Beranda / Romance / Say That You Love Me / Chapter 36: Affait

Share

Chapter 36: Affait

Penulis: Captain Maria
last update Terakhir Diperbarui: 2024-03-30 20:21:29

I couldn’t recall how much I cried for a few days because of that. Hindi ko alam kung anong nangyayari, or what triggered them back, but the memories kept flowing like a river that could not be stopped. And along that, I could feel surges of emotion that I could not name. Halo-halo ang nararamdaman ko, and I don’t know if I could even contain all of them.

I don’t even know how many days it has been. I was only brought meals inside my room and was taken care of. Minsan binibisita ako nina Daddy at Tita Faureen sa kwarto, but I don’t have the energy to talk to them. When I look at my father, all I can do is cry.

Kaya nang lumabas ako sa kwarto, they were all surprised.

“Paris? How are you feeling? I should’ve just brought you some food for–!” Napatigil si Tita Faureen sa pagsalubong sa akin nang mapansin niya kung ano ang nakakuha ng atensyon ko pagbaba ko ng hagdan.

My lips parted at the sight of tons of flowers in the living room. Some are withered, and some are being saved by Tita
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • Say That You Love Me   Chapter 46: Canada

    I had a dream. One where everything was going smoothly. One was where Chester held our child, and he smiled softly. Malambot ang kanyang mga mata at punong-puno ng luha. Sa halip na mapatingin sa aming anak, sa kanya ako nakatitig. He looked so happy. But why is he crying?“Chester,” I softly called him. “What’s wrong?”When he looked at me, I witnessed how his eyes shifted into sorrow. Na para bang ang lahat ng sayang naroon kanina ay isa lamang ilusyon. What happened?“Chester,” I tried reaching him pero hindi ko magawa. He seemed far away. At ang kamay kong pilit na inaabot siya ay natigil sa ere nang marahan siyang umiling, rejecting every part of me.“I’m sorry, Paris,” he uttered.No. Not this again.“Paris? Paris! Can you hear me?!” My eyes opened at the voice of my father. Malabo at nakakahilo ang naging unang pagbukas ng mata ko, but seeing how worried he was made me do my best to focus at gisingin ang sarili ko.“D-Dad?”My brows furrowed, trying to recall everything. I

  • Say That You Love Me   Chapter 45: Pregnant

    “You’re stupid,” umiiling kong sambit. “You’re stupid, Chester.” Halos matawa ako sa narinig mula sakaniya.“Paris–!”“Sa tingin mo talaga papayag ako?” I asked. “Nang ganon-ganon lang? Do you think I’m that stupid and narrow-minded that I would just divorce you while you’re in the middle of… while we’re in the middle of something that I do not understand?!” I exclaimed as my tears started to fall. Hindi ko na napigilan ang pagtaas ng aking boses. Kung iniisip niyang ganoon ako kababaw at tatanggapin na lang ang hinahamon niyang divorce, nagkakamali siya!Unless…“D-Did I do something wrong?” My voice broke. “Did she tell you something about me k-kaya gusto mo akong hiwalayan?”I saw how his eyes widened and his lips parted. Parang tinakasan ng dugo ang kaniyang mukha dahil sa sinabi ko.Stupid stupid boy.Kahit sinabi niyang gusto niya ng divorce, halatang halata ko sa reaksyon niya na hindi niya gustong ganoon ang naiisip ko. See? He still doesn’t want me to believe that I’m in th

  • Say That You Love Me   Chapter 44: Divorce

    Three days. It has been three days since we got back from Tagaytay. Biglaan kasing nag-aya si Chester noong gabing iyon na umuwi na kami kaya wala na rin akong nagawa. At mula noong gabing iyon, hindi na kami nag-uusap.Well, we had dry conversations, but that’s about it. He’s dry when he talks to me. Kahit pa pilitin niyang magpanggap na walang problema, sana aware din siya na alam kong may problema.Pero kahit na…Hindi ko magawang kulitin siya tungkol doon. I sighed. Hay, hindi ko alam kung anong gagawin ko.“The Lorente’s are back in business,” Dad said out of nowhere habang nagbbrowse siya ng balita sa kanyang Ipad. “Do you know them?” he asked me.I pursed my lips and slowly nodded. Lorente. Apilyedo ngayon ng Mommy ni Chester.So they already settled things? She really got what she wanted.Kung ganoon, ano pang problema? Bakit ganoon si Chester?“You’re silent,” puna ni Dad. “Are you sure ayaw mong sumama kina Faureen sa Okada? You’d be bored here.”Nilaro ko ng tinidor ang s

