Kyoko POV“Okay lang naman. Ikaw ang kumusta na? Siguro nag-enjoy ka ng husto sa Hacienda Bautista at hindi ka na masyadong dumadalaw dito,” sagot ko kay Sebastian. Kung totoo man na may gusto siya sa akin, ay hindi ko alam. Pero, hindi ko talaga nakikita ang sarili ko na nagkakagusto sa kanya. Or maybe, I just feel so safe on his side that any idea of romance between us will only destroy our friendship.“Ito, naka move on na sa pagpapakasal mo kay Kuya Rafael,” aniya. Rinig ko pa ang pagbuga niya ng malalim na hininga. It’s like a relief from some sort of sickness. Nevertheless, masaya ako sa kung anuman ang narating niya sa ngayon. And soonest, alam kong makakakita siya ng babaeng sasambahin siya. Yung babaeng siya lang ang iibigin at walang kahati.“Baliw ka talaga. Bata pa tayo noon, yan na palagi ang biro mo sa akin. At consistent naman ang sagot ko sayo. I never have any feelings for you, other than older brother I never had.”“Maybe, because back then gusto mo na talaga si Kuy
Rafael POVAfter thirty five hours of agonizing flight from Davao City, I finally arrived at Rio de Janeiro, Brazil. Habang nasa lay over, I was tempted to call my wife multiple times. I resisted the urge to call her for the fear that I might miss her and turn around and go back to Davao City.I missed her. The reality is so suffocating but there is nothing I can do with it. As I need to make sure that I will be able to achieve my dreams. Para din sa mga anak ko ang gagawin ko.After I went to the immigration counter, I saw my mother with some girl. Tiim ang bagang ko nang mapag sino yun. Why is Fiona with my mother? Ano ang ginagawa niya dito sa Brazil? Nagmamadali akong maglakad at nilapitan na si Mama Natalia.“Mama!” tawag ko sa kanya. Nang lumingon siya sa akin ay naluha siya. She may not have that good of a mother to me but I can see the longing in her eyes. I hugged her tightly.“Eu sinto sua falta, filho,” saad niya sa wikang Portuguese."Mãe, já faz tempo," sagot ko naman. M
Kyoko POV Naging abala ako sa mga sumunod na araw. Halos wala na akong time para isipin kung ano na ang kahihinatnan ng lakad ni Rafael. Though, palagi naman siyang may update sa akin ay hindi ako interesado doon. Natatakot ako na one day ay bigla na lang niyang maisipan na hindi niya ako mahal dahil na rin sa pangungulit ko.Tulad ngayon, nasa taniman ako ng kape na masayang nakatunghay sa mga tanim na kape ng mga tauhan. Alas otso pa lang ng umaga pero patapos na sila sa kanilang pagtatanim. Ang ilang tauhan ay nagtatabas naman ng damo habang ang kani-kanilang asawa ay naghahatid ng kanilang almusal. Hindi na ako nakihalo sa kanila. Hindi dahil sa ayoko silang saluhan kundi naiinggit ako sa kanila.Mabuti pa sila kahit na simple lang ang buhay ay hindi sila pinaglayo ng kung anumang sirkumstansya. Napahawak ako sa maumbok ko ng tiyan. Magli limang buwan na pala ang pinagbubuntis ko. Sa awa ng Diyos ay naging okay naman ako. Naging matiyaga si Bebang sa araw-araw na pagsama niya sa
Kyoko POVHindi ko napigilan ang sarili ko na ibuhos ang lahat ng nararamdaman ko. Matagal kong inipon sa dibdib ko ang mga alalahanin na what if matukso nga si Rafael kay Fiona. Maganda si Ate Fiona at nasa kanya ang lahat ng advantage na akitin si Rafael. Iniisip ko pa lang na may ginagawa sila ay para na akong hindi makahinga.Narinig ko ang sunod-sunod na katok kaya nagtalukbong ako ng kumot. Nakalock naman ang pinto pero bumukas pa rin yon. Pigil ang aking paghinga kahit na halos barado na ang ilong ko sa pag-iyak.“Hayaan mo na muna si Kyoko, mahal. Mas nakakabuti na hindi niya kimkimin ang kanyang damdamin.” Hindi ko alam kung sino ang nagsalita. Masyadong okupado ang ang isip ko sa mga senaryo na pwedeng pagsaluhan ni Rafael at Fiona.Narinig ko ang muling pagsara ng pinto. At saka ko lang hinawi ang kumot na nakatakip sa mukha ko. Para akong bata na inaway ng kalaro na ayaw mahuli ng magulang na umiiyak.Alas tres ng hapon nang niyaya ko si Bebang na pumunta sa overlooking re
