Mesaiyah Point of View
Nakahiga ako sa aking kama, I mean kama ng stranger husband ko, wala pa rin siya hanggang ngayon. Hindi ko naman siya hinahanap o kaya namimiss in fact masaya pa nga ako kasi wala siya. Humanap ako ng dvd sa kwarto niya kasi may dvd player siya at speaker dito, buti nga hindi ito nabasag last week na inaway niya ako nung nagbasag siya ng mga gamit niya. May nakita na akong cd at sinalang ko na ito.Now Playing: Antukin by Rico BlancoIniwan kana ng eroplanoOk lang baby wag kang magbagoDito kana lang humimbingsa aking piling antukinKukupkupin na lang kitaSorry wala ka nang magagawaMahalin mo nalang ako ng sobra-sobraPara patas naman tayo diba?Pinikit ko ang aking mata at fineel yung kanta na naririnig ko. Music makes me feel good and makes my mind relax. Sometimes kung may problema akong walang mapagsabihan at halos sumabog na ito sa aking utak, nakikinig lang ako ng kanta at nalilimutan ko na ang mga problema ko. Minsan kasi, mismong kanta na ang nagdidescribe ng nararamdaman mo.I miss my bestfriend so much. Miss ko na ang lahat sa kanya, ang ngiti niya, tawa niya haaaays! Siya ang nakikita ko sa isip ko ngayon. 'Yung mga araw na magkasama pa kami. Kailan ko pa kaya ulit siya makikita? 'Yun yung miss mo na siya pero wala kang magawa kundi umiyak nalang.Sasalubungin natin ang kinabukasanNg walang takot at walang pangambaTadhana'y merong trip na makapangyarihanKung ayaw may dahilanKung gusto palaging merong paraanPinaiyak ka ng manghuhulaHindi na raw tayo magkasamang tatandaButi nalang merong langit na nagtatanggol sa pag-ibig na pursigido't matiyagaBigla akong napabalikwas ng bangon dahil sa biglang pagbukas ng pintuan. Agad kong pinunasan ang luha ko. Akala ko may multo na, siya lang pala. -_____- Hindi talaga uso sa kanya ang kumatok."Papatayin mo ba ako sa takot?""N-nagulat ba kita?" tanong niya. Hindi ba halata?"Tsss!" Tumingin lang siya sakin at dumiretso na sa kanyang closet. Kumuha siya ng mga damit at inilagay sa kanyang black jansport bag. May balak na naman siyang umalis?"San ka pupunta?" tanong ko at inistop yung tugtog. Ngumiti siya ng nakakaloko sakin."Namimiss mo na siguro ako kaya mo tinatanong?" tinaas pa niya ng dalawang beses yung kanyang kilay."Huh? Namimiss? Hahahaha nakakatawa ang joke mo." Sagot ko."Or maybe you want me to stay here.""Nangloloko ka ba? Hindi kita namimiss at mas lalong hindi ko gusto na bumalik ka dito! Stranger!""Okay. I will leave again. Bye!" tapos na siyang kumuha ng damit at sinakbit na niya yung bag niya at aalis na sana siya ng biglang may lumabas sa bibig ko na hindi inaasahan."Wag ka ng umalis!""See? You want me to stay here..pakipot pa..so gagawin na natin?"=_________=! Ah, ah grabeeee. Hinagis ko sa mukha niya yung unan"Baliw lang ang gusto kang makasama! Psh! Sige, lumayas kana!" sigaw ko. Nakakainis, siya na nga itong pinigilan na umalis ganito pa siya mag-isip."Okay." bubuksan na niya sana yung pinto ng mapatigil ulit siya sa sinabi ko. Ang daldal ko naman!"Wag kana nga umalis!"^_________^ <-- siya=________=" <-- ako"Ayaw pa aminin ng mahal kong asawa na namimiss ako." Nakakainis!"Oo na! Miss na kita at gusto kong dito kalang! Masaya kana?" Tsss!Pasalamat ka hinahanap ka ng maganda mong kapatid sakin."Sinasabi ko na nga ba. Miss na din kita mine ko." Lumaki na ang kanyang ulo sa sinabi ko. Psh! Akala naman niya totoo 'yun.He turn on again his cd player at nagtuloy ang pagtugtog ng antukin.Sasalubungin natin ang kinabukasanNg walang takot at walang pangambaTadhanay merong trip na makapangyarihanKung ayaw may dahilanKung gusto palaging merong paraanLong as we stand as oneAno man ang ating makabanggaNothing will never break usWala talaga! as in wala..."Ehemm. Ehemm." I clear my throat. Ang awkward naman ng moment. Nakahiga siya sa faded black couch ng kanyang kwarto at tahimik lang kaming dalawa. Ano naman ang sasabihin ko sa lalaki na'to? Aish! Aish! naalala ko tuloy yung sinabi ko sa kanya nung nag away kami.Pipilitin kong mahalin ka..tumigil ka lang please.. Aish! sinabi ko ba talaga sa kanya yun?Nagtalukbong ako ng kumot at huminga ng malalim. Sana hindi na niya maalala yung