Napagpasyahan ni Julliane na gusto niyang ipahiya siya!"Wala akong pakialam."Mahinang sabi ni Julliane dito, hindi agad nakapag-react si Ismael dahil sa sinabi nito.Pero sa huli ay tumango si Ismael at tumayo at umakyat sa taas.Naiwan si Julliane na nakahinga ng maluwag.Tumingin si Julliane sa bintana, patuloy pa rin ang ulan at wala namg pag-asa na makakauwi siya.At isa pa ay nangako siya sa kanyang byenan at abuela na dito magpapalipas ng gabi.At sa puntong ito, malamang na nagpahinga ang mga driver, at kung tumawag man siya ng taxi, ang mga tao ay hindi nais na pumunta sa lugar na ito.Sumandal siya sa sofa at tahimik na pinanood ang babaeng nag-uulat ng balita sa TV.Sila na gumagawa ng balita ay dapat maging matatag at marangal, kaya pinaalalahanan siya nina Evelyn at Alora pagpasok niya.Sa TV station sana niya naisipan na pumasok nong una, pero hindi niya kaya ang trabaho ng mga ito.At isa pa ay mas nakakapagod mung magfi-field journalist siya. Mas maganda na yong nasa
Pero nagulat pa rin si Julliane dahil bumalik si Ismael, at talagang tinabihan pa siya nito sa sofa.Malaki naman ito dahil maliit siya at kasya silang dalawa dito.Dahil sa yakap nito at ang mainit nitong katawan na bumalot sa kanya, dagdag pa ang malakas na ulan sa labas ay muling siyang nakatulog.Nang muli siyang magising kinabukasan, mag-isa na siyang nakahiga sa sofa.Tumayo si Julliane at nakitang may mga katulong na naglilinis sa paligid. Hinaplos niya ang kanyang buhok at binati ang katulong nang tumingin ito sa kanya."Magandang umaga!""Magandang umaga po Madam, kakaakyat lang ni young master." Nakangiti nitong sabi kay Julliane na namula ang pisngi.Pagtingin niya sa orasan ay alas singko y medya pa lang, maaga nang naglilinis ang mga katulong at para kapag nagising na ang mama at lola niya ay malinis na ang buong bahay.Hindi naman ito obligado, sa pagkakaalam niya ay maalwan ang trabaho dito.May apat na tagalilinis ng buong bahay, may dalawang labandera, tatlong tagalu
Napaungol si Julliane sa sakit, ngunit agad na nanumbalik ang kanyang pakiramdam at itinaas ang kanyang kamay upang itulak ang kanyang dibdib. Hubad, malamig, at gumagalaw ang kanyang dibdib.Kaagad na binawi ni Julliane ang kanyang kamay, pagkatapos ay nagtago pabalik, inilayo ang kanyang mukha, at ibinaba ang kanyang mga mata.Gusto siyang halikan muli ni Ismael, ngunit hindi niya magawa. Kaya't ang kanyang mga itim na mata ay tumingin sa kanya ng diretso, hindi nasisiyahan, at kahit na may ilang pagkondena.Si Julliane ay hindi naglakas-loob na itaas ang kanyang mga mata, at narinig lamang niyang sinabi niya."Ang katapatan ko ay sapat na, tama ba?" Tanong nito kaya napakunot ang noo ni Julliane.Sino ang gusto ng ganoong katapatan?Medyo naiinis si Julliane, ngunit hindi naglakas-loob na pabulaanan.Iniisip na lang niya ng lihim sa kanyang puso na hinding-hindi siya dadamay sa kanya sa hinaharap.Ang mawalan ng kamay ay maaaring masakit para sa mga ordinaryong tao, ngunit s
Hindi alam ni Ismael kung ano ang binulong ng kanyang ina sa kanyang asawa, pero nang tumingin ito sa kanya ay nakangiti ito sa kanya.Ang damit nito ay bagay talaga dito, ang kanyang ina ay siyang bumili ng ilan sa mga damit nito na maayos na nakalagay sa kanyang closet.Pero kapag siya ang bumili ng damit dito ay hindi nito sinusuot, kaya ang kanyang ina ang pinapakiusapan niya na mamili ng damit para dito.Tungkol naman sa pagbili ng damit para sa kanya, hindi niya alam kung ilan na ang nabili niya.Sa dalawang palapag ng Seaview Apartment, ang lahat ng mga silid para sa mga damit ay puno ng mga damit, sapat na para sa kanya upang masuot ng ilang taon.Ngunit sinuot ba niya ang mga ito?Maging ang pares ng maliit na asul na sapatos na binigay niya ay minsan lang nasuot dahil pinilit niya ito.Ang alam kasi niya ay hindi nito gusto ang masyadong mamahalin na mga damit, napakasimple lang kasi nito.Ibang-iba talaga ito kay Crissia, ang babae ay nagpapabili pa sa kanya mismo ng mga de
