ChantriaBuong umaga ko yatang kinakalbo ang damo rito sa bakuran ko dahil sa lalaking โyon. Paano ko maiintindihan ang gusto niyang sabihin kung hindi siya magsasalita? Hindi naman ako manghuhula!Nakakairita ang ugali niya. Ibang-iba sa ugali ng nanay at tatay niya. Kaunti na lang talaga ang makukumbinsi na akong ampon siya.Nang makapananghalian ay si Aling Tryna naman ang kumatok at pinagdala ako ng pagkain. Nahihiya kong tinanggap ang isang mangkok ng adobo bago siya pinatuloy sa bahay ko.โHindi na po dapat kayo nag-abala pa, Aling Tryna.โ Pinaupo ko siya sa sofa. โMabubuhay naman po ako sa mga de lata na nabili ko kanina riyan sa tindahan. Iโm not picky with foods.โโAno ka ba naman. Hindi ka dapat masanay kumain ng mga preservatives na โyan. Hindi maganda sa kalusugan. At saka nagluto talaga si Iwatani ng marami para bigyan ka. Kahit hindi niya sabihin ay alam kong para sa โyo โyan.โMay kung anong sumipa sa tiyan ko dahil sa narinig. โPinagluto po ako ni Iwatani?โโOo. Pasens
ChantriaNang mahimasmasan ako ay saka lang ako tumigil sa paglalakad at huminga nang malalim. Hindi ko na muna pinansin si Iwatani na nakatingin lang din sa ginagawa ko.I know that he has a lot of questions right now. Itโs either ayaw niya lang magtanong o wala lang talaga siyang pakialam kung ano ang nasaksihan niya. Mas mabuti na rin dahil ayokong magtanong pa siya nang magtanong. Baka maungkat lang ang nangyari sa nakaraan. Ayokong makita niyang mahina ako sa tuwing pinag-uusapan ang nangyari.โLetโs take a rest,โ ani niya. โPwede naman tayong mag-tour sa ibang araw.โAgad akong tumango. Sa totoo lang, kanina ko pa dapat siya aayaing umuwi. Masyadong malawak ang campus at aminado akong pagod na โko. Iโm not fit enough to continue touring. At isa pa, marami pa naman akong time para libutin ang campus kahit may pasok na.โAnyway,โ sabi ko, โare we classmates?โ Nagsimula na kaming maglakad patungong parking lot. Magkatabi lang kaming dalawa at may kaunting distansya sa pagitan namin
ChantriaHinatid ako sa labas ni Iwatani kahit na magkapit-bahay lang naman kami. Ayon sa kaniya ay madilim na sa labas. At hanggaโt nasa labas ako ay kailangan niya akong bantayan sa lahat ng oras. Nagkibit-balikat na lang ako at hinayaan siya dahil may punto naman siya.Nang makarating kami sa tapat ng bahay ko ay hinarap ko siya at nagpasalamat.โTrabaho kong protektahan ka, Seanne.โNapanguso na lang ako. Sabi ko nga. Pero kung bakit sumikip ang dibdib ko dahil sa sinabi niya ay wala akong ideya. โMaraming salamat pa rin. Saka salamat sa masarap na Sinigang. Pwedeng-pwede ka na mag-asawa,โ biro ko.Kumunot ang noo niya dahil sa sinabi ko. โWala pa akong balak mag-asawa kahit na marunong akong magluto. Hindi naman iyon ang basehan kung pwede nang mag-asawa o hindi.โNapaawang ang bibig ko at hindi makapaniwalang tumingin sa kaniya. โThat was a joke, Iwatani.โTumikhim siya. โI know.โโNo, you donโt. Alam mo, minsan, masarap ding makipag-usap sa mga tao. Try mo.โโAnong ibig mo sabi
