10:00 AM ako nagsimulang mag ayos ng sarili ko. I wore a blue long sleeve polo and a red pencil cut skirt saka ko tinali into ponytail ang buhok ko. Mainit din kase at isa pa, para kaaya ayang tingnan.
Nagpaalam ako kay Mommy at Daddy at sinabi ko na sa labas nalang uli ako kakain for lunch dahil sure ako na aabutin ng lunch time yan. Ewan ko ha.
Kinuha ko na ang bag at folder ko saka h*****k kay Mommy at Daddy. Pagkalabas ng bahay, muli akong huminga ng malalim.
"You can do it, Venice"
Nadatnan ko na andito na den yung mga applicants na natira kasama ko kahapon. Kumpleto na nga yata kami.
Tahimik akong naupo at pilit kinakalma ang sarili ko. Don't be nervous, Venice. Isipin mo nalang na makakatulong ito sa Mommy at Daddy mo.
Hindi ko maiwasang di mapangiti ng mapait ng maalala ko ang nangyari non.
Hindi inaasahan ang biglang pagbagsak ng kumpanya namin. Our company went down in an instant dahil napabayaan ito.
Si Daddy noon, dahil nga madaming pera, nahumaling sa pagka casino. While si Mommy, puro gala at shopping with her friends ang inatupag non. Kampante kasi sila sa kumpanya namin.
I don't know but, back then, kahit wala akong alam sa business, ramdam ko na napapabayaan na yun. Yung chains of hotels namin na di kalaunan, bumagsak.
And that's what happened years ago.
Ilang ari arian din namin ang nakasangla sa Bangko ngayon at etong mansion nalang ang naiwan samin. Wala na din kaming kasambahay dahil kapos sa budget.
I never imagine na masasabi ko yung word na KAPOS when it comes to my family. I never imagine na eto ako, nagko commute at naghihintay ng ilang oras matanggap lang sa trabahong a-applyan.
"Hey.." Napatingala naman ako para harapin ang tumawag sakin.
"Oh, hi Tanya" sambit ko saka ngumiti.
Ngumiti din sya sakin saka ginala ang paningin.
"Hi, Venice. Nag aapply ka den pala" sabi nya. "You know what? I think that job is suitable for you. I mean, ngayon palang, nakikita ko na may alam ka sa business and you have a time management skill na kelangan ni Jerwin" sambit nya na ikinakunot ng noo ko.
Ganun ba lahat ng employee dito? Jerwin lang ang tawag sa CEO nila?
"Salamat" nasabi ko nalang ng biglang may lalaking lumapit samin.
"Tanya, what are you doing here?" Salubong nya saka bumaling sakin. "Hello there, Venice" tanging ngiti nalang ang naisagot ko dahil nahagip ng mata ko ang paglabas ng isang babaeng aplikante and she's crying! I guess, she didn't make it.
"Oh, may ia-abot lang sana ako kay Jerwin but, look, busy pala sya. Muntik ko nang malimutan na may job hiring nga pala as a secretary nya" sambit ni Tanya.
"Wala kang flight?"
Ayoko sanang makinig sa usapan ng may usapan pero, nakatayo kasi sila sa harap ko so, I can't help but to hear what they're talking about.
"Until next week, wala. Jerwin suggested na magpahinga daw muna ako so, I could gain my energy. Medyo malayong bansa din kase ang schedules flight ko next week" sagot ni Tanya.
"Ms. Venice Ocampo?" Halos mahulog ako sa kinauupuan ko.
Hala, ako na pala!
Dahan dahan akong tumayo habang yakap ang folder ko na naglalaman ng resume.
"Hey, Venice, Goodluck!" napalingon ako Kay Tanya na nakangiti sakin kaya nginitian ko din sya.
"Maraming salamat" sabi ko at napalingon kay Yohan na nakangiti din sakin.
"Goodluck, Venice. Kaya mo yan" sabi nya.
Ngumiti ako at tumango bago tumalikod at huminga ng malalim.
You can do it, Venice.
Kumatok muna ako bago sumilip sa medyo nakaawang na pintuan.
"Come in" dinig kong boses kaya napalunok ako.
Here it is!
Pumasok na ko ng tuluyan at naglakad papunta sa tapat ng mesa ng CEO.
