72. That Part of Him

CHAPTER SEVENTY-TWO

The next day, the happiness I felt was drained away. There’s no Sioux in the bed. Hinanap ko siya sa kabuuan ng mansyon. He isn’t here. Ilang ulit kong tinawagan ang phone niya pero cannot be reached na ito. I was worried, at the same time, naiisip kong baka natauhan na siya at napagod na siya dahil sa paghindi ko sa proposal niya. But I trust him. I trust his love for me.

“Aba, kumalma ka nga munang bata ka! Baka naman and’yan lang iyon sa tabi - tabi. Isa lang ang nasisiguro ko, mahal ka noon.” Inabot sa akin ni Manang ang tubig. I accepted it.

“Why did he leave without saying goodbye or something?” I was frustrated at Sioux. Wala man lang pasabi ang lalaking iyon. Umalis siya without saying anything to me. Nagsalin pa si Manang sa glass ko.

“Babalik iyon. Naniniwala ako. Kaya maniwala ka rin, anak. Magtiwala ka.” pahayag ni Manang bago niya ako iwan sa