Share

Chapter 2

Penulis: VlynCreates
last update Terakhir Diperbarui: 2025-01-03 19:40:12

"FREEDOM IN GLASS"

Pagkarating ko sa location ng bar, pinark ko ang sasakyan ko sa medyo malayo dahil na rin sa maraming sasakyan sa tapat mismo. Bumaba na'ko ng sasakyan at may nakikita pa ako na mga kasabayan kong dumating at papasok sa bar, may pauwi rin, sumusuka sa gilid, and even kissing! Well, that's not new anymore, bar to eh.

I went inside the bar, the dim place with its colorful lights welcome me. Patay sindi ang mga ito, kasabay nang beat ng music. The air was thick with perfume, sweat and alcohol mixing into an overwhelming haze.

I roamed my eyes around at ang daming tao. I felt nervous for going out but this feels like freedom. Dumiretso na'ko sa countertop ng bar area and ordered a whiskey.

I was here but my thoughts were at home, thinking they would know na lumabas ako to party. I drink my whiskey dahil sa iniisip ko and I felt guilty. Pero siguro, okay lang, ngayon lang naman to besides pag-nameet ko na yung guy that was chosen for me na papakasalan ko, the more na parang nakakulong na'ko. I can't do this thing anymore. Maybe?

Naging sunod-sunod ang paglagok ko nang inumin dahil sa iniisip ko. I shook my head to get rid of the thoughts.

I ordered another glass of whiskey and drank it in one go. The whiskey burned as it went down my stomach, damang-dama ko pa rin sa lalamunan ko ang lasa.

Pagkatapos ng ilang shot ay pumunta ako sa gitna para sumayaw at mag enjoy. I move my body kasabay ng musika, dinadama ang pagiging malaya sa oras na to na para bang walang problema. Malaya nga ba?

Everyone was so energetic and was dancing wildly. The smell of perfume here was mixed with sweat but it doesn't anymore as long as everyone was enjoying. Who still cares about that?

I sieze the moment while I was in the crowd. May mga lalaki pang hahawak bigla ng beywang mo at sasabayan kang sumayaw. Alam ko na san pupunta yang ganyang mga galawan.

Napagod na'ko kakasayaw and my heart was beating fast. I also felt my sweat, lalong mainit sa pakiramdam dahil sa alak na din sa katawan ko.

Bumalik na'ko sa countertop ng bar area at nag-order ulit. I was about to drink when I heard someone called my name.

" Elyse, is that you?" I heard someone mentioned my name kaya napalingon ako and I saw someone I knew.

" Oh, hey, Krisha! You're also here." I greeted and gave her a hugged and kissed on her cheek.

" Yeah, I'm with my friends. Today was Chelsea's birthday kaya party." She laughed then drank the glass of tequila she's holding.

" You looked so hot with your outfit, Elyse. Makakabingwit ka nyan." Pangbibiro nya.

" Thank you, Krish. Nakakatawa ka talaga!" I looked at her and laughed by what she said.

" Come and join us, right there lang oh." She said while pointing the direction of their table.

Since wala rin naman akong kasama, sumama ako kay Krisha. I greeted Chelsea a happy birthday. They were 4 but the two brought their boyfriends kaya bali anim sila lahat.

" Bakit nag iisa ka lang yata, Elyse?" Chelsea looked at me habang hawak-hawak ang basong may inumin.

" Wala lang, naisipan ko lang lumabas ngayon." I uttered and gave her a small smile.

Tinignan ko sila at mukhang nage-enjoy sila sa buhay nila. Siguro masaya yung sa kanila, they were free to do the things they want, pumili kung sinong nais nilang mahalin pero ako, heto, lumabas at umiinom dahil sa nakakabwisit na nangyari.

Mga dalawang oras din pala kaming nagkwentuhan nila sa iba't-ibang mga bagay. Tapos, ayun umuwi na sila kasi late na at kasama rin naman ng iba yung boyfriend nila.

I called the waiter again and ordered another glass of whiskey. My hands were unsteady, my head starts to ache, I'm not sure if this was because of the alcohol or the swirling thoughts.

How I wish I could be drunk and face my parents and tell them how much I weighed their expectations from me, the thing I couldn't do but I wish to.

