Chapter 45

Dawn POV

"Yesha," napapitlag ako sa narinig kong pagtawag sa akin at nang lingunin ko ang boses ay nakita ko si Eros na nasa bukana ng pintuan at pinagmamasdan ako.

"Hindi ka ba kakain?" Mahinang sambit nito na kinayuko ko.

Sa totoo lang hindi ko rin alam kung makakakain pa ako.

Masyadong binabagabag ako ng konsensya ko. I can't even stare at his eyes without feeling ashame.

Masyado mahirap tanggapin na nagagawa pa rin nitong umaktong parang walang nangyari pero ang totoo niyan ay dapat hindi ganito ang turing nito sa akin.

"Yesha dalawang linggo kanang ganito  kasal natin and yet you are still like this." Nag-isang linya ang aking labi sa binanggit nito.

Bukas na bukas ay ikakasal na ako rito. And yet hindi ko man lang alam kung kaya kong humarap sa altar nang hindi mahihiya at makakaramdam ng guilt.

Hindi ko na sana hahayaan na magkagnito pero paano ako tatanggi? Paano ko magagawang umaktong walang nangyaring katangahan.