Chapter Seven

Police Station

Nanginginig ang kalamnan ko sa sobrang takot, halos isang oras na rin ang nakalipas pero hindi pa rin maalis sa isipan ko kung papaano ako bastusin ni Derek. Mukhang nag-iwan iyon ng trauma sa akin dahil sa tuwing may lalapit na lalaki sa akin kahit magtatanong lang ay halos magwala ako sa pag-iyak.

Naaalala ko ang mabibigat na kamay ni Derek sa aking leeg at mga braso. Sariwang-sariwa rin sa akin kung paano niya dahasin ang pagpunit sa damit ko at sapilitang angkinin ang aking labi at ilang parte ng katawan ko.

Ayaw ko no'n, lalo na't hindi na katulad ng dati ang pagtingin ko sa kaniya. Mas lalo ko lang siyang kinasuklaman, at kahit na kailan ah hindi ko siya mapapatawad.

"Uminom ka muna ng tubig."

Tiningala ko si Helsey. Binuksan na niya ang bottle ng Mineral water na ibinibigay niya sa akin, inabot ko 'yon at nakinig sa sinabi niya.

Nagpapasalamat ako sa presensiya ng Manager ko, kung hindi siya dumating kanina sa may tapat ng kotse ni Derek at tinulungan ako ay paniguradong nagawa na nito ang nais sa akin.

"Salamat." Ibinalik ko naman ang bote sa kaniya.

Dito na 'ko idineretso sa malapit na Police Station upang makapagblotter. Gusto niya ng warrant of arrest para sa pangbabastos ni Derek. Nakakuha siya ng matibay na ebidensya sa ginawa nito mula sa isang dashcam sa kalapit na sasakyan.

Na-check na 'yon ng mga Pulis, solid ang ebidensiya namin kaya naman agad-agad ay aarestuhin nila si Derek. That jerk!

"Ihahatid na kita sa inyo, mahirap na baka mamaya ay nandiyan lang ang Ex mo sa tabi-tabi," sabi ni Helsey.

Ngunit hindi ako pumayag, mamaya-maya ay tatawagan ko na lang si Jethro. Alas siyete pa lang, ang alam ni Jethro na uwi ko ay alas-otso, ayaw ko rin naman din na maistorbo pa ang tao na 'yon dahil sobrang dami rin ng ganap nito sa buhay. Hindi ko lang alam kung papaanong i-e-explain sa kaniya ang nangyari, sigurado akong hindi makakatakas si Derek sa kaniya.

"Sure ka?" tanong pa ni Helsey.

Tumango na lang ako bilang sagot dito. Pagkatapos ay tinanong ko siya kung may nakakita bang iba sa amin doon sa parking lot. Kapag oo kasi'y panigurado na mabilis na naman 'yong kakalat sa social media, at ang kasunod ay marami ng reporters ang nakasunod sa akin.

"Hindi ko sigurado, mas inuna kong dalhin ka rito. Ikaw, are you sure na walang masakit o ano man sa 'yo? Look at your dress, nasira na rin. Masyadong manipis ang scarf na 'yan para sa 'yo."

Tinignan ko ang sarili ko, yeah, mukha akong ewan sa hitsura ko. Magulo ang buhok at pahulas na ang make up sa mukha, but I don't mind it.

Parang mas pinoproblema ko pa si Jethro ngayon, hindi nito magugustuhan ang ginawa ng pamangkin niya.

"Oh God."

"B-bakit?" tanong ko kay Helsey.

"Speaking of the dev*ls ay narito na sila."

Sumulyap ako sa labas ng station, hindi na 'ko na-sorpresa pa, bilang isang kilalang model at pumasok sa mundo ng may mga paparazzi ay matik na mangyayari ang ganito especially kapag may scadal na napasukan ang isang idol.

Umisod kaming dalawa sa kanang sulok ng kinauupuan naming mahaba, natago kami sa may malapit na kurtina. Scoop na naman sa akin 'to kapag nagkataon.

"I knew it. I'll call my husband now." Hiningi ko kay Helsey ang cellphone ko ngunit hindi agad no'n iyon ibinigay dahil mas inuna nitong usisain ang tungkol kay Jethro.

"M-manager mo 'ko pero ba't hindi ko alam ang tungkol sa asawa mo?"

Napatitig ako sa kaniya. Nakalimutan kong sabihin dito, pero... Kailangan ko pa bang sabihin 'yon sa kaniya? Personal ko naman na buhay 'to, at isa pa hindi ko pa na-p-prove na mapagkakatiwalaan nga talaga siya.

"I'll explain some other time for now, I need, We need to get out of here. I'll call my husband to pick me up, sumabay ka na sa amin. I'm sure na may magagawa siya para tulungan tayo—"

Hindi ko nagtapos ang sinasabi ko nang mapansin na nakatulala na si Helsey sa gawi ng uluhan ako. Sa pagka-curious ko'y nilingon ko 'yon.

Heartbeat.

