MAGKATABI silang nakaupo ni Max sa sofa habang nanonood ng telebisyon. Nagkaroon sila ng pagkakataong magkatabi dahil as usual, Michaela had to go out to have a good time with friends. Ganoon naman si Michaela, mahilig lumabas-labas kasama ng mga kaibigan na tulad nitong mayaman. Noong nakaraang buwan nga, dalawang araw itong nagliwaliw sa Malaysia.
Wala pa yatang tatlumpung minutong nakaalis si Michaela ay nakita na niyang lumabas ng kuwarto si Max at tinabihan siya roon sa sofa. Hindi siya kumibo at nagkunwaring seryoso sa panonood kahit pa ramdam niya ang biglang pag-akbay nito sa kanya. She held her breath and anticipated his next move.
Pero wala itong ginawa. Nang bahagya niya itong tapunan ng tingin, abala lang ito sa panonood ng telebisyon. Aba, isang himala, nasabi niya sa sarili.
She had the itch to make the first move. He’s been away for almost a month and she really missed his presence in the house and of cou
ABALA si Sahara sa pag-aayos ng mga readings niya sa loob ng bag nang bigla siyang mabangga. Nagliparan ang lahat ng papel na hawak niya, maging ang laman ng kanyang malaking bag ay nagkalat rin.“Shit!” mahina niyang sabi habang pinupulot ang mga gamit. “Kung kailan naman nagmamadali, tsaka pa-““Sahara.”Napaangat siya ng tingin. Kahit hindi pa nga niya tingnan iyon ay alam niya kung kanino galing ang boses na iyon. Kay Baste. Tinulungan siya nitong pulutin ang mga gamit at halos magkauntugan pa sila nang sabay silang tumayo.“Sahara, sorry na.”“Okay na ‘yon,” simple’ng sabi niya kahit pa hindi naman talaga. Mabilis siyang naupo sa gutter para maiayos nang maigi ang laman ng kanyang bag. Agad naman siya nitong tinabihan doon sa gutter kahit pa mukha na silang tanga doon na dinadaan-daanan ng mga tao.“Pero-““Pleas
SAHARA should be happy about it, really. Matagal na niyang gusto si Baste at ngayon, sa wakas ay naamin na nito sa kanya ang tunay nitong damdamin para sa kanya. He loves her. For real.Hindi niya maiwasang matawa sa sarili dahil ngayon lang niya napagtanto na iyon ang kauna-unahan niyang ‘totoong relationship’. Iyong hindi pagnanasa lamang, iyong totoong may kasamang ‘pag-ibig’. Baste is the perfect gentleman at sa buong isang buwan nila bilang pagiging magkasintahan, hanggang simpleng halik lang sa labi ang natatanggap niya mula rito at hindi na lumalampas pa roon. Minsan nga, gusto niyang siya na ang gumawa ng paraan para may mangyari, pero bigla rin niyang naalala ang magiging damdamin ni Baste.And she should be happy about it, right? Pero bakit ganoon, ang sayang dapat niyang nararamdaman ay wala. Puro kaba at takot lang ang namamayani sa kanyang puso.Bakit ba naman hindi? Nariyan si Max, at si Prof. De
MAX kissed her again and this time, she gave in. She didn’t want to but she couldn’t do anything about it, as if she was bewitched by his kisses. Hinayaan na niyang maglakbay ang mga kamay nito sa kanyang dibdib, tiyan, baywang at sa lahat na. Ni hindi na niya namalayan na natanggal na pala ni Max ang pagkakabuhol ng bathrobe niya.“Ginagawa ba ‘to sa iyo ng boyfriend mo?” tanong ni Max habang pinipisil ang isa niyang dibdib. “Nahalikan ka na ba niya rito?” Napasinghap siya nang angkinin iyon ng bibig nito. “Ano, Sahara? Napapaligaya ka ba niya ng ganito?”“H-Hindi…hindi ko siya b-boyfriend…” tugon niya sa pagitan ng malalalim na paghinga.Sandaling iniwan ni Max ang kanyang mga dibdib at tiningnan siya sa mga mata. He planted wet kisses on her cheeks, lips and neck. Nagulat siya nang bigla nitong buhatin ang magkabila niyan
“TOTOO ba? Sabi ni Michaela, aalis ka na raw?”Umaga noon at paalis na sana si Sahara ng bahay pero nagulat siya nang sa pagbukas niya ng pinto ng kanyang kuwarto ay naroon si Max sa labas na naghihintay sa kanya. Nilampasan niya ito at nagtuluy-tuloy siya pababa ng hagdan.“Bakit ka aalis? Para makaiwas sa akin?”Ayaw magpaapekto ni Sahara sa ganoong klaseng ngiti at ganoong klaseng titig ni Max. Sa halip na pumunta sa kusina para sana kumuha ng isang bote ng tubig ay tumuloy na siya sa sala pero bago pa man niya mahawakan ang doorknob ay naroon na agad sa harap niya si Max.“Paggising ko sa umaga, nakaalis ka na. Pagdating mo sa gabi, tulog na ‘ko. Sinasadya mo bang hindi tayo magkita?”“Obvious naman, diba?” Kung noon ay napapaikot siya nito, iba na ngayon.Halatang nagulat si Max pero natawa ito pagkatapos. “Uy, ang taray ng baby ko.”
