Mesaiyah Point of View
"A stranger will not do some things like that if he doesn't love you. It means binili ka ng kapatid ko sa mga magulang mo dahil.." before she continue what she was saying I cut her off."You should say, fake parents." I corrected."Uh, I'm sorry.""It's okay.""My brother bought you to your FAKE PARENTS because he do loves you and cares for you."Si Anthea Shatsune ang kausap ko ngayon sa isang italian restaurant pero Filipino ang nagmamay ari, style italian lang. Si Anthea ang nakatatandang kapatid ni stranger husband at kita niyo naman na sa tuwing kausap ko siya, nosebleed ako.Background music: Quit playing game by Backstreet BoysEven in my heartI see you're not being true to meDeep within my soul I feelNothing's like it used to beSometimes I wish I couldTurn back time impossible as it may seemBut I wish I could so bad, babyQuit playin' games with my heartBinili niya ako kasi mahal? Mahal niya ako?Not valid reason.Dahil mahal niya ako kaya binili niya ako? Ang selfish naman niya. Kung mahal niya ako, paano naman ako? Ang sarili ko? Pano naman ang sarili kong pangarap, paano naman yung mga bagay na gusto kong gawin sa buhay ko? Lahat ng yun nawala dahil lang sa mahal niya ako?Ang layo ng ugali ni Anthea kay Anhiro. Si Anthea ay mabait, maunawain, maaalalahanin, parang si ate Terra kumbaga. Parehas na parehas sila ng ugali. Ang mga ginagawa ni ate Terra ginagawa niya din sakin. Siya lagi ang nasa tabi ko, ginagabayan sa mga gagawin ko, siya nagtatama ng mga mali ko,palatawa pati siya samantalang si stranger husband hindi palangiti, parang buhat-buhat lagi ang mundo na para bang hindi na nawawalan ng problema at speaking of stranger husband hanggang ngayon hindi pa din siya umuuwi sa bahay, tinotoo ang sinabi ko na wag na muna siyang magpapakita sakin at almost 5 days na din siyang wala."By the way, si Anhiro. Bakit hindi pa siya umuuwi? Both of you still have love quarrel?""Hindi ko alam." sagot ko nalang. She just shrugs and eats her pie cake with blueberries at akin naman ay oreo cookies 'n ice cream in a cup."I didn't mean to ask this pero is it true na fake lang ang parents mo?" Ang cute niya magsalita ng tagalog, slang siya magsalita. Tumango ako sa tanong niya."We are the same." Napatigil ako sa pagkain at napatingin sa kanya."What do you mean?""I'm an orphan too." she took a deep breath."Long time ago when I was only eight years old, my mother brought me to the orphanage and she just left me there without explaining anything. Sa pagkakatanda ko may kapatid pa ako but ako lang ang iniwan niya dun and I don't know kung saan napunta yung isa. I remember that time I'm always crying dahil nag-iisa nalang ako hanggang sa mag nine years olad na ako. Merong mag-asawa na naghahanap na pwedeng ampunin at ako ang napili nila. At first, ayoko pa ngang sumama sa kanila kasi baka pabayaan lang din nila ako katulad ng mga magulang ko na inabandona ako and then sumama na din ako sa kanila and they treat me like a princess, they treat me like their own child. They gave me what I want and that was my mom and dad. We migrate in Japan, dun ako nag-aral, at that time may anak na pala sila and it was my little brother Anhiro. I think, hindi rin nila totoong anak si Anhiro but I never, ever ask that to my parents. Almost ten years kami dun sa Tokyo, Japan and when Anhiro turned 14, it was also the first time