Chapter 2

Nandito ako ngayon sa school para sa enrollment. Nasa probinsya kami nakatira pero sa private school ako nag-aaral while si Kuya ay nasa syudad at nag-aaral sa exclusive school. Dito ako pinaaral ni Venice dahil hindi daw ako pang exclusive school.

Ako lang mag-isa na nag fifill-up ng form. I have friends but I have no one that I can call a bestfriend. Ted is my friend but we're not very close.

I don't know why people can be with me but not for a long period of time.

Napatingin ako kay Ted na kausap si Harold. Lalaking lalaki kumilos si Ted at hindi talaga mapapansin na may halo siyang pink na dugo.

Napalingon siya saakin at tinignan ako ng masama na para bang pinagbabantaan ako. Napatawa nalang ako at bumalik sa pag fifill-up.

I was busy sa pagfifill-up ng may dumating na sasakyan

Like the other student, I was also staring at it as if may artista na nakasakay rito. Bumaba roon ang isang babae. I stared her until I rembered na siya pala ang babae sa palengke. Siya iyong nanakawan! Kaya pala may bayad kapag nahuli ang magnanakaw dahil pamangkin pala siya ni Mayor. So ibig sabihin. Kapatid niya si Hugo?

Most of the male students cannot take off their eyes from her. Nakalugay ang mahaba at medyo kulot nitong buhok and she is also wearing a red liptint that accentuated his thin lips and heart shaped face.

Kasunod nitong bumaba si Hugo.

Well, it's not uncanny how girls stared at him with fancy maliban saakin dahil loyal ako. Loyal ako kay Cole Sprouse at Harry Styles.

Napatingin si Hugo sa gawi ko pero agad din naman itong nag-iwas ng tingin. Maybe he's embarrassed because of what he said doon sa tindahan.

Tinanong ko na rin si Marc kung artista ba si Hugo pero tinawanan lang ako nito, and it triggers my curiosity!

Umalis na ako sa gilid nila at ipinasa na ang papel kay Ma'am Sam na usang  HUMSS adviser.

Grade 11 na kasi ako sa pasukan at HUMSS ang kinuha kong strand. GAS sana dahil hindi pa ako sure kung ano ang kukunin kong course pagdating ng college pero dinala ako ng paa ko sa HUMSS. Venice don't mind what I will take in the future. She always say to me that I'm not that important so I'm not her responsibility.

I'm not hurt, I'm so immune to people telling me that I'm not their responsibility.

Umuwi ako kaagad at dumiretso sa tindahan ni Nanay Rosi. Ng mag alas tres ay biglang kumulimlim at maya-maya pa ay bumuhos ang malakas na ulan.

Kinuha ko ang trapal at tinabunan ang mga panindang nasa labas. Umupo ako at bumuntong hininga.

I love rains before but now I hate it. It reminds me of the harsh memories.

I was busy hating the rain when a wet man entered. Tinitigan ko ang mga galaw niya habang kumukuha ng softdrink sa ref.

Kumunot ang noo ko ng mapatingin sa jacket niyang may print na tiger na kapareha ng magnanakaw sa bayan. Napasinghap ako at napasigaw

"Magnanakaw!" I shouted but the place was soundproof because of the rain. Lumingon ang lalaki at nagkasalubong ang makapal na kilay nito. Gaaddd. May magnanakaw bang ganito kagwapo? His brown eyes are on me and stared at me with confusion. I was also starting to get confused If my suspicion was really true. Baka ako ang mapahiya rito.

"What?" Tanong nito. I gulped the lump in my throat before answering..

"I-ikaw yung magnanakaw sa bayan! Nakita kitang tumatakbo noong isang buwan at suot mo iyang jacket mo na may print na tiger!" I shouted with a doubt in my voice.

Napahakbang siya kaya napaatras ako. I tried not to smell his manly scent. Nakakaadik naman to!

"Muka ba akong magnanakaw Miss?"

Hindi.

"Pero nakita rin kitang tumatakbo noong isang araw ng may nanakawan sa palengke at nakita kitang pumasok sa bahay niyo" I was so nervous until his eyes widen and I can see his uneasiness.

