Naalala niya bigla na ito ang babaeng gusto ni Irvin kaya agad siyang bumawi. "Sa tingin ko, mahilig siya sa guwapong lalaki. Mayaman ka, maganda ang mukha mo at may kakayahan ka. Pwede mong subukang akitin siya. Si Kuya David, galit na galit sa mga taong nanlilinlang. Kapag nakita niyang may tinataksil siya, siguradong mandidiri siya."Napangisi si Irvin. "Sa ganitong kaso, tapos na kami ni David. Ang sama ng ideya mo. Ako ang ipapahamak mo habang ikaw ay nakikinabang.""Hindi pa ako tapos magsalita," mahinang wika ni Lia, medyo nag-aalangan. "Kapag dumating ang oras, ako ang bahala kay Kuya David. Alam ko, responsable siyang tao kaya di niya ako tatalikuran. At ikaw..."Naglalaro ang mga mata niya ng kasamaan. "Pwede mong isisi sa babaeng 'yon. Sabihin mo kay Kuya David na inakit ka niya. Kapag nandidiri na si Kuya David sa kanya, doon ka papasok. Alagaan mo siya sa oras na siya'y pinakamasakit—tiyak, mahuhulog din ang loob niya sa 'yo."Nakangiting nanlaki ang mata ni Lia habang na
Si Irvin ay nag-ayos ng sarili nang espesyal sa araw na ito.Maganda na talaga ang kanyang itsura, at nang mas pagandahin pa ito ng kaunting bihis, mas lalo siyang naging kaakit-akit—tila isang malamig na simoy ng hangin at maliwanag na buwan. Kumikislap ang kanyang mga mata na puno ng lambing, mapula ang labi, at bawat kindat o tingin niya ay punung-puno ng pang-akit.Maging si Lawrence ay napahanga sa unang pagkakataong nakita ito.Hindi pa siya nakakita ng isang tao na mahusay pagsamahin ang lamig at pagnanasa sa isang personalidad.Naglaan talaga ng oras si Irvin sa kanyang kasuotan—maayos ang tindig, malapad ang balikat, makitid ang baywang, at mahaba ang mga binti. Sa taglay niyang kagandahan at dala pang mga bulaklak ng jasmine, perpekto siyang kapareha para sa babae.Habang naglalakad siya, umaani siya ng maraming atensyon.Nag-aalala si Lawrence para kay Kuya David. Sa ganitong klaseng karibal sa pag-ibig, madali lang matalo si Kuya David kung hindi siya magbibigay ng sapat n
“Mauna ka na sa Calderon family para mapunta sa’yo ang atensyon. Sasabay na lang ako sa kaguluhan para hindi agad mahalata.”Ngumiti si David na may misteryosong itsura, niyakap ang balikat ni Arniya at inakay siya palapit sa kalapit na hotel. “Tulog muna tayo. Magpahinga ka muna nang maayos, saka tayo bumalik.”Sa mga araw na magkasama sila, unti-unti nang nakilala ni Arniya si David.Hindi siya gumagalaw nang walang tiwala sa sarili. Dahil kalmado ito ngayon, tiyak na may plano na siya.Napabuntong-hininga siya, sumandal sa dibdib ni David, at hayaan na lang itong akayin siya papasok sa hotel. Para siyang bata na nakadama ng tiwala at kapanatagan.Tumingin si David sa kanyang kandungan. Napangiti ito, hinaplos ang kanyang ulo—pero agad naman siyang sinampal ni Arniya.“Huwag mo akong kinukusot. Nakakakiliti.”Tumawa si David, napakagaan ng tunog ng kanyang halakhak, at habang sinasagap ang malamig na simoy ng gabi, bigla siyang nagtanong, “No’ng sinabi kong espesyal si Lia, nagselo
Unang beses ni David makarinig ng ganitong pahayag.Matapos niya itong pag-isipan nang maigi, napagtanto niyang may punto si Arniya—kaya pala gano'n na lang ang galit nito.Nakita ni Arniya na tila malalim ang iniisip ni David kaya’t kumunot ang noo niya at nagsalita.“Kayong dalawa ni Lia, nagmamahalan naman pala. Bakit hindi na lang kayo magsama? Bakit kailangang magdrama pa kayo sa relasyon n’yong parang teleserye? Maganda naman si Lia, maganda ang katawan. Gusto mo bang tapusin na lang natin ang kontrata natin tapos puntahan mo na lang siya?”Hindi niya ito sinabi dahil nagseselos siya. Ang totoo, nandidiri lang siya sa sitwasyon.May mahal na siyang iba, pero patuloy pa rin siya sa panggugulo kay Arniya...Habang iniisip niya ito, biglang naningkit ang mga mata ni Arniya. Tinitigan niya si David ng malamlam.“Nang ginawa natin ‘yon... wag mong sabihing si Lia pa rin ang iniisip mo sa isip mo. Dahil mahina siya, natakot kang masaktan siya. Kaya ako ang ginamit mong parausan, tapos
Pakiramdam ni Lawrence, may pinagdadaanan nang malalim si Lia—parang may iniindang sikolohikal na problema. Sobrang pagkahumaling kay kuya David.Pagkatapos ng kaunting pag-aayos, naalala ni Lia ang lahat ng pinagdaanan niya buong araw. Lalong bumigat ang loob niya. At dahil sa bigat ng nararamdaman, mas gusto niyang ilabas ang inis.Alam niyang si Lawrence lang ang maaaring umintindi sa kanya ngayon, kaya hindi siya nagdalawang-isip."Lawrence, sino ang babaeng 'yon sa kuwarto? Anong pangalan niya? Anong trabaho niya? Paano niya nakilala si Kuya David? Gaano na sila katagal? Sabihin mo sa akin lahat."Sunod-sunod ang tanong ni Lia. Halos hindi makahinga si Lawrence sa dami ng tanong na sunod-sunod. Para siyang kinukuryente sa dibdib.Ngayon lang niya talaga naintindihan kung bakit kanina pa galit na galit si Irvin. At ngayon, siya na rin ay gusto nang sumigaw."Pasensya na, pero personal na buhay ni Brother David 'yan. Hindi ko puwedeng sabihin sa iyo."Matapos ang sagot niyang iyon,
Ano ngayon? Nag-aalala si David na baka si Lia pa ang maghabol ng kaso?"Kuya David..." mahina ang boses ni Lia. Unti-unting nabalot ng luha ang kanyang mga mata. Dahan-dahan niyang inabot ang manggas ni David, parang batang humihingi ng awa."Humingi ka ng tawad."Ang malamig at matigas na dalawang salitang iyon mula kay David ang tuluyang nagpabagsak sa inaasahan ni Lia.Napakagat siya sa kanyang labi habang pigil ang luha. Tumingin siya kay Arniya, pula ang mga mata."Sorry. Nagalit lang ako kaya nasabi ko 'yung mga bagay na wala namang basehan. Patawad."Pero kahit sinabi niyang sorry, halatang pilit lang iyon. Kitang-kita sa mga mata niya ang pagkaayaw at kawalan ng sinseridad.Napailing si Arniya at umikot ang mga mata."Hindi ko tinatanggap ang peke mong sorry. At kahit totoong nagsisisi ka pa, hindi ko rin tatanggapin."Bakit nga ba sapat na ang isang sorry sa taong nasaktan mo?Sa galit, napakagat ng ngipin si Lia. Humingi na nga siya ng tawad nang halos magmakaawa, pero ayaw