that his heart have been broken, we went here at my home country, Philippines and decided to stay here.""Buti ka pa maswerte sa umampon sayo.""Yah! Maswerte nga ako kasi kilala at mayaman ang umampon sakin. My family owned the Yakuza clan and Anhiro was the leader of it." What? Nagulat ako sa sinabi niya na halos mabulunan ako sa aking kinakain. Bigla akong nakaramdam ng takot sa sinabi niya. Ang alam ko kapag yakuza kayang gawin ang lahat ng gusto niya. Bakit walang nabanggit si Ate sa akin na Yakuza sila?"S-seriously?" Hindi makapaniwala kong sagot."Yah! I'm Serious. Ang lolo niya ang king ng black water yakuza and his grandfather decided to give that crown to Anhiro but still ang lolo pa rin niya ang nagpapalakad ng lahat pero ang mga pag-aari niya ay naka'y Anhiro such as mga commercial buildings sa Japan, different bussiness all over the world, airlines, resorts, hotels, malls and supermarkets, schools, studios, restaurants over the country, foundations and many more." Hindi ko akalain ganito pala sila kayaman ng sobra."That's why dito na kami pinatira ng lolo niya sa pilipinas because anytime pwedeng mamatay si Anhiro sa kamay ng mga kalaban namin na gang, kami pating family niya pwedeng mapahamak. Sa Japan kasi masikatan ka lang ng araw parang papatayin kana."*gulp* nakakatakot."Pati ako pwedeng mamatay?""Yah! Kabilang kana samin at mas mataas ang chance mo na mapatay nila. Lalo na at asawa kana niya ngayon. Una kasing hinahunting ng mga gang ang asawa nung leader."*gulp* ayoko pang mamatay."Don't worry walang nakakaalam na andito kami sa Pilipinas kahit na ang media kaya mag-ingat ka sa pagpapakilala sa husband mo."*gulp* tumango lang ako. Wala na akong masabi. Parang nanuod na din ako ng the conjuring sa kinuwento niya sakin"Napalayo ang conversation natin. How about you? 'Yung fake parents mo?" Tanong niya."Opposite of your life.""Ayaw mo ng magkasing kahulugan? Hahahaha." ang cute niya tumawa parang si ate Terra lang."Kung nabibigay lahat ng gusto mo, sakin hindi. Kung nabigyan ka ng atensyon at pagmamahal ng umampon sayo, sakin hindi dahil para sa kanila lahat ng ginagawa ko ay mali kahit na ginagawa ko na ang lahat maging perpekto lang sa paningin nila.""They treat you like a princess but they treat me like a slave." I added."Kung sa bagay, if you are lucky then you're lucky ,if you are not lucky, then you're not." Sabi niya."It's true, I'm not lucky having your brother.""KKK lang naman yan eh.""Huh? Ano yun?" tanong ko."Kanya-Kanyang Kapalaran hahahaha...natutunan ko yan sa boyfriend kong maloko.""Hahahaha!" natawa nalang ako kasi ang cute ng tawa niya talaga."Your life starts in bitter but it will end in better always remember that." She said and she pinched my cheeks lightly."Let me correct, hindi ka malas sa kapatid ko, sobrang swerte mo nga eh." She added. Swerte? Huh?Asan 'yung swerte ko sa kanya? Bakit wala akong makita? Puro kamalasan ang nakikita ko sa kanya hindi swerte.///////////Mesaiyah Point of ViewNakahiga ako sa aking kama, I mean kama ng stranger husband ko, wala pa rin siya hanggang ngayon. Hindi ko naman siya hinahanap o kaya namimiss in fact masaya pa nga ako kasi wala siya. Humanap ako ng dvd sa kwarto niya kasi may dvd player siya at speaker dito, buti nga hindi ito nabasag last week na inaway niya ako nung nagbasag siya ng mga gamit niya. May nakita na akong cd at sinalang ko na ito.Now Playing: Antukin by Rico BlancoIniwan kana ng eroplanoOk lang baby wag kang magbagoDito kana lang humimbingsa aking piling antukinKukupkupin na lang kitaSorry wala ka nang magagawaMahalin mo nalang ako ng sobra-sobraPara patas naman tayo diba?Pinikit ko ang aking mata at fineel yung kanta na naririnig ko. Music makes me feel good and makes my mind relax. Sometimes kung may problema akong walang mapagsabihan at halos sumabog na ito sa aking utak, nakikinig lang ako ng kanta at nalilimutan ko na ang mga problema ko. Minsan kasi, mismong kanta na ang nagdide
Mesaiyah Point of ViewPsh! Bakit ba kasi pinatugtog pa niya 'yun? Nakita niya tuloy akong umiiyak. Nakasandal ako sa pintuan ng bathroom niya at pinupunasan ang aking luha.Makaligo na nga lang para naman mabawasan ang bigat na nararamdaman ko. Diba kapag nasa bathroom syempre maghuhubad ka para maayos kang makapagligo, kaya yun ang ginawa ko."Hoyy! Seyah! Ano bang binabalak mo?! Hey! Seyah sumagot ka! Ano bang ginagawa mo diya-----n."O_________O OMG!"AHHHHHHH!!! MANYAK! LUMABAS KA!! BASTOS! WAHHHHH!!" tinabunan naman ng kamay niya ang kanyang mukha pero nakasilip pa rin T_______T! Buti nalang may nakasabit na tuwalya dito."Hahaha! Akala ko kasi..hindi ka naliligo..hahaha akala ko..""TSE!! TAWA PA! ANO PANG HINIHINTAY MO!! LUMABAS KANA MANYAK! MANYAK! MANYAAAK!" kinuha ko ang sabon, shampoo, tabo at kung ano pang pwedeng itapon sa kanya pati na tubig ay tinapon ko sa kanya Grrr!"Naisip ko lang na sumabay kaya ako sayong maligo tutal basa na din naman ako." he said running his f
Prince Anhiro Point of ViewNilapit ko pa sa kanya ang gwapo kong mukha hanggang sa kuko nalang ang pagitan namin. Kung pwede lang tumawa sa expression niya hahaha. Ang ganda niya sa malapitan. Erase.Erase. Ano bang sinasabi ko? >_______
Terra point of view"M-manong sino sila?" For some stupid reason, my heart began to beat fast at that thought."Hindi ko alam." sagot ni manong at biglang ngumiti siya sakin. TEKA? bakit ngayon ko lang napansin na siya si----**BLACK OUT**Madilim. Bakit wala akong makita? Bulag na ba ako? Argh! Wala akong makita. Bakit may nakakain akong tela? Bakit hindi ako makagalaw? Bakit may nakatali sa kamay at paa ko? Argh!"Don't you dare to touch that girl or else you're dead! fck you kerk!" biglang may nagdatingan na mga lalaki."You know what Prince, wala naman akong gagawing masama sa kanya eh.Trust me." Isang unfamilliar na boses ang sumagot."Siguraduhin mo lang kung hindi papatayin talaga kita.""Hayaan mo na nga Prince.""Kapag nalaman ito ng kapatid niya malamang mag-aalala yun.""Wag nga kayo, may iba akong plano sa kanya. Gusto niyo bang sumama?"A-ano? Did h-he mean..he wants to take my? OHMYGOD! HELP! HELP MEEE!! Pilit kong inalis ang nakapiring sa aking mata at nakatali saking p
Terra Point of View Wala akong masagot sa sinabi niya and still nakatunganga lang ako sa harap niya."'Yun naman pala eh!" Nag highfive sa isa't-isa si Razec at Denstah."So? Payag ka bang maging girlfriend kita? Bayad na lahat ng utang ng mga magulang mo sakin KAPAG pumayag ka." M-maging girlfriend niya ang kabayaran? Niloloko ba ako nito?"Answer?""Kerk. Napipi na yata sa sinabi mo.""Shut up Denstah! She will be mine. Maybe now, tomorrow or later.Trust me makukuha ko siya." Ohmy! Ako ba ang pinag uusapan nilang makukuha? Shiz. Kung pwede lang ihampas itong bangko, nahampas ko na sa kanila kanina pa."Magkano ba utang ng mga magulang ko sa'yo?" taas noo kong tanong."T-ten million. Ten million pesos ang utang nila sakin. Kaya mo bang bayaran yun?"O_________O TEN MILLION PESOS? as in sampung milyon? Talaga? Buti nakakatulog pa sila sa laki ng utang nila na yan. Napakagahaman talaga ng mga magulang ko sa pera. Ten million pesos. Kaya ko bang bayaran yun? I thought to myself. Bakit n
