Nang matauhan ako ay mabilis ko siyang itunulak sa dibdib palayo sa akin.
Naramdaman ko ang marahang pagbitaw ni Blade sa halik as he loosened his hand towards my waist.
Hindi pa rin niya inilalayo ang mga labi niya sa akin, ng bigla siyang bumulong. “Just stay still.” Ramdam ko ang paggalaw ng mga labi niya habang dumampi sa aking labi, pati na rin ang init ng hininga niyang kumikiliti sa mukha ko. “Mr. Spencer is staring at us.”
“A-Ano?” Pabulong kong sigaw habang pilit na kumakawala kay Blade. Ngunit, bigo ako ng muli niya akong siilin ng halik dahilan para matigilan ang buo kong katawan.
Hindi ako makagalaw, tanging ang mga labi lamang ni Blade ang kumikilos at ako naman ay nanatiling estatwa at tikhim ang mga labi.
Wala akong ibang maisip ngayon kung hindi ang humingi ng saklolo. Pakiramdam ko ay sasabog na ang puso ko ngayon dahil sa namumuong emosyon at bilis ng kabog nito. Alam kong imposible na hindi ito
“Hey.”Nilingon ko ang boses ng tumawag kay Noah. Nang makita ko si Blade ay tila nalunod ako sa awa.Paano nila nagawang saktan ang isang tulad niya na walang ibang ginawa kung hindi ang maging mabuting tao?Mag-isa siyang namumuhay ngayon magmula ng pumanaw at iwan siya ng kanyang pamilya, gaya ng nabanggit niya sa akin. Ang pinagtataka ko lang ay bakit patuloy niya pa rin na pinagsisilbihan ang pamilyang ginawang miserable ang buhay niya at kumitil sa mga mahal niya sa buhay.Bakit ba ang mabubuting tao na katulad ni Blade ang pinaka-nasasaktan sa mundong ito?At bakit ang maruruming tao, at halimaw na tulad ni Liam ang patuloy na umaangat?Now tell me that the world isn't unfair. Na patas ang laban sa mundong 'to.Nagsalit-salit ang mga tingin ni Blade sa aming dalawa, at tila ba nagtataka siya sa kung ano ang pinaguusapan namin.“Pinag-uusapan na ba ninyo ang tungkol sa Vores Morgen winery?” t
[THIRD PERSON - POV]Dahil sa lakas ng hangin sa kanyang katawan na dulot ng pagsakay ni Blade sa kanyang motorsiklo na mas mabilis kaysa sa isang bala, napapikit ng mariin ang mga talukap ni Crystal. Sa takot na madapa siya at mabuga sa malakas na simoy ng hangin, kumapit siya sa baywang nito.Nang bumagal sila ay medyo kinilabutan si Crystal sa lugar kung saan sila nakahinto dahil isa lang itong nakakatakot na abandonado at halatang sunog na bahay."Bumaba ka," wika ni Blade habang tinatanggal ang kanyang saplot sa kanyang ulo.“H-Huh? Sigurado ka ba, Blade?" Inikot ni Crystal ang kanyang tingin sa paligid.
Humiwalay si Blade sa mga braso ni Crystal at kinalma ang sarili para magsalita ng malinaw.Itinaas niya ang kamay sa mukha niya at pinunasan ang mga luhang umaagos sa mukha niya.Nakataas ang mga kilay ni Crystal habang lumuluha ang kanyang mga mata, na nagpapakita ng kanyang empatiya para kay Blade."Wala kang dapat ikaawa," bulong ni Blade habang bumangon siya sa lupa at tinulungan si Crystal na tumayo sa kanyang mga paa. "Iyan ang dapat sabihin ng mga Spencer."“Ang bala ng riple na nakatusok sa ulo mo, at noong panahong nakita ka ni Noe sa ilog, noong malapit ka nang mamatay... Sila rin ba ang gumawa sa iyo niyan?” Gulat na tanong ni Crystal, malakas ang kutob niya na tama ang iniisip niya, pero hindi niya pa kayang marinig."Oo," walang pag-aalinlangan na nagsalita si Blade. “Gabing iyon din noong sinunog nila ang bahay namin habang nagpapahinga ang mga magulang ko sa kanilang
[Crystal]Naramdaman kong nagvibrate ang phone ko sa bulsa ko.Matagal kaming natahimik ni Blade at nakatingin lang sa dagat.Maraming bagay ang gumugulo sa ating isipan.Lalo na itong nakakalito na pakiramdam.Pagbukas ko ng phone ko para tignan kung ano ang dahilan ng pagvibrate nito, may nakita akong text message.Mula sa: The Man I Married[Nasaan ka?]"Mula sa lalaking pinakasalan ko?" I heard Blade's chuckle kaya hindi ko muna nireplyan si Liam at binaba ko na ang phone ko.“Hindi ko alam ang pangalan niya noon. Alam mo namang hindi ko siya kilala noong ikasal kami. Nagsinungaling pa siya sa akin tungkol sa pangalan niya, sinasabing 'Key Zayn' iyon. Akala ko talaga yun ang totoong pangalan niya."Ngayon ko lang napansin na hindi ko pa pala binago ang pangalan ni Liam sa phonebook ko simula noon.Maging si N
