Chapter Two

The bell already rang. Hinihingal na ako kakatakbo para makarating sa third floor ng building kung nasaan ang room ko. Dali dali akong nagtungo sa classroom, kahit alam kong late nako. Sana lang di ako mapapagalitan.

"Ma'am present!" hinihingal kong sabi nang makarating na sa pinto

"You are thirty minutes late, Miss Fuentes. Go to the discipline office now!" saad ni Ms. Reyes—our strict math teacher. She gave me a pink paper na ibibigay namin sa tagabantay ng Discipline Office.

Napasimangot naman ako. Walang silbi ang pagtakbo ko papuntang third floor kasi pupunta naman ako sa kabilang building kung nasaan ang Discipline Office.

Nanlulumo akong nagtungo doon at binigay ang papel sa tagabantay at agad na nagtungo sa lamesang una nahagip ng aking tingin. I positioned myself to nap, mas mabuting matulog nalang ako dahil wala namang ibang gagawin dito.

Minsan mas gugustuhin ko ding manatili dito kaysa makinig sa mga lesson namin na sobrang boring.

***

"Hey." rinig ko ang isang boses at bahagyang humapdi ang aking pisngi dahil sa ginawa niyang pagtapik dito.

"Hmm." ungot ko sabay lingon sa kabila.

"Hey wake up!"

"Mamaya nalang tita." I groaned.

"Ano ba!" inis kong binalingan ang pumitik sa tenga ko. Ang sakit nun ah!

Nanlaki ang aking mata nang mapagtanto na ang lapit pala ng mukha namin, few inches and our lips would definitely touch. Agad naman kaming lumayo sa isa't isa at nag iwas ako ng tingin.

"B-bat ka namimitik!?" sigaw ko sakanya habang nakakunot ang aking noo.

"Di ko naman kasalan na tulog mantika ka." he said with diction, his eyes is still on the road. 

"You even thought that I'm your 'tita', you know I'm too handsome for that role," he blabbered and I just rolled my eyes.

I'm getting nosebleed with his english-spokening-dollars.

I crossed my arms.Tumahimik nalang ako at nag antay nalang na makarating kami sa campus. But he stopped when we get near the university.

"Why are you stopping?" I asked with confusion.

"Get off."

"What?"

"I said get off, are you deaf?"

"W-why? Akala ko ihahatid mo ko sa university? For godsake sobrang lapit na natin."

"I didn't say that and I don't want to be with you. So get off."

Agad nagtiim ang bagang ko sa sinabi niya.

"First of all I don't need your help mister whatever ang pangalan. Second, sino namang may sabi na ihatid mo ko?" sabi ko sabay irap at talikod pero bago pa ako naglakad, I raised my middle finger at him.

Deserve.

***

"Hoy babae!" dahil sa gulat nang gumalaw ang upuan, bahagya akong napatalon dahilan para mahulog ako sa sahig.

"Aray!" Reklamo ko at napaupo galing sa pagkakasalampak sa sahig.

Pinatid nya ng malakas ang upuan kung saan ako natutulog, kaya ang ganda ng bagsak ko sa sahig ngayon. Narinig ko pa ang tawa ng salarin na pumatid sakin.

Inangat ko ang aking ulo para malaman kung sinong hudas ang pumatid sakin. At nakita ang grupo ng mga lalaki na tumatawa habang yung goon ay nasa gitna nila.

That goon! Di pa siya nakontento at dinala niya pa talaga ang mga alipores niya! Alam ko namang dito sya nag aaral pero ang malas naman kung palagi ko syang makikita, sa laki ng campus na ito, bat itong mukhang to ang palagi kong nakikita!?

Kahit sa panaginip ko di niya pinapatos! Di ko alam kung bakit pero biglang nagreplay yung nangyari kanina, yung dahilan bakit ako sobrang nalate! I just walked till I arrived at the university and mind me, sobrang init ng araw!

Ano bang ginawa ko sa past life ko para parusahan ako ng ganito!?

Nanlilisik ang mata ko siyang tinitigan.

"Anong ginagawa mo dito?!"

"Late." nakahalukipkip niyang tugon. Kapag minamalas ka pa naman mukhang ilang oras kaming magsasama nito.

Umupo nalang ulit ako sa upuan. I glared at those guys who made fun of me. Mukhang kabarkada ata ng goon nato.

"Chill with that glare, Miss. Natamaan ka lang namin habang naglalaro kami." the other guy explained.

"I don't care."

I get back to that nap position, akmang matutulog muli. Pero sa di malamang dahilan di ako makatulog dahil sa mga pares ng mata na nakatutok sakin.

"Plano nyo bang tunawin ako gamit ang mga titig nyo?" hinarap ko sila nang nakataas ang isang kilay ko.

Pero sa panahong nilingon ko sila, di na sila nakatingin sakin at para akong nagsasalita sa hangin dito. I clenched my fists.

That goon looked—stared at me. I raised my brows.

"What?" but he didn't reply and continued to stare.

"Plano mo bang tunawin ako?" this time his brows raised and the guys that surround him laughed.

"What?"

"I'm not staring at you, I'm staring on that hamster." he even pointed something behind me pero patuloy ko pa rin siyang tinaasan ng kilay.