I wish I could say no to them, that f*cking marriage. Sino ba namang gugustuhin na ikasal sa hindi nya naman nakilala. Ano? Magkikita kami tapos ilang buwan o ano ikakasal na? How could I live with someone I don't even love?

My mind was so occupied that I don't even realized how much I drank. I felt dizzy, gumagalaw na yung mga bagay sa paligid ko. Napalingon-lingon ako sa paligid and I saw some guys sa couch.

Umiinom sila, siguro kakasimula pa lang. May mga itsura sila, but the guy on the middle ang pinakagwapo. He's wearing a button down blue long sleeve paired with a beige pants. His hair was put on the other side, he was talking to his friends when the guy next to him, siniko sya and dinuro ako gamit ang bibig nito.

His eyes locked on mine as if nasa karera kami na kung sino yung unang umiwas ay syang matatalo. My heart skipped a beat like it knew something I didn't even know. Was he staring because of my outfit? Was it me or was it because I was staring him for a long time earlier

.

Agad akong napaiwas ng tingin at ininom lahat ng natira sa glass. Gaano ba'ko katagal nakatitig? Di ko napansin yun. Baka isipin nya type ko sya. I was just staring to describe him, that's all. Tinitignan nya pa kaya ako ngayon? Nakakahiya. I slowly turned my head para makita kung nakatingin pa nga, and he was still staring whil holding a small glass of wine.

I was caught with that! Di ko na sinubukang lumingon muli, umorder nalang ako ulit kahit nagdadalawa na yung paningin ko. I was in the middle na inunumin yung another shot but nasusuka na'ko. I immediately run outside to vomit.

I was holding my hair habang sinusuka ang mga nainom ko. I hated this part that I couldn't handle the drink to let it spill out. Kung iinom ka ng mamahalin, wala pa rin kasi ilalabas naman.

Pagkatapos nun, I was holding my head sa sobrang sakit, matutumba na yata ako sa bawat hakbang ko, lalo na't naka heels ako.

Napahawak ako sa sasakyan malapit sa'kin dahil sa nangdidilim na yung paningin ko. I saw na may nakalatag na play mat sa likod nito and it has a pillow. Aha, this will be a nice place to stay kahit saglit lang. Di naman siguro magagalit yung may ari.

By this time, Wala na'kong pakialam muna kasi hilong-hilo na'ko. I am really wasted tonight.

I climbed at the back of the pick up car and lay down. Saglit lang to, aalis din ako. I closed my eyes sa sobrang hilo at nakatulog ako.

I woke up since the rays of the sun hit my eyes. Umaga na pala, anong oras na kaya? Napahawak ako sa ulo ko dahil sa hangover. I opened my eyes and I saw the wallpaper of the room. Did I changed mine? It was in beige color but now it's gray with white. I looked at the bed sheet that was cover to me, it's color blue. The room seems to be owned by a man.

Napabangon ako to realized na hindi ko kwarto to, wala ako sa bahay kundi nasa ibang bahay! Lagot ako nito. My eyes widened at napatakip ako sa bibig ko. Did I slept with a man? Pumayag akong sumama sa condo nya? Ano ba kasing nangyari kagabi pagkatapos Kong binalak matulog saglit? How did I ended up here? Yan lang naman yung mga tanong na pumasok sa isip ko habang kunot noong hawak ang ulo ko. I looked at what I wore, it's a oversized black shirt. It's confirmed, I slept with a man sa sobrang lasing.

I heard the door knob moved kaya dali-dali akong humiga at nagkunyaring tulog. I heard his footsteps coming then he sat beside the bed. I can smell here his manly scent. Halatang bagong ligo kasi naamoy ko pa yung shampoo.

" I know you're awake, wag kanang magpanggap na tulog." He said in a monotone.

I slowly opened my eyes only to saw he's the guy last night. " Ikaw?" Bigla kong Sabi sabay turo sa kanya. Napatakip ako ng bibig ko when something hit me na Hindi pa ko naghihilamos even mouthwash.

Bumangon ako to ask him where's the bathroom kaya tinuro nya din agad. I run towards the bathroom at nilocked.

Nasampal ko yung forehead ko because of how messed was my hair. I washed my face using his cleanser, nagmouth wash na rin ako at sinuklay ang buhok ko gamit ang kamay ko. Lumabas na'ko pagkatingin kong mukha nakong tao.

