Kung Ayaw Mo, Huwag Mo

THIS IS A WORK OF FICTION.

All characters appearing in this work are fictitious. Any resemblance to real persons, living or dead, establishments, is purely coincidental.

Please be advised that this story includes the use of foul words and adult humor or may contain mature / sensitive topics onward as the story progress.

Enjoy reading!

***

"AMOR FATI"

Love of fate-love all that your life has brought you.

***

Si Aqeelah

There is something to be said about two people who find each other time and time again. No matter what situations they end up in or how far apart they become - they come back to each other. Those are the people who have a little thing called fate on their side. Those are the people I envy. I want that too, but fate and love have their favoritism too...and it's not me.

I've been in three relationships already. Each one didn't quite end up well. Iniisip ko kung ako na ba talaga ang problema o sadyang nilikha ako sa mundong ito para mag-isa lang? Parang sinasabi ni Lord na kaya mo naman mag-isa kaya bakit pa kita bibigyan ng kasama? O parang parusa sa akin ito na kung may dumadating man ay hindi rin tumatagal.

My first relationship was in high school, fourth year na ako no'n. It was fun and pure. We only lasted four months 'til he decided to break up with me days after graduation and I was busy applying for entrance exam for college. Hindi naman ako na-heartbroken doon, dahil I already knew it would happen. Dahilan niya for breaking up with me is wala raw akong pake sakaniya...I was nonchalant. Gusto niya 'yong expressive, and I am not that kind of girl. My second relationship was during College, on my third year and he's a senior. We only lasted five months before he decided to break up with me. Reason niya is hirap na siya i-balance ang lahat, ang ojt, ang defense, at ang relasyon namin ng sabay sabay. He needed to focus more sa thesis nila. Hindi rin naman ako na-heartbroken, dahil acceptable reason naman kaya it was actually a mutual understanding. My third relationship was at my first work as a call center agent sa Ortigas. He broke up with me when I found out he was cheating with someone sa work. We lasted seven months and I honestly got heart broken. I resigned and find a new job dito sa Makati.

That break up made me thought of myself more. Since graduate naman ako ng college as cum laude kaya nag-apply ako sa government—sa B.I.R, and I successfully passed their exam and now isa na akong admin staff. And I've been here for three years now, at marami na rin akong achievements sa buhay na hindi ko inaakala na makakamit ko ngayon. I became the bread winner sa family. Napaayos ko ang bahay namin. Nabilhan ng motor ang papa ko. Nabilhan ng magagandang gamit ang bahay. Nagpapaaral sa bunsong kapatid. Nag-aalok na ng tulong sa ate ko. Ako na 'yong may pera sa pamilya kaya ang tingin ko sa sarili ko ay sumakses na rin sa wakas! But all this success, I thought love will finally find me...but it honestