Terra Point of View"B-bakit antagal naman yata nun?" reklamo ko."Pwede bang 5 months nalang?" dagdag ko pa."Ahh. Uhmm. Kapag 5 months..uhh..5 million palang ang nababayaran mo sakin kaya you better complete that one year para complete pay na yung debt ng parents mo sakin." haba ng explanation niya ha.Pero tama siya na kailangan kompletuhin ko ang one year para complete pay na."Ahhhh.""DEAL?" tanong niya."Ahmm..uhh..deal."I answer at bigla naman siyang umakbay sakin sabay thumbs up ng mga kaibigan niya at agad ko na inalis ang braso niya sa balikat ko."Girlfriend mo lang ako..that word girlfriend lang so walang hawak kamay, walang akbay, walang halik.""Diba 'yun naman talaga ang ginagawa ng mag girlfriend at boyfriend?" he demanded."Hayaan mo na nga Kerk." singit naman ni Denstah at natameme lang siya."Tara dalhin na kita sa bahay.""S-sa bahay? m-mo?" tanong ko at tumango siya."Diba bukod sa magiging girlfriend kita pagsisilbihan mo ako sa bahay." Ayy. Oo nga pala at dahil
Mesaiyah Point of View5 STEPS IN MOVING ON. Erase.Erase.5 THINGS TO REMEMBER ON HOW TO FORGET YOUR BESTFRIEND. Erase.Erase.I crumpled the piece of paper and throw it IN the trashcan. Nagsusulat ako ng steps or whatever kung pano makalimutan ang bestfriend ko.(1) Make your life busy. Try to love your stranger husbandAish! I crumpled again the paper. Nakakainis. Ano ba ang dapat kong gawin?(2) Give your stranger husband a chance------ not. Ayoko nito. I crumpled again the paper and throw it again for a 100th times. Ano ba dapat ang dapat na isulat ko? Inihiga ko nalang ang aking ulo sa study table ni stranger husband.Urgh!Napatingin ako sa pintuan dahil sa biglang pagkatok, wala ang stranger husband ko ngayon, maaga siyang umalis. Hindi ko lang alam kung saan pumunta."Madam Mesaiyah." katulong yata nila kaya pumunta ako sa pintuan at binuksan ito."Madam Mesaiyah. Pinabibigay po ito ni Prince Anhiro. Bilisan mo daw po ng pagpalit dahil malalate kana sa iyong pasok." Ibinigay nun
Mesaiyah Point of ViewW-wala akong masabi sa kanya kundi napatungo nalang ako. Hindi ko akalaing hahalikan niya ako sa noo. First time kong may humalik sa aking noo at siya 'yun."See you later. Susunduin kita sa classroom mo." sabi niya at umalis na. Naiwan akong nakatungo pa din at hindi na siya tiningnan sa pag alis niya."Boyfriend mo siya?" Napatingala ako sa nagtanong, kaklase ko pala."H-hindi ko siya boyfriend."""Weh? Hinalikan ka kaya niya sa noo." Hindi ko naman pwedeng sabihin sa kanya na asawa ko siya. Bawal kasi ang mag-aral dito na may asawa at kapag nalaman yun ng principal, malamang mapapaalis ka."Ahh. Eh. Ewan." 'yun nalang nasagot ko at nagsimula ng lumakad papunta sa room."Kung hindi mo siya boyfriend..uhmmm? Asawa?" Hindi ako makatingin ng diretso sa kanya, ang daldal naman neto."H-hindi. Bakit ko naman siya magiging asawa?""Wala lang. Hindi mo kasi siya boyfriend o asawa..imposible namang tatay mo yun diba? Pero by the way antagal mong nawala. Si Angelo asan
Natapos na ang klase at break time na namin. Niligpit ko na ang libro at notebook ko at nilagay sa ilalim ng desk. Sasakbitin ko na sana yung bag ko ng marinig ko ang mga nagsisigawan na babae. Itinuloy ko na ang pagsakbit ng bag ko at lumabas na ng room ng tumambad sakin ang lalaki na nakalean sa pader with hands in his pocket habang nakikipagtawanan sa mga babae na nasa harap niya.Hindi ko nalang siya pinansin at naglakad na papunta sa cafeteria. Hindi ko na naririnig ang mga sigawan nila pero naramdaman ko naman ang pagtabi niya sakin na dahilan kung bakit naging masama ang tingin ng mga babae sakin.Anytime they want pwede na akong mamatay sa tingin nila.Tinabon ko nalang ang kamay ko sa aking mukha, kung kutsilyo lang ang tingin nila malamang kanina pa ako patay."L-lumayo ka nga sakin. H-hindi kita kilala!" maang-maangan ko para naman kahit papaano maging maayos na ang tingin nila sakin."Ha? Ano bang sinasabi mong hindi kita kilala?" tanong niya."Psh! Sino ka? Stalker ba kit