ChantriaBored na bored akong nakikinig sa adviser namin at sa mga palatuntunang dapat sundin sa klase. Halos paulit-ulit na lang ang sinasabi niya na para bang mga elementary student kami na hindi agad makaintindi.Not to mention, itong mga sinasabi niya naman ay ang talagang inaasahang gawin naming mga estudyante niya kaya bakit kailangang ulit-ulitin? Wala na tuloy akong nagawa kung hindi ang mangalumbaba sa lamesa ko at tumitig sa kawalan.โMakinig ka,โ bulong ni Iwatani.โI already know what sheโs saying. Hindi ka ba nabo-bored? Dapat ay nagsimula na tayong magklase. Sayang ang oras.โNapabuntonghininga na lang si Iwatani at hindi na nagsalita. Siya na lang ang nakinig para sa โming dalawa kahit na alam kong narinig na niya โto nang paulit-ulit noon. I donโt understand the need to listen to this all the time. Halos lahat ng sumunod na subjects ay ganito ang sinasabi.Nagawi naman ang tingin ko sa lalaking ngayon ko lang nalaman ang pangalan. Dahil nagpakilala kaming dalawang tran
ChantriaPinatawag si Iwatani sa office nang nasa kalagitnaan kami ng klase. Hindi naman sinabi kung bakit pero wala na siyang nagawa. Muli niya lang akong sinulyapan bago isinara ang pinto ng room namin.Napabuntonghininga na lang ako at nagsimulang mag-take down notes. Nagkaroon na kami ng activity kanina para malaman daw namin kung ano na ang nalalaman namin sa subject niya. Ngayon naman ay nagsisimula na siyang magturo.Matapos ang lesson ay inutusan niya ang vice president, which is ako, na dalhin ang mga notebook namin sa faculty niya para i-check ang activity. To my surprise, Gab volunteered to help me. Noong una ay aapila dapat ako. Pero nang hawak na niya ang halos lahat ng notebook ay wala na akong nagawa. Hindi naman din umangal ang teacher namin.Wala namang kaso sa โkin kung may tumulong pero nagdadalawang isip lang naman ako dahil itong si Gab pa ang nagboluntaryo. Baka mamaya ay paulanan na naman ako ng kung ano-anong maaanghang na salita. This time, ako na lang ang pop
ChantriaPagdating namin sa gym ay may karamihan ang mga tao. Ayon sa kaniya ay marami talagang pumupunta rito kapag hapon. Sa umaga naman ay iilan lang. Tutal ay alas dyes ang klase namin, sinabihan ko siyang ayos lang sa โkin kung sa umaga na lang kami.Mas ayos na rin โyon dahil hindi ko kayang gabihin dito. Iโd rather wake up early than sleep late.โMag-stretch ka muna ng katawan,โ ani Iwatani. โPagkatapos ay saka ka mag-lift ng magaang weights. Kailangan muna nating i-warm up ang katawan mo. Kailan ka huling nagbuhat?โHindi ko alam kung paano niya nalamang nagbubuhat ako pero hindi ko na tinanong. โThree or four months ago?โ patanong na sagot ko.โReally?โโYeah, I know. Matagal-tagal na rin dahil tumigil ako. I thought it wonโt be useful anymore.โ Umirap na lang ako dahil alam ko namang kasalanan ko. No need to rub it on my face.โOkay. Weโll start from scratch. Sabihan mo ako kapag tapos ka na para ma-guide kita. Kauusapin ko lang si Coach Jay.โI watched him as he jogs toward
ChantriaSa unli Samgyupsal namin napiling mag-dinner dahil mahilig pala โtong dalawa sa mga korean foods. Honestly, Iโve never tried korean foods before. Ang madalas kong kainin sa Canada ay Canadian, Thai at Mexican foods. Kahit nga roon ay hindi ako kumakain ng Fililipino foods maliban kung magpaluto si Carleigh. Siya kasi ang mahilig doon.Itong si Lorreine naman ang mahilig sa Samgyupsal at sa Japanese foods naman itong si Louella. Noong nakaraan daw kasi ay nag-ramen na sila kaya pinagbigyan naman niya ngayon ang kaibigan.Habang kumakain tuloy kami ay hindi ko maiwasang hindi mainggit sa pagkakaibigan nila. Sobrang close kasi nila kahit na medyo tahimik talaga โtong si Louella. Iyong simpleng pagpapaabot lang ng dish ay sobrang natural sa kanilang dalawa.I have a friend in Canada, Jackson. Pero hindi kami ganito ka-close. Siguro close kami kapag sa gala. Mahilig kasi kaming dalawa mag-travel noon lalo na ang mag-hike. Doon din kami nagkakilalang dalawa kaya iyon na ang naging
