Chapter One-hundred thirteen

"Woah, mukhang masarap yan."  Pinasadahan ko ng dila ang labi ko habang tinatapik si Liam sa braso niya.

 “Mukhang masyadong mabali ang leeg mo.  Ano ang tinitignan mo?  ”Sinundan ni Liam kung saan masyadong dumidikit ang mga mata ko.

 "Hindi ba mukhang masarap talaga?"

 "Gusto mo bang makakuha ng isa?"

 Mabilis kong inalis ang tingin ko sa food cart na tinutulak ng flight attendant.

 "Nevermind.  Baka kailangan nating magbayad ng higit pa."

 "Halika na, Crystal.  Ilang beses ko bang dapat sabihin sayo?  Hindi tayo mauubusan ng pera.  Kaya sabihin mo lang lahat ng gusto mo.  ”

 Naantig ako sa sinabi niya.  “Iyan ay magandang balita.  Kaya, alam mo ba kung paano mag-order ng pagkain na iyon?  ”

 “O — Syempre, gusto ko.  Tawagan lang ang fligh