Perfiñan Kyle Suarez
I was five years old when I got introduce to the whole family. I remember how I cling to my mother because the people around me are not familiar.
Marami akong kasing edad sa mga pinsan ko. At ang unang naging malapit sa akin ay si Isacar. Every summer we always go to our grandfather's mansion to visit him. At doon din nagsimula ang mga kalokohan namin.
"What's that?" Paris asked Jonas. Napatingin din ako kay Jonas na may hawak na isang patpat. My brows furrowed. Anong gagawin niya diyan?
"Wag kang maingay Paris!" Pabulong nitong sinabi. Mas matanda ako kay Jonas ng isang taon pero kung makaasta ito ay parang siya lagi ang bida. Palibhasa ka ugali siya ni lolo.
"What are you going to do, Jonas?" Tanong ni Edu. Si Edu ang kapatid na panganay ni Jonas. Sumimangot si Jonas.
"Manunungkit tayo ng mangga!" Sabi nito. Tumaas ang
"Lucky"“Always remember Einalem that all of us have purpose in this world, the reason why we’re living now. Don’ waste this life because you have purpose, the only thing that you need to do…is find it. Einalem, find your purpose so you would have a reason to live.”That was my grandmother last message to me before she died in that hospital bed. After that day it always keeps repeating on my mind. Grandma says we all have purpose in this world the reason why we live. It means I have purpose. We’re not just nothing. While my mother says that s
“I HAVE ENOUGH”"Eina, nakainom ka na ba ng gamot?" Mom asked while we're having our breakfast."Yes Mommy.." i answered. Tumunog ang cellphone ko kaya agad ko itong kinuha at tiningnankung sino ang nag text. And it was Mariel.‘Where are you? Ang bagal mo Eina!’ &
“CUTE”"Ano bang naging problema Eina?" Mabilis na tanong ni Vaness ng umalis kami sa loob ng sinehan. Goodness! Naha high blood ako! Humabol sa akin yung anim habang papalabas ako ng mall."Naiinis ako sa lalaking y
"Day"I woke up with my head aching. Umupo ako sa kama kasabay ng paghawak ko sa aking ulo. Napapikit pa ako sa sobrang sakit nito.Damn! Hang over.Umayos ako ng upo at napatingin sa gamot na nasa side table ako. I saw a letter. It was from my mom. Siguro ay nasa trabaho na sila ni daddy. Parehas kasi silang nagtatrabaho sa isang firm. Mommy is an engineer while dad is an architect.Inumin mo ang gamot sa hang over and then after is your medication tablet. Please Einalem December take care of your health-Mommy.Bumuntong hininga ako at ininom mg diretso ang para sa hang over. Pumunta ako sa aking isang table kung saan nakalagay ang marami kong gamot para sa aking sakit.&nb
"Today"Napagdesisyonan kong kalimutan na lang lahat ng nangyari noong gabing yun dahil alam ko namang impossible na magkita pa kami ng lalaking yun. Kahit sa iisang school lang kami papasok impossible pa rin. Sobrang laki ng Enverga at imposibleng magkita pa kami.Napabuntong hininga ako. Mukhang bad move yung desisyon kong lumipat ng school. Noong first year college kasi kami ay sa Maryhill College kami nag aaral at napag usapan naming magkakaibigan na lumipat ng Enverga."Malapit na ulit ang pasukan! Shet! Eina hindi ko pa rin nalilimutan yung eskandalo mo sa bar noong isang linggo!" Leley laughed.Nandito kami sa bahay ni Niña, nag momovie marathon kami but it turns out daldalan ang nangyari. Hindi ko na nga naintindihan yung mov
"Ways""W-Who...are you?" Because of nervousness I just pretended that I didn't know him. It always been my plan. To act normally. Breathe in, breathe out. Kaya mo to! Fighting!"Sa sobra bang kalasingan nakalimutan mo na ang mukhang ito?" He said full of sarcasm.Syempre hindi ko siya makakalimutan! Sinabuyan ko siyang ng pop corn dahil sa inis sa pakikipaghalikan niya at nadamay pa ako tapos nabunggo niya ako sa dancefloor dahil nakikipaghalikan na naman siya nagtataka nga ako kung bakit may labi pa siya! Dapat napudpud na!"Sorry...I don't know you." I said. Aalis na sana ako pero hinarangan niya ako kaya kumunot ang noo ko."Pwes ipapaalala ko sayo Miss." He said at halos manlaki ang mata ko ng sunggaban niya
"Paranoid"Parang gusto ko ng tumakbo paalis sa cafeteria dahil sa sinabi ni Vaness. Tumigil yata ang oras at natigilan ako ng matindi! My gosh! Ano ba ito?!"Hala! Oo nga si Perfi!" Bulong naman ni Leley. Hindi ako lumingon sa tinitingnan nila at nagpatuloy na lang ako sa pag inom ng chuckie at napagtanto ko na wala na pa lang laman!"Mukhang dito kakain ang mga Suarez!" Mahinang tili ni Roma. At dahil nakukuryuso na talaga ako bahagya akong lumingon at nakita ko nga si Perfi na nakangising nakaupo sa tabi ni Isacar na pinsan niya at may dumating pa na limang matatangkad na kalalakihan. Sumulyap ako sa paligid at halos mapa 'o' ang bibig ko ng makitang halos lahat ay nagmamasid sa pitong magpipinsan!Umayos na ako ng tayo dahil natatakot akong mapansin ako dito ni Perfi. Tumingin ako sa anim na namamangha rin yata sa pagtingin sa pitong Suarez."Hoy! Tigil
"See you"Gusto ko na lang kainin ng lupa!Nakakahiya! Paniguradong pulang pula na ang pisngi ko dahil sa sinabi niya.Pero ano pa bang babalikan niya na nangyari kahapon?Nang muli akong bumaling sa kaniya nakangisi pa rin siya at dahil hiyang hiya na ako hindi na ako nag isip dahil mabilis ko siyang tinulak at marahas na tumakbo paalis.Hingal na hingal ako pagkadating sa room. Napansin ito ni Leley at Roma kaya agad silang nagtanong pagkaupo ko."What happened to you? Bakit hinga na hingal ka?" Roma asked curiously.Hindi ako makatingin sa kanila."W-Wala...may inutos lang si Prof." I lied. Buti na lang dumating na ang prof namin kaya hindi na nagtanong yung dalawa.Lumilipad na ang utak ko kakaisip sa lalaking yun. Nakalimutan kong maloko nga pala ang mga Suarez. I