"Nice try mister, pero di ako nahuhulog sa palusot mo." I rolled my eyes. Magpapalusot na nga, di pa kapani-paniwala.

"It's true, look at behind you." lumingon naman ako.

My eyes widened nang malaman na di siya nagsisinungaling. There's a hamster running around the room, kung di mo tititigan ng mabuti para siyang daga.

"W-why is their a hamster in the room?" nagtataka kong tanong. It's wierd baka naiwala ito ng may-ari dito sa loob ng university.

I heard his laugh at dito napagtanto na napahiya nga pala ako. I just glared at him—at them and go back to my sleeping position.

The embarassment creeps in, napapikit nalang ako ng mariin.

Di ko talaga alam kung bat kumukulo ang dugo ko pag nakikita at naririnig ang boses ng lalaking to. Yung tipong pag nasa malapit lang sya, automatic nasisira ang araw ko.

.

"Di ka pa uuwi?" tanong ng isa sa mga lalaki na kasama ng goon. Napaangat ako saking ulo.

Uuwi?

"Anong oras na?" Tanong ko habang chinecheck ang gamit ko.

"5:30." sabi nya sabay turo sa orasan ng room. Wtf? Ganun ba kahaba ang tulog ko?

Nagmadali akong tumayo at kinuha ang bag ko. Bat di ako ginising ng taga bantay!? Bwisit naman oh, mapapatay ako ni tito pag nalaman niyang di ako pumasok sa ibang subjects.

Ramdam ko naman ang pagsunod ng lalaki saking likod. Papunta nako sa classroom namin para kunin ang textbooks ko.

"Di ako sumusunod sadyang parehas lang tayo ng dadaanan." saad nya at binalewala ko nalang.

He seem harmless but the fact na isa siya sa mga kaibigan ni goon, that makes him a threat.

Ramdam ko ang hapdi at kalam ng aking tyan, dun ko lang napagtanto na nakaligtaan ko palang kumain ang lunch. Patakbo akong pumunta sa classroom at agad dinampot ang aking libro na nasa ilalim ng table ko.

Pag angat ko nabangga ako kay goon, hanggang ngayon di ko pa din alam ang pangalan nya at di naman ako interesado.

Lalagpasan ko na sana sya kaso hinarang nya ko.

"What?" naiirita kong tanong.

"May laway ka pa." sabay turo nya kung saan ang laway na sinasabi nya. Naconcious naman ako sa sarili ko at agad chineck kung may laway pero wala naman.

Rinig ko ang pigil na tawa nya na bumalot sa buong room. Inis ko siyang binangga sa balikat at nilagpasan. Para siyang buntot na sunod nang sunod sakin, buong araw ko nang nakikita ang mukha niya.

Sana bukas mamatay na siya.

Napalingon ako sa classroom para makita kung lumabas na sya pero hindi pa kaya agad kong sinabunutan ang aking buhok.

Nakakahiya!

Bigla kong narinig ang pagbukas ng pinto kaya agad kong inayos ang aking sarili at naglakad ng normal.

Naisipan kong kumain muna ng street foods kaya pumunta ako sa tabi-tabi—yan tawag namin sa street food stands na nasa tapat ng school namin.

"Kuya pabili ng kwek kwek, sampo." sabi ko sabay bigay ng bayad. Inilahad naman ni manong ang kwek kwek nang biglang may umagaw nito.

"Hoy akin yan!" sabi ko pero di nya ko pinakinggan.

"Salamat manong!" sabi nung lalaking kumuha nung kwek kwek na sakin sana.

"Sakin yan! Mas nauna ako sayo!" sabi ko, akmang aagawin ang kwek kwek kaso mabilis nya tung iniangat.

"Ang bagal mo kasi kaya inunahan na kita." pilit ko pa ding inaabot pero ayaw nyang ibigay. He's face is somewhat familiar.

"Don't let children cry, Kyle." I heard a familiar voice. Si goon? Kaya pala familiar, he's one of those guys kanina.

No wonder, pareho silang gago, birds with the same feather flock together.

His name is Kyle? Nice name, pwede nang isulat sa deathnote ko.

"Pakibalik sa elementary, di ata tinuruan ng manners." pagpaparinig ko din.

"Yung height pang elementary." And that is my last straw. I glared at him, kung may laser lang talaga tong mata ko, may butas na talaga yang ulo niya.

I heard Kyle laugh kaya napatingin ako sakanya. Maluha luha na siya sa kakatawa.

"Bagay kayo," Kyle commented before getting out of the scene. I looked at him with disbelief.

I don't even know his name for god sake!

I glared at the goon but he just looked at me with no emotion at all. He doesn't care nor is interested in me, I can see it in his eyes. I clenched my fists, hard.

Naputol lang yung titigan namin nang tawagin ako ni manong para sa kwek kwek ko.

Agad na akong umalis, di ko na kayang magtagal pa doon. It feels suffocating. Di ko akalain na nakasurvive ako sa araw nato na isang goon ang palaging nakikita. Curse him and his friends! I want to poke his eyes out and torture the hell out of him

––

Klareynah