"Hey Synecdoche, are you joining too?" Napatingin ako sa gilid ko. Parang iba yung tingin niya sa 'kin. I know this boy. He's one of my classmates. "What do you think is the reason that I'm sitting next to you?" Sabi ko nang diretso sa kaniya. Tinitigan niya ako sa mata, tinitigan ko rin siya. Talo ang unang didilat. Aba, watery na ang eyes niya. Sa 'kin on fire pero hindi ako talo kasi dumilat siya. Nakaupo kami ngayon sa mga nakahileramg upuan dito sa taas ng stage. I am one of the 36 contestants of District G and we are facing the crowds. Though, it is an open
CHAPTER 17: GRASS SPELLING BEE CONTINUES Nagsimulang magtawanan at magpalakpakan ang buong tao sa Grass dahil sa presenyang ibinigay ni Ulap. Hindi namin in-expect ang intro niya, ha. Bakit naman ganon Ulap? Hindi ito pageant, spelling bee ito. Pwede ka pang Miss. Maharlika kasi ang lakas ng stage present mo. Naku, naman. Ito na nga ba ang sinasabi ko. Kumakabog pa eh. "Anak ko iyan!" sigaw ni Manong Mundo habang sumasayaw sa baba ng stage. May hawak siyang sumbrero at inikot niya itong parang bola. "Anak ko rin iyan!" at syempre, hindi naman nagpahuli si Aling Sunny. At nagtinginan silang dalawa, nag-apir, at sabay sabing, "Anak namin iyan, kembot pa anak, Wooh." at nahawa ang lahat sa ka
Bumalik na si Vani sa kaniyang upuan. Bakas sa mukha niya ang saya dahil na-spell niya ang word niya. Sumunod naman ang iba pang mga spellers. Ito pa lang ang unang turns namin pero sa mga sumunod na mga nag-spell ay madalas puro bell ang maririnig. Ibig sabihin ay mali ang kanilang spelling. Nakakalungkot pakinggan ang bell pero kung hanggang doon lang sila, hanggang doon lang talaga. Hanggang sa pangalawang turn namin ay tama parin kami nina Ulap, Vani, Token, George, at iyong Keithwarth. Napakahigpit ng labanan talaga. Ipinaglalaban namin na karapat-dapat ang lahat na manalo. Only last man standing will be the tribute of District G.
"Gising na si Keithwarth!" sigaw ni Vani kaya bumangon kaming tatlo nina Ulap at Token mula sa pagtulog. Umaga na pala. Ang bilis pala talaga ng oras. "A-anong... a-nong nangyari?" babangon sana si Keithwarth ngunit pinigilan ito ni Vani. "Huwag munang babangon, alam naming hindi maayos ang pakiramdam mo. Bigla ka na ang hinimatay kahapon, at saka ang init mo kagabi kaya nagpakulo ako ng tubig." concerned naman si Vani kay Keithwarth. Parang hindi ata namin alam na nagpakulo siya ng tubig kagabi para kay Keithwarth. Sa bagay, maaga kaming natulog kagabi dulot ng pagod. Tiningnan ko naman ang mata ni Vani, parang kulang sa tulog. Dito lang naman kami natulog sa labas kasi wala kaming matutulugan sa loob. "Kumusta ang pakiramdam mo Keithwarth?" tanong ni Token sabay haplos sa leeg nito at ngayon ko lang nakitang may pag-aalala sa kaniyang mukha. "O-okay na a-ako. La-laban pa rin para s-sa spelling B-bee. Buti a-andiyan kayo. Sa-sa
"Saan ka pupunta?" pipigilan sana ako ni Vani ngunit nabuksan ko na ang sliding door at nakalabas na iyong ulo ko. Tiningnan ko ang direksyon na pinuntahan ni Pen ngunit nasa unahan na siya. Nakita kong pumasok na siya sa kanilang block at ipinasok ko na rin ang ulo ko paloob at biglang sumigaw. "Andito si Pen, ang idol kong author. Sasali talaga siya!" "Wala na, uwi na tayo, magpapatalo na si expert sa kaniya." "Who is that Pen?" Nakatayo ngayon si Vani. Dahan-dahan niyang inayos ang kwelyo at sinturon niya. Sinunod ko talaga ang kamay niya sa pag-ayos niya ng sinturon. Napalunok na lamang ako ng laway. "I said, Pen is a famous Author of District P, Publishing." "Yeah, I heard it, aside from that who is he? What about his presence that makes you jump?"he got a serious face. Nag-lagay naman siya ng kape sa mga tasang maliliit. "I read some of his books, When our Phobia Met but It is just a dramatic Sci-Fi Romance. It is a nice stor
Napakalaki ng field. It's like a soccerfield. Napapalibutan kami ng mga tao ng Mahar na nakaupo at ang iba naman ay nakatayo, nag-iingay, they are cheering endlessly, nagpapalakpakan. May kaniya-kaniya silang ginagawa. Kasabay naman nito ang tugtog na parang pinapangunhan ng isang banda. Naririnig ko ang tambol, ang mga lyre, ang mga gong at ang mga trumpets. It is a colorful celebration. People are so enthusiastic and overwhelmed and excited and even ecstatic. They are like a dog wagging their two tails. They are grinning ear to ear. They were tickled pink. There is no ceiling or a canopy. We can see the sky and the aircraft and drones with cameras trying to film at any angle. The Manjies are also in formation, attentively guarding us. They had this impeccably flamboyant Tibetan jasmine suit. We can feel the tranquility here in their haven, but isn't it deceiving? Masama sila.
That is why parati akong nakatingin kanina sa headpiece nung Manjie. I can see the reflection behind us, that there are also poles there, the real poles where we should raise our flag. Huwag kasing padalos-dalos, ayan tuloy, ako na ang nauna. Dito po banda, hindi riyan. Nakita kong pabalik na silang tumatakbo rito banda nang nalamang repleksyon lang pala ng poles ang tinungo nila. With all their strength and endurance, they are trying to run after me, thank God I got our flag. Run, follow me, beat me, chase me. Habol people, habol! Kayo ang taya at letra ang nakataya. Do not expect that
Nasa screen kaming lima at alam kong kanina pa kami tinitingnan ng lahat. Natahimik bigla ang lahat napara bang na-freeze at nanonood sila ng isang patimpalak ng karerang kabayo. "Bang! Despite the blustery crosswind, Catch your breath because District G is the first district to raise its flag. Let us give them a burst of applause, Mahar people." and then everyone gave a standing ovation as an appreciation. Nag-ingay ulit ang crowd, at may dumaan na helicopter sa itaas, na para bang may sarili silang mundo doon sa himpapawid. "Wow, I can't believe it! Hey partner, did you see that...you know..that long-legged girl with a.. wait, let me see her, again." And the drone focused the camera on me without reluctance. "Hmm, she got this bouncy glossy midnight-black hair tumbled over her shoulder. She has a pensive face, grace, and cha