ChantriaGaya ng inaasahan ay nakaabang na si Iwatani sa โkin sa labas habang nakasandal sa pinto ng sasakyan niya. Pinagbuksan niya ako kaya mahina lang akong nagpasalamat.Buong araw na naman kaming magkasama. Alam kong hindi maiiwasang kausapin ko siya dahil halos lahat ng dapat kong gawin ngayong araw ay may kinalaman sa kaniya. Pero as much as possible, ayoko siyang makausap kapag hindi naman talaga kailangan.If itโs about school, Iโll talk to him. Kung about sa gym, I can handle that. If itโs about Aling Tryna, Iโll go with the flow. Pero hindi ko na kayang makipag-asaran pa sa kaniya. Hindi ko na kayang marinig ang mga lame joke niya at tumawa na parang wala lang.Mukhang wala rin naman siyang balak na kausapin ako kaya mas magiging madali na lang ang lahat. Sa tingin ko nga ay pabor pa โto sa kaniya dahil hindi na niya ako kailangang plastic-in pa. He should have told me about it before, para hindi na siya nahirapang pakisamahan ako. We can be like this from the start. Eh โdi
ChantriaDahan-dahan kong dinilat ang mga mata ko pero agad rin napapikit dahil sa sakit ng ulo ko. Pero nang bumalik sa โkin ang lahat ng nangyari ay mabilis akong bumangon mula sa kama ko. Hindi ko na ininda pa ang kumikirot kong sentido dahil isa lang ang gusto kong makita ngayon.โCarleigh!โ bulalas ko nang makarating ako sa sala ng bahay namin ni Chanel. Sabay na napalingon sa โkin sina Chanel at Iwatani na naglalaro ng xbox. Agad na hininto ni Iwatani ang nilalaro nila para kausapin ako.โSheโs in the kitchen,โ sagot ni Chanel. โShe said she wanted to cook for you.โHindi ko na tinapos ang sinasabi niya at kumaripas na ng takbo sa kusina. There I saw her back turned on me. Naghahalo siya ng kung ano sa kawali. Muli na namang tumulo ang luha ko sa mga mata. I canโt believe that sheโs really here. Hindi panaginip ang lahat. Nandito nga siya sa harap ko.โCarleighโฆโNapaharap siya saglit, gulat sa biglaan kong pagsasalita. โChantria, youโre awake. Okay na ba ang pakiramdam mo? Na
Chantria โWoah! Woah! Calm down, princess,โ ani Lance habang nakataas ang dalawang kamay sa ere. โAng sabi mo kaibigan mo si Iwatani. You lied to me!โ โHindi ako nagsinungaling, binibini. Best friend ko si Iwatani.โ โKung kaibigan mo siya, bakit mo kasama ang isang โto?โ Tinutok ko ang baril kay Gab na kalmado lang na nakatayo malapit sa isang sasakyan. Nakasandal pa siya roon habang nakatitig sa โkin na para bang hindi siya natatakot sa hawak ko. โSi Isaac? Bakit? Hindi ko siya best friend pero kaibigan ko rin siya. Kilala mo ba siya?โ โHindi ko lang siya kilala. Kilalang-kilala ko siya.โ Napatingin siya sa kaibigan niya nang nagtatanong kaya sumagot si Gab. โSiya si Chantria, Lance. O mas kilala mo bilang si Seanne.โ Nalaglag ang panga ni Lance at tila naestatwa sa kinatatayuan niya. โIto โyong babaeng kinababaliwan mo? Hindi ko inaasahang ganito pala ang tipo mo.โ Sinubukan kong huwag magpaapekto sa sinabi ni Lance. Baka nagsisinungaling siya. Hindi. Tiyak na nagsisinungali
