New York City, Present time
New York is a pretty sight during the fall, but Tor is stuck in the hospital. He is one of the new anesthesiologists at the Medical Centre. Life has been good to him ever since he moved to the United States, but the past still haunts him to this day. Kaya siguro hanggang ngayon ay wala pa rin siyang asawa at anak. He is in the dating scene, at kahit 'yon ay parang kinatatamaran na rin niya lately.
It was past ten in the evening nang makarating siya sa penthouse. Wala pa siyang kain at tinatamad siyang magluto. Palagi siyang pinapaalalahanan ng kaniyang Uncle Fidel na hindi na siya bumabata at tinatanong nito kung kailan siya lalagay sa tahimik. Iisa lang palagi ang sagot niya noon— kapag ganap na siyang doktor. And he is now. For several months now, actually. Kaya lang ay wala siyang mapili sa mga nakikilalang babae.
He boiled an egg and that's what he ate for dinner before taking a shower. Kung ang ibang tao ay madaling makatulog kapag pagod, hindi si Tor. It's almost midnight pero mulat na mulat pa rin siya. He is out at the balcony staring at the city lights and Tor appreciates the nice breeze. Medyo malamig na pero dahil sanay na sa klima ay okay lang sa kaniya. Dalawampung taon na siyang nakatira sa New York at bumukod ng bahay nang pumasok siya sa med school.
Dalawang gabi na siyang hindi maganda ang tulog. Naaalala niya ang nakaraan at madalas magpakita sa panaginip ang kaniyang ama. Humihingi ito ng tulong sa kaniya. Palaging ganito kapag malapit ng sumapit ang death anniversary ng Papa Salvador niya. It's funny how his mother, Victoria, never shows up in his dreams.
A week later, he's having dinner with his Uncle Fidel nang mabanggit nito ang tungkol sa kaniyang mana sa Sta. Cruz. Tor doesn't like talking about it. Para sa kaniya ay imp'yerno ang lugar na 'yon.
"I don't care about the estate." Sinabi ng kaniyang tiyo na hindi nababayaran ang taxes nito at nanganganib na bawiin ng gobyerno. "They can take it if they want."
Nagpatuloy sa pagkain si Tor habang si Fidel ay napahigit ng isang malalim na hinga. Alam ni Fidel ang pinagdaanan ng pamangkin sa kamay ng madrasta. Patunay ang mga pilat sa likod nito at mga sigaw sa madaling araw nang bata pa. It went on for months. Tor would have nightmares about being beaten by his stepmother. Kung hindi nagtherapy si Tor, baka hindi siya nakatapos ng pag-aaral.
"Tor, I know how you feel about Sta. Cruz. Pero iyon ang unang pundar ng mga magulang mo bago ka ipinanganak. You can let go the other properties, but your mother loved that place. Maraming masasayang alaala roon ang pamilya n'yo."
It was heaven then, until it became his hell— at si Rosanna ang demonyo. Hindi pa siya bumabalik sa Pilipinas simula nang dalhin siya ng tiyuhin sa Amerika. Hindi iisang beses niyang naisip na ipakulong ang madrasta sa mga ginawa sa kaniya, but being locked up is too easy for Rosanna. Gusto niyang maghirap ito ng todo. Iyong si Rosanna mismo ang magmamakaawa na patayin na lang siya para matapos na ang paghihirap.
"You need to go back and fix things. Alam kong hindi madali para sa iyo ang bumalik ng Pilipinas, but you're now old enough to face her. Hindi na ikaw 'yong binatilyong 'yon. Palayasin mo siya. Ihabla mo. Do whatever you want with her. Make her pay for her crimes."
Crimes? Saglit na natigilan si Tor. Ano'ng ibig sabihin ng kaniyang tiyo? Iyong child abuse na natamo niya? Bakit sa tinig nito ay parang may iba pang ginawa si Rosanna.
"Her crimes?" Ibinaba niya ang kubyertos at uminom ng Chardonnay. Sumandal siya at tinitigan si Fidel. They are in a private booth at a French restaurant downtown. Once a month ay nagdidinner sila ng kaniyang tiyuhin.
