Pagkababa ko ng taxi, napatingala ako sa harap ng matayog na gusali. Ang ilaw nito ay kumikislap sa gabi, parang isang lugar na hindi ko inaasahang mapupuntahan. Talaga bang ganito kayaman si Mr. Dark? Isang substitute teacher lang siya sa eskwelahan namin, pero ang hotel na pinili niyang puntahan ay hindi basta-basta.
Nilibot ko ng tingin ang paligid—may mga mamahaling sasakyan sa parking lot, at ang entrance ay may matataas na glass doors na may mga naka-unipormeng gwardya. May dumadaang mga bisitang mukhang mayayaman, mga lalaking naka-coat at mga babaeng nakasuot ng eleganteng damit.Muli kong tiningnan ang cellphone ko, ang huling mensahe ni Mr. Dark:"Room 1708. I'll be waiting."Parang biglang bumigat ang mga paa ko. Para bang isang maling hakbang lang at hindi na ako makakabalik.Dapat ba akong pumasok?Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ko bago ko tinungo ang entrance. Tumunog ang automated glass doors habLalong tumigas ang mukha ni Villaflor. Kita kong nagpipigil siya, pero hindi niya alam kung paano makakasagot nang hindi siya lalong mapapahiya. "I am simply stating facts," dagdag pa ni Sir Dark. "If you think that’s humiliating, then maybe you should start taking responsibility for your own performance instead of blaming others." Nagsimulang magbulungan ang ibang estudyante. May mga napangisi, may mga nag-aabang ng sagot ni Villaflor, habang ako naman ay nanatiling tahimik sa gilid. Nagpanting ang tenga ni Villaflor. Kita kong nanginginig ang mga kamay niya sa gilid ng kanyang upuan. "So ano, ikaw na ang magaling? Ikaw na ang tama lagi?" madiin niyang tanong. "Bakit, Sir? Dahil ba gusto mo si Smith?!" Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. Biglang natahimik ang buong klase. Tumingin ako kay Sir Dark, pero hindi ko mabasa ang ekspresyon niya. Alam kong hindi niya inaasahan ang biglaang pagsabog n
Panibagong araw, bagong simula.Kahit marami kaming natuklasan kahapon, nagdesisyon kaming dalawa ni Cheska na kumilos na parang walang nangyari. Na parang hindi namin nalaman ang madilim na lihim ni Mr. Dark. Na parang hindi namin alam na ginagamit lang niya ako noon para makuha si Cheska.Pero ngayon, hindi ko na alam kung alin ang totoo—ang galit niya o ang mga sandaling pinapakita niyang may halaga ako sa kanya.Naupo kami ni Cheska sa aming mga upuan, nagbibiruan pa rin kasama ang iba naming kaklase, pilit na isinasantabi ang bigat sa dibdib. Wala namang nakakahalata. Wala namang nagtataka.Hanggang sa marinig namin ang boses ni Mr. Dark."Only Monticello and Smith got the passing score."Napatigil ang buong klase, at ilang pares ng mata ang napatingin sa amin.Napatingin din ako kay Cheska, kita ko ang parehong gulat sa kanyang mukha. Halos hindi namin napansin na nag-eexam pala kami nung nakaraang araw dahil sa da
Pakiramdam ko’y sinuntok ako sa sikmura sa narinig ko. Alam kong ginamit ako ni Mr. Dark para makalapit kay Cheska, pero hindi ko pa rin kayang tanggapin na posibleng may mas masahol pa siyang balak. Ang sakit isipin na ang mga yakap, halik, at kahit ang mga titig niyang punong-puno ng emosyon ay maaaring kasinungalingan lang.Nakita kong lumalim ang kunot sa noo ni Tito Jai. "Kung totoo ngang ginagamit ka lang ni Yhlorie, hindi natin pwedeng hayaang magtagumpay siya," madiin niyang sabi. "Kailangan nating gumawa ng plano. At higit sa lahat, kailangan nating hanapin ang tunay na taong responsable sa pagkamatay ng ama niya.""At paano natin gagawin ‘yon, Daddy?!" sagot ni Cheska, naniningkit ang mga mata. "Habang wala pang ebidensya, ako at si Quice ang target niya! Wala siyang ibang pagkakatiwalaan kundi ang sarili niya!"Hindi ako nakapagsalita. Totoo ang sinabi ni Cheska. Sa ngayon, ako lang ang pinakamalapit kay Mr. Dark. Ako lang ang puwedeng magtanim