Chantria Matapos ang mahabang araw ko sa trabaho ay dumeretso ako sa bahay namin ni Chanel. And yes, weโre still living together. Iyon nga lang, madalang kaming magkita bukod sa umaga bago pumasok. Pero nagulat ako dahil ang aga niyang nakauwi ngayon. โYouโre early,โ bungad ko. Sumalampak din ako sa sofa at dumukot ng kinakain niyang chichirya. โPara bago naman. I need a break.โ Saglit kaming natahimik habang nanonood sa TV nang bigla siyang magsalita. โI heard the one who killed Carleigh is caught.โ Mahina ang boses niya, sapat lang para marinig ko. โI donโt know yet. Pero ayon kay Lorreine, may kinalaman โyong lalaking nahuli nila sa nangyari. Hindi ko alam kung siya na ba โyong pumatay o may iba pa.โ โBakit parang nagdadalawang isip ka pa? This is what weโve been waiting for, right? Ang mahanap ang killer.โ โHindi ko alam. I donโt think I can face him yet.โ Pinatay niya ang TV bago ako hinarap. โLet me ask you something. Ano bang gusto mong gawin? Anong paghihiganti ba ang p
Chantria Binaba ko ang cap na suot ko para itago ang mukha ko kahit papaano. In-adjust ko rin ang pekeng salamin ko para makita nang maayos ang dinadaanan. Nagpatuloy ako sa pagtulak ng mga gamit panglinis papunta sa elevator. May ilan akong nakasabay na binati ko. Binati naman nila ako pabalik ngunit hindi na nang-usisa pa. I need to act as natural as possible. Ayokong mahuli ako matapos ang lahat ng ginawa ko para lang sa misyong โto. Hindi ako aalis sa hotel nang wala akong nakikitang ebidensya laban sa kanila. Nang makarating ako sa ikalabing-dalawang palapag ay bumaba na ako. Patuloy kong tinutulak ang mga panlinis papunta sa room ni Gab. Tumingin muna ako sa kanan at kaliwa bago pinasok ang card at nag-swipe. Pigil-hininga ko pa โyong ginawa hanggang sa tumunog ang lock hudyat na bumukas na ang pinto. Maaasahan talaga si Lorreine sa mga ganitong gawain. At tiyak naman babatukan ako ni Chanel kapag nalaman niya โto. Iwatani doesnโt want me to do these things too kaya hindi
ChantriaTulala ako habang nakatingin sa kawalan. Hindi pa rin mawala sa โmin ang naging tagpo sa 7/11 kanina. Hindi ako makapaniwalang nakita ko ulit siya matapos ang maraming buwan.And he was not looking for me, he said. Hindi siya magpapakita kung ayaw ko siyang makita. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako dahil sa sinabi niyang โyon o ano. But one thing is for sure, he still loves me. Chanel is right. He loves me. Well, hindi siya sigurado kung mahal ba talaga niya ako o hindi pero sabi niya, hindi nagbago ang nararamdaman niya.Thereโs something inside me, hoping na sana ay nagsasabi siya ng totoo. May parte sa โkin na naniniwalang wala talaga siyang kinalaman sa kung ano man ang ginagawa ng dad niya. Naipit lang siya.Ngayon, I just have to wait. Maghintay sa kung ano man ang plano niyang gawin. Hindi ko alam kung anong klaseng plano ang gagawin niya, but I will believe in him.โAkin na nga lang โyang ice cream mo.โ Hinablot na ni Chanel ang hawak kong ice cream bago pa ako maka
ChantriaโCongratulations on passing the interview,โ ani HR manager na si Maโam Dianne Guttierez. โFrom here on out, youโll be assigned to different leaders to guide you. I want to introduce to you Miss Anna Marshall, the head of the marketing department.โNagpakilala naman ang isang matangkad na babaeng may suot na eyeglasses. Matapos nโon ay pinakilala sina Lorreine at Louella na silang magiging apprentice ni Miss Marshall.โAnd Miss Yao Lu, the head of the general management.โ Siya naman โyong mas maliit na babae na may suot ding eyeglasses pero mas makapal.Tumango naman kami ni Chanel nang tawagin niya ang pangalan namin. Sa kaniya kami naka-assign. Tanging si Maโam Dianne lang ang nakakaalam kung sino kaming dalawa ni Chanel para na rin maiwasang ang favoritism sa kompanya. Ayaw rin namin magkaroon ng priviledge sa pagiging apprentice namin dito. Malaki na ngang tulong na nakapasok kami rito kahit na magkokolehiyo pa lang kami. Ayaw naman naming sagarin ang impluwensya namin. M
