Share

4 - Kiss

Penulis: NicaPantasia
last update Terakhir Diperbarui: 2024-10-11 19:08:42

Kaagad kong inayos ang tayo ko at parang bumalik sa dati ang takbo ng paligid. Napakurap akong napatingin kay Ethan na ngayon ay naglalakad na palayo sa akin.

I ran again towards him at bigla akong tumalon sa likod niya.

“Buhatin mo ako, masakit ang paa ko dahil sa batong iyon!” Pagdadahilan ko.

Natigilan si Ethan at narinig ko pa ang mahinang mura niya kaya napatingin ako sa kanya pero hindi pa ako nakakalingon ay inayos niya na ang pagkakabuhat sa akin, tsaka ito lumakad.

“Don’t do that again, Seraphina.” He muttered.

“Alin?” Tanong ko sa kanya, pero itinago ko ang ulo ko sa leeg ni Ethan dahil nakita ko ang mga masamang titig ng mga schoolmates namin.

Bakit hindi, e may mga gusto sila kay Ethan! Hindi nga lang nila magawang makalapit sa kanya dahil sa takot nila kay Ethan. But not me. Ako lang ata ang tanging babae na nakakalapit kay Ethan.

Natigilan si Ethan at muli itong napamura ng mahina, pero rinig ko naman. “Can you walk now, Sera?” Tanong nito kaya napatingin ako sa kanya, kita ko ang pamumula ng kanyang tenga at leeg. Nagtaka naman ako, pero kaagad akong binaba ni Ethan at inayos ang sarili.

“Namumula ka?” Tanong ko sa kanya.

Sinamaan naman ako ng tingin ni Ethan bago ito tuluyang umalis sa harapan ko. Huh? Ano ba ang ginawa ko para mamula siya ng gano’n?

Natapos ang school year at sobrang saya ko dahil magse-senior high narin ako.

“Anong strand ka, Tan?” Tanong ko kay Ethan habang kinukuha ang mga gamit ko sa locker ko.

“ABM.” Tipid nitong tanong sa akin.

Napatingin ako kay Ethan. “Edi ABM din ako!” I giggled.

Napatigil siya at tumingin sa akin. “Do you even like it?”

Napaisip naman ako sa tanong nito, pero nakangiting akong tumango. “Oo, kasi nando’n ka!”

I pinched his cheeks, ngumiwi naman ang mukha nito at napa-aray pa kaya binitawan ko na para tapusin narin ang pagliligpit.

“Can I visit you?” I asked. I’m sure magiging boryo ako sa bahay dahil summer vacation.

“We’re going somewhere,” ngumuso ako.

“Sayang naman, wala akong magawa sa bahay.” Malungkot kong saad.

Nag-iisang anak lang naman kasi ako, at laging nasa trabaho si papa, habang si mama naman ay paminsan-minsan lang sa bahay dahil inaasikaso ang business niyang furniture company.

“Can I come? Sabihan ko si Tita Karina! Sige na! Ampunin niyo ako this summer!” Pangungulit ko kay Ethan, habang niyuyugyog siya.

“Bahala ka.” Malamig nitong saad.

Sa gulat ko ay kaagad ko siyang niyakap, at n*******n pa sa pisngi. Bigla naman akong natauhan sa ginawa ko kaya kaagad akong napahiwalay sa kanya.

“So… Sorry, na excite lang.”

Hindi kumibo si Ethan pero nakita ko ang pamumula ng kanyang tenga. Bakit kaya laging namumula tenga niya? May sakit ba siya?

“Teka, Tantan! Hintayin mo ako! Sasama ako sa inyo!” Sigaw ko tsaka ko sinarado ang locker at sinuot ang bag.

Tumakbo ako papalapit kay Ethan niyakap ang braso niya. Hinayaan niya naman ako kaya lumawak ang ngiti ko.

Nakarating kami sa parking lot at kaagad na pumasok si Ethan sa driver’s seat. Napanguso ako nang hindi man lang ako pinagbuksan ng pintuan. What a gentleman!

“Daan tayo drive thru! Gutom ako!”

I played music at his car, para hindi masyadong tahimik. Ako lang naman madaldal sa aming dalawa and he listens naman—or kung nakikinig ba talaga siya, pero bahala na. Mga nonsense lang naman pinagsasabi ko.

