Patricia's POV My mind flies over so many things. I missed my period last month, 'yon ang paulit ulit bumabalik sa isip ko. Ayaw akong patahimikin niyon. I couldn't believe this. May nabubuo ng ideya sa isip ko dahil sa araw-araw na kakaibang pakiramdam. Mas naging maselan ako sa mga kinakain at hindi ako nilalayuan ng pagkahilo at pagsusuka. "Okay ka lang ba talaga? Gusto mo sabihin ko sa prof na iexcuse ka?" Napaiwas na ako ng tingin dahil sa muling tanong ni Jess. Mariin ang tingin niya na tila inoobserbahan ako. "No need. Kaya ko naman" uminom ako ng tubig at hindi parin tumitingin sa kanya. "Ano'ng kaya mo, eh, ilang araw ka ng ganyan! You can't even eat properly because you're always feel dizzy and vomiting! You're so different this week. What's happening to you, Patricia?" Nanlamig ang mukha ko at walang maisip na dahilan dahil kahit ako ay hindi alam ang nangyayari sa'kin. "M-Maybe-" "You need to see a doctor" putol niya sa'kin. "Why don't you tell to your
Patricia's POV Hindi ko alam kung paano ko naisalba ang mga dumaan na araw na para bang wala akong problema. Hindi ko alam kung paano ko nakayang umarte na walang pakialam sa paligid at walang kakaibang naramdaman. Ilang gabi akong hindi nakatulog dahil sa nalaman ko... Dalawang araw na rin ako'ng hindi nakakapasok sa school at nag-aalala na si Jess sa’kin. She really wanted to visit me but I declined. Tingin ko’y pati ang mga katulong dito ay nahahalata na ang pagbabago ko. Malimit na lang ako’ng bumaba dahil nagpapadala na lang ako ng pagkain dito sa kwarto. Kahit si Callum ay pilit gumagawa ng paraan para makausap ako pero agad ko siya’ng iniiwasan. “Hello?” I finally answered Jess’s call after her so many attempts. Ayaw ko pa sana siya kausapin pero makulit siya. “Patricia! Thank god you answered! I’m so worried about you! How are you feeling?” “I’m okay-“ “Oh, stop lying! I know you’re not! What’s your plan? Kailan mo yan sasabihin sa parents mo?” “I don’t have a
Patricia's POV Nakatulog at nagising na lang ako na iniisip parin ang sinabi ni Callum kagabi. It’s clear that he will tell mom what’s happening to me and I’m sure he’ll do it without thinking twice. He’s scaring me, huh? Well, magagawan ko naman iyon ng paraan. The thing I’m really thinking right now is how I’m going to hide my condition. My pregnancy is not forever. My womb will grew bigger and I’m already scared! I’m not yet ready for the judgement. For the issues and for the reactions of my family. I know that being pregnant is just a common because I’m already married but…me and Callum doesn’t loved each other. We don’t have plans to go deep through our relationship. Sumisilip na ang liwanag sa bintana kaya agad na ako’ng bumangon at pumunta sa banyo. Naligo na ako at pakiramdam ko ay maayos na ako dahil hindi na ako nahihilo ngayon. Habang nagsusuot ng uniform ay hindi ko maiwasan na mapatitig sa sarili sa salamin. Ngayon pa lang ay naiiyak na ako sa isipin na tataba
Patricia's POV Kagaya ng sinabi ni Jess, sinamahan niya ako sa ospital na sinasabi niya. Maaga ako’ng nag ayos ng sarili at nag isip ng dahilan kay Callum. Hindi ko alam kung bakit mabilis siya’ng pumayag ng sabihin ko na may pupuntahana ako kasama si Jess kahit hindi ko pa sinasabi kung saan kami pupunta. He’s weird but he reminded me to be careful. “Are you ready?” Kahit kinakabahan ay tumango ako kay Jess habang naghihintay kami rito sa labas ng office ng doktor na co-consult sa’kin. May pasyente pa sa loob kaya hindi na ako mapakali sa kinauupuan ko. “Jess..I-I’m nervous” Lumingon siya sa’kin at hinampas ako sa braso. “Gaga, kaya mo ‘yan! Ngayon natin malalaman kung totoo ba na buntis ka-oh, wait. Someon’s calling” Tumango ako bago siya tumayo paalis para sagutin ang tumatawag sa kanya. Naiwan ako’ng nakaupo kaya inabala ko muna ang sarili ko sa cellphone. Ngayon ko lang nakita ang mga unread messages ko galling kila mommy. Kinakamusta nila ako at tinatanong kung k
