CHAPTER 24.Amalia.Lutang at na sa ibang planeta ang isip't utak kong nakadungaw sa bintanang nakabukas, dito mismo sa kwartong pinaglagyan sa akin. Actually, kahit ako mismo, hindi alam kung ano ang iniisip o tumatakbo sa utak ko.Basta ang alam ko lang, nakadungaw ako sa bintana, at malalim na pinag mamasdan ang tatlong ibon na nakadapo sa bintana.Kanina pa sila diyan..Doon ko nalang itinuon ang atesiyon at isip ko, kaysa isipin na naman ang kalagayan ko at ang mga problema kong dinadala ngayon.Magbibigay lang 'yon ng stress at sakit ng ulo sa akin.At baka hindi ko makayanan na naman, at kusang bibigay ang emosiyon ko. Dahilan para mag sibagsakan ang mga luha ko.Sa mga mata.Napabugtong-hininga ako at kurap, nang lumipad ang dalawang ibon, palayo sa isa nilang kasama.Biglang may kumatok sa pinto, ng kwarto ko na kinabalik ko sa katinoan.Tumingin ako roon. Marahang bumukas at doon lang ako napangiti nang makita kung sino ang pumasok.Si Meran.Ginantihan niya ako nang malapa
CHAPTER 25....Hindi niya alam..Nagugulohan ang utak niya... Nagugulohan siya sa nararamdaman niya na hindi niya alam kung ba't niya na raramdaman. Bakit ganun?nang nakita niya si Eos at si Sapphire parang may kung sinong tumusok ng puso nito.Dahilan para kumirot..Parang biglang nanglambot ang mga tuhod niya at na estatwa sa mga oras na iyon.Bakit?Bakit niya naramdaman iyon?Apektado ba siya?Nasaktan dahil sa ginawa ni Eos?O nagse-selos?No!Impossible.Wala naman siyang karapatan na gawin ang mga iyon, alam ni Amalia ang limitasyon niya at hanggang doon lang iyon at isa pa, ang kagaya ni Eos ay dapat hindi pag bigyang pansin at intindihin!Isa siyang masamang nilalang!Demonyo-hindi... Mas masahol pa sa demonyo at pinatunayan niya iyon kanina. Oo kanina!Pero nakaramdam pa rin ako ng sakit..Na Hindi ko alam if ba't ko'to nararamdaman. Kumento ng utak nito.Bumugtong hininga ito, at maharang pumikit at nag iba ng posisyon sa pag higa. Sinusubokan niyang pumikit upang dalawi
Chapter 26Amalia.I slowly opened my eyes when I felt the light and heat of the king sun, kissed my skin.Napakurap at naningkit pa ang mga mata ko, dahil sa liwanag galing sa labas ng bintana. Kamumulat ko lang, that's why sensitibo pa ang mga mata ko.The opened thick and long red curtains of giant window welcomed me. Doon pumapasok ang liwanag.Umaga na naman, ba't ang bilis ng oras?At mukhang late na ng umaga..Hasik ng magaling kong utak.Masakit na kasi ang busilak ng araw. Kaya alam kong late na ng umaga.Bumugtong hininga ako at pumikit ulit. Until now, ramdam ko pa rin na pagod ang katawan ko dahil sa nangyare kagabi. It was a hot night in both of us. Alam niyo na if sino ang tinutukoy ko. Nakakailang man sabihin ito, but Eos never stop eating me alive on top of sheet, if hindi pa ako nag reklamo na pagod na ako at hindi ko na kaya, siguro hindi pa niya ako tinigilan. Hayss. He owned me a lot of times, na kinabagsak din ng katawan ko. And yes, I didn't stop him.Na kinat
CHAPTER 27@Erebus_yuriAmalia.“ I said come here! ” Matigas niyang utos ulit sa akin nang makitang hindi pa ako sumusunod sa gusto niya. Napakurap ako, at parang napako ang mga paa ko sa sahig dahil halos hindi ko kayang gumalaw sa kinatatayoan ko.Kung nakakamatay man lang ang pag tingin, siguro kanina pa kaming tatlo nilalamay.He's stares is so dangerously, that no one will hesitate to look at him back.Gumalaw ka na Amalia..Ano ka ba..Utos ng utak ko sa akin. Nakakainis.“ Eyy Alpha, siguro naman okay lang na isama namin si Amalia sa labas para mag painit at mag pahangin, tignan mo oh, ang putla niya na.” Singit ni Miguel. Napatingin ako kay Miguel. Nakangiti ito at kalmado lang ang boses niya. Pero kung kikilatisin mo ang mga mata niya..Nag aalala ito at may takot.Tinatago niya lang..I can manage to see it. Even he trying to hide it.Saan siya na tatakot?Kay Eos?Hindi na rin ako magugulat kung sa kanya. Kahit sino lang naman takot sa kanya.“ Mig was right Couz. Need n