“Seatbelt, Seraphina.”

Napatingin ako sa seatbelt at napasapo ako sa noo nang makalimutan kong ikabit iyon. Ikakabit ko na sana iyon nang lumapit si Ethan sa akin.

His face is too close, kaya sa gulat ay lumakas ang pagkakatibok ng puso ko. Hindi ko alam kung naririnig niya ba pero parang oo dahil napatingin ito sa akin.

Hindi naman ako makaatras dahil wala naman akong mapag-aatrasan. Nagkatitigan kami ni Ethan, nabigla ako nang bumaba ang tingin nito sa labi ko—shiiit! Hahalikan niya ba ako?

Hindi ko alam, pero napapikit ako. Pero pagkapikit ko ay nakatanggap ako ng pitik mula sa kanya. kaya nang pagkadilat ko ay nakabalik na ito sa upuan niya at nagsimula nang magmaneho.

Fvk! What was I thinking?!

Tulad ng sabi ko kay Ethan ay dumaan nga kami sa drive-thru. Magsasalita na sana si Ethan nang lumapit ako sa window niya para ako ang mag order.

“Two vege-chicken burgers, three fries, two cokefloats—ah, pati narin spaghetti po! Thank you!”

Narinig ko pa ang pagtawa at pagsabi ng babae sa speaker ng “cute”.

Bigla naman akong namula at babalik na sana sa inuupuan ko nang mapatingin ako kay Ethan. “May gusto ka pa ba?” Tanong ko sa lalaki.

“No, I’m not hungry.”

“‘Yun lang po ate! Thank you, ahh order niyo narin po para sa sarili niyo, treat na po ni Ethan!” I said, giggling.

Sumama ang tingin ni Ethan sa akin pero nag-belat ako sa kanya.

“Nako ma’am hindi na kail—”

“Go na ate, ilan ba kayo diyan? Kumain din kayo, huwag magpapagutom! Kahit magkano, mayaman naman po si Ethan e,” I giggled once again, and Ethan didn’t reacted. Means sang-ayon na siya, kaya napangiti ako ng malawak.

“Thank you po, ma’am!”

Nakuha namin ang orders ko at tulad ng sabi ko, e pera nga ni Ethan ang ginamit ko. Nagpasalamat naman ang mga staffs. Habang wala namang reaksyon si Ethan kaya napatawa ako.

Gawain ko na iyon sa tuwing magkasama kami ni Ethan. Ayaw niya rin naman magpapagutom ako kaya hinahayaan niya akong mag-order ng kung anu-ano.

Susubo na sana ako ng burger nang magsalita ito. “How ‘bout me?”

Napatawa ako sa tanong niya. “Oh? Akala ko ba hindi ka gutom?” I teased.

Hindi na ito kumibo kaya muli akong napatawa. Kinagatan ko ang burger ko at inabot sa kanya ito para kagatin niya rin, pero napatitig ito saglit sa burger bago tumingin sa akin.

“Ano? Ang arte naman, parang hindi mo kinakain mga tirang pagkain ko dati ah!” Asik ko sa kanya.

Napaawang ng bibig si Ethan kaya napangiti ako at sinubo na sa kanya ang burger. Galit naman itong napatingin sa akin pero kinagat niya rin ang burger na binigay ko sa kanya.

Habang nagda-drive siya ay sinusubuan ko naman siya. Wala naman itong kibo kaya bahala siya. Nakarating kami sa bahay nila at saktong pababa si Tita Karina mula sa chopper nila, mukhang kagagaling lang ng Manila.

“Tita!” I ran towards Tita Karina and hugged her. “Sera! Mabuti naman dumalaw ka! I’ve been nagging Ethan to bring you here! Busy ka daw.” Sumimangot si Tita, pero niyakap ako ng pahigpit.

“Luh? When did I become busy, ha Tantan?” Naniningkit ang mga mata kong tanong sa kanya.

Wala namang reaksyon si Ethan, tsaka lumakad papasok sa mansyon nila.

“Nako! Baka ayaw ka lang dalhin dito.” May pagtatampo sa boses ni Tita Karina nang sabihin iyon.

Ngumiti naman ako sa kanya. “Tita, Ethan said na wala daw kayo dito ngayong bakasyon?”