Terra Point of View"B-bakit antagal naman yata nun?" reklamo ko."Pwede bang 5 months nalang?" dagdag ko pa."Ahh. Uhmm. Kapag 5 months..uhh..5 million palang ang nababayaran mo sakin kaya you better complete that one year para complete pay na yung debt ng parents mo sakin." haba ng explanation niya ha.Pero tama siya na kailangan kompletuhin ko ang one year para complete pay na."Ahhhh.""DEAL?" tanong niya."Ahmm..uhh..deal."I answer at bigla naman siyang umakbay sakin sabay thumbs up ng mga kaibigan niya at agad ko na inalis ang braso niya sa balikat ko."Girlfriend mo lang ako..that word girlfriend lang so walang hawak kamay, walang akbay, walang halik.""Diba 'yun naman talaga ang ginagawa ng mag girlfriend at boyfriend?" he demanded."Hayaan mo na nga Kerk." singit naman ni Denstah at natameme lang siya."Tara dalhin na kita sa bahay.""S-sa bahay? m-mo?" tanong ko at tumango siya."Diba bukod sa magiging girlfriend kita pagsisilbihan mo ako sa bahay." Ayy. Oo nga pala at dahil
Mesaiyah Point of View5 STEPS IN MOVING ON. Erase.Erase.5 THINGS TO REMEMBER ON HOW TO FORGET YOUR BESTFRIEND. Erase.Erase.I crumpled the piece of paper and throw it IN the trashcan. Nagsusulat ako ng steps or whatever kung pano makalimutan ang bestfriend ko.(1) Make your life busy. Try to love your stranger husbandAish! I crumpled again the paper. Nakakainis. Ano ba ang dapat kong gawin?(2) Give your stranger husband a chance------ not. Ayoko nito. I crumpled again the paper and throw it again for a 100th times. Ano ba dapat ang dapat na isulat ko? Inihiga ko nalang ang aking ulo sa study table ni stranger husband.Urgh!Napatingin ako sa pintuan dahil sa biglang pagkatok, wala ang stranger husband ko ngayon, maaga siyang umalis. Hindi ko lang alam kung saan pumunta."Madam Mesaiyah." katulong yata nila kaya pumunta ako sa pintuan at binuksan ito."Madam Mesaiyah. Pinabibigay po ito ni Prince Anhiro. Bilisan mo daw po ng pagpalit dahil malalate kana sa iyong pasok." Ibinigay nun
Mesaiyah Point of ViewW-wala akong masabi sa kanya kundi napatungo nalang ako. Hindi ko akalaing hahalikan niya ako sa noo. First time kong may humalik sa aking noo at siya 'yun."See you later. Susunduin kita sa classroom mo." sabi niya at umalis na. Naiwan akong nakatungo pa din at hindi na siya tiningnan sa pag alis niya."Boyfriend mo siya?" Napatingala ako sa nagtanong, kaklase ko pala."H-hindi ko siya boyfriend."""Weh? Hinalikan ka kaya niya sa noo." Hindi ko naman pwedeng sabihin sa kanya na asawa ko siya. Bawal kasi ang mag-aral dito na may asawa at kapag nalaman yun ng principal, malamang mapapaalis ka."Ahh. Eh. Ewan." 'yun nalang nasagot ko at nagsimula ng lumakad papunta sa room."Kung hindi mo siya boyfriend..uhmmm? Asawa?" Hindi ako makatingin ng diretso sa kanya, ang daldal naman neto."H-hindi. Bakit ko naman siya magiging asawa?""Wala lang. Hindi mo kasi siya boyfriend o asawa..imposible namang tatay mo yun diba? Pero by the way antagal mong nawala. Si Angelo asan