Callum’s POV “Nagawa mo na ba ang inuutos ko?” Iyon agad ang bungad ko ng makita ang kaibigan kong si Austine pag pasok ko ng office. Pagod akong umupo sa harap ng lamesa ko at nag hihintay sa sasabihin niya. “Wala ka namang inutos na hindi ko nagawa” mayabang na sabi nito bago inilahad sa harap ko ang isang brown envelope. Seryoso kong kinuha ‘yon at napangiti kalaunan ng makita ang nilalaman. “Good job. I already send the money on your account” I smirked. Isa-isa kong binuklat ang mga litrato at dokumento na nilalaman ng envelope at gusto kong palakpakan ang sarili ko. I knew it. I knew from the very start that Mr. Clemente was hiding something in his pocket. “Your suspicion is correct after all, huh?” mangha na sabi ni Austine habang nakaturo sa litrato ni Mr. Clemente na nakikipag-usap sa isang businessman. “Nalulong na siya sa sugal at nagkaroon ng maraming utang dahil dito. He even reasoned his being hospitalized and used his daughter” “How can he act innocent and
Callum’s POV “Did you already send her a food? Her meds?” tanong ko kay Nanay Nelia pagkarating ko sa hapag. May mga pagkain na sa lamesa pero wala si Patricia. “Opo, pero hindi pa niya kinakain kasi sumusuka pa siya. Yung gamot naman kumpleto ang ibinigay ko,” sagot nito bago umalis. Napabuga na lang ako ng hangin bago nag simula kumain. Gusto ko sana siya puntahan sa kwarto at alagaan pero alam kong susungitan niya lang ako. Hindi naman lingid sakin na iniiwasan ako ni Patricia. I get it that she felt awkward every time we’re together after that hilarious night. I know because of what happened between us, she confirmed her doubts to me even more. I can’t blame her because every time I tried to make a conversation with her, she’ll walk out and will distance herself. Every time I looked at her, I’d remember that night and I want to curse myself because of that. That’s why I feel that she was mad of me. “Nariyan na po ang driver, sir” Tumango ako sa isang katulong bago
Callum's POV "She's still not here?" I almost gasped as I didn't see a trace of Patricia on the dining table. Is she going to ignore me again? "Hahatiran ko pa lang po siya ng pagkain sa kwarto. Tinatanong niya rin po pala kanina kung narito na kayo sa ibaba," Kumunot ang noo ko sa sinabi ni Nanay Nelia. Why she would asked that? "What's her reason? Is she always asking you?" "O-Opo sir..." nahihiya siya'ng tumango. I greeted my teeth. If this is what she want, then fine! I was not forcing her. Sigurado ako na ngayon ay hinihiling niya na sana ay mabilis lang ang isang taon para makawala na siya sakin. As usual, mag isa ako’ng kumain at mabilis din umakyat sa kwarto pagkatapos. Its weekend, so today should be my rest day but that's not a trend for me. I need to review some reports and documents because next week I'll be communicating with the boards again. Buong mag hapon ay nakaharap lang ako sa laptop at mga folders. I just told the maids to bring food to my room
Callum's POV I became too busy with the company. Meeting with the boards and sharing some structural ideas with the members was not that easy. I was trying my best to manage my time but Patricia herself also makes way to avoid me. “I talked to Mr. Clemente yesterday, he said that you have appointment with him?” Pagod ako’ng tumingin kay mommy na nakaupo sa harap ko. Katatapos lang ng meeting ko kasama ang mga shareholders at mamaya ay may panibago na naman. My mind was already tired. “Yes, mom. He’s encouraging me to invest to that specific property” sagot ko sa malamlam na boses. “What’s your plan?” she asked curiously. Nag kibit-balikat ako. “I was planning to trapped him and make him look like he can't fool me. He’s working on another way to pay off his debts” “Hmm, he’s really an abuser” mapait na sabi ni mommy. “By the way, you look so trouble at the meeting earlier. Is anything bothering you, Callum?” “No, mom. I’m just tired maybe…” isinandal ko ang katawan sa