Kumunot naman ang noo ni Tita Karina. “Huh? Hindi, anak. Masyadong busy kami ni Bernard. Pero I think Ethan will start his training at Black Stone. Papa wanted to give the investment company to him, kaya baka doon ang punta ni Ethan.”

“Ang aga naman po, tita? Can’t he enjoy his summer? Tsaka pa grade eleven pa lang naman po kami,” sumimangot ako nang malaman kong kailangan nang mag training ni Ethan sa business nila.

Lahat naman kasi ng mga Sierra ay under-training na sa kanilang family business at the age of ten. Kaya gano’n ang pakikitungo ni Ethan, dahil tinuruan siya na maging gano’n ng lolo niya.

Being kind in business will lead you to your downfall. Iyon ang laging sinasabi ng lolo nila sa kanila. Pero for me, hindi gano’n iyon. Depende nalang on how you handle a situation. Hindi masama maging mabait lalo na sa business. Baka nga mas tutulungan ka pang umangat sa negosyo kung magiging mabait ka sa kapwa negosyante mo.

Siguro nasabi iyon ni Don Antonio sa kanila especially to Ethan dahil Black Stone Company is a investment company. Kailangan talagang maging strict kung investments na ang pag-uusapan dahil hindi naman maliit na pera ang hahawakan sa isang investment company. Millions. At maliit na kamalian mo lang ay malaki na ang mawawala sa iyo. Doble pa.

Inaya ako ni Tita sa loob para mag-chikahan. Ilang sandali lang ay dumating si Eros kasama ang mga kaibigan niya.

“Ma, sleepover kami!” Casual na saad ni Eros kaya natawa ako.

“Sure. Para narin may kasama si Sera. Iniwan ba naman ni Ethan.” Napailing si Tita nang sabihin iyon kaya natawa si Eros.

Lumapit naman si Eros sa akin at ginulo ang buhok ko. “Ngayon ka lang ulit bumisita dito? Ayaw ka bang isama ni Ethan?”

“As if naman isasama ako ng lalaking ‘yon!” Asik ko. Tumawa siya muli at pinakilala ako sa mga kaibigan niya, na kilala ko narin naman dahil sila lang naman ang bukambibig sa SIA.

Cali, Zen, Andrei, Thaddeus, Dustin at ang mga pinsan nitong si Yasmir at Rafael.

“Maliligo kami ng pool, do you want to join?” Tanong ni Cali sa akin nang lapitan ako nila Zen.

Hindi pa ako nakakasagot ay hinila na ako nila Zen papasok sa isang bakanteng kwarto na mukhang kwarto nila at binigyan ako ng two piece. Dark cherry red ang kulay ng two piece. Nahiya pa ako dahil hindi naman akong sanay na suotin ang ganito.

Pero nang tignan ko ang sarili ko sa salamin, ay bagay naman pala sa akin. Medyo naiilang lang ako dahil napaka-revealing ng suot ko.

“That’s normal, Sera! It’s a swimsuit.” Natatawang saad ni Zen.

“Crush mo ba si Ethan?” Pang-uusisa ni Zen, habang tinatali ang buhok nito.

Kaagad akong napaatras sa tanong nila. “Hi-hindi ah.”

Nagkatinginan naman silang dalawa sa akin. “Confirmed. Crush niya nga.” Wika ni Zen na kinikilig pa.

“Tawagin mo na si Ethan, maliligo tayo!” Tinulak ako ni Zen papasok ng mansyon kaya wala na akong nagawa para pasukin at puntahan si Ethan.

Kumatok ako sa kwarto ni Ethan pero hindi siya sumasagot kaya pumasok na ako sa loob. Pagkapasok ko sa loob ay siyang paglabas ni Ethan sa banyo niya. Pinapatuyo ang buhok gamit ang tuwalya, habang nakatapis lang ito.

Kaagad akong napatalikod sa nakita ko. Shit! Hindi halatang pala gym pala si Ethan! Ba’t ganon? Mas lalo siyang gwapong tignan dahil sa abs niya? Sht! My mind! Stop it!

Pero gusto kong hawakan ang abs niya! Teka! Nababaliw na ako! Bakit gano’n? Malamig naman sa kwarto niya pero nang-iinit pisngi ko?

