"LEUSOOOON!!"Halos pamugto ang aking hininga, hindi ako makagalaw saakin kinatatayuan, parang wala akong naririnig at unting-unting nanubig ang aking mga mata kasabay nito ay ang isa-isang pagpatak ng aking mga luha.A-ang... ang anak ko.. Si Leuson..I was froze in shock in where I was standing, I was there standing as I watched my son on the side of the road, hugging the puppy tightly; he was lying in there.. he was in Sabrina's arms, covering him from any scratches. Sabrina.. she.. she saved my son.Gusto kong magsalita, gusto kong takbuhin si Leuson pero tila nakapako ang aking mga paa sa kalsada na kinatatayuan ko. "Leuson...""Leuson!""Kuya!"Saka na lamang ako tila natauhan sa aking sarili matapos magtakbuhan sa aking harapan sila Leonel, Lienzo, at Lezandra papunta sa direksyon nila Leuson."Leuson, you're okay, right?!""Kuya, are you okay ba?""Leuson! Sabrina! Ayos lang ba kayo?!"Kaagad na tiningnan ni Leonel si Leuson kung mayroon ba itong mga galos o sugat, "I'm oka
"Daddy!"Mabilis na nagsipagtakbuhan ang tatlo matapos nilang makita si Leonel na pababa na mula sa kaniyang sasakyan. Kaagad namang naupo si Leonel sa kayang mga binti at sinalubong ng mahigpit na yakap ang tatlo."I've missed you so much, babies! It's been a while, my gems!" Mahigit isang linggo na din ang nakakalipas simula nang magkita ang mga anak ko at si Leonel, at sa buong mga panahon na iyon ay talagang walang sinayang na oras at panahon si Leonel dahil talagang bumawi s'ya sa mga anak ko. "Are you ready, my gems?" Nakangiting tanong ni Leonel sa tatlo habang naglalakd sila papalapit saakin.Pumunta si Leonel sa office dahil susunduin n'ya ang mga bata. May meeting kasi akong kailangang puntahan kaya naman s'ya muna ang mag babantay sa tatlo."Yes, daddy! Excited na po kami mag-skate!""Let's take a lot of picture po, daddy ha? We will show it to mama and papa po." Dagdag pa ni Lienzo, dahilan para mapatingin saakin si Leonel.Tumango lang ako ng maliit. Isa iyon sa mga pro
Christelle's Pov "Mommy look! There's a giraffe! So big!" Lezandra pointed excitedly at the giraffe in front of us. Matapos ng kalokohan namin kanina ay kaagad na nag-request ang mga bata na pumunta kami sa Zoo kaya naman ay andito kami ngayon. Si Leuson at Lienzo ay busy sa pagtingin sa mga lion na nasa kabilang side ng zoo, kasama nila ang daddy nila. "Mommy, I want to feed the giraffe, too!" Excited na saad ni Lezandra matapos makita ang ibang tourist na pinapakain ng carrots ang giraffe. "Don't. D'you want to get eaten by that giraffe?" Pananakot ni Leuson sa kanyang kapatid, nakabalik na pala silang tatlo at nasa likuran na namin ni Lezandra. Kaagad na hindi sumang-ayon si Lezandra sa kapatid, "No. 'diba Mommy, giraffe don't eat tao?" Baling saakin ni Lezandra habang hawak ang parehong pisngi na tila natatakot. "When you hand that giraffe his carrots, he'll eat it- together with your arm." Gatong pa ni Lienzo sa sinabi ni Leuson, kaagad na nagtawanan aang dalawa ng
"M-Mommy, t-there's ta—tao.." "C-christelle.."Mabilis akong napatingin sa aking likuran nang marinig ko ang pamilyar na boses na iyon. At muli nanamang nagsiunahan ang aking mga luha ng makumpirma ko kung sino ang nagsalita."Christelle.. I'm sorry.. Late ako.." Nangungusap ang mga mata ni Leonel, bakas ang lungkot, sakit, at takot sa kanyang mga mata. Nasa tapat na s'ya ng pintuan namin, nakatayo, at mayroong mga dalang paperbags. "I'm sorry.. may nangyari sa opisina, hindi ko pwedeng iwanan kasi buhay ng mga trabahador ko ang—"Hindi ko na pinatapos ang kanyang sasabihin dahil kaagad ko na s'yang tinungo at niyakap ng mahigpit. Naramdaman ko ang kanyang pagkagulat ngunit kalaunan ay sinuklian n'ya din ng mahigpit na yakap ang mga yakap ko. "Thank you... thank you kasi tumupad ka.. Salamat, Leonel..." Ito ang paulit-ulit kong binubulong sa kanya habang yakap-yakap namin ang isa't isa.Naputol lamang ang mahigpit naming yakap sa isa't isa nang may mga malilit na kamay ang pilit kam
Today is the day! Ngayong araw na magkikita ang triplets at ang daddy nila, yehey!Sa sobrang excited namin ay maaga kaming gumising ngayong araw, lalo na ang mga anak ko. Hindi sila halos makatulog kagabi at ngayon naman ay ang aga aga nilang gumising."Mommy! Let's go ligo na po tayo!" Excited na tawag saakin ni Lezandra at hawak na ang kanyang susuotin na damit. Kulay yellow ito na belle dress, regalo sa kanya ni Kleo nung birthday n'ya."Mommy, how about ito ang isuot namin, Mommy? Pogi po ba?!" Excited din tanong saakin ng dalawa habang pinapakita ang damit na gusto nilang suotinNakaupo ako sa kama namin at inaantok pa talaga, alas tres na ako nakatulog kanina at ala sais naman nila ako ginising"Yes, love.. that's so pogi!" Mabilis na kaming nag ayos ng aming nga sarili, napakaganda at napakapogi ng mga anak ko. Talagang pinaghandaan nila ang araw na ito dahil talaga namang sila ang namili ng mga gagamitin nila ngayon, simula sa kanilang damit hanggang sa kanilang mga sapatos
