“Dash!” Hinila ko si Dashiel papunta sa isang car booth na natanaw ko, hindi kalayuan sa pwesto namin kanina at napangiti ako nang makita ang emblem ng Anox. “Doon tayo.”Nakita kong sumunod naman sa amin si Enver kaya hindi na ako nag-abala pa na hilahin siya.Sa totoo lang ay na-miss ko talaga ang pakiramdam na magpunta sa ganitong lugar.Kapag nagkakaroon ng libreng oras si Enver noon ay sa mga car racing event kami nagde-date dahil iyon ang pareho naming pinagkakasunduan.May mga pagkakataon pa noon na kasama namin sina Ferry at Dashiel na talagang sumasali pa sa racing. Habang si Castiel ang kumukuha ng mga litrato namin.Now that I realize that, everything changed when Enver decided to stay and handle their family business that was only stationed here.Hindi lang ang relasyon namin na nasira nang dahil sa ginawa niya. Maging ang pagkakaibigan namin.Natigilan ako bago pa man kami tuluyang makarating sa booth ng Anox.“Milan?” Tumayo sa harap ko si Dashiel kaya napatingin ako sa
Enver Andrius’ PovWala kaming nagawa ni Dashiel kung hindi ang sumunod na lamang nang hilahin ni Ferry si Milan papunta sa kung saan.Inaasahan ko na naman na narito siya dahil nga hilig niya talagang sumali sa mga ganitong klaseng event pero mukhang hindi niya inaasahan na makikita niya dito si Milan.Nang makarating sila sa loob ng tent ay hindi niya kami pinayagang pumasok. Importante daw ang pag-uusapan nila and it has nothing to do with either of us.Hindi naman ganoon katagal ang naging pag-uusap nila. Nakita ko lang ang mga sandaling pagkainis ni Ferry ngunit sa huli ay niyakap niya si Milan na para bang matagal din silang hindi nagkasama.“That is my fault, right?” sabi ko kay Dashiel habang nakaturo sa dalawa na para bang miss na miss ang isa’t-isa.Walang pagdadalawang-isip na tumango ang kaibigan ko. “Kung hindi mo binabantayan ang kilos ni Ferry or Castiel, malaya sana nilang nakakasama si Milan kung saan mang lugar siya nagtatago.”Napakamot ako ng ulo. “Can they blame m
Enver Andrius’ PovWe are currently at the restaurant just outside the Arch Fend and Adze chose to reserve the whole place to make sure that no one will get inside as long as we are here.Two years ago, nang malagay sa alanganin ang buhay ni Lancelot dahil sa isang bagay na nilikha niya. Maraming tao ang naghangad nito at ang ilan nga ay pinili na kitilin ang buhay niya.Ang mga taong iyon ay nagbayad pa ng mga hired killer para siguruhin na mamamatay ito.Kaya naman ganoon na lang karami ang mga bodyguard na kasama nito tuwing nagpupunta ito sa mga lugar na masyadong maraming tao.Kaya hindi na nakakapagtaka kung bakit sobrang ingat nila sa mga nakakahalubilo nito.“So?” Tumaas ang kilay ni Adze pagkuwa’y itinuro si Milan at tumingin kina Ferry. “This woman is your friend.”Agad tumango sina Dashiel at Ferry.“And she admires Lance because of the cars that he creates,” paglilinaw pa niya na muling tinanguan ng dalawa. “And she is not interested in him? She just hugged him because she
I do not come from a poor family. Both of my parents had their own job and they gave me everything I needed. Hindi naman nila napapabayaan ang bills sa bahay at hindi kami nauubusan ng pagkain. At kapag may extra ay ibinibigay nila iyon sa akin para ipunin kung sakali man na may gusto pa akong bilhin para sa sarili ko.But mostly, they only focus on things that are a necessity for our daily lives. They never bother to think of having their own car so they don’t have to commute to their work.Well, because they think that it is just another liability for them and they will only waste money to keep maintaining it.Iyan ang kinalakihan ko.Kaya nang mawala sila at naiwan akong mag-isa, with only enough funds for my college and bills, I also think about what is necessary to spend every money that I have.Hindi ako gumagastos para sa mga bagay na alam kong hindi ko naman kailangan. Kahit na gaano ko pa kagustong makuha ang isang bagay.At nang magsimula akong magkainteres sa mga sasakyan a