See. I told you. Huli ka na ngayon.

"N-nakita mo ba ang muka ko noong isang buwan at kahapon?" Tanong nito ng hindi mapakali

"Hindi tsaka anong point kung nakita kita o hindi ang muka niya. Nahuli naman kita ngayo"

"Then good" anong good? Humakbang siya kaya hinarangan ko siya gamit ang dalawa kong kamay

"Saan ka pupunta? Tatakbuhan mo ba ako ha?" He gave me a sharp look and

brushed his dark hair with his fingers. He looked annoyed.

"May pera ako"

"Talaga? Sa iyo ba yan?" I crossed my arms and arched my brows. Hindi ko kayang isang kilay lang dahil hindi ako marunong.

"Ninakaw ko" pilyo nitong sabi

Wow. Honest

"Buti inamin mo. Kaya hali ka at isusumbong kita kay Mayor. Magkaka 10k ako sayo" I grabbed his left arm pero hindi ko siya mahila kaya tinignan ko siya at nahuling nakatingin sa kamay ko na nakahawak sa braso niya. I acted normal at hindi pinahalatang na bobother ako sa braso niya. He looked like my age but his body looked like he is always going to the gym.

"Miss, ikaw ata ang magnanakaw dito" saad niya at ngumisi. Binitawan ko siya at tinuro

"Huwag kang magkakamaling tumakbo 10k"

"What 10k?"

"Hindi mo ba narinig? Hinahanap ka na at may tag kang 10k!" His lips formed into a grim line before answering me.

"Bakit mo naman ako isusumbong?" He asked and crossed his arms

"Tinatanong pa ba yan? Dahil may premyong sampung libo!" Napangisi siya at napailing-iling sa sagot ko. Agad akong napaisip. Dapat pala sinabi ko na dahil masama ang ginawa niya kaya ko siya isusumbong.

Muka kang pera Amaryllis!

Pero kailangan ko rin ng cellphone. Nahulog kasi ang cellphone ko sa pool at nasira. Hindi na rin ako binigyan ni Venice at hindi rin alam ni Daddy. 

"Aanuhin mo ang sampung libo?" Tanong niya na parang nabasa ang nasa isip ko

"Basta. Halika na kung hindi kakaladlarin kita" kahit hindi ko naman sure na makakaladkad ko siya dahil sa katawan kong ito

"Sure ka?" Pilyo nitong tanong.

"Gusto mo talaga akong subukan ha?"

"Ano ngang gagawin mo sa 10 thousand?"

"Bibili ako ng cellphone bakit ba?" Napakagat labi ako dahil sa sinabi. Dapat ko ba yung sabihin sakanya?

"Let's have a deal" diretso nitong sambit.

"No deal" I said even though he's not finished yet.

"Bibigyan kita ng cellphone. Brand new" nanlaki ang mga mata ko at bahagyang kumislap pero agad ko rin itong binura

"At ang kapalit ay hindi mo ako isusumbong at hindi mo ipagkakalat kung nasaan ako nakatira" I crossed my arms again

"Ayoko nga. Baka galing nakaw pa ang ibigay mo"

"May pera ako"

"Ayoko pa rin, galing nakaw din 'yan"

"Hindi nga" I smiled as I saw him pissed-off. Kahit siguro umiyak to ng isang libong taon gwapo parin eh.

"Brand new phone plus 3 thousand?" Napatigil ako at napakagat labi. Brand new phone at 3 thousand?

"Silence means yes" I paused and bit my finger nail.

"Ok deal" saad ko sa mahinang boses. Mukang pagsisisihan ko to.

"Ibigay mo saakin next week" saad ko at kita ko kung paano sumilay ang ngisi sa labi niya. Pinaningkitan ko siya ng mata

"Ano na naman?"

"Siguraduhin mo lang. Alam ko kung saan ka nakatira" he rolled his eyes at may kinuha sa bulsa niyang 50 pesos.