"One day left!" Leuson announced to his siblings after marking our calendar.Simula nang sabihin kong gusto silang makita ng daddy nila ay sobra ang naging excitement nila at sa sobrang excited nila ay araw-araw na nilang nilalagayan ng marka ang aking kalendaryo.Pagkatapos markahan ni Leuson ang kalendaryo namin ay hinatid ko na sila sa school dahil kailangan ko na ding pumasok sa opisina dahil napakarami kong kailangan itrabaho."Good morning, Miss. Here's the thing that's needed your attention." Inilapag ni Josh ang apat na makakapal na folder sa aking mesa ng makaupo na ako."Thank you, Josh." Pinagpatuloy ko na ang aking ginagawang trabaho, kailangan ko itong matapos dahil kailangan ko pang sunduin ang mga anak ko at hindi na ito pwedeng ipagpabukas o sa susunod na araw dahil kikitain na namin ang daddy nila sa mga susunod na araw."Miss Galvez?" Matapos ang tatlong oras ay bumalik si Josh sa loob ng opisina ko."Here's your ticket, Miss.." inabot n'ya saakin ang isang puting
"MOMMY!!" Malawak akong napangiti ng makita ko ang mga anak kong nagsisi-takbuhan na papunta saakin, nakapantulog pa silang tatlo at mukhang kagigising lang talaga."MOMMYY! YOU'RE BACK!" Tuwang-tuwang saad saakin ni Lezandra I kneel my down to welcome them with my hugs. I missed my cutesie, babies.. "Babies! Na-miss nyo ba si mommy? How's your day without Mommy, babies?.." Malambing kong tanong sa kanilang tatlo at saka nagpatak ng tig-iisang halik sa kanilang mga pisngi. "I'm sorry, Mommy couldn't get home yesterday because of the bagyo.." paliwanag ko sakanila na kaagad naman nilang naintidihan."Mommy.. we missed you..and it's okay. At least you are home now.." Malambing ding balik saakin nilang tatlo"Nag-answer kami Mommy ng mga assignments namin yesterday po with Tita Cassidy's help!" Bibong kwento saakin ni Lezandra habang naglalakad na kami papasok sa bahay"We also tried to make our superman lego, Mommy but.. we can't. it keeps collapsing, nu ba yun.." nakangusong dagdag
Walang namutawing salita sa pagitan naming dalawa matapos kong marinig ang pinag daanan ni Leonel sa loob ng syam na taon, it pains me hearing his suffering for the past nine year. Pakiramdam ko ay napaka selfish ko dahil ni minsan ay hindi ko naisip na nasaktan din s'ya — nasaktan s'ya ng higit pa sa sakit na naramdaman ko.Hindi ako makapagsalita at tanging ang pag iyak ko at ang mahinang pag singhot si Leonel ang aming naririnig. Hindi ko kayang magsalita, nasasaktan ako para kay Leonel."I- I am sorry..." humihikbi kong paghingi ng tawad kay LeonelI thought I was the only one who suffered, but I think I was wrong. Compared to me, who had my babies by my side while he faced those things alone. "Shh... it's okay.. you don't have to apologize.." Leonel said softly while he was trying to calm me down by caressing my back and my hair."I'm really sorry, Leonel... nagalit ako sayo without knowing that your life is worse than what I've experienced... I'm sorry.. I'm really sorry...!" P
Hindi ko malaman kung nagkakataon lang o tadhana talagasng kumikilos upang mas mapalapit kami ni Christelle — hindi lang ni Christelle kundi maging ang mga anak n'ya, sa loob ng isang buwan ay halos palagi kaming nagkikita ng hindi inaasahan, bagay na kinakasaya ko pa lalo. Kung noon ay masaya ako sa tuwing nakikita ko si Christelle, ngayon ay doble na ang saya ko sa tuwing nakikita ko si Christelle at ang mga bata. Ang sarap sa puso at talagang sigurado na ako, I'll be their daddy kahit ayaw ng mommy nila.Isang linggo na din pala ang nakakalipas matapos ang huli naming pagkikita nila Christelle at mabuti din at nakauwi na si Lezandra matapos n'yang ma-hospital dahil sa allergy attack."Spade, pakipasa naman 'to sa board, kapag nagtanong sila bakit ikaw nagpasa sabihin mo 'paki alam nila'." utos ko sa secretary ko habang nag uunat ng katawan.Halos apat na oras din akong nakaupo sa harapan ng computer ko dahil kailangan nanaman ng board ng report ko tungkol sa ginawa ko sa dubai last