sinabi ko. Napatigil sandali ang pagtibok ng puso ko kahit na malabong mangyari yun dahil sa kanta na nagplay.Now Playing: Bestfriend by Jason ChenDo you remember when I said I'll always be there?Ever since we were ten babyWhen we were out on the playground playing pretendI didn't know it back thenNow I realize you are the only oneIt's never too late to show itGrow old together have feelings we had before"Umiiyak ka?" dinig ko na tanong niya. Hindi nalang ako sumagot."Namimiss mo na ang bestfriend mo?" tanong niya. Hindi nalang ulit ako sumagot kundi lalo pa akong naiyak. Bakit ba kasi tinanong niya pa ako? Kung pwede lang pagsabihan ang mga luha na wag umiyak, nagawa ko na. I didn't stop crying."Okay ka lang ba seyah?" *sob* ano pating sinasabi niyang seyah?I pray for all your love cause your love is so unrealI just wanna reach and touch youSqueeze you somebody pinch me"Hoy Seyah!" Nagtatakbo ako papunta sa bathroom na hindi siya nililingon."Patayin mo na nga *sob* yang tugtog mo! hindi Seyah *sob* ang pangalan ko! Saiyah!" and i slam the door.///////////Mesaiyah Point of ViewPsh! Bakit ba kasi pinatugtog pa niya 'yun? Nakita niya tuloy akong umiiyak. Nakasandal ako sa pintuan ng bathroom niya at pinupunasan ang aking luha.Makaligo na nga lang para naman mabawasan ang bigat na nararamdaman ko. Diba kapag nasa bathroom syempre maghuhubad ka para maayos kang makapagligo, kaya yun ang ginawa ko."Hoyy! Seyah! Ano bang binabalak mo?! Hey! Seyah sumagot ka! Ano bang ginagawa mo diya-----n."O_________O OMG!"AHHHHHHH!!! MANYAK! LUMABAS KA!! BASTOS! WAHHHHH!!" tinabunan naman ng kamay niya ang kanyang mukha pero nakasilip pa rin T_______T! Buti nalang may nakasabit na tuwalya dito."Hahaha! Akala ko kasi..hindi ka naliligo..hahaha akala ko..""TSE!! TAWA PA! ANO PANG HINIHINTAY MO!! LUMABAS KANA MANYAK! MANYAK! MANYAAAK!" kinuha ko ang sabon, shampoo, tabo at kung ano pang pwedeng itapon sa kanya pati na tubig ay tinapon ko sa kanya Grrr!"Naisip ko lang na sumabay kaya ako sayong maligo tutal basa na din naman ako." he said running his f
Prince Anhiro Point of ViewNilapit ko pa sa kanya ang gwapo kong mukha hanggang sa kuko nalang ang pagitan namin. Kung pwede lang tumawa sa expression niya hahaha. Ang ganda niya sa malapitan. Erase.Erase. Ano bang sinasabi ko? >_______
Terra point of view"M-manong sino sila?" For some stupid reason, my heart began to beat fast at that thought."Hindi ko alam." sagot ni manong at biglang ngumiti siya sakin. TEKA? bakit ngayon ko lang napansin na siya si----**BLACK OUT**Madilim. Bakit wala akong makita? Bulag na ba ako? Argh! Wala akong makita. Bakit may nakakain akong tela? Bakit hindi ako makagalaw? Bakit may nakatali sa kamay at paa ko? Argh!"Don't you dare to touch that girl or else you're dead! fck you kerk!" biglang may nagdatingan na mga lalaki."You know what Prince, wala naman akong gagawing masama sa kanya eh.Trust me." Isang unfamilliar na boses ang sumagot."Siguraduhin mo lang kung hindi papatayin talaga kita.""Hayaan mo na nga Prince.""Kapag nalaman ito ng kapatid niya malamang mag-aalala yun.""Wag nga kayo, may iba akong plano sa kanya. Gusto niyo bang sumama?"A-ano? Did h-he mean..he wants to take my? OHMYGOD! HELP! HELP MEEE!! Pilit kong inalis ang nakapiring sa aking mata at nakatali saking p
Terra Point of View Wala akong masagot sa sinabi niya and still nakatunganga lang ako sa harap niya."'Yun naman pala eh!" Nag highfive sa isa't-isa si Razec at Denstah."So? Payag ka bang maging girlfriend kita? Bayad na lahat ng utang ng mga magulang mo sakin KAPAG pumayag ka." M-maging girlfriend niya ang kabayaran? Niloloko ba ako nito?"Answer?""Kerk. Napipi na yata sa sinabi mo.""Shut up Denstah! She will be mine. Maybe now, tomorrow or later.Trust me makukuha ko siya." Ohmy! Ako ba ang pinag uusapan nilang makukuha? Shiz. Kung pwede lang ihampas itong bangko, nahampas ko na sa kanila kanina pa."Magkano ba utang ng mga magulang ko sa'yo?" taas noo kong tanong."T-ten million. Ten million pesos ang utang nila sakin. Kaya mo bang bayaran yun?"O_________O TEN MILLION PESOS? as in sampung milyon? Talaga? Buti nakakatulog pa sila sa laki ng utang nila na yan. Napakagahaman talaga ng mga magulang ko sa pera. Ten million pesos. Kaya ko bang bayaran yun? I thought to myself. Bakit n