  • Say That You Love Me   Chapter 43: Overstepped

    “Love,” I called him nang makarating kami sa bahay. Kanina pa siyang tahimik at walang kibo sa biyahe dahil sa nangyari. He look tensed, frustrated, angry in fact, dahil sa nangyari kanina. Hindi ko na tuloy naintindi ang maraming bulaklak sa likod ng pickup niya.Instead, I tried to follow him inside the bedroom kung saan alam kong didiretso siya.“Is that any way to greet your mother?” the woman asked.My lips parted. I was about to look at Chester gamit ang matang mapagtanong, nang bigla niya akong hilahin papunta sa kanyang likuran. And that alone answered my questions. She really is his motherPero bakit siya nandito?After all that Chester said kanina, hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Hindi ko rin alam kung anong dapat kong gawin dahil sa paraan pa lang ng paghawak niya sa akin ay ramdam ko na kung gaano niya kaayaw sa presensya ng kaniyang ina.Damn, why is she here? I mean, I don’t mean anything bad, pero gusto ko sanang mag-relax kaming mag-asawa ngayon. My husband’s

  • Say That You Love Me   Chapter 42: Mother

    “What’s wrong?” maagap kong tanong nang makitang i-decline niya ang call. “May problema na naman ba?”I parted my lips and wanted to ask more, pero kaagad niya naman akong pinigilan sa pamamagitan ng isang matamis na ngiti. “It’s just work. Sigurado ako roon. Huwag na lang nating sagutin–!”“Chester,” mahinang tawag ko dahil hindi ko talaga gusto ang nararamdaman. I know, I may just be being too paranoid, but can you blame me?I have to ask it.“You’re not hiding something from me again, are you?” I asked. It’s not that I don’t trust him pero… I don’t know… it’s just my gut.Kung may problema naman kasi ang company ay surely, naroon ang kaniyang ama at mga kapatid. I.. I don’t know, iba lang talaga ang pakiramdam ko. I feel like I’ve known him too much, and I know the way he acts when he’s hiding something.And I’m not mad… I’m just worried that maybe… he’s doing this again to protect me from something. Ayaw ko ng ganoon. Ayaw ko na poproblemahin niya lahat nang siya lang.He has me.

  • Say That You Love Me   Chapter 41: Speechless

    “Kanina mo pa akong hindi kinakausap,” he stated as a matter of factly nang maibaba ang mga gamit namin sa couch ng kanyang bahay. Yet again, we’re here at Tagaytay to stay for a couple of days, at umpisa pa lang ay hindi na ako agad nag-eenjoy!“Inaantok lang,” sagot ko at agad tinanggal ang jacket. Akma kong kukunin ang maleta ko at aakyat na papunta sa kwarto. Gusto kong magshower at umidlip muna bago siya kausapin. Pakiramdam ko wala na rin akong ganang kumain dahil sa pagod at sama ng loob. Maybe when I wake up in the middle of the night due to some sort of miracle, just maybe I will talk to him.Pero sino bang niloko ko? Hindi ko ‘yata matatakasan ang isang ‘to. “Hey,” kaagad niyang hinawakan ang maleta ko at pagod na tumayo mula sa couch. I glared at him at hinila pabalik ang maleta ko pero hindi niya naman iyon binitawan.“Bitaw. Inaantok na ko, Chester.” Pero sa halip na sumunod, tumayo lang siya at hinarap ako. Ako tuloy itong nanlilisik ang matang nakatingala sa kanya!“Wh

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status