Semua Bab RUTHLESS BILLIONAIRE'S DEAL FOR DESIRE (SSPG): Bab 1 - Bab 10

Sa sandaling titigan na iyon ay agad ring naputol dahil biglang bumungad si Mrs. Perez, i don't want to call her ‘mom’ dahil hindi naman siya nagpapakananay sakin all this time.“Good afternoon Mr. Montlaire!” bati nito nakangiti kay Mr. Montlaire and she even add to glare at me na para bang inaagawan ko siya ng eksena.“G-good afternoon.” dinig kong sabi ni Mr. Montlaire, hindi na ako nakiisyoso pa o nagbigay ng kahit ilang segundo para tignan sila. Im a busy person, at wala akong oras para makialam sa mga negosasyon na hindi naman ako parte. Im just an ordinary employee here, kahit anak pa ako ng may-ari.“Tangina! grabe yung pag-ka-intimidating niya like, maiihi ka sa sobrang kaba, huminga ka ba habang naglalakad siya kanina padaan satin?” dinig kong sabi ni Drina on of my office mate sa katabi nitong si Elaine na parang sa bar ang trabaho dahil sa suot nito. “Oa mo, grabe ka sa ‘maiihi?’ ako maiihi lang ako pag naikama ko yang si Mr. Montlaire!” mayabang na sabi nito, at dahil ro’

Gabi na ng sa tingin ko ay makarating na kami sa kung saan ma’n ang puountahan namin, pag-bukas ng bodyguard sa pinto ng limousine , ay tumambad sa harapan ko ang napakalaking pinto, kulay itim at gold ito. “Welcome to Casa Montlaire!” bati ng isang babae na around 50s ang edad at yumuko sa harapan ko. “Don’t be to formal, Anda, she's just my personal assistant.” bungad ni Sebastian. After what he did to me?! Halos hindi ako makahakbang ng maayos dahil sa hapdi sa parteng gitna ko, kahit daliri kang niya ang pumasok sakin para narin akong hinahati sa dalawa, paano nalang kung naituloy pa niya ang balak niyang gawin sakin kanina? Kinuha ng isa sa bodyguard ang maleta ko habang si Ma’am Anda naman ay inalalayan ako. “Ano bang nangyari sayo? bakit para kang lantang gulay?” tanong nito sakin, ngumiti lang ako “Napagod lang po ako sa byahe.” sagot ko, maya maya ay naramdaman ko bigla ang paghawak niya sa leeg, at pisngi ko. “Si Sir ba ang may gawa niyan?” napatingin ako sakaniya,

Nakarinig ako ng huni ng ibon, napamulat ako bahagya ng mata at tumama agad sakin ang sikat ng araw na sumisilip sa bintana ng kuwarto ko. Hindi ko alam kung anong oras o kung paano ako nakatulog kagabi, basta ang alam ko lang ay pagkatapos kong naligo ay dumeretsyo na ako sa kuwarto ko at umiyak ng umiyak. Bumaba ako sa kama, suot ang silk white dress ko na lampas tuhod ang haba, bahagya kong pinusod ang mahaba at itim kong buhok. Humarap ako sa salamin, halata ang mugto ng mata ko, medyo namumula rin. Kaya mo yan Elena! kaya mo ‘to Nginitian ko ang sarili sa salamin, lumabas ako ng kuwarto at bumaba na papunta sa Dining Hall. The scent of freshly brewed coffee filled the air, mixed with the buttery aroma of croissants and the rich, savory smell of bacon and eggs. Normally, ganitong amoy would’ve been comforting. Pero ngayon, habang nakaupo ako sa dulo ng mahaba at mala-royalty na dining table, it felt more like suffocati

Ang halik kong iyon ay ang naging tulay sa biglaang pag agrisibo sa paghalik ni Sebastian, para siyang gutom na asong lobo at ngayon lamang nakakain. “I told you Elena..” bulong niya sa pagitan ng halikan namin. Kumapit ako sa batok niya, pinaupo ako nito habang patuloy parin akong marahas na hinahalikan. “S-sebastian--” a moaned escape again from my mouth hindi ko na yata talaga kayang pigilan ito.. “Yes Elena, moan my name, say my name as if you're begging for more, you crave for more!” gigil ang bawat labas ng salita sa bibig niya. Bumaba ito banda sa hita ko, bawat halik, bawat paghagod ng dila niya sa hita ko ay tila ba gusto kong ituloy lang niya hanggang sa marating ang hangganan ko. Napakapit ako sa buhok niya ng maramdaman ko ang dila niya sa bukana ng pagkababae ko. “It’s sweet.” ngisi niya sakin at isinubsob muli ang sarili niya sa pagkababae ko. “S-shit Sebastian!”

Hindi ako makatulog. Mula nang dumating ako sa Casa Montlaire, parang nabura na ang konsepto ng payapa at tahimik na gabi. Laging may nakatingin, laging may bantay, laging may pakiramdam na nasa paligid lang siya, naglalakad lakad, hindi rin makatulog... Pakiramdam ko mauulit ang nangyari kagabi, baka pumasok ulit siyarito sa kuwarto ko ng hindi ko namamalayan. Natatakot ako sa bawat tanggi ko sa bandang huli ay bibigay rin ako. Sa tuwing lalapit siya, sa bawat oras na magsalita siya at kokontrahin ko bawat utos niya, kapalit non ay ang nakakatakot na ngisi niya. Ang matatalim na titig niya, alam kong sa bawat paglalaban ko ay may kaakibat na parusa, at ngayong gabi... natatakot ako para sa sarili ko.Sinubukan kong mahiga sa gilid ng kama, nakayakap sa unan. Sinubukan kong ipikit ang mga mata, pero tanging ang mukha niya ang nakikita ko, ang malamig na mga mata, ang mabigat na tinig na laging nag-uutos, at ang mapanganib na ngiti na parang may tinatagong l