Chapter 41

Dawn POV

Umiwas ako ng tingin mula sa kakatingin sa taong nasa harap ko and I just bit my lips to suppress the aching need within my body.

Napatingala ako habang kapit na kapit ako sa lamesa.

"Shit!" I cursed because I felt I am now burning.  Kaya sa inis ko ay nawalan na ako ng pakealam at desperadang pilit kong tinanggal ang aking buong saplot. Gusto kong lumaya mula sa pakiramdam na ako'y sinasakal ng saplot ko.

Kahit na ang maliliit na telang tumatakip sa mga maseselang parte ng aking katawan ay tinanggal ko rin to relieve the warm feeling ngunit akala ko'y hihinto na ang pakiramdam na inaapoy.

Pero mali ako, sobrang mali dahil mas naging malala ito at napapikit ako ng sumiid ang kakaibang sensasyon sa aking katawan.

Hell my core is aching and my mind is slowly flooded by different pictures of things that I didn't imagine I would fucking think right now.

And they are encouraging me to do something at alam kong kokontrol