"I was going to keep this until my dying day because I know that when you find out, you're going to want revenge and I don't want it for you. But Rosanna is selling the estate to the Ocampos and you're going to lose everything if you don't return to Sta. Cruz. Magkadugtong ang mga lupain n'yo."
"She can sell it if she wants. I don't care." Tor smirked and took another sip of his white wine.
Fidel stopped eating and wiped his lips with table napkin. "Rosanna had an affair with Octavio and I am not sure how true it is but Seling told me that she heard your stepmother one time. Sinabi nito sa kausap na mabuti na lang daw at nagtagumpay sila sa kanilang plano. They mentioned something about cutting the breaks. Ang buong akala niya ay may makukuha siya sa ama mo, pero iniwan ni Salvador ang lahat sa 'yo."
"She had an affair with Octavio. What does that have to do with my father's death?"
"Si Octavio ang kausap ni Rosanna nang banggitin niya ang tungkol sa pagputol ng preno. The breaks were tampered on the night of your father's accident. Madilim at malakas ang ulan, madulas ang karsada pero maingat na driver si Salvador. Dahil palusong ang lugar na 'yon ay natural na alalayan ng preno ang sasakyan pero hindi ito gumana dahil may pumutol." Kumunot ang noo ni Tor. "Someone murdered your father, and one of them is Rosanna." Tumikhim si Fidel. "May inutusan akong tao para hanapin ang original na report ng aksidente at totoong putol ang break. Pero sa official records ay aksidente lang ang nakalagay. Nothing was said about the breaks being cut."
Kumuyom ang mga kamao ni Tor at nahirapan siyang huminga. His heart is beating too fast and his head was spinning. His father was killed. He didn't die from an accident. Plinano ito ng mga taong walang kaluluwa.
Para sa pera.
Babawiin niya ang lahat kay Rosanna at pahihirapan niya ito ng todo. As for Octavio, he's going to hit him where it hurts the most— Iris, his only daughter. Mararamdaman ni Octavio kung paano mawalan ng isang mahal sa buhay. Tor doesn't care if Iris saved his life back then. Kulang pa 'yon sa mga dinanas niya nang patayin ni Octavio ang kaniyang ama at maiwan siya sa kalinga ng isang demonyo.
Maniningil siya pag-uwi at si Iris ang magiging interes.
A few days later... Situated at the outskirts of the city, the old abandoned factory stands as a silent testament to its former industrial glory. Once a bustling hub of activity, its vast structure now exudes an eerie sense of desolation and decay. The weathered brick walls, cracked windows, and overgrown vegetation portray a scene frozen in time. Inside, the once-thriving machines remain motionless, covered in layers of dust and rust. The absence of workers and the echoing emptiness contribute to the sense of abandonment that permeates the atmosphere. The factory's dilapidated state creates a haunting backdrop, inviting curiosity and contemplation about its storied past. Sa gitna ay dalawang pirasong 6x6x10 wood post. Mistula itong malaking ekis at nakatali roon ang gobernador. Nakataas ang dalawang kamay at magkahiwalay ang dalawang binti. "Ahh!" hiyaw nito nang buhusan ng napakalamig na tubig. The bucket was full of ice at dahil malamig ang klima sa Tagaytay ay hindi nito maiwas
Hindi niya magawang alisin ang mga mata kay Iris sa takot na maglaho itong bigla sa harapan niya. Just when he was losing hope of finding his wife, an angel was sent to them. Hindi niya alam kung angkop ang salitang 'yon sa matandang lalaki na nasa baba at kasalukuyang kausap nina Lucian, pero nang sabihin nito na nasa sasakyan si Iris ay kaagad s'yang bumaba at pinuntahan ang asawa. He was told that she had to be sedated dahil walang tigil ito sa pag-iyak. He didn't care if Aldo was lying or not, or if he came to kill him. Somehow, he knew Aldo wouldn't be stupid enough to attack them at Albarracin. Ale and Estefan stayed with Iris in the bedroom. Bumaba s'ya para kausapin si Aldo. Gusto niyang itanong kung paanong napunta rito ang asawa niya at ano ang connection nito sa gobernador. Lucian and the other guys excused themselves, pero tanaw niya ang mga ito. Si Aldo ay isa lang ang kasama sa loob ng bahay. The rest stayed in their vehicles. Marami rin itong tauhan. "Nice place you h
