Share
Chapter 32
I found someone I never want to lose --- but life was being rude to me.
Lahat na lang ba ng importanteng tao sa buhay ko, e kailangan akong iwan? How will I be able to live life if no one wants to stay at my side? Or rather, the challenges of life make them leave me... For good.
There's only one thing I did while I was sitting on the waiting chair outside of the ICU. I could feel how my hands shivered even though I tried to stop it. Umaapaw ang nerbyos sa katawan ko sa tuwing tumatagal ang mga doktor sa loob ng ICU. Mas nadaragdagan 'yong takot ko sa katawan na baka may masama ng nangyari kay Julia.
"Hush now, Magi. Everything will be alright." Sambit ni Delancy as she tapped my shoulders. "Hindi tayo pababayaan ng nasa itaas. Magtiwala lang tayo, okay?"
Related chapters
Serendipity Chapter 33
"Regarding the news that was spread yesterday night, it was all fake. There is someone who wants to ruin my image and it's not new in this industry.To all my supporters, have faith in me. I promised I will make things right and seek the person responsible for spreading fake news."Umagang-umaga ay ang public statement ni Trisha ang bumungad sa amin. As expected, she's gonna say it was just fake news para sirain ang pangalan niya, just to protect her reputation.What a lame excuse she has."Hindi pa rin pala talaga sapat 'yon para lang sumuko siya, 'no?" Delancy said, she's sitting next to me habang si Julia ay nasa kama niya pa rin at nagpapagaling.
Serendipity Chapter 34
Nanatili lang akong walang imik at parang tuod na nakaupo sa isang bench katabi ang isang 'di katandaan na lalaki na nagpapakilalang siya raw ang Papa ko.Until now, hindi pa rin ma-process ng utak ko ang lahat. I'm still doubting every single word he uttered and thoughts revolving around my mind that he's just fooling me around."Alam kong hindi ka kaagad maniniwala sa akin kaya nagdala ako nito," nang muli siyang magsalita, kaagad rin akong napalingon sa kaniya.He's handing me a small picture --- it was my baby picture."Nakiusap ako sa Mama mo na bigyan niya ako kahit litrato mo para naman kahit sa picture lang ay nakikita kita."Maluha-luha kong pinagmasdan ang mukha ni
Serendipity Chapter 35
MEDYO SENSITIVE CONTENT: May "dirty talks" sa bandang gitna. "Kailan ka pa bumalik?" Gulat pa rin na tanong ko. This is a total unexpected happenings --- sa lahat ng lugar, dito ko pa siya makikitang muli. "I never left," he said. Ang kaninang nakayuko niyang mukha ay tumaas at humarap sa akin. "Lagi lang akong nakabantay sa iyo nang patago. I kept my promise that I won't ever leave you, Magi." Tears began falling down my eyes. I couldn't utter a single word because I was stunned by what I heard. All along, nasa tabi ko lang pala si Dylan habang ako ay patuloy siyang hinahanap. Nasa tabi ko lang pala ang taong lagi kong hinahanap. "W-Why?" My voice sudd
Serendipity Chapter 36
"Pinagod ako ng mga batang iyon. Mga boss ko nga sa trabaho, utak ko ang pinapagod. Sila naman, katawan ang pinagod sa akin!" Nasa loob na kami ng van paalis sa lugar na 'yon nang magsimulang mag-rant si Harris. "Halata bang haggard ako?""Gwapo ka naman," ani Warren. "Kahit haggard ka, at least gwapo ka."They're sitting in front of me. That's why I'm able to see how Harris pushed Warren's shoulder sa harap ng upuan niya."Edi sinabi mo ring haggard ako!""Lahat naman tayo!" Muttered Delancy. "Pwede mo namang iligo 'yan pagkauwi, e.""Hindi porke inaaway ko 'yang jowa mo, may karapatan ka ng makisabat." He's starting a fight again.
Serendipity Chapter 37
My eyes were blinded with a piece of cloth, I could feel how my sweat streamed down my face.Nang tuluyan akong magising, I could feel I was placed on a wooden chair habang nakagapos ang mga kamay at paa ko.At this moment, all I want is to cry. My hands are shivering as well. Nababalot ng takot ang buo kong katawan because I had no idea kung sino ang nagpa-kidnap sa akin at kung ano'ng dahilan nila para gawin sa akin ito.How about Dylan? Dinakip din kaya nila si Dylan? What if they do? W-What if---"Gising ka na pala," a feminine voice stopped me from overthinking. "Kanina pa talaga kita hinihintay na magising, e. Mukhang mahaba-haba ang pagkukwentuhan natin... Magi."Naramdaman ko
Serendipity Chapter 38
At least I've got the chance to meet my father.It's quite short --- hindi man lang pinaabot ng tadhana na makasama ko 'yong Papa ko kahit good for one month.Tahimik kaming naglalakad ni Trisha sa kalagitnaan ng gubat. Hindi ko alam kung tama pa ba ang direksyon na tinatahak namin. I don't even know how we will escape in this forest that seems like we're walking to infinity.It was hard for me to forced Trisha na tumakbo na palayo matapos masaksihan ang unti-unting pagbagsak ng walang-buhay na katawan ng Tatay namin sa lupa. Nahirapan din ako na piliing tumakbo na lang palayo instead of running onto my father and try to save him by calling someone to give us assistance.I also want to save my father, but I can't. He put his
Serendipity Chapter 39
"Ehem. Pasintabi sa single!" Julia sneezed to broke the eerie atmosphere sa pagitan namin ni Dylan.As I came back to my senses, ako na itong lumayo sa kaniya before I swiftly averted my gaze at him. Walang pinagbago sa dating paraan niya ng pagtitig sa akin --- his stares slowly melting my whole being."Sa dami ng mga nakaka-flirt mo sa Tinder, bakit hindi ka makapili kung sino sa kanila ang seseryosohin mo?" Pang-aasar ni Delancy rito."Ayoko nga! Walang true love sa mga dating apps. Lalong-lalo na riyan sa Tinder! Nako, proven and tested!""Mature ka na mag-isip, huh?" Pagpuri ni Dylan sa kapatid. "Parang dati, naghahanap ka lang ng mapaglilibangan sa mga ganyang dating apps. Tapos ngayon... True love na ang hinahanap mo." He giggl
Serendipity Chapter 40
"Isang clove po talaga ng bawang ang ilalagay n'yo riyan sa fried rice? Ang dami naman po yata?""Paborito kasi ng Mama niya ang fried rice na maraming bawang," rinig kong humagikgik ito. "Baka namana ni Magi 'yon sa Mama niya... malalaman natin."Tuluyan na akong lumabas sa room ko upang tingnan kung sino ang may-ari ng mga tinig na 'yon... only to see Dylan and my father in the kitchen area. They are both wearing an apron; Dylan was busy cutting garlic and onions on the chopping board, si Papa naman ay nagpiprito ng hotdog.Napangiti ako as I watched them quietly in the corner, thinking random thoughts about how I'm lucky to have them both in my life.Parang kahapon lang, galit na galit ako kay Papa. Halos walang paglagyan ang sama
Latest chapter