"Good morning Sir" bati ko nang di sya tinitingnan.
"Good morning. Take a seat" nakayuko akong naupo sa upuan sa tapat nya.
Ilang sandaling katahimikan ang bumalot samin. Napakunot naman ang noo ko.
Di ba nya ako i-interview hin?
"Venice Lauren Ocampo" napalingon ako sa kanya habang binabasa nya ang folder ko pero napatigil ako.
He looks familiar.
"Venice.." Bulong pa nya saka pumikit at huminga ng malalim bago ibaling ang mata sakin na ikinagulat ko kaya nag iwas ako ng tingin.
Nakakahiya! Nahuli nya Kong tinititigan sya. But, tinititigan ko lang naman sya just to confirm something. Familiar na familiar kasi sya e and the way my heart beats. Familiar.
"You're hired"
Napamaang ako saka bumaling sa kanya pero tumayo na sya at kinuha ang coat nya bago umikot sa table nya at naglakad papunta sa may pintuan.
"You may start tomorrow"
Habang ako, naiwang tulala. What in the earth just happened?
Nakatulala lang ako habang naglalakad palabas ng building. What the heck did just happened? Nagkatrabaho na ko agad, wala pa kong sampung minuto sa loob ng opisina nya at hindi pa nga nya ko naiinterview. Weird. But, anyway, masayang masaya naman ako ngayon. Finally, I have a job! Gumuhit ang ngiti sa labi ko nang mapagtantong may trabaho na ko. Kahit ang weird ng pangyayari, atleast may trabaho na ko. Dumaan muna ako sa isang karinderya bago umuwi. Funny how we spend our money back then eating on a luxury restaurant but now, hanggang karinderya nalang ako. Ito ang tinatawag na, gulong ng buhay. "Venice, iha!" Bati sakin ni Aling Martha nang makita ako. Si Aling Martha ang may ari ng karinderyang ito at kilala na nya ko dahil madalas na akong kumain dito. Maging sina Mommy at Daddy ay nakakain na din dito. "Hello
Ilang beses akong huminga ng malalim habang nakaharap sa salamin. Kaya mo yan, Venice. Don't be nervous. Nakaharap mo naman na ang boss mo, so, kaya nayan. Pinasadahan ko muli ng tingin ang itsura ko at nang masigurong ayos na, kinuha ko na ang bag ko saka lumabas ng kwarto. "Anak, papasok kana?" Salubong ni Mommy saken habang naghahain ng makakain at si Daddy ay di ko alam kung nasaan. "Yes po, Mommy. Wish me luck" sabi ko saka h*****k sa kanyang pisngi. "Where's Daddy?" Tanong ko saka naupo sa may upuan. "Maagang umalis. May imi-meet daw na dating business partner" nagkibit balikat lang si Mommy habang patuloy sa ginagawa. I can't help but to reminisce how successful our business back then. Plenty of investors are investing on our chains of hotels and marami ding gustong makipag merge but sadly, it's all in the past now. At, imposible na rin sigur
"For today, just make yourself used to your place and when someone came, just tell me through this intercom" sambit ni Mr. Rivera. He's briefing me about my job here as his secretary. He's nice enough na sya pa mismo ang magtuturo sakin nito ah. Kadalasan kasi empleyado ang nagtuturo sa mga bagong empleyado but, see? The boss was the one briefing me about my work. "You understand?" He asked. "Yes po" sabi ko then I smiled. He turned his back at me pero bago sya pumasok ng opisina nya, humarap sya at nagsalita. "Tell me if it's your lunch time" I just nodded then he proceeds to his office. Nilibot ko naman ang tingin ko sa pwesto ko. An overlooking view behind a swivel chair and a brown desk. Naupo ako sa swivel chair at tiningnan ang mga papeles na nandon. Profiles of some business man. Maybe, business partner ni Mr. Rivera. I keep