"Ito bayad sa binili ko ngayon. Keep the change" tumalikod na siya at akmang aalis ng pigilan ko

"Teka lang, maulan pa"

He looked at me with a puzzled look before running in the rain. Ignoring what I've said.

                              ✏ ✏ ✏

First day of school at nandito pa ako sa bahay habang kumakain ng tocino.

7:30 pa ang klase at 6:30 pa kaya enjoy na enjoy ako sa kinakain ko. Buti nalang at maagang umalis si Venice kaya free ako ngayon. She only calls me anak kapag nandiyan si Daddy so I call her Venice in my mind.

"Amaryliss bilisan mo kumain at alas siyete na" napaangat ako ng tingin ng magsalita si Nanay Rosalin, katulong namin sa bahay.

"Nay 6:30 palang" kampante kong sabi at ibinalik ang atensiyon sa kinakain.

"Late ng treynta minutos ang orasan natin Amaryliss. Nakalimutan mo na ba?" I nearly spit my food.

"Nay!" Tumingin naman siya saakin ng nagtataka

"Una nako!" Dali dali kong kinuha ang bag ko at tumakbo papunta sa bike. May bike naman ako kaya iyon ang sinakyan ko.

Hinihingal akong nakarating sa school at makapal na pinahinto ang isang estudyante na papasok rin

"Anong oras na?" Napatingin naman ang babae sa cellphone niya

"7:23 na"

"Sige salamat" hindi ko na tinignan ang cellphone ko dahil nasa bag at mas matatagalan pa ako.

Inilock ko muna ang bike bago tuluyang naglakad papasok.

"Shit" napamura ako ng makitang nagla line na ang mga estudyante para sa flag ceremony. Ramdom line lang naman dahil hindi pa namin alam ang section namin

Dali-dali akong tumakbo at pumila sa likod. Medyo matangkad ako kaya sa likod talaga ako pumila. Kumakanta ako ng Lupang Hinirang ng hindi mapigioang mainis sa mga babaeng nasa unahan ko. Imbis kasi na kumanta ay panay ang pag-uusap nito sa kaniyang katabi.

Tinignan ko ang tinitignan nila at nakita si Duke na mahinang kumakanta. Naka uniform din ito na bagay na bagay sa kaniyang maputing kutis. I wonder why, I wonder how char.

I wonder why kung bakit tahimik siya palagi.

Matapos mag flag ceremony ay patakbo akong pumunta sa building at hanapin kung nasaan ang room ng HUMSS. Kaunti lang naman kasi ang estudyante dito kaya sa isang strand at isang classroom lang din maliban sa TVL.

Tinignan ko ang mga room sa first floor pero wala roon ang HUMSS na room. Umakyat ako sa second floor at magtatanong sana sa kung sino man ang makasalubong ko. May narinig akong yapak na paa kaya binilisan ko ang pag-akyat. Ng malapit na siya ay iniangat ko ang muka ko pero mukang pinagsisihan ko iyon dahil ang nakita kong muka ay ang muka ni magnanakaw.

He looked at me frowning but suddenly he gave me a soft look.

"Anong strand ka?" He asked that made me shocked a bit. Bakit ang bait ng tono niya?

"Bakit ka nandito?" Imbis na sagutin siya ay ako ang nagtanong.

"Nag-aaral" kibit balikat niyang sagot

"So bagong buhay ka na?"

"Unfortunately, oo" bakit unfortunately? Loko-loko to ah

"Anong strand ka nga?" Tanong niya ulit.

"HUMSS"

"Alam mo na room mo?" Tanong nito sa malambing na boses. Pinaningkitan ko siya ng mata at sinuri. Bagong buhay na ba talaga ang lalaking to?

"Hindi"

"Nasa kabilang building ang HUMSS"

"Bakit mo alam?"

"Nagtanong ako sa taas dahil HUMSS din ako" nanlumo naman ako sa narinig. Classmate ko siya? No!!!

"Sabay na tayo" umuna siyang naglakad habang ako ay matamlay na sumunod. Habang nakasunod sakanya ay nakasunod rin ang tingin ng halos lahat ng nakakasalubong namin na babae. Well, gwapo naman talaga siya. Aladdin nga lang.