He was still sitting on the bed crossing his arms, his brow rose when he saw me coming near to him.

" Hey, did something happened to us?" I ask shyly, napangiwi pa'ko.

Bigla syang tumayo at lumapit sa'kin. Sobrang lapit nya ngunit mas inilapit nya pa yung mukha nya at tumitig sa'kin. My heart raced, naririnig ko ang kabog sa dibdib ko kasabay ng pagsikip ng dibdib ko habang tinititigan sya.

" What if I told you that there was?" He answered in a question, then smirk.

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • Runaway Bride; Pregnant with the Billionaire's Heir   chaoter 16

    Nakatingin lang ako sa kawalan habang hawak ang isang tasa ng kape. Hindi ko alam kung ilang minuto na akong ganito—nakatitig sa malayo, iniisip ang lahat ng nangyari nitong mga nakaraang araw. Simula nang dumating si Marco, parang nag-iba ang lahat. Lalo na si Kyrex. Napabuntong-hininga ako. Hindi ko maintindihan kung bakit biglang naging sobrang protective niya. Parang lagi siyang nagbabantay, laging nagmamasid. Hindi naman siya ganito noon. Pero simula nang muling pumasok si Marco sa buhay ko, nagbago siya. “Uy, anong iniisip mo?” Napatingala ako at nakita si Bria na nakatayo sa harap ko, may dalang tray ng pagkain. Umupo siya sa tapat ko at inilapag ang pagkain niya sa mesa. “Wala,” sagot ko, kahit alam kong hindi niya iyon paniniwalaan. “Yeah, right.” Ibinaba niya ang kutsara at tinignan ako nang mabuti. “It’s about Kyrex, isn’t it?” Hindi ko alam kung paano siya laging nakakahula ng iniisip ko, pero hindi na ako nagulat. “Kind of,” pag-amin ko. “Anong nangyari?” tanong n

  • Runaway Bride; Pregnant with the Billionaire's Heir   chapter 15

    Nagising ako nang may bigat sa dibdib. Hindi ko alam kung dahil ba sa pagod o dahil sa isipang hindi ko matanggal-tanggal mula kagabi. Si Kyrex at si Maui. Hindi ko na nalaman kung sinagot niya ang tawag o hindi, pero isang bagay ang sigurado—may bumabagabag sa kanya. At ngayon, ako rin. Napabuntong-hininga ako bago bumangon sa kama. Naisip kong baka makatulong kung ililibang ko ang sarili ko. Pero kahit anong gawin ko, bumabalik pa rin sa isip ko ang tanong ni Kyrex kagabi—kung lalayo ba ako kay Marco. At kung bakit ganoon na lang ang naging reaksyon niya nang banggitin ko ang pangalan ng matalik kong kaibigan mula pagkabata. Nasa kalagitnaan ako ng pagbibihis nang biglang tumunog ang cellphone ko. Isang message mula kay Marco. **Marco:** Good morning, bestie! Kita tayo mamaya? Kwentuhan tayo. Coffee? Napangiti ako. Kahit papaano, masaya akong bumalik siya. Sa dami ng nangyayari sa buhay ko ngayon, siguro naman walang masama kung makikipagkita ako sa kanya. Hindi ba? **Me:** Su

  • Runaway Bride; Pregnant with the Billionaire's Heir   chapter 14

    Hindi ko alam kung gaano katagal kaming nanatili ni Kyrex sa ganoong posisyon—nakatingin sa isa’t isa, naghihintay kung sino ang unang magsasalita. Sa pagitan namin ay ang cellphone niyang patuloy na nagri-ring, si Maui ang nasa kabilang linya.Muli siyang tumingin sa akin, halatang may pag-aalinlangan sa kanyang mukha. “Elyse…”Hindi ako kumurap. “Ikaw ang bahala, Kyrex. Pero sana, bago mo sagutin ‘yan… tanungin mo rin ang sarili mo kung ano talaga ang gusto mo.”Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan niya. Hindi niya ako inalisan ng tingin nang dahan-dahan niyang pinindot ang decline button. Tumigil ang tunog ng cellphone, at bumagsak ang tahimik na tension sa pagitan namin.“Hindi ko siya sasagutin,” aniya, mahina ang boses ngunit puno ng kasiguraduhan. “Dahil ayokong may kahit sino mang gumulo sa kung anong meron tayo ngayon.”Sa narinig ko, hindi ko alam kung matutuwa ba ako o mas lalong maguguluhan. Ano nga bang meron sa amin ni Kyrex? Para saan ang ginawa niyang iyon?