Naramdaman ko ang panginginig ng mga kamay ko at nagsimula na akong manginig.Ano ang gagawin ko? Hindi ko mapigilan si Liam na dalhin si Blade sa ospital dahil baka lalo pa siyang malagay sa panganib.“Okay na ba ang pakiramdam mo?” Tanong sa akin ni Liam habang nagmamadali kaming dalawa papunta sa sasakyan niya.Tumango lang ako sa kanya habang nakadikit ang labi ko.“Sigurado ka bang sasama ka pa sa amin sa ospital? Mukha kang pagod.”“Liam, pwede bang ihatid mo na lang ako doon!?”Hindi ko maiwasang mataranta dahil nag-aalala ako sa kalagayan ni Blade ngayon.Sinundan namin ang ambulansya na papunta sa ospital para itakbo si Blade.Ano ang gagawin ko? Paano ko mapipigilan si Liam na malaman ang tungkol sa bala sa ulo ni Blade?Nanatili pa rin ang panginginig ng kamay at gilid ko dahil sa sobrang kaba na n
Pagdating nila sa ospital, dumiretso si Liam sa kwarto kung saan naka-confine si Blade, habang hinanap ni Crystal ang doktor na binanggit ni Noah.Naghanap siya sa isang malaking ospital, nagpupumilit na malaman kung sino si Doctor Park. Gumagala siya kung saan-saan at hiniling sa halos lahat ng nars na hanapin ang doktor."Saan dinala ang bantay ko?" Nagmamadaling tanong ni Liam sa nurse na nakatagpo niya.Bahagya itong yumuko bilang paggalang sa kanya. "Ginoo. Spencer, ang pasyente ay kasalukuyang nasa emergency room, tumatanggap ng first-aid care mula kay Doctor Cole, "sabi niya bago magpatuloy sa paglalakad.Dumiretso si Liam sa ER at umupo sa upuang nakaposisyon sa harap ng sliding doors, magkadikit ang mga kamay niya habang bahagya itong idiniin sa labi.Kahit papaano ay nag-aalala si Liam sa kanyang chief guard dahil sa nabuong relasyon nilang dalawa. Nakuha ni Blade ang kanyang tiw
“Magiging ligtas ba ang operasyon? Gaano kalaki ang kanyang pagkakataong makabawi?" Tanong ni Crystal sa pananahimik na tono at tila naguguluhan pa rin kung ano ang magiging desisyon niya.“Halos 70-30 ang possibilities ng operasyon, hindi ko masasabing magagarantiyahan ko ang tagumpay ng operasyon pero, mas maganda na sumailalim siya sa operasyon habang hindi pa rin bumabaon sa utak niya ang bala. Ang pinsala mula sa pansamantalang lukab na nabuo ay mas malala pa. Walang puwang para gumalaw ang utak at ang mga shock wave ay kadalasang nagdudulot ng hindi maibabalik na pinsala. Kailangang gawin kaagad ang neurosurgery bago lumala ang sitwasyon." Sabi ni Doctor Park.“P-Pero... Magagawa ba natin ito nang walang pahintulot niya?”Tumango ang Doctor sa kanya. “Oo, basta makuha namin ang pahintulot ng magulang niya na gagawin ang operasyon. Dahil hindi lang simpleng opera
[Crystal]"Alam mo na ayaw magpaopera ni Blade dahil takot siyang mamatay!" Sigaw ni Noah sa akin habang nagkakagulo sa upuan niya. Ang tanging magagawa niya ngayon ay hinila ang kanyang buhok at kinadyot ang kanyang kuko dahil sa sobrang pagkabalisa.“Kilala ko si Noah, at ayaw ko ring mamatay siya. Kung gusto kong mamatay siya, bakit ko pipiliin na operahan siya?" Medyo nagalit din ako. “Habang mas matagal ang desisyon natin, mas nagiging maikli ang pagkakataon ni Blade. Hindi ko sinusubukang putulin ang buhay niya, Noah. Gusto kong mabuhay siya ng mas matagal. Natatakot akong mangyari sa kanya ang anumang sinabi ni Doctor Park.” Nakayuko ako habang nagsasalita dahil hindi ko na kaya ang sobrang pag-aalala at pagdedesisyon.Alam kong wala tayong karapatan sa desisyong ito, pero ayokong masaktan si Blade.Ayokong nakikita siyang nasasaktan."Cryst