Binigyan niya na rin ako ng cellphone at pera. I phone pa.

Hinihingal akong nakarating sa third floor habang siya ay nakangisi.

"Bakit parang masaya ka?" I looked at him. Para siyang natatawa.

"Salamat sa paghatid ha. You're really nice" naguluhan naman ako bigla. Napatingin ako sa room at sa pintuan na naging dahilan para mas lalo ang manlumo at umakyat ang dugo ko sa ulo.

11-STEM

"Nandon ang building ng HUMSS Miss" he said and tried not to laugh.

"Tangina mo!" Sinapak ko siya pero ginawa niyang shield ang braso niya habang tumatawa.

"Isusumbong talaga kita kay Mayor!" Sigaw ko pero hindi yung sobrang lakas dahil baka marinig ako ng mga estudyante at teacher

"Go ahead, sasabihin ko rin na binigyan kita ng cellphone at pera para hindi mo ako isumbong" I can feel my blood boiling.

"Ibabalik ko na lang!" Iniabot naman niya ang kamay niya at hinintay na ibigay ko ang cellphone at pera. Pero nagastos ko na ang pera kaya wala akong choice

Dahan dahan kong iniabot ang cellphone pero bago palang ito mapunta sa kamay niya ay mabilis akong tumalikod at tumakbo.

Hinihingal akong nakarating sa room at nag iintroduce yourself na sila.

Hinay-hinay akong naglakad papasok at umupo sa bakanteng upuan malapit sa pintuan. Mabuti nalang at ang teacher namin ay nakatutok sa cellphone niya.

Nanginginig pa ng kaunti ang kamay ko dahil sa inis. Kailangan kong may pagbuntungan! Dali-dali kong kinuha ang notebook ko at kumuha ng isang pahina. Pinunit ko iyon sa ilalim ng mesa.

Ganito talaga ako kapag nagagalit o walang mapagbuntungan. Kailangan ko ng isang bagay para doon ibuhos lahat ng sama ng loob ko.

"Miss ikaw na" napabaling ang atensyon ko sa babaeng katabi ko.

"H-ha?"

"Ikaw na ang mag iintroduce" agad akong napatayo at inilagay sa aking bulsa ang punit punit na papel.

"Hi everyone I'm Amaryliss Altazar and I'm hoping we will all be friends" agad akong umupo ng wala sa sarili.

"Ok ka lang ba?" Tanong ng babaeng katabi ko. Maikli ang buhok niya pero bagay sa maliit niyang muka.

"Ayos lang ako. Anong pangalan mo?" Natawa naman siya sa tanong ko.

"Hindi ka ok Amaryliss, hindi mo nga narinig ang pag iintroduce ko eh. By the way, I'm Annie."

"Nice to meet you Hehe"

Ng mag lunch ay dumiretso kaagad ako sa canteen. Nagutom ako sa puro introduce yourself eh. Bumili agad ako ng isang serve ng rice at chopsuey. Umupo ako sa dulo ng cafeteria dahil walang tao roon. Halos mapuno na rin ang loob kaya dali-dali akong naglakad para hindi ako maunahan sa lamesa. Pero pagkalagay ko pa lang ng plato ay may naglagay rin ng mga plato nila. Oo, NILA.

Iniangat ko ang tingin ko at nakita si Marc at Hugo.

"Oops kami ang nauna Amaryliss" proud na sambit ni Marc at naunang umupo. Sumunod rin si Hugo na hindi tumitingin saakin.

"Eh ano naman? Hindi ako aalis"

"Sino ba ang nagsabing paaalisin kita?" Tanong niya at nagsimula ng kumain. Napatingin ako sa mga ulam nila. Tig tatatlo sila ng ulam at may dessert pa. Sana all maraming baon.