"Nakwento ko na ba sa'yo na noon pa man ay gawain na niya ang magbigay ng bulaklak sa akin?" Tanong ni Julliane kay Evelyn na nakaupo na at humihigop ng milktea at napatingin sa kanya. Mabilis na naunawaan ni Evelyn ang ibig niyang sabihin at binaba ang hawak na baso at napatitig sa kanya. "Ito ba ay isang paalala para sa iyo na isipin siya araw-araw? Kung galit siya sa iyo ngunit hindi niya kayang saktan ka, hahayaan ka lang niyang mahulog sa bitag ng pag-ibig na itinakda niya?" Si Evelyn mismo ay medyo nalilito nang sabihin niya ang teoryang ito, ngunit sa wakas ay tumango sa sarili. Walang magawa si Julliane kundi ang mapabuntong hininga na lang, "Kahapon, humiling ang mga elder na bumalik at hiniling sa akin na bawiin ang demanda, na nagsasabing maaari lang kaming maghiwalay pagkatapos lumabas ang resulta ng DNA test ng anak ni Crissia Montes." "Uh!" Tanging nasambit sa kanya ni Evelyn. "Ngunit ito ay para lamang maantala ang oras. Anak ni Crissia iyon, sino pa kaya ito kung
Sa bahay ng mga Montes, nakikipagtalo si Crissia sa kanyang ama na halos lumabas na ang mga ugat sa sentido dahil sa galit."Hindi mo ba talaga mapapaamong muli ang Sandoval na iyan!" Galit nitong sigaw sa anak nito na hindi rin nagpapatalo sa kanya."Anong magagawa ko kung hindi na tumatalab ang mga drama ko!?" Sigaw rin ni Crissia sa ama."Napakahina mo talaga! Dapat talaga na mawala na sa landas nila ang babaeng iyon!" Sigaw pa rin ni Armando sa anak."So talagang dinaan mo sa pisikal ang pagbabanta kay Julliane!? Sa ginawa mo tignan mo ang ginawa nila daddy! Nawalan ka ng investor at malulugi ang kumpanya mo dahil sa padalos-dalos kang kumikilos!" Hindi na napigilan ni Crissia ang mapasigaw at halos mawalan siya ng hangin sa dibdib dahil sa galit sa ama.Ang mukha ni Armando ay biglang nandilim at bigla na lang sinampal si Crissia, si Cornelia ay nagulat sa ginawa nito sa anak.Habang sapo naman ni Crissia ang nasaktan nitong pisngi."This is the last time you will slap me! Wag na
Nahawakan na lang ni Julliane ang kanyang malamig na noo sa galit, pagkatapos ay tumingin sa kanya at nagtanong, "Ang ginawa mo ay isang counterattack, tama ba?""Oo!" Walang paligoy-ligoy na sagot sa kanya ni Ismael, habang nakalagay sa baywang nito ang isang kamay."Ano ngayon? Paano ang mga siomai na ito?" Wala sa loob na tanong sa kanya ni Julliane."Nilagyan ko ito ng gamot, at pagkatapos mong kainin, ihahagis kita sa kama, at pagkatapos..."Ang malaki at matayog na katawan ni Ismael ay nakasandal, ang kanyang magandang kaliwang kamay ay nakadikit sa gilid ng marble counter, ang kanyang itim na mga mata ay nakatitig ng diretso sa kanya.Parang kulog ang tibok ng puso ni Julliane, at hindi niya maiwasang tumingin sa kanya nang nagtatanggol."Maghugas ka na ng kamay at maghanda para sa hapunan!" Nasabi na lang niya.Alam naman niya na nagbibiro ito, at hindi ugali ni Ismael ang pwersahin siya.Sa mga nakalipas na buwan ay oo, hinahalikan, niyayakap sa gabi pero ni minsan hindi siya