Terra Point of View"B-bakit antagal naman yata nun?" reklamo ko."Pwede bang 5 months nalang?" dagdag ko pa."Ahh. Uhmm. Kapag 5 months..uhh..5 million palang ang nababayaran mo sakin kaya you better complete that one year para complete pay na yung debt ng parents mo sakin." haba ng explanation niya ha.Pero tama siya na kailangan kompletuhin ko ang one year para complete pay na."Ahhhh.""DEAL?" tanong niya."Ahmm..uhh..deal."I answer at bigla naman siyang umakbay sakin sabay thumbs up ng mga kaibigan niya at agad ko na inalis ang braso niya sa balikat ko."Girlfriend mo lang ako..that word girlfriend lang so walang hawak kamay, walang akbay, walang halik.""Diba 'yun naman talaga ang ginagawa ng mag girlfriend at boyfriend?" he demanded."Hayaan mo na nga Kerk." singit naman ni Denstah at natameme lang siya."Tara dalhin na kita sa bahay.""S-sa bahay? m-mo?" tanong ko at tumango siya."Diba bukod sa magiging girlfriend kita pagsisilbihan mo ako sa bahay." Ayy. Oo nga pala at dahil
Mesaiyah Point of View5 STEPS IN MOVING ON. Erase.Erase.5 THINGS TO REMEMBER ON HOW TO FORGET YOUR BESTFRIEND. Erase.Erase.I crumpled the piece of paper and throw it IN the trashcan. Nagsusulat ako ng steps or whatever kung pano makalimutan ang bestfriend ko.(1) Make your life busy. Try to love your stranger husbandAish! I crumpled again the paper. Nakakainis. Ano ba ang dapat kong gawin?(2) Give your stranger husband a chance------ not. Ayoko nito. I crumpled again the paper and throw it again for a 100th times. Ano ba dapat ang dapat na isulat ko? Inihiga ko nalang ang aking ulo sa study table ni stranger husband.Urgh!Napatingin ako sa pintuan dahil sa biglang pagkatok, wala ang stranger husband ko ngayon, maaga siyang umalis. Hindi ko lang alam kung saan pumunta."Madam Mesaiyah." katulong yata nila kaya pumunta ako sa pintuan at binuksan ito."Madam Mesaiyah. Pinabibigay po ito ni Prince Anhiro. Bilisan mo daw po ng pagpalit dahil malalate kana sa iyong pasok." Ibinigay nun
Mesaiyah Point of ViewW-wala akong masabi sa kanya kundi napatungo nalang ako. Hindi ko akalaing hahalikan niya ako sa noo. First time kong may humalik sa aking noo at siya 'yun."See you later. Susunduin kita sa classroom mo." sabi niya at umalis na. Naiwan akong nakatungo pa din at hindi na siya tiningnan sa pag alis niya."Boyfriend mo siya?" Napatingala ako sa nagtanong, kaklase ko pala."H-hindi ko siya boyfriend."""Weh? Hinalikan ka kaya niya sa noo." Hindi ko naman pwedeng sabihin sa kanya na asawa ko siya. Bawal kasi ang mag-aral dito na may asawa at kapag nalaman yun ng principal, malamang mapapaalis ka."Ahh. Eh. Ewan." 'yun nalang nasagot ko at nagsimula ng lumakad papunta sa room."Kung hindi mo siya boyfriend..uhmmm? Asawa?" Hindi ako makatingin ng diretso sa kanya, ang daldal naman neto."H-hindi. Bakit ko naman siya magiging asawa?""Wala lang. Hindi mo kasi siya boyfriend o asawa..imposible namang tatay mo yun diba? Pero by the way antagal mong nawala. Si Angelo asan
Natapos na ang klase at break time na namin. Niligpit ko na ang libro at notebook ko at nilagay sa ilalim ng desk. Sasakbitin ko na sana yung bag ko ng marinig ko ang mga nagsisigawan na babae. Itinuloy ko na ang pagsakbit ng bag ko at lumabas na ng room ng tumambad sakin ang lalaki na nakalean sa pader with hands in his pocket habang nakikipagtawanan sa mga babae na nasa harap niya.Hindi ko nalang siya pinansin at naglakad na papunta sa cafeteria. Hindi ko na naririnig ang mga sigawan nila pero naramdaman ko naman ang pagtabi niya sakin na dahilan kung bakit naging masama ang tingin ng mga babae sakin.Anytime they want pwede na akong mamatay sa tingin nila.Tinabon ko nalang ang kamay ko sa aking mukha, kung kutsilyo lang ang tingin nila malamang kanina pa ako patay."L-lumayo ka nga sakin. H-hindi kita kilala!" maang-maangan ko para naman kahit papaano maging maayos na ang tingin nila sakin."Ha? Ano bang sinasabi mong hindi kita kilala?" tanong niya."Psh! Sino ka? Stalker ba kit