TAKOT man, itinuloy pa rin ni Sahara ang paglipat sa unit ni Karen. Sinundo siya nito ng itim nitong sasakyan umaga ng Sabado. At nakahinga siya nang maluwag nang sa wakas ay malayo na siya sa kasumpa-sumpang bahay na iyon ni Michaela.“Sino ‘yong lalaki na kanina pa tingin nang tingin sa ‘yo doon?” tanong ni Karen nang sa wakas ay nakarating na sila sa unit nito sa ika-apat na palapag ng condominium.“B-boyfriend ng pinsan ko.” Iyon na lang ang itinugon niya dahil hindi niya kayang sabihin kay Karen ang totoo. Hindi pa sa ngayon.“In fairness, cute ha. At ang lalaki ng muscles!” may himig na panunukso nitong sabi. “I’m sure alam mo ‘yan!”Napailing na lang si Sahara. She knew Max more than those muscles. “Boyfriend ‘yon ng pinsan ko,” pagdidiin niya dahil alam niya ang ibig sabihin ng mga tingin ng kaibigan.“Sus
“PAGKATAPOS ng graduation, ano’ng plano mo?” bulong sa kanya ni Baste. Magkatabi silang nakaupo sa harap ng klase, parehong may hawak na libro.“H-hindi ko pa sigurado…maghahanap siguro ng trabaho?” tugon niya, nang pabulong rin. Hawak ni Sahara ang makapal na libro at itinayo niya iyon doon sa desk, na ginaya ni Baste. “Ikaw?”“Ganoon rin.” Hinawakan ni Baste ang isa niyang kamay at pinisil-pisil iyon. “Kung puwede lang na pareho tayo ng kumpanya na pasukan, mas maganda sana. Para parati pa rin tayong magkasama.”Inihilig ni Sahara ang ulo sa balikat ni Baste at tsaka ipinagpatuloy ang pagbabasa. Sa mga ganoong pagkakataon lamang siya nakakaramdam ng katahimikan ng utak ng katahimikan ng loob. Sa tuwing kasama niya si Baste, parang biglang nawawala ang lahat ng alalahanin niya sa buhay at parang kayang-kaya niyang lampasan ang kahit na anong pagsubok na darating pa.&ldq
“BASTE? Ano’ng ginagawa mo rito?” Umiikot na ang paningin ni Sahara nang makita si Baste sa harap niya. Hindi nga siya sigurado kung si Baste iyon dahil hirap siyang aninagin ito dahil na rin sa madilim na paligid ng bar. Umayos siya ng upo doon sa bar stool para mas makita nang malinaw ang binata.“Tinawagan ako nu’ng Karen, ‘yung kaibigan mo. Puntahan raw kita rito,” medyo malakas nitong sabi. Halos hindi sila magkarinigan dahil sa lakas ng tugtog. “Ano bang nangyari, bakit ka naglasing?”Umiling-iling siya nang nakangiti. “Hindi ako lasing…”“Ano’ng hindi, tingnan mo nga ang sarili mo, ni hindi ka na makaupo nang maayos.”Tinabihan siya ni Baste at inalalayang makatayo. Oo, aaminin niyang marami-rami siyang nainom nang gabing iyon at totoong hindi na yata niya kayang maglakad mag-isa. Pero malinaw na malinaw ang utak niya at alam niyang pin
KINAKABAHANG pumasok si Sahara sa klase ni Del Mundo nang araw na iyon. Naroon na si Baste, at halos kasunod lamang siya ni Del Mundo. Mabilis siyang naupo sa tabi ng kasintahan.“Ano’ng nangyari sa iyo? Bakit ka late?” nag-alalang tanong ni Baste pagkatapos niyang maupo at kunin ang libro sa bag. “Mukhang mainit ang ulo ni Del Mundo ngayon. Baka magpa-quiz ‘yan. Nakapag-aral ka ba?”Umiling siya. “Late na ‘ko nakauwi. Madaling-araw na natapos ‘yung go-see nung in-apply-an kong modeling agency,” bulong niya. Nang tapunan niya ng tingin si Del Mundo, nakakunot ang noo nito habang nakatingin sa kanilang lahat.Dumako sa direksiyon niya ang mga mata nito at bigla siyang kinabahan. She knew that kind of stare from him. He’s either angry or disappointed and with what she told him, she’s certain that he’s both. Kailangan na nilang tigilan ang pagkikita dahil kung hindi, pare