Matapos itong sabihin ni Ismael ay hindi agad nakapagsalita si Julliane, iniisip pa rin ang sinabi ni nito."Kung ako rin ang magiging writer, pahihirapan kita sa kwento ko. Para kahit man lang doon ay makabawi ako sa'yo!" Inis na sabi niya rin dito na ikinatawa nito ng malakas."Is that counterattack?" Tanong nito sabay iling at nakatawa pa rin."Ismael Sandoval, isa kang demonyo!" Bumilis ang tibok ng puso ni Julliane pagkatapos marinig ito, pagkatapos ay tumayo siya at pinagalitan siya.Ang kalmadong aura sa mga mata ni Ismael ay nagparamdam sa kanya na kahit saan niya ito hampasin, babalik ito sa kanya. Nagsimula siyang gumala sa harap ng mesa, at pagkatapos ay pinandilatan siya ng galit gamit ang kanyang malinaw na mga mata.Nakaupo pa rin doon si Ismael na kasing-tatag ng bundok, na may payat at magandang pigura na walang kapintasan.Kahit na sa sandaling ito, ang kanyang malamig na mga mata ay nakapagtataka sa mga tao kung paano magkakaroon ng ganoon kagandang mga mata sa mun
Habang nasa byahe si Gary at Alora ay hindi mapigilan na paluin nito ang braso ng pinsan."Aww! What's the matter?" Nagulat na tanong ni Gary."Hindi ka dapat nagtanong ng ganon kay Mr. Sandoval." Sabi ni Alora kay Gary kaya napatawa na lang ito.Alam na alam ni Gary na gaano man kalaki ang problema sa pagitan nina Julliane at Ismael, kahit na nag-away sila hanggang sa puntong magkagulo, hindi mapapalitan ang posisyon ni Ismael sa puso ni Julliane.Kahit na kaya niyang sabihin ang mga mapagpasyang salita."Gusto mo pa rin ba siya?" Mayamaya na tanong ni Alora sa lalaki.Si Gary ay napaisip, at saka napangiti. Hindi mahirap magustuhan si Julliane, napakabaig nitong babae at wala pa siyang nakikilalang kasingbait nito.Kahit naman na binalaan siya noon ni Ismael, alam niya na hindi pa nawala ang paghanga niya sa babae."Magsisinungaling ako kung hindi na, pero may asawa na siya. At ayokong dagdagan pa ang problema ni Julliane kung sakali man." Sabi na lang niya kay Alora na napangiti at
Kinabukasan ay ang magpinsan naman na Alora at Gary ang inimbitahan niya.Pero ngayon nandito si Ismael, ayaw pa nitong umalis.Nauna na si Evelyn na umuwi at humingi ito ng dispensa sa kanya na agad naman niya na tinangap.Naabutan pa nito si Allen na tulog pa sa sofa sa sala niya at napailing na lang ito.Wala itong sinabi pero nangako ito na magkukwento kapag natapos na ang holiday.Si Allen ay nagising ng alas syete at nagising ito sa ingay ng telebisyon na sadyang nilakasan ni Ismael, kahit na sinaway niya ito.Nagluto siya ng mushroom soup para kapag nagising si Allen ay makahigop ito ng mainit na sabaw, at magkakasabay silang nag-agahan.Umalis na rin si Allen dahil uuwi pa raw ito sa kanila sa Zambales.Naiwan naman sila ni Ismael na wala pang balak na umuwi, kaya hinayaan na lang ni Julliane ang lalaki.Alas singko nh hapon ay dumating ang magpinsan, at nagulat si Alora dahil nandito si Ismael na agad naman na binati nito.Awkward pero okay naman ang lahat, gayon nga lang ay