Chapter 28Amalia.Napakurap ako, nang marinig ang mga salitang lumabas sa bibig ni Haradouz. Siya?Ililigtas niya ako kay Eos?Tutulongan niya ako??Paano?Until now, I'm thinking if how did he entered here. Maraming bantay sa palibot ng mansion.Kaya nagtataka ako kung paano niya na gawa iyon.“ Amalia!” yugyog at hawak niya sa akin sa balikat. Napakurap ulit akong tinignan siya. His face, too serious.Motivation and braveness are presents on his face. Seryuso ang mga mata niya.“ B-Bat ka nandito? Paano kung mapahamak ka ulit??? Alam mo naman kung anong kayang gawin ni Eos kapag nalaman niya ito Haz!” Sambit ko sa kanya..Bumugtong-hininga ito at pinuntahan ang bintana. Sinundan ko siya ng tingin. May sinilip siya mula sa kurtenang naka takip sa bintana.“ Haz sagotin mo ako ano ba!” tawag ko ulit dito. He looked at me. Seriously. “ I'm just doing what I'd promise to you Amalia..” sagot niya.Masaya ako na ginagawa niya ito, pero nag dadalawang isip pa rin ako. Masyadong dilikado,
Run away from the ruthless alphaChapter 29@Erebus_@yuriAmalia.“ I will kill him. For you.” Agad akong napaigtad sa gulat at kilabot nang sabihin niya iyon sa akin nang pabulong.Napaatras ako sa kanya nang kaunti.Napakasama niya..Tinignan ko siya nang masama. But my eyes, keeps saying and pleasing to him.. That he won't do it. Na Hindi iyon totoo..Nakakakilabot siyang tignan. Lalo na ang mga mata niya..“ H-Hindi... hindi mo iyon gagawin..” umiiling kong sambit sa kanya na halos kulang na lang lumuhod ako para mag makaawa. Sa kanya.But ang tanong..Pero na aawa o maaawa ba siya?Ngumisi siya at dahan-dahang hinakbang ang pagitan namin. Ako naman itong parang tangang atras nang atras palayo sa kanya.“ No. I will probably do it Amal—”Bigla siyang napatigil, at sabay kaming napatingin sa kumalabog doon sa banyo.Kinabahan ako, na halos umabot hanggang langit.Oh God, si Haradouz...Napalunok ako ng laway nang mapagtanto na nandoon pala si Haradouz sa loob ng banyo.Anong gaga
Chapter 30AmaliaHe saved me.Paulit-ulit na pumapasok sa utak ko. Hanggang ngayon, nakaupo pa ako sa sahig at walang kurap na tinitignan ang pasilyong nilabasan niya. Maybe it was normal. Normal lang na ini-ligtas niya ako dahil pinagbubuntis ko ang anak niya.Napangiti ako nang mapakla sa sariling inisip.Kumirot bigla ang puso ko dahil doon. Ang tanga ko sa part na sinasaktan ko ang sariling damdamin ko at umaasa mas higit pa ang turi niya sa akin.Ano nga ako ulit sa kanya?Bihag.Preso..Kabayaran.I blinks my eyes a lot of times. I just realized that my tears were escaping and falling down on my face.Nakakainis.Alam Kong masakit, pero iniisip ko pa iyon. Nakakalito..As in nakakalito na talaga! Napadako ang tingin ko sa walang buhay na lobo na pinaslang ni Eos.Pasekreto akong napailing at lunok ng laway. My both knees are shaking. Ginaw na ginaw din ang mga palad ko.Pero tagatak naman ang pawis ko.Tumayo ako Nang dahan-dahan. Humugot muna ako ng hangin para makakuha ng
Chapter 31Amalia..Pagod.Pagod ang nararamdaman ko ngayon, kanina pa ako tumatakbo nang mahina, dahil hindi ko kayang tumakbo nang mabilis. Except sa hindi ko alam kung saan ako daan, masyadong masikot dahilan para mag ingat ako sa mga kilos ko. Ramdam ko na rin na nanginginig na ang buong kalamnan ko at parang matutumba ako ng wala sa oras. Nahihilo ako at nanghihina.Epekto 'ata ng itinurok sa akin ni Eos. Alam kong hindi na ubos iyon, pero ang lakas parin ng epekto sa katawan ko.Napatigil ako sa pag lakad-takbo, nang maramdaman kong nahilo ako bigla, para akong mawawalan ng malay. Pero tiniis ko lang.Napakapit ako sa isang puno at hinawakan ang ulo ko.Ang sakit.Napapikit ako at sandig sa puno..Tumulo ang luha ko..Diyos ko, alam kong totoo ka, pakiusap kung na ririnig mo man ako...Tulongan mo ako..Kami..Ng anak ko..Ramdam ko na rin kasi na kumikirot ang tiyan ko minsan. Na tatakot ako,sa mangyayare..Sinapo ko ang tiyan ko,medyo umuumpok na siya. Napangiti ako nang mapa