Pagdating namin sa bahay nila Cheska, agad akong nakaramdam ng matinding kaba. Ang bahay nila ay kasing-grandioso pa rin ng dati—malaki, elegante, at may halong bigat ng alaala sa bawat sulok. Kahit ilang beses na akong nakapunta rito, ngayon lang ako nakaramdam ng ganitong klaseng tensyon.Pinagbuksan si Cheska ng yaya nila, isang matandang babae na halatang matagal nang naglilingkod sa kanila. Nang makita niya kami, agad siyang ngumiti pero napansin ko ang pag-aalalang lumitaw sa kanyang mukha nang makita si Red sa likuran namin."Where’s Daddy?" tanong ni Cheska, diretso at walang pag-aalinlangan sa boses niya."Nasa loob po," sagot ng yaya, itinuro ang direksyon kung saan matatagpuan si Tito Jai.Napalunok ako habang sinusundan si Cheska papasok. Hindi ko maalis sa isip ko ang lahat ng sinabi ni Red kanina. Hindi ko rin mapigilan ang bumigat ang pakiramdam ko habang patuloy kong inaalala ang posibilidad na…Ginamit lang ako ni Mr. Dar
Habang si Mr. Dark ay nanatili sa kanyang lugar, iniwas ko na lang ang mga mata ko sa kanya, ramdam ko na hindi pa tapos ang lahat ng ito. Sa kabila ng pagpapanggap ni Cheska, at ng pag-pilit ni Mr. Dark na magtago ng mga lihim, nag-iisa ako sa gitna ng maraming tanong sa aking isipan."Mauna na ako sa inyo," sabi ni Mr. Dark, ang boses niya ay may halong pagka-distant at malamig, parang hindi na niya kayang magtagal pa sa presensya namin. Tumango kami ni Cheska, at kahit hindi kami sigurado sa mga nangyayari, pinili na lang naming ipagpatuloy ang mga normal na galak ng araw.Hindi ko maipaliwanag kung bakit, ngunit nang siya ay maglakad palayo, nagkaroon ako ng pakiramdam na parang may iniwasan siya—o baka may tinatago. Bawat hakbang niya papalayo ay parang may gustong itagong kabigatan. At sa bawat segundo na siya ay lumayo, hindi ko na kayang pigilan ang mga katanungan na nagsimulang mag-ikot sa aking isipan. Ano ba talaga ang layunin ni Mr. Dark? Bakit ganito a
Nagtago si Red sa likod ng isang maliit na pader sa silid, at ako naman ay nagtangkang kalmahin ang sarili ko nang marinig ko ang malalakas na katok sa pinto. Hindi ko na kayang pigilan ang takot na umaabot sa aking dibdib. Isang matinding kaba ang pumuno sa aking katawan habang pinipilit kong kalmahin ang aking isip. Hindi ko alam kung anong mangyayari, at kung paano ko haharapin ang lalapit na si Mr. Dark.Kahit nanginginig ang mga kamay ko, pinilit ko pa ring buksan ang pinto. Nang bumangon ako at iniwasang magpahalata, nahulog na lang ang tingin ko kay Mr. Dark.Siya ay nakatayo sa tapat ng pinto, ang katawan niya ay matikas at naglalabas ng isang presensyang hindi maipaliwanag. Ang mga mata niya ay puno ng galit, at ang bibig niya ay parang naipasok ang isang matalim na piraso ng yelo.“Sinong Red?” tanong niya, at ang boses niya ay tila nakakatakot, puno ng kabang nararamdaman ko sa aking dibdib. Hindi ko alam kung bakit siya galit na galit, pero ang