"Gusto mo?" Tanong ni Marc ng nakitang nakatingin ako sa adobo. Sasagot na sana ako ng magsalita siya

"Luh, asa ka! HAHAHAHA"

"Marc tignan mo kamay mo mabaho" inamoy niya naman ang kamay niya at agad napatingin saakin ng nakakunot ang noo

"Sana all uto-uto" tawang tawa ako ng magdalita si Hugo

"Marc sayo natong adobo, busog kasi ako" sabat ni Hugo at ibinigay ang adobo kay Marc. Napalunok ako at napatitig roon. Tinignan ako ni Marc ng nanunukso

"Hmm ang sarap. Diba isa to sa paborito mo Amaryliss?" Tukso niya

"Hindi" kumain nalang ako at itinuon ang pansin sa aking plato

Maya-maya pa ay may naglagay ng adobo sa pinggan ko. Iniangat ko ang aking mga mata at nakita si Marc na nakangisi habang nilalagay niya ang adobo sa plato ko

"Hoy baka may lason yan"

"Wala, galing sa prinsipe yan" napatingin ako kay Hugo na nakayuko lang at kumakain.

Nagkibit balikat nalang ako at kinain iyon. Wala na akong time mag analyze kung bakit ako binigyan ni Marc at kung sino ang Prinsipe. Gutom ako.

Ng makalabas ng cafeteria ay dinig ko ang pag-uusap ng iilan tungkol sa magkapatid na Salbacion. Na kesyo ang ganda raw at gwapo.

Hindi naman nakawala sa pandinig ko ang pangalan ni Leonardo na siya pala ang transferee. Na hihighblood na naman ako dahil sa nangyari kanina

Binilisan ko ang paglalakad para hindi marinig ang mga papuri nila para sa lalaking iyon.

Nag f******k nalang ako at nagscroll ng tumunog ang messenger at nakita ang chat ni Ted. Kakagawa ko lang ng f******k at hindi pa lagpas isang daan ang friends ko pero lagpas na isang daan ang friend requests pero hindi ko naman inaaccept dahil hindi ko kilala kadalasan ang mga iyon.

Ted

   Babaeng dagat, pumunta ka sa room namin. Na oop ako rito

Ako

   Ako ang puntahan mo, tsaka hindi ko alam ang room niyo

Ted

   Third floor. 11-STEM

Ako

   No! My trauma ako sa room ng STEM. May demonyong naka enroll sa room na yan. Sinasabi ko sa'yo

Ted

    Demonyo ng kagwapuhan ba? Which one? Marami dito

Ako

      Maghanap ka muna ng kausap diyan. Di ko pa kayang umakyat sa building na yan. Na hi-highblood ako

Ted

     Psh. Fine. Maghahanap ako ng Sireno dito

Ako

     Landi mo Mr. Future seaman HAHAHAHA

Nireplyan niya naman ako ng cactus

Pinatay ko na ang data ng cellphone ko at pumunta na sa room namin.

                        ✏ ✏ ✏

Nasa maliit na library ako ng school namin at nagrereview. Exam kasi namin kaya matapos mag lunch ay diretso ako sa library. Halos isang buwan na ang nakakalipas ng magsimula ang klase at isang buwan ko na ring hindi naka encounter si Leonardo. Nakikita ko naman siya pero hindi niya ako kinakausap. Well, good thing naman iyon sa akin.

Ibinalik ko ang tingin ko sa Philosophy notes ko at binasa ang tungkol kay Confucious. Napakunot ang noo ko ng hindi ko maintindihan ang aking sariling sulat kamay. Nagmamadali kasi ako ng time na nagsulat ako nito.

Nako confused na'ko!

Isasarado ko na sana ang notebook ko dahil sa inis pero may umupo sa harapan ko. Iniangat ko ang aking tingin at nakitang seryosong bitbit ni Leonardo ang notebook niya sa Introduction to Philosophy. Iniangat niya ang tingin niya saakin ng maramdamang nakatingin ako sakanya.

"Magagalit ka na naman? Wala ng vacant seat kaya wala kang choice kung hindi ay paupuin ako rito" I stared at him while he was biting his ballpen.

How sexy naman.

"Bakit naman ako magagalit? Hindi naman saakin ang library" I tried to keep calm.