It was Jethro. Narito siya. Nakatingin siya sa kinapu-puwestuhan namin ngayon. Mahirap basahin ang sinasabi ng mga mata niya, hindi ko ma-ipaliwanag. Ngunit sa bilis ang hakbang nito upang makatungo sa akin ay alam kong concern siya.

O baka delusional lang ako.

I spread my arms... a little, nang makita ko siya'y parang gusto kong yakapin ito't sabihin sa kaniya na hindi ako okay. I don't have someone right now, baka naman bigyan niya ako ng kaunting simpatya't makisama na lang ito sa drama ko.

But my imagination drowned to the reality. Jethro grab me, he pulled me to the bottom of the building. May kalakihan ang Police Station na ito, hanggang second floor.

Hawak niya ako sa aking kamay, hindi kami tumatakbo ngunit sa mga malalaki niyang hakbang ay masasabi kong nagmamadali talaga ito. Hindi rin siya nagsasalita.

Gabi na kaya wala nang gaanong naka-duty na mga Police Officers. Iilan lang ata silang mag-n-night shift.

Mukhang galing lang din si Jethro sa trabaho niya, ang suot niya'y 'yon pa ring kaninang umaga nang ihatid niya ako sa trabaho ko.

Tinignan ko ang kamay namin na magkadaop, then I smiled.

Hindi pa nagtatagal ang pagkakakilala ko kay Jethro bilang siya at hindi bilang Uncle ni Derek, at masasabi ko na hindi ito ang ine-expect kong magiging trato niya sa akin. Yes, he's loud sometimes lalo kapag may nagagawa ako na hindi niya gusto pero patience pa rin ang pinapairal niya sa huli. May pagka-moody rin ang tao na 'to, siguro signs na tumatanda na siya but then, he's making a way para magkasabayan kaming dalawa.

Nakikita ko rin ang effort niya para mas maging komportable ako, ako na lang ang nagdedeny no'n sa sarili ko.

Pero bakit ba? May kasunduan lang kami, walang dahilan para mag assume ako o mahulog sa mga kilos niya. Grabe, ang bilis ko naman mahulog sa iba, limot ko na ba agad 'yong eight years na pag-ibig na nagpabaliw sa akin?

Haist.

We stopped. Then in a slow mo version I found myself staring at him. Ang lakas ng appeal ni Jethro, kapag matagal mong tinitigan ang mukha niya'y mas lalo siyang gumu-gwapo. Kung kailan umaabante ang edad nito'y saka nagiging mas matikas..

"What happened? I just got a call from my friend that you're here. There are reporters outside, what mess did you make this time?" Ang mga palad niya ang nagbigay init sa aking braso. Tama nga si Helsey, masyadong manipis ang ibinigay niya sa aking pantakip.

"Darlene, I'm talking to you."

Nakatitig lang ako sa kaniya, hindi ko alam kung saan sisimulan ang kwento.

"Hey, you can tell me... C'mon." Biglang naging malumanay ang boses nito.

Pumikit ako't nag-isip. Nag-aksaya siya ng oras para lang tulungan ako rito ngayon, I should be thankful and more importantly... I should trust him.

Isiniwalat ko sa kaniya ang buong nangyari kanina, kung ano ang ginawa ng pamangkin niya.

"That bastard! I warned him already but he really is not listening, huh." Nagngingitngit sa galit si Jethro habang ako'y napaiyak na ulit.

Naalala ko bigla ang nangyari kanina, medyo hindi maganda sa mental health ko.

"Sshh... Do'nt worry I'll do something about it."

Sa dibdib na niya ko itinuloy ang pag-iyak. Hinila niya ako patungo sa kaniya:t, hinagod ang likod ko't pinalakas ang loob by his wisdom.

"It's okay, don't worry I'm here."

Tumango-tango ako. Still, I'm on his chest, getting some strength.

"Bukas na bukas din ay tuturuan ko ng leksyon ang pamangkin ko na 'yon. And maybe we should announce to my family and to everyone that we are connected to each other, now." Inalis ako ni Jethro sa pagkakayakap sa kaniya.

"What do you mean?* tanong ko.

"I'll announce that you're my wife. Para malaman nila kung sino ang binabangga o babanggain nila in the future. Don't worry I will make sure na magiging maayos ang lahat, especially to my sister Diane, Derek's mother."

"Thank you Jethro, Thank you."

Nakauwi kami sa bahay na hindi nahuhuli ng mga Reporters, thanks to Chief Aragon sa tulong nito.

....

I watch on her while she's asleep. She was like an angel in disguise. Her eyes had a thick and long eyebrows, naturally there. I can picture out how beautiful her face eventhough her eyes were shut. I get on the hair that fall on her face, and tucked it on her ear. Then my finger run on her reddish lips.

Temptation, spare me. Ugh.

I should not.

Good thing that Darlene moved, she grab the pillow that she put in between our bed.

"Hmmm..." She murmured.

I touched her cheek one more, caressed it. "Goodnight Darlene," I whispered. I gave her a kiss on her cheek.

I've been wanting to do this.