The governor won't even get a quarter of his money, but he would received some. It was one of their plans. Ipinakita kaagad nito ang totoong kulay nang hingin niyang ipakita si Iris. Hindi pa rin maiwasan na hindi s'ya mag-alala para sa asawa. He sent some of his men to the resort to retrieve Iris dahil malakas ang kutob niyang hindi ito isasama ng matanda sa Kopiat. Si Lucian ang naglead ng operasyon na 'yon at dito siya. Ale and Estefan went stayed with him at ang kasama ni Lucian ay si Kons. "Where's the rest of it?!" sigaw ng gobernador sa kaniya nang nasa speedboat na ito. "Give me back my money!" "You didn't complete your end of the bargain. Wait for my next call or you won't see the rest of it." Iyon ay kung may ititira pa s'ya sa pera nito. Kapag nabawi niya si Iris ay siya mismo ang dudurog sa matanda sa kulungan na kasasadlakan nito. They parted ways at walang nagbuwis ng buhay ngayon sa isla. Each of them want something and until then, they will try and scam each other. U
Nagising s'ya nang marinig ang pagbukas ng pinto. Sa amoy pa lang ng pabango nito alam niyang ang gobernador ang dumating. It was one of those Brut fragrance for men. She doesn't particularly like it. Masangsang ang amoy nito para sa kaniya. But some people are stuck in a particular year at siguro noong panahon ni Gov ay ito ang sikat kaya nakasanayan na niya. "You're awake." "What do you want?" Tumayo s'ya pero nanatili sa sulok. Wala s'yang makita na kahit ano'ng pwedeng ihampas dito kung sakaling manakit. She has seen him mad at his men. At noong minsan ay sa isang katulong na nagkamaling matabig ang mainit na kape. Napaso ang gobernador sa kamay. He used that same hand to slap the woman twice. Namaga ang mukha nito at putok ang labi. "I just want to let you know that I am meeting your husband a few minutes from now. He wants to do a trade." Nakasilip siya ng munting pag-asa na makauuwi na siya sa piling ni Salvo. Hindi niya gustong sumama kay Rosanna kahit nakita niyang dugua
“Calm down, Tor. She’s going to be fine.” Ale tapped his shoulder. Kanina pa siya hindi mapakali. Abot kamay na niya si Iris, pero kailangan nilang magplano ng maayos. One wrong move and Iris could be gone forever. Lucian just finished setting up their gadgets. He has been talking to his wife this whole time and making sure all the connections are good to go. Seeing the support he has around him is overwhelming.“Tor, it’s all set up. You can make a call whenever you’re ready." The goal is for the governor to say yes to meet in a neutral ground. Mas madali nilang maililigtas si Iris kung wala ito sa basement. Tumayo s'ya at pumwesto sa harap ng computer. "Are you ready, Tor? I will connect you to his phone. He can't track you," said Georgina. He was using the earpiece at pakinig niya ang sinasabi nito. "Yes, I am." A few seconds later, the governor picked up. "You have something that is mine." "And you have something that is mine as well. What are we going to do about that, Salva
While the doctor was taking out the bullet from his abdomen, unti-unti s'yang hinila ng antok. His friends were present at sa isang private clinic s'ya dinala ng mga ito. Narinig niyang isang resident ang nag-asikaso kay Estefan kaya kahit paano ay nabawasan ang pag-aalala niya sa kaibigan. When he woke up, kaagad ang pagsigid ng kirot sa bandang t'yan niya nang subukan niyang bumangon. Wala s'ya bahay niya, pero nang makita niya si Lucian na tulog sa silya ay alam niyang nasa bahay s'ya nito. "Hey. How are you feeling?" Tulog manok ito kahit noon pa. Kaunting kaluskos, gising kaagad. Living life on the fast lane and running a syndicate for years taught him that. "Fine. How long was I out? Where's Iris?" Tumayo si Lucian at tinulungan s'ya na maglagay ng unan ng likod. He doesn't want to lay flat. Pakiramdam niya ay umuuga ang paligid niya.Tumingin ito sa relo at nagbilang. "About four hours. The doctor gave you something for the pain. He said it will make you sleepy pero hindi na