Napatingin ako sa paligid at halos lahat ng babaeng estudyante ay nawala sa focus dahil sa kakatingin kay Leonardo. Hindi ko rin naman sila masisisi. Pero hindi ko siya type. Gusto ko yung lalaking matalino pero hindi naman sobra, gusto ko rin yung tahimik pero joker at jolly pagdating sakin. Char, siya pa talaga mag aadjust.

"Hindi ka na talaga galit?" Tanong niya at medyo yumuko para magkaabot ang mga mata namin

"Hindi ako nagtatanim ng galit, bomba lang" he chuckeld after I said it.

"I'm really nice, maniwala ka" sunod kong saad

"Tindera ka talaga no? Pati sarili mo binebenta mo sakin. Sorry but you're not my type" napanganga ako sa sinabi niya. Ang kapal ng lalaking to!

"Hindi na ako naiinis sa'yo Leonardo kaya huwag mo akong bigyan ng dahilan para magalit talaga ako sa'yo" I hearded him groan and saw his eyebrows furrowed.

"Oh ba't parang ikaw pa ang nainis?" Tanong ko at yumuko para hanapin ang mga mata niya na nakatingin sa kaniyang notes.

"Stop calling Leonardo, mukang mas matanda pa ako sa tatay mo" napatawa naman ako at nag-isip

"I'm confused right naw dahil kay confusius kaya sa susunod nalang"

Iniangat niya lang ang tingin niya at agad bumalik sa kaniyang pagbabasa

Natahimik kami pero naalala ko ang notebook ko sa Philosophy kaya napatingin ako sa notebook niya na Philosophy rin.

"Hoy" tawag ko sakanya na ngayon ay

nagbabasa na.

"Mali ata ako ng pinuntahang lugar. Ingay" reklamo niya bago napatingin saakin

"Pahiram notebook mo," saad ko at ngumiti pa. Plastic mo Amaryliss

"Bakit naman?"

"Babasahin ko lang yung tungkol kay confusius, hindi ko kasi nasulat ng maayos yung akin kaya hindi ko maintindihan."

"Mapeperfect ka ba?" Tanong niya

"Anong klaseng tanong yan? Siyempre oo, mas matalino ako sa'yo. 100 percent." mayabang kong sabi. Hindi naman ako sobrang matalino. Passing lang ok na'ko.

Bumuntong hininga muna siya bago iniabot sa akin ang notebook. Ngising aso naman ako habang kinukuha iyon

Ganda naman ng sulat kamay niya

Natagalan naman ako sa paghahanap kaya tinuro na niya

"Ayan o" napatingin ako sa kamay niya. His veins are so visible. "Puno ka ba?" Tanong ko at tinignan ang kamay niya

"Wala akong time sa pick up lines"

"Hindi naman ako nagpipick up lines! Tinatanong ko lang dahil maugat kamay mo" I said almost a whisper

Ngumisi naman siya bago nagsalita

"Hindi lang yan ang maugat" he said and smirked

I bit my tongue to hide my grin. Kahit naman nakakainis at nakakadiri ang sinabi niya, may part talaga saakin na natatawa.

Nirolyohan ko siya ng mata at nagbasa na sa notes niya at agad rin ibinalik sakanya. Nawala ako sa focus!

"Aalis na ko, puno ka talaga, ang green ng utak mo!"

Nag walk out ako at nagdalawang isip kung sa canteen ba ako pupunta o sa chapel.

                         ✏ ✏ ✏

Kakatapos lang ng midterm at ngising aso ako habang tinititigan ang mga scores ko na passing lahat. Balak kong pumunta sa sea side at doon kumain ng barbecue. Para sakin, masaya kapag mag-isa. Ok lang din naman kapag may kasama pero kapag nag-iisa kasi ay mas na eenjoy ko ang katahimikan.

Ng makarating roon ay nagpaluto agad ako at dinala ang pagkain sa isang mahabang sementong upuan. May nakaupo roon na babae pero nakatalikod ito saakin.

Kumain nalang ako at nilantakan ang isaw.

