Kabanata 6

Patricia's POV

"You're all over the news!"

I felt nothing but fear and embarrassment. Fear for the judgements that I'll receive and embarrassment because I know some people especially my schoolmates will think differently about why would I marry a rich man. Nilamon ako ng kaba ng bumungad ang iba't ibang usapin tungkol sakin dito sa school.

"Have you tried to check online? The students are talking about the picture of you and Callum Velasquez at the restaurant last night! It's spreading!"

Jess's alarmed and slightly frightened voice rang in my ears. Nasa bukana pa lang ako ng school ay sinalubong niya na agad ako. Dire-diretso akong lumakad at mailap ang mata sa paligid.

Nag kalat ang mga estudyante at ramdam ko ang pag sunod sakin ng tingin ng iba, kahit na college o high school pa.

Nakayuko ako habang nakahawak sa dulo ng aking bag habang si Jess ay hindi parin natigil sa pagsasalita.

"Ikaw ang topic ng halos lahat sa department natin at halos buong college building na nga!" iritadong sabi niya. "Bakit ba kasi may media roon? Akala ko ba sinabi mo sa mga Velasquez na ayaw mong ibulgar ang kasal niyo? You have the right to demand!"

I haven't even seen the article they talking about but I know immediately what it contains.

"Hindi ko rin alam na may media roon, Jess. It was just a peaceful dinner for us but I didn't expect that it will turn into this!"

"Sabagay, hindi rin maiiwasan yan. Mga Velasquez nga pala ang pinag-uusapan natin at hindi biro ang pamilya nila. Halos lahat na nga siguro ng ginagawa ng pamilya nila ay kung wala sa magazines, nasa mga articles!"

"Ayan si Patricia, oh!" rinig kong sabi ng babaeng sa tingin ko'y high school.

"Grabe, ang swerte! Sa panganay pa talaga napunta. Sobrang gwapo!" sabi ng kasama niya. "Pero infareness, bagay sila dahil maganda rin naman siya"

"Maganda nga pero ang alam ko ay nalulugi na ang kompanya nila at nakakagulat na ikakasal na agad sila! It's pretty obvious that it's just arrange marriage. Gets mo na siguro kung bakit biglaan. Maybe to save their losing company"

Nag pantig ang tenga ko sa narinig kaya tumigil ako sa paglalakad. Muli akong lumingon sa dalawang babaeng nag-uusap tungkol sa'kin at lalong nag-init ang ulo ko ng makita ang mapanghusga nilang tingin. How dare them? Are they saying that my family is a user?

"Stop. Don't let yourself affect by their presence, they are nonsense!" Jess rolled her eyes at the two girl as she held my arm when I was about to approach them. "Alam mo inggit lang sila sayo dahil hindi na nga sila maganda, wala pa silang pogi na fiance!"

I just clenched my fist and calmed myself. Ayaw ko makipagaway dahil hindi ako ganoon pero kung masasakit na salita lang naman ang maririnig ko ay mapipilitan akong mag salita sa kanila pabalik. They were not on my shoes to judge me that fast. They don't know anything.

Nag patuloy kami sa paglalakad hanggang makarating kami sa college building at hindi nga nagkamali si Jess dahil halos lahat ng mga estudyante na nadaraanan namin sa hallway ay tinitignan ako. I could see the surprise, confused and judgement in their eyes. Kabi-kabila ang mga bulungan at hindi ko na mabilang kung ilang beses sumusulyap ang mata nila sakin. Umarte ako na parang walang pakialam at diretso ang tingin sa daan. 

Nakarating kami sa classroom at hindi ko rin inaasahan ang tanong ng mga kaklase ko.

"Uy, Patrcia ikakasal ka na pala!"

"Kailan ang kasal?"

"Ang swerte mo naman!"

"Sana all!"

"Pwede wag niyo muna kulitin si Pat!" pinanlakihan ng mata ni Jess ang mga kaklase ko.

Umupo na ako ngunit dinig ko parin ang bulungan ng iba. Good thing that Jess is here because I can't handle them alone.

"Don't mind them, siguro nagulat lang din sila sa news" Jess whispered.

Our class started and even my teachers couldn't help but to look at me for a long time as if they wanted to say something. As our class continued, I kept hoping that our class would be over immediately so that I can go home and finally confront mommy abiut this. Sigurado akong alam na rin ni Jordan ang tungkol dito. Hindi ko alam kung anong magiging reaksyon niya lalo pa at ako ang topic ng halos lahat dito.

Natapos ang morning class namin at hindi na lang ako pumunta sa cafeteria para mag break hanggang lunch dahil alam kong mas lalo lang ako pag-uusapan doon kapag nakita ako. Nanatili ako sa classroom at binigyan lang ako ni Jess ng pagkain na halos hindi ko na nabawasan dahil wala akong gana. Gusto ko lang na umuwi.

"Kumain ka nga! Sige, ikaw rin ang magugutom!" halos isubsob na ni Jess ang binili niyang pagkain sa mukha ko. "You know what? Kung magpapaapekto ka sa mga 'yan, mas matutuwa sila. Buti na lang talaga at dito ka na kumain sa room dahil halos lahat ng tao roon sa cafeteria ay ikaw ang topic, jusko! Muntik pa nga ako mapaaway sa grupo nila Nadine kanina!"