“Sera? What are you doing here?” Tanong nito. Haharap na sana ako nang may pinatong ito sa balikat ko.

Tuwalya.

Humarap ako kay Ethan at nakita kong nakabihis na siya ng damit. That fast?! Gusto ko pang hawakan ang abs niya!

“Back to Earth, Sera.” Malamig nitong saad.

Napaangat ako ng tingin kay Ethan, pero kaagad ding bumaba iyon sa labi niya, pero umiwas din ako ng tingin.

“Ano, maliligo daw sila ng pool, gusto mo ba daw sumali sa kanila?” Tanong ko. Medyo naiilang dahil kaming dalawa lang sa kwarto ni Ethan.

Hindi naman ako nakakaramdam ng ganito dati! Maybe because we’re old enough now? Pero bakit ba ganito mga pinag-iisip ko?

May napansin ako sa shelf ni Ethan kaya lumapit ako doon at kukunin na sana nang bigla iyon binaba ni Ethan, kaya napalingon ako sa kanya.

I gasped when he’s too near. Napaatras ako pero nasagi ko ang collection niya ng mga books dahilan para gumalaw iyon at nagulat nalang ako nang magsihulog ang iilan doon.

Hinila naman ako ni Ethan, pero dahil sa lakas ng pagkakahila niya sa akin ay napasubsob ako sa katawan niya.

Ang mas malala ay napahiga ito sa kama at nasa ibabaw niya ako.

“So-sorry!” Kaagad akong humingi ng tawag at aalis na sana nang hagitin niya ako papalapit sa kanya.

And our eyes met again, but this time with some kind of intensity that made my heart melt away. I can’t stop looking at him. Bumaba ang tingin ni Ethan sa labi ko, at hindi na ako nakapagtimpi pa nang halikan ko iyon.

Ramdam na ramdam ko ang mabilis na tibok ng puso ko sa ginawa ko, at mas domoble pa nga nang tinugunan iyon ni Ethan.

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • Shadows of the Heart (Ethan Sierra)   83 - Under The Sunset With A Promise

    ETHAN SIERRAI don’t like Darius’ plan. I despise it. Every part of me screams in protest, telling me this isn’t the right way—telling me there has to be another option.But I’m not blind. I know the reality we’re facing. There is no other way.And so, I’m left with no choice.I have to do this.Not because I want to follow some twisted plan he laid out. Not because it makes sense. But because I refuse to lose her.Because if I don’t act now, Sera will keep suffering in silence. She will keep enduring the torment, locked in a cycle of pain that she doesn’t deserve. And that thought alone is enough to make my blood boil, to make me feel like I’m suffocating beneath the weight of my own helplessness.Hindi ko na hahayaan pang mangyari iyon. Not anymore.She has suffered enough—been abandoned enough. I won’t be another person who walks away. I won’t stand by while she’s pushed further into darkness by the very people who should have protected her.I have to be with her.Not just until our

  • Shadows of the Heart (Ethan Sierra)   82 - Negotiation

    ETHAN SIERRA“Ethan! Why are you doing this to me? Ako ang girlfriend mo! Bakit ba puro si Sera na lang ang kasama mo! Bakit siya na lang palagi?!” Kendra's voice was sharp, filled with frustration and jealousy.“Pwede ba, Kendra? I don’t have time for your bullshit!” I snapped, my patience wearing thin.Nanlaki ang bilugang mga mata ni Kendra, at siyang pamumula naman ng kanyang tenga at pisngi sa galit at inis.I hadn’t meant to yell at her, but she had been pushing me for days, testing my patience when I had nothing left to give. I was exhausted—mentally and emotionally. Everything had happened so suddenly.Tita Sarah was gone.Sera hadn't spoken since. The shock had stolen her voice, leaving her trapped in a silence none of us could break.Sometimes, she would just sit there, staring at her mother’s coffin, tears falling quietly down her cheeks. Liam had tried to comfort her at first, but when she didn’t respond when she didn’t even acknowledge his presence, he eventually stopped t