Nasa kalagitnaan ako ng paglamon ng marinig kong suminghot ang babae. Napatingin ako sakanya at sakto rin na lumingon siya saakin.

Nagulat naman ako ng si Monica pala iyon. Medyo namamaga ang muka niya dahil at halatang umiyak siya. Awkward ko naman siyang  nginitian pero tulad ng dati ay tinanguan niya kang ako.

Bakit naman siya umiiyak? Baka mababa ang nakuha niyang grades o baka naman basted.

Pero napailing-iling nalang ako sa naisip. Walang babasted sa isang Monica Salbacion.

"K-kain tayo Monica" alok ko kaya napatingin ulit siya saakin. Agad naman akong kinabahan at baka sigawan niya ako katulad ng ginawa niya sa tindero ng taho.

"Sige, salamat" hindi naman pala siya ganun kamaldita. First impression is really a scam. Hindi mo talaga makikilala ang isang tao sa isang tingin lang o sa isang pagkakamali nito

"I don't eat cheap foods" maarte nitong sunod na sabi. Muntik naman akong mabilaukan.

Binabawi ko na ang sinabi ko kanina!

"Joke lang, pahingi isa ha" bigla niyang kinuha ang isang isaw na natitira. Nakanganga lang ako habang pinapanood siya. Napaka bipolar niya naman!

"Don't look at me like that, hindi naman ako maarte tsaka huwag mong sabihin kahit kanino na kumain ako nito. Bawal kasi sakin ang street foods eh, magagalit si Papa" mas lalo akong napanganga dahil sa pagsasalita niya. Para bang first time niyang magsalita at ako ang unang nakarinig ng boses niya

"Kinakausap mo ba talaga ako?"

Ng matino?

Gusto ko sanang idagdag pero baka hindi na niya talaga ako kausapin.

Naparolyo naman siya ng mata at tumawa

"Of course! Tsaka hindi ako maldita katulad ng sinasabi ng iba. Maldita lang ako kapag may ginawang masama sa akin ang isang tao" naririnig ba niya ang iniisip ko?

"Ah hehe" Ang awkward!

"Monica" sabay kaming napalingon ng may malalim na boses ang tumawag sakanya.

Nakatayo sa likod namin si Hugo habang bitbit ang kaniyang backpack.

"K-kuya" medyo gulat at takot na tawag ni Monica sa Kuya niya. Napatingin sa banda ko si Hugo at agad ring ibinalik ang tingin kay Monica

Napa mistiryoso talaga niya. Napaka famous niya sa school pero para sakin napaka mistiryoso niyang tao. Minsan lang siya ngumingiti at parang palaging may dinadalang hugot sa buhay. Maitanong nga kay Monica kapag naging close na kami hehe.

"Kuya hindi ako kumakain ng isaw!" Natawa naman ako sa sinabi ni Monica. Obvious naman kasi na kumain siya dahil may ketchup sa muka niya.

"Bakit ka ba nandito at sinong kasama mong pumunta dito?" Tanong ni Hugo at hindi pinansin ang sinabi ni Monica.

"Namimiss ko si Mommy. Tsaka kasama ko siya" sabay turo ni Monica saakin. Napaturo naman ako sa sarili ko.

"Ako?" Tanong ko pero pinandilatan ako ng mata ni Monica. Napatingin ako kay Hugo at tinignan niya ako ng maigi.

Para naman akong suspect nito!

"Ah o-oo oo. Kasama kami" ngumisi ako. Sana hindi mahalata ni Hugo na fake iyon.

"Ok then, halika na Monica" agad tumayo si Monica at kinamayan ako

"See you sa school---"

"Amaryliss" pag connect ko sa ninabi niya.

"Sge, bye Amaryliss" nginitian niya muna ako ng matamis bago tumalikod.

Gusto kong maging tomboy. Ang ganda ng ngiti niya!

Napatingin ako kay Hugo na hindi pa rin umaalis sa pwesto niya

"Uhmm thanks for accompanying my sister.....Mary" then he turned around and left me with a nostalgic feeling again.

Mary??? Who's Mary?