Uwian na namin ngayon at naglalakad ako papunta sa bahay ni mama at papa. Gusto ko lang sila bisitahin sandali, gusto kong tingnan ang ginagawa nila, kung kamusta na ba ang buhay nila sa perang ipinagbenta nila sakin, kung nakakakain ba sila ng maayos o hindi. Gusto kong tingnan kung masaya sila o hindi pero kahit ganun, kailangan kong tanggapin na kahit wala ako sa kanila, masaya sila dahil sa pera.Sa kabila ng lahat,may utang na loob pa rin ako sa kanila kasi sila ang kumopkup at nag-alaga sa akin kaya gusto kong magpasalamat sa kanila kahit sa maliit na paraan lang. Kakamustahin ko na din si ate Terra, baka nasa bahay pa siya.Nasa tapat na ako ng dati naming bahay.Wala akong naririnig na maingay, wala din akong nakikitang tao kaya alam kong wala si mama at papa. Pumasok ako sa loob ng bahay namin. Bawat sulok na madadaanan ko ay hinihipo ko at dinadamdam ang amoy ng bahay nato. Sobrang miss ko na ito. Haaaays.Sunod ko na pinuntahan ang kwarto namin dati ni ate subalit pagpasok ko
Prince Anhiro Point Of View"Wag ka ng matakot. Andito lang ako." sabi ko pero mas lalo pa siyang umiyak. Did I say something weird? Imbis na mapatahan ko siya lalo pa siyang umiyak. Pano ba magpatigil sa pag-iyak ng babae?What should I do? What should I do? Kapag tinitingnan ko siya lalo siyang umiiyak. Stupid anhiro stupid! Hindi ako marunong magpatigil sa pag-iyak ng babae. =__________=" damn!Lumabas ako sa kwarto at saktong napadaan naman si manang."Ahmm..ahh..manang..ahmm..ahh..a-ano..ahh.""Ano po yun Prince Anhiro?""Uhh..ano..uhh.." Pano ko ba to itatanong."Ano po?" pati si manang atat na sa sasabihin ko."Uhh..p-pano magpatigil sa pag-iyak ng babae?" Natawa lang si manang sa tanong ko. Nakakahiya -________-"Simple lang Prince Anhiro.Yakapin mo siya.""Haaah? Y-yakapin? S-sigurado ka?"O_________o?"Yes Prince!""Ahh..arigato manang." sabi ko at pumasok na ulit sa kwarto. Hindi ko alam kung tulog na siya pero aish! Susundin ko ba ang sinabi ni manang? Inu-uto niya lang ata
Nakakainis siya! Bahala siya sa buhay niya. Kung galit siya sakin eh di galit. Argh! Napakapusong bato niya. Hinalikan ko na nga siya sa pisngi for saying sorry tapos hindi pa rin niya ako papansinin.Kung yan ang gusto niya eh di wag nalang kami magpansinan. Bahala siya,wala akong pakialam sa kanya.FLASHBACKKatatapos ko lang kumain sa cafeteria ng makita ko siya sa may pintuan na nakikipagkwentuhan sa babae na mukhang clown sa kapal ng makeup isama mo pa ang sleeveless niyang damit at maikling palda. School kaya to, heller? Hindi ito bar para iparada ang labas niyang katawan.Papalapit na sana ako sa kanya ng bigla siyang umalis kasama ang oh-monster-face na yun at dinaanan lang ako na parang walang nakikita.Huh? Hindi ako pinansin ni stranger.Galit pa rin siya. Naku naman.Ayoko pa naman ng may nagagalit ng dahil sakin.***Nasa library ako, gumagawa ng mga activities na namiss ko sa mga araw na wala ako ng makita ko siyang papalapit sakin...Hindi pala sakin kundi
Sa kalagitnaan ng pagtotoothbrush ko sa harap ng salamin bigla siyang pumasok at nakisabay sa pagtotoothbrush ko. I clear mt throat. Nakatingin lang ako sa kanya sa pamamagitan ng salamin at naghihintay kung titingin siya pero no response. Nagmumog na ako and then ganun pa din. Hindi pa rin niya ako pinapansin. Hanggang sa matapos na din siya magtoothbrush at hanggang sa makalabas na siya sa cr at naiwan ako dun. Grabe ang atmosphere,ang init!Lumabas na din ako sa cr at napagpasyahang lumabas muna ng bahay para makalanghap ng sariwang hangin. Umupo ako sa wooden cute bench sa may halamanan nila at tumingala sa langit.Ang daming mga ilaw sa ulap pati na ang buwan napakaliwanag. Hinanap ko sa itaas ang orion. Madali lang naman yun hanapin eh.Tatlong sunod na bituin at apat na bituin sa bawat kanto.Since I was a child, sa tuwing nakatingin ako sa ulap kapag gabi una kong hinahanap ang orion. Wala lang, gusto ko lang yun ang hanapin. I took a deep breath at bigla akong