Habang pinagmamasdan ko si Sebastian, at di ako mapakali sa paulit ulit na pag aayos sa kumot niya, kung may parte ba na dadaanan ng hangin na maging sanhi na lamigin siya.“Do you love him?” biglang tanong ni Lucas, deretsyo lang ‘yon walang kahit na anong emosyon na masis