ChantriaโBakit naman gulat na gulat ka na makita ako?โ tanong niya. โI told you Iโm coming today, right? Nakalimutan mo ba?โPinilit ko ang sarili ko na ngumiti pero hilaw ang kinalabasan nโon. โIโIโm justโฆ yeah. I forgot.โMahina siyang natawa. โThatโs okay. Iโll wait for you here para makapag-ayos ka. Weโre going somewhere, and youโre going to love it.โTumalikod siya at akmang babalik sa sasakyan niya nang tawagin ko siya. Humarap siya sa โkin nang may nagtatanong na tingin.โWhat? May problema ba?โ He ambled near me. Inilahad niya ang kamay niya sa โkin pero hindi ko โyon tinanggap.โLetโs not go today. Iโm not feeling well.โHindi niya pinansin ang hindi ko pagtanggap sa kamay niya at hinawakan na lang ang noo ko. โYou donโt have a fever. Pero kung masama ang pakiramdam mo, letโs go there next time. Teka at bibilhan kita ng gamot.โBefore I could stop him, nakaalis na siya. Napabuntonghininga na lang ako bago pumasok sa loob. Kailangan kong makaisip ng paraan para mapaalis siya
ChantriaHumigop ako sa baso ko na may kape bago humarap kay Iwatani. Narito kami sa sala para ipakilala sa โkin ang mga importanteng tao sa mundo ng business. Ito ang unang hakbang sa gagawin kong paghihiganti. Syempre, kailangan kong malaman kung sino ba ang mga makakabangga ko. Hindi naman pwedeng bangga lang ako nang bangga nang walang alam.โFirst of all, ang Zima Company. Ang kompanya ng dad mo.โ Aangal na sana ako pero hindi niya ako hinayaan. โKahit na ikaw ang tagapagmana nito, alam kong hindi mo pa kilala ang lahat ng mga tauhan ng dad mo. Tama ba?โNapaisip naman ako pero tama nga siya. Wala akong kilala. Alam kong si Joaquin ang sekretarya ni dad noon pero nang mawala siya ay hindi ko na alam kung sino ang pumalit. Miski ang member ng boards ay hindi ko pa opisyal na na-meet dahil din sa nangyari.Nilapag niya ang litrato ni dad sa mesa na agad kong dinungaw. โPhilippio Geronimo Zima. Ang presidente at CEO ng Zima Corp. As you may know, may mga pag-aari siyang hotels, res
ChantriaโSo, whoโs the other guy?โ tanong niya habang nakatingin sa mga kaibigan ko na mukhang nakahinga na rin nang maluwag nang makitang hindi na tumataas ang tensyon sa pagitan naming dalawa.Napatingin ako sa mga kaibigan ko dahil hindi ko sigurado kung sino ang tinutukoy niya. โWho? Iwatani?โโThe other one. The cute one.โ Naningkit ang mga mata ko dahil parehong cute sina Iwatani at Gab. โThe new one. I already met that Japanese-looking guy. The other one. The Spanish-looking one.โNapatango naman ako. โThatโs Gab. My boyfriend.โNapataas ang isang kilay niya sa dereksyon ko. โI thought the other one was your boyfriend.โโNo, heโs not. Heโs my bodyguard. What about that guy? Your boyfriend?โNapairap siya. โMy bodyguard, Chantria. Hindi lang ikaw ang binigyan ni dad ng bodyguard. And heโs annoying. Thereโs no way in hell heโs my boyfriend.โNatawa naman ako sa sinabi niya. โYou two look cute together.โNapangisi naman siya dahil sa sinabi ko. โYou and your bodyguard look cute t