"Let's go" Oh right, sinabi nga pala ng boss ko na sumama ako sa kanya, but I'm wondering kung saan ba kami pupunta? Nasa first floor na kami ng building at tingin ko, lalabas kami. Katahimikan lang ang bumabalot samin habang papalabas kami ng building. I noticed some people looking at our direction, looking at Mr. Rivera, to be specific. Nginitian lang ako ng guwardya na kanina'y binigyan ko nang kape kaya nginitian ko din sya saka sumunod sa boss ko. Napakunot ang noo ko dahil sa pamilyar na daan na tinatahak namin ngayon. Tahimik lang din na naglalakad si Mr. Rivera habang ako, naguguluhan kung bakit kami naglalakad sa pamilyar na daan. Daan kasi ito pauwi samin. Plano na ba nya kong pauwiin? Agad agad? Eh kung ganon, paano nya nalaman yung daan? O di kaya, may pupuntahan sya na dito din ang daan? Hanggang sa huminto kami sa isang pamilyar na lug
Mr. Rivera entered his office pagkabalik namen sa building. Ako naman, nagsimulang pag aralan ang papeles. I studied every schedule, every business partners at kung maaari, minemorize ko ang bawat mukha ng business partners ni Mr. Rivera para kapag nadayo sila dito sa building, I'll immediately know who they are. I check my boss' schedule for today and saw that he has a meeting with the board this afternoon. I'll take note of this. Chineck ko din ang upcoming schedules nya at tinake note sa notepad na nakalagay sa gilid ng mesa. Habang binabasa ko ang files about sa Rivera Towers, my phone suddenly rang. I picked it up at nakitang si Reishell ang tumatawag. Anong sadya ng babaeng ito? "Hello?" [Veren, girl! What's up?] Inipit ko ang cellphone ko sa pagitan ng tenga at balikat habang patuloy na binabasa ang files na kanina ko pa hawak. Nagsusulat na
"Done" I snapped out of my thoughts as I heard Mr. Riv--Jerwin's voice. It felt weird calling my boss by his first name. "Uhh, salamat sir" I said. Bago pa sya tumayo para iligpit ang first aid kit, inunahan ko na sya. He stopped his attempt to stand up at hinayaan akong ligpitin ang first aid nya. "Next time, when that woman comes, don't let her come in" I heard him say while walking towards his desk. "Yes sir" Sagot ko bago naglakad papunta sa harapan nya. He looks up at me. "May kailangan pa po ba kayo, sir?" I asked. He stared at me for a while before shfting his gaze towards his papers and shook his head indicating that he doesn't need anything. "Just call me if you need anything, Sir" I slightly bowed at him kahit di sya nakatingin saka ako lumabas ng opisina nya. I sat at my chair then sigh tiredly. I lean my head on the table then closed my
After contemplating whether I'll knock on his door or not, nagdecide akong manatili nalang sa kinauupuan ko at balikan ang mga papeles na nasa mesa ko. As lunch came, hindi ko alam kung bababa ba ko o magsi stay since wala naman akong ganun kakilala dito na co- employee ko. Kinuha ko nalang ang cellphone ko but natigil ako when I remember what Mr. Rivera said this morning. "Tell me if it's your lunch time" So, should I knock now and tell him na lunch time ko na? Pero naputol ang pag iisip ko when the door of his office opens then he came out. Our gazes immediately locks. "It's lunch" he simply said making me nod in approval. Akala ko aalis na sya but I got confused when he stayed standing infront of his door. What's with him? "Don't forget the party tomorrow night. We will go there by 6PM" he just said at naglakad na papaalis.
Hindi na ko nag abalang mag almusal dahil wala narin akong oras. Dumiretso na agad ako sa opisina. My mom insisted na magbaon ako kaso sabi ko, sa opisina nalang ako bibili. It's currently 6:05 AM. Late ako ng 5 minutes kaya naman nagmadali akong umakyat sa top floor where Mr. Rivera's office is. Nadaanan ko din ang ibang employee na kakadating lang at nagse-set up palang ng computer nila. Ang iba naman, may hawak pang mga kape. Iba, humihikab pa. "Venice!" I heard someone called. A girl wearing a white longsleeves and skirt approached me. She's wearing a smile kaya naman nagtaka ako. "Yes?" "Ikaw yung new secretary ni Sir Rivera diba?" Tumango naman ako. I got confused when her smile grow wider. "I heard what you did to Lira" she said at lalo pang lumawak ang ngiti nya. "That bitch doesn't deserve to be here! Desperada" her mood suddenly changes. F