  • Runaway Bride; Pregnant with the Billionaire's Heir   chapter 13

    Hindi ko alam kung ano ang mas mahirap—ang maghintay sa magiging desisyon ni Kyrex o ang pigilan ang sarili kong hindi siya pilitin sa sagot na gusto kong marinig. Nakatingin ako sa kanya, hinihintay kung sasagutin ba niya ang tawag ni Maui o hindi. Ilang segundo siyang nanatili sa ganoong posisyon, hawak ang cellphone niya, bago niya ito tuluyang ibinaba.Nagtagpo ang mga mata namin. "Hindi ko kailangan sagutin 'yon," mahina niyang sabi, pero matigas ang tono.Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o mag-aalinlangan. Dahil kung hindi niya kailangang sagutin, bakit parang ang bigat pa rin ng pakiramdam niya?Bago pa ako makapagsalita, lumapit siya sa akin. "Elyse, gusto kong maging malinaw tayo," aniya. "Wala akong gustong guluhin sa atin. Gusto ko lang ayusin kung anuman 'to."Napalunok ako. "Anong ibig mong sabihin?"Hinawakan niya ang kamay ko. "Ayokong may mga bagay na magdudulot ng duda sa'yo. Alam kong hindi pa natin alam kung anong meron tayo, pero isa lang ang sigurado ako—ayokong

  • Runaway Bride; Pregnant with the Billionaire's Heir   chapter 12

    Nanatili akong nakatayo sa harap ni Kyrex habang ang cellphone niya ay patuloy na nagri-ring. Si Maui. Hindi ko alam kung ano ang iniisip niya, pero halata sa mukha niya ang pag-aalinlangan. Ilang segundong katahimikan ang lumipas bago niya tuluyang pinatay ang tawag, saka itinago ang cellphone sa bulsa niya. “Hindi mo siya sasagutin?” tanong ko, pilit na pinapanatili ang boses kong kalmado kahit may kung anong bumibigat sa loob ko. Tumitig siya sa akin, parang may gustong ipaliwanag. “Hindi ko gustong guluhin tayo ng kahit sino, Elyse.” Tila lumuwag ang dibdib ko sa sinabi niya, pero hindi ko rin maiwasang mag-alinlangan. Ano ba talaga ang nararamdaman niya para kay Maui? At para sa akin? Hindi ako nakasagot agad. Tumalikod na lang ako at bumalik sa kama, pilit na hindi pinapansin ang mga tanong na umiikot sa isip ko. Ilang saglit pa, narinig kong huminga siya nang malalim bago marahang isinara ang pinto. *** Kinabukasan, sinubukan kong bumalik sa normal.

  • Runaway Bride; Pregnant with the Billionaire's Heir   Chapter 11

    Pagkatapos ng gabing iyon, mas naging madali ang pakikitungo namin ni Kyrex sa isa’t isa. Hindi ko naman masasabi na parang magkasintahan na kami, pero kahit paano, hindi na kasing lamig ng yelo ang presensya niya tuwing magkasama kami. Natutunan ko na rin siyang basahin—may mga araw na hindi siya ganoon ka-komportable, pero may mga sandali rin na parang siya na ang nag-e-effort para maging maayos ang lahat. Isang umaga, nagising ako sa amoy ng kape na sumisiksik sa hangin. Nagulat ako nang makitang wala na si Kyrex sa tabi ko—o sa kabilang bahagi ng kama, dapat kong sabihin. Hindi naman kami magkatabi matulog, pero kahit paano, nasanay na akong marinig ang kanyang mabibigat na hakbang sa umaga bago siya umalis. Pagbaba ko sa kusina, naabutan ko siyang nakatayo sa harap ng coffee machine, suot pa ang kanyang pajama pants at isang puting T-shirt. Napadako ang tingin ko sa mukha niya—relax siya ngayon, hindi katulad ng dati na laging seryoso at mukhang laging may iniisip na problema.

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status