Nanlaki ang mata ko. "Jess, don't you dare to get in trouble just because of this"

Ayaw ko na madamay pa siya.

"Whatever!" she burst. "Binalaan ko lang naman sila Nadine na kapag may narinig pa akong masamang sinabi niya tungkol sayo ay malalampaso ko ang panget niyang mukha!"

Napailing na lang ako.

"Pero infareness, ang ganda ng mga kuha niyo ni Callum.." ipinakita niya ang screen ng phone niya kung nasaan ang articles tungkol samin.

The son of famous businessman, Callum Velasquez was seen having dinner with his fiance who was none other than, Patricia Ylona Clemente, son of businessman Jonathan Clemente together with their family...

Halos mapairap ako ng makitang larawan namin iyon ni Callum na nasa comfort room. Noong nakita ko siya sa mismong l‭ikod ng pinto nang lumabas ako. Mag kaharap kami at kita ang buong mukha namin, parehong mariin at seryoso ang tingin namin sa isa't isa. This is the time he talked to me.

I was breathing heavily because I didn't notice anyone else around us these hours. Who would have thought that there were people watching over our actions this night? Even the pictures of me and mommy talking to Callum's parents are included. Gosh! Is this how crazy the person behind this shits? Are they happy now and contented?

"This is insane. Hindi ko alam kung anong gusto nilang mangyari" sabi ko at akmang pipindutin ang comments sa article nang hampasin ni Jess ang kamay ko.

"Maloloka ka lang kung makikita mo pa ang mga comments! Puro mga inggitera lang naman halos!"

Nag kibit balikat na lang ako.

"Pero..ano nga ba ang ibig sabihin ng picture niyo na ito ni Callum?" intriga ni Jess. "Ang seryoso naman ng tingin niya sayo rito! Sabi ko na, e! Tignan mo at mukhang nahumaling sa ganda mo!"

"We're just talking-"

"Talking? Usap lang talaga? E, bakit nasa cr kayo?! Sa cr ito di 'ba?"

"It's not what you're thinking!" inis kong sabi. "Kinausap niya nga lang ako. He admitted that he also got forced to our marriage"

"Ay, ganoon ba?" lumungkot ang boses niya. "Pero, ano muna ang naramdaman mo noong tinititigan ka niya ng ganito? Kung ako siguro ang nasa posisyon mo ay nahimatay na ako!"

Hindi ko alam kung matatawa o maiinis ako sa kinikilig na si Jess. If she only knew what happened that night.

Hindi natapos ang usapin ng mga estudyante tungkol sakin. Kaya ng makauwi ako sa bahay ay hinanap ko agad sila mommy pero wala sila. Ang tanging nakita ko ay ang kapatid kong si Jordan sa sofa at ginagamot ni Cheska, kaibigan niya.

"Jordan? What happened to you?!" aligaga akong lumapit sa kapatid ko at tinignan ang mukha niyang may pasa at putok pa ang kilay. "Nakipag-away ka?"

"Nothing" tamad niyang sagot at inalis ang kamay ko.

Lumingon ako kay Cheska. "What happened to him, Ches?" tanong ko.

"Uh..napaaway po sa isang kaklase namin kanina" nahihiya niyang sabi.

Bumalik ang tingin ko kay Jordan. "Why did you do that?"

He remained silent so I got irritated. He's not usually like this. "Jordan, I'm asking you-"

"I said it's nothing!" napaigtad ako ng sumigaw siya, maging si Cheska ay nagulat din.

Galit siyang tumayo at tinalikuran kami. Napamaang na lang ako sa ginawa niya. I'm sure he has a problem. Hindi naman siya ganito.

"Ate Pat, pag pasensyahan niyo na po si Jordan" ani Cheska. "Kayo po kasi ang pinag-uusapan sa buong class namin kanina. Hindi niya nagustuhan ang sinabi ng kaklase namin tungkol sayo kaya nag-away sila"

Natutop ko ang labi at natahimik. I knew it. Hindi talaga ito palalagpasin ni Jordan. Bumalik na naman ang pagkadismaya ko sa ipinangako ni mommy. I feel sorry for Jordan, I know he also got embarass.

"Sorry for Jordan's act and for the issues" I shyly smiled at Cheska.

"I understand, ate. We're just here for you"

I smiled. Nag paalam din agad siya na uuwi. 

Hindi ako mapakali sa bahay at nakailang tawag ako kila mommy. They're still on work. Kahit tumingin sa mga social media accounts ko ay hindi ko magawa dahil natatakot akong makitang ako ang pinag-uusapan ng karamihan.

Until mommy and daddy came home.

Sinalubong ko sila sa may pinto pa lang.

"Pat, I've seen the pictures and the Velasquez's didn't also know who behind it"

Dumiretso kami sa may living room para doon mag-usap. Bakas din sa mukha nila mommy ang problema.

"Maybe the media really wants to interfere with their life so they spread even small things" ani daddy. "But don't worry, we already talk with the Velasquez"

"Sisiguraduhin na nilang hindi mauulit ito" ngumiti si mommy sakin. "Even your wedding date. They will make sure that it's just their family and ours"

I remained silent. Thinking and still absorbing all this things. I feel suffocated. Am I able to experience this before getting the contentment of my family? Until when? Ngayon pa lang na hindi pa ako ikinakasal ay sari-sari na ang masasakit na salitang natatanggap ko, what else when we get married?