Rafael POVNakatanggap ako ng tawag mula kay Mama Margarita.“Hijo, matagal ka pa ba dyan sa Brazil? Tinawagan ka na ba ni Kyoko, today?” tanong kaagad niya. Kasalukuyan akong nasa library ng mansion ni Mama Natalia at may inaayos na draft sa computer. Nasa construction business ang stepfather ko at bilang in-charge sa negosyo nito ay inisa-isa kong pasadahan ang mga draft na pinapa-revise ng mga client. Hindi naman lingid sa kaalaman ni Mama na isa naging daan kung bakit ako kumuha ng Civil Engineering ay dahil na-inlove ako sa European Architecture noong nagbakasyon ako sa Europe noong teenager pa lang ako. I was around fourteen that time.Binuksan ko muna ang app kung saan tinatawagan ko si Kyoko sa kanyang laptop pero walang sumasagot sa tawag ko.“Hindi pa nga Mama. Ang alam ko ngayon ang schedule ng ultrasound ng kambal,” saad ko. Sabihin pa ay nalulungkot ako na hindi masaksihan ang gender reveal ng kambal. Pero, kailangan kong ma-secure ang future nila at para sa akin ay mas
Kyoko POVKatatapos ko lang i-check ang mga ledger na dinala ni Danilo kaninang hapon nang naisipan kong tingnan ang social media account ng ina ni Rafael. Parang may kung anong pwersa nagtutulak sa akin na gawin iyon.Ilang click lang at nabuksan ko na kaagad iyon. Napahanga ako sa bongga ng mga damit na nirampa sa event na dinaluhan nito. At doon ko mas nakita na although kamukha ni Rafael ang kanyang ama, namana naman ng asawa ko ang mata at ilong nito mula sa kanyang ina na si Natalia.Ilang pag-scroll pa ang ginawa ko hanggang sa makita ang isang caption sa huling picture na nakalagay. Si Rafael ay nakasimangot habang si Fiona ay halos mapunit ang labi sa laki ng kanyang ngiti.Kumabog ang dibdib ko. Although kita naman na napilitan lang si Rafael, hindi ko maiwasan masaktan sa kakabit na article na nakasulat. Ayon sa article, si Rafael ay anak ni Natalia sa unang asawa nitong Pilipino na kasalukuyang nagbabakasyon. Nag-isang linya ang mga kilay ko nang i-quote ng article na kasa
Kyoko POVHindi ako makapaniwala sa nakikita ko ngayon. Bakit narito si Rafael? Dapat ay dalawang buwan pa siya sa Brazil bago umuwi.“OMG! Kinikilig pati ang atay at balunbalunan ko!” sigaw ni Bebang. Nilingon ko siya lalo at masakit ang hampas niya sa braso ko. “May forever nga Tisay!” Napantastikuhan ako sa reaksyon niya na basta na lang siyang tumakbo palayo sa akin. Lumingon siya at muling nagsalita. “Senyorito, galingan mo sa panunuyo sa kaibigan ko. Magpapaluto ako ng bulalo kay Tatay Erning at tiyak mapapalaban kayo ni Tisay sa bakbakan.”Napapikit ako sa sinabing ‘yon ni Bebang. Hello? Malaki na ang tiyan ko at mabigat para isipin ang sinasabi niya. Muling kumaripas ng takbo si Bebang nang tuluyan palayo sa amin. Naiwan kami ni Rafael sa gitna ng taniman ng kape. Gustuhin ko man lumapit sa kanya pero hindi ko maigalaw ang aking mga paa. Nagkasya na lang akong hintayin siya sa gitna ng taniman. Naghinang ang aming mga paningin. Malakas ang tibok ng aking puso at dinig ko i
Kyoko POV “NO!” Tutol ako sa gustong mangyari ni Rafael. Umiling ako at napayuko habang tinatakpan ng aking mga palad ang aking dibdib. Pero, tinanggal ni Rafael ang aking mga palad doon. “Don’t cover it, Misis. Na-miss ko ang mga ito.” Bago pa man ako makapagprotesta, sinakop na ng kanyang labi ang aking dibdib. Napasabunot na lang ako sa buhok niya kiliting dulot nito. Ang kanyang kamay ay abalang gumagapang sa aking maumbok ng tiyan. Hindi ako makapag-concentrate lalo at pababa nang pababa ang kanyang kamay sa pagitan ng aking mga hita. “You are ready for me, Misis,” bulong pa ni Rafael. Namula ako sa sinabi niya, lalo at totoo naman iyon. Kung bakit kasi pinagkanulo ako ng aking taksil na katawan. I may say no, but my body told me otherwise. “Why are you still shy? It’s normal for married couples to enjoy s*x even if the wife is pregnant,” paliwanag pa rin niya nang pabulong. Kinikilabutan ako sa pagnanasang bumabalot sa aking sistema. Napailing ako