Agad na lumapit si Ismael at hinawakan ang kanyang braso."Bakit ano ba ang problema?" Tanong ni Ismael sa kanya.Si Julliane ay tila umikot sa kanyang kamay, ang kalahati ng kanyang katawan ay dumikit sa kanyang malakas na braso."Bakit hindi mo tanungin yang kaibigan mo!" Inis niya sa sabi dito kaya napatingin ito kay Ibinaba niya ang kanyang mga mata upang tingnan ang kamay na kanyang pinipindot, at sa sandaling iyon, ang kanyang mga mata ay muling tumingin kay Ismael.Si Mirko ay tumingin sa kanya na may pagkalito, at pagkatapos ay sumulyap kay Allen na nakatitig pa rin kay Evelyn."Mas mabuting huwag ka na lang magtanong." Biglang sabi ni Allen na napakamot na lang ng batok."Ano ba ang nangyayari dito at bakit naglasing yang kaibigan mo?" Tanong sa kanya ni Ismael na nakatingin sa kanya."Wala, bakit pala kayo nandito?" Pag-iiba niya ng usapan pero napakunot lalo ng noo si Ismael."I want to see you, and this two wants to greet and give you thier gifts." Sabi nito sa kanya kaya
Tumawag si Ismael ngayong araw para kumustahin ang banquet hall na inaasikaso niya.Naka-videl call ito para makita kung ano na ang nagawa, kaya tinapat niya ang camera sa harap."Inihanda na nila ang birthday banquet..." Sabi niya dito, abala ang mga tauhan nila at may kanya-kanyang ginagawa.Ang mga upuan ay maayos na rin na nakakalat sa hall area."Napakaganda ng night view dito!" Si Julliane ay nakangiti habang pinapakita ang labas sa kanya, ngunit biglang nagambala si Ismael.May sinasabi kasi ang sekretaryo nito kaya tumapat sa mukha nito ang camera.Natigilan si Julliane ay napalunok, napakagwapo nito. Pero tila wala itong maayos na tulog.Sa pagkakaalam niya ay lagi itong nasa labas ng bansa, upang umatend ng mga meeting.Ito ang dahilan kung bakit wala ito ngayon dito, ilang araw na."Oo!" Sabi nito sa lalaki at napatingin ito sa kanya."Pasensya ka na abala ako ngayong araw." Paghingi nito ng paumanhin.Saglit na natigilan si Julliane, at nag-aalangan na sumang-ayon."Sasam
Si Julliane ay lumapit kay Analou na nakangiti pa rin.Hindi siya makapaniwala sa sinabi nito, ang sustento at bills ni Crissia ay tinangal na rin pala ni Ismael dito."Hindi dapat manggaling sa akin ang salitang ito, pero matagal nang tinangal ni Ismael ang sustento niya sa babaeng iyon hija." Sabi ni Analou na nakatitig sa kanya.Si Julliane ay hindi na nagsalita pa at napatango na lang dito.Talaga nga na wala nang pakialam si Ismael kay Crissia, dahil sa nalaman niya ngayon.Bandang alas-diyes, lumabas sina Anlou at Julliane. Sumakay si Analou sa kotse ng pamilya at hinintay siya na makapasok."Mama, mauna ka na po. Makikipagkita pa ako sa kaibigan ko." Sabi ni Julliane dito."Ganon ba anak? Sige pero umuwi ka sa bahay para sa hapunan okay." Sabi nito sa kanya kaya napangiti si Julliane at agad na tumango.Alas tres pa lang naman ng hapon, may dalawang oras pa siya at nag-text kasi sina Mayi na mag-milktea sila kaya agad naman siyang pumayag dito.Pero kailangan muna niyang umuwi
Napatitig si Julliane kay Ismael at saka napailing."O gusto mo ng ibang klase ng bulaklak? O chocolate kaya? Ano ba ang gusto mo? Teddy bear?" Magkakasunod nitong tanong na hindi alam kung tama ba ang sinasabi nito o ano.Nag-iinit ang mga mata ni Julliane, ibinaba niya ang kanyang ulo at nag-isip sandali, pagkatapos ay sumagot. "Hindi ko gusto ang alinman sa kanila!""Then what do you like? I'll give it to you? You can continue to sue me." Niyakap siya nito at muling isinubsob ang mukha sa leeg niya.Bumilis ang tibok ng puso ni Julliane, at sa hindi malamang dahilan, nakaramdam siya ng bahagyang basa sa kanyang leeg.Siya...umiiyak? Hindi makapaniwala si Julliane sa kanyang natuklasan.Natakot si Julliane sa sarili niyang iniisip, lumingon siya at tumingin dito, ngunit wala siyang nakita, at pagkatapos ay hindi siya nangahas na kumilos.Sa sumunod na mga minuto, ang buong bahay ay tahimik, ang tanging naririnig lang ni Julliane ay ang mahinang tunong ng aircon dito sa kanyang sala.
Pero si Isagani ay tumawa na naman."Mali mahal ko, pumayag siya dahil mahal na mahal ni Ismael si Julliane noon pa man. Ayaw lang niyang aminin kaya nga binaling niya ang pagtingin kay Crissia noon." Sabi ni Isagani sa asawa na napatanga sa sinabi niya.Tumawa na lang si Analou at napailing.Totoo ang sinabi ng asawa niya, talaga lang na ma-pride ang kanilang anak kaya ngayon nahihirapan ito na paamuhin si Julliane."Kaya tignan mo ngayon, siya ang nahihirapan na kinin ang tiwala ni Julliane." Sabi ulit ni Isagani na napatawa habang inaalala ang huling pag-uusap nila ng anak.Talagang hindi pa rin nagbabago ang pagmamahal nito kay Julliane Dangan nga lang ay nagkamali talaga siya na ibaling ang pagtingin sa ibang babae.Alam naman niya na minahal rin ni Ismael si Crissia, pero ang babae mismo ang sumira sa kanilang dalawa."At ngayon magdusa siya. Kapag talagang umiyak si Julliane dahil sa kanya naku mapipingot ko talaga ang batang iyon." Inis na sabi ni Analou na naiinis sa anak."
Matapos itong sabihin ni Ismael ay hindi agad nakapagsalita si Julliane, iniisip pa rin ang sinabi ni nito."Kung ako rin ang magiging writer, pahihirapan kita sa kwento ko. Para kahit man lang doon ay makabawi ako sa'yo!" Inis na sabi niya rin dito na ikinatawa nito ng malakas."Is that counterattack?" Tanong nito sabay iling at nakatawa pa rin."Ismael Sandoval, isa kang demonyo!" Bumilis ang tibok ng puso ni Julliane pagkatapos marinig ito, pagkatapos ay tumayo siya at pinagalitan siya.Ang kalmadong aura sa mga mata ni Ismael ay nagparamdam sa kanya na kahit saan niya ito hampasin, babalik ito sa kanya. Nagsimula siyang gumala sa harap ng mesa, at pagkatapos ay pinandilatan siya ng galit gamit ang kanyang malinaw na mga mata.Nakaupo pa rin doon si Ismael na kasing-tatag ng bundok, na may payat at magandang pigura na walang kapintasan.Kahit na sa sandaling ito, ang kanyang malamig na mga mata ay nakapagtataka sa mga tao kung paano magkakaroon ng ganoon kagandang mga mata sa mun
Nahawakan na lang ni Julliane ang kanyang malamig na noo sa galit, pagkatapos ay tumingin sa kanya at nagtanong, "Ang ginawa mo ay isang counterattack, tama ba?""Oo!" Walang paligoy-ligoy na sagot sa kanya ni Ismael, habang nakalagay sa baywang nito ang isang kamay."Ano ngayon? Paano ang mga siomai na ito?" Wala sa loob na tanong sa kanya ni Julliane."Nilagyan ko ito ng gamot, at pagkatapos mong kainin, ihahagis kita sa kama, at pagkatapos..."Ang malaki at matayog na katawan ni Ismael ay nakasandal, ang kanyang magandang kaliwang kamay ay nakadikit sa gilid ng marble counter, ang kanyang itim na mga mata ay nakatitig ng diretso sa kanya.Parang kulog ang tibok ng puso ni Julliane, at hindi niya maiwasang tumingin sa kanya nang nagtatanggol."Maghugas ka na ng kamay at maghanda para sa hapunan!" Nasabi na lang niya.Alam naman niya na nagbibiro ito, at hindi ugali ni Ismael ang pwersahin siya.Sa mga nakalipas na buwan ay oo, hinahalikan, niyayakap sa gabi pero ni minsan hindi siya