“What are you doing here?” tanong ko kay Adze.Prente na siyang nakaupo sa mahabang sofa habang si Lancelot naman ay bumati pa at nakipagkamay kay Enver bago naupo sa tabi nito.“As I said, we are here for your proposal,” walang gana ni Adze.“But—”“You already have it, right?” Inilahad niya ang kamay sa harap ko. “Let me see it.”Nagdadalawang-isip ako kaya bumaling ako kay Lancelot at tumango lamang ito kaya wala akong nagawa kundi ang bumuntong hininga at ibinigay sa kanya ang tatlong folder na naglalaman ng mga ideya na siyang gagawin ng Raiden para mabenta ang mga kotseng isu-supply ng Anox sa amin.“Sorry about him being this kind of demanding,” sabi ni Lancelot habang hinahayaan si Adze na basahin ang laman ng folder. “Naka-leave kasi siya sa trabaho niya at hindi sanay na walang ginagawa kaya siya ang umaasikaso ng trabaho ko.”“And you are letting him do that?”Tumango siya at bumaling kay Adze. “What is mine is his so I don’t mind him getting involved in decision-making for
Since Adze already prepared the contract, we started to study everything that they put there.Well, it is not that we don’t trust them. Pormal na kontrata kasi ito na mayroong kaakibat na responsibilidad at malaking pera kaya naman kailangan pa din na alam namin ang nilalaman nito.Besides, advice na din iyon ni Adze sa amin bago sila umalis. Sinabi niya kasing siya ang nag-draft ng contract pero hindi siya sigurado kung nailagay ba ng secretary ni Lancelot ang lahat ng sinabi niya.Kaya natural lang na maglaan kami ng oras para basahin ito ng mabuti bago pirmahan.“What are they going to do if we lost the deal?” tanong ni Art matapos kong ipaliwanag ang temporary partnership ng Raiden at Anox.“Babayaran natin ang twenty percent ng original price ng bawat kotse na hindi natin mabebenta,” sabi ko at pinakita sa kanya ang page kung saan nakasulat ang kondisyon na iyon. “The deal is only ten cars in three months. If we only sold three cars, the twenty percent of total price of the remai
Kasalukuyan akong nandito sa meeting room kasama ang mga department head ng Raiden at abala sila sa pagchi-chismisan tungkol sa deal na pinasok ng kumpanya sa may-ari ng Anox.Karamihan sa kanila ay hindi pabor sa nangyari. They are already thinking that Raiden will get lost in this deal even though they still haven’t heard the report from the strategic department.At lalo pa silang nawalan ng tiwala sa deal na ito nang malaman nila na sa akin nanggaling ang ideya at proposal.Mayroon pa ngang nagsabi na nagpadalos-dalos ako sa pagkilos at hindi man lang kumunsulta sa mga department head. Habang ang iba ay kinukwestyon na ang kredibilidad ko bilang secretary ni Enver gayong hindi naman nila ako kilala at hindi ako dumaan sa tamang proseso para maging empleyado ng Raiden.Naiinis ako pero pinilit kong huwag na lamang pansisin iyon dahil hindi naman ito makakatulong sa sitwasyon namin.Adze and Lancelot believed that we would be able to pull this through. They trust my words even though
Everyone was busy as soon as we started preparing the launch of our new payment method for those people who wanted to buy Raiden’s car.Matapos pirmahan ni Enver ang contract na ginawa ni Adze ay agad ko na iyong dinala sa Anox para hingin naman ang pirma ni Lancelot. At para bang inaasahan na ni Adze ang pagdating ko dahil nang buksan ng secretary ni Lancelot ang pinto ng office nito ay agad ako nitong sinalubong at inilahad ang kamay sa harap ko.“Seriously?” Tinaasan ko siya ng kilay. “May spy ka ba sa opisina namin?” Inabot ko sa kanya ang folder.“Meron.” Sinimulan niyang tingnan ang bawat pahina ng kontrata. “Si Dashiel. Alam mo naman siguro kung gaano kadaldal ang isang iyon.”Napasapo na lang ako ng noo at napailing.Well, updated si Dashiel sa lahat ng nangyayari sa Raiden dahil nga isa siya sa investors. At pinapadalhan ko siya ng report tungkol doon, tulad ng gusto niya.Pero hindi ko naman inaasahan na babanggitin din niya iyon kina Adze.“Don’t think too much about that,