  • Shadows of the Heart (Ethan Sierra)   81 - Fall

    ETHAN SIERRADays have passed and our school year has ended. I immediately went to Manila for the training. Pagkarating ko sa mansyon ni Lolo ay isang malakas na sampal ang natanggap ko.“You’re helping the Valencias?!” Sigaw nito na halos pumutok na ang ugat nito sa leeg dahil sa galit. Hinila ako ni Yael palayo kay Lolo. “It doesn’t mean he’s helping Gabriel Valencia, Lo. You know how close he is to his child. At walang kasalanan si Sera sa nangyayari sa mga magulang niya. She’s innocent!” “Yes, she’s innocent. But that doesn’t mean you have to help them. Baka nakakalimutan mo kung magkano ninakaw ng lalaking iyon sa’tin, Ethan. And now you’re investing in their company. Are you fucking insane? Sa papaluging kompanyang iyon?!”Nagtangis ang panga ko sa sinabi ni Lolo. He has the right to get mad. I invested his money in Sera’s Furnitures Company—but that money is from working hard as a trainee. Hindi naman ako basta-basta nag-iinvest ng gano’ng kalaking halaga kung alam kong hindi

  • Shadows of the Heart (Ethan Sierra)   80 - Admitted

    ETHAN SIERRAI felt uneasy when Sera didn’t show up at school for days. The longer she was gone, the more restless I became.So I went to her house.Manang was the one who greeted me at the door, her expression heavy with concern. “Nasa ospital sila Ethan,” she said. “Nakunan si Sarah. Pwede mo namang puntahan, pero uuwi na rin sila bukas.”Something inside me tightened.I didn’t waste time—I went straight to the hospital. But when I got there, I found myself unable to move forward.Sera sat in the hallway, her hands folded neatly on her lap, her posture still. Too still.She looked lost.Her mother wouldn’t even speak to her, and she didn’t push. She just sat there, her face void of emotion. Then, as if sensing someone watching her, she let out a deep sigh and forced a smile—one that didn’t reach her eyes. As if nothing had happened.But I knew better.And this—this was exactly why I didn’t want to lose her smiles.Because I knew how quickly her world could fall apart. And if I could

  • Shadows of the Heart (Ethan Sierra)   79 - Her Smiles

    ETHAN SIERRAI was sitting under a coconut palm tree, flipping through the pages of my book while the waves crashed against the shore. The birds were humming, and the wind made the trees sway, their leaves rustling softly. It was calm, peaceful—one of those moments where everything felt right, or I thought so.“Ayoko pa kasing umuwi, Mama! Ayoko!” Sigaw ng batang babae at mabilis na tumatakbo palayo sa tinatawag niyang mama.She’s small, but runs like a cheetah.Hingal na hingal ang Mama niyang napahinto habang ang kamay ay nakasenyas sa bata na lumapit sa kanya.Pero inilabas niya lang ang dila niya sa Mama niya at nakwembot pa. Hindi ko mapigilang matawa dahil ang cute niyang tignan.“Seraphina, please. I still have a lot of work to do, hmm? Listen to Mama, okay?” Hinihingal pa rin ang ginang habang tuwang-tuwa naman ang babae at hindi pa rin natigil sa pagkembot.“Mama naman kasi! Ayoko nga. Hindi na sana tayo nagpunta dito kung magtatrabaho ka lang. You didn’t bring me here last su

  • Shadows of the Heart (Ethan Sierra)   78 - The End

    Ilang araw nang nagdaan simula nang ayaw nila akong papuntahin sa ospital kung saan naka-confine si Darius. They want me to stay away from him as much as possible. Ilang araw ko na ding hindi pinapansin sila Ethan dahil sa masama pa rin ang loob ko sa kanila. Darius almost died! Mamamatay siya kung hindi lang siya naagapan agad. But I heard critical siya kaya hindi ko alam kung he’s still in unconscious state or what.Narinig ko ang pagbukas ng pintuan ng silid ko maging ang mga yabag na papalapit nito sa’kin.“You should eat, Sera… Dalawang araw ka nang hindi kumakain,” bakas ang pag-aalala sa boses ni Ethan, pero hindi ko siya pinansin. I was busy planning on how to take Mara down. I was now on the verge of revenge and no one could stop me. Not even Ethan.“Gusto kong lumabas. If you care for me, hahayaan mo ako, Ethan.” “And then what? To watch you gone again, Sera? What do you want? Ang tuluyan kang mapatay ng kung sino mang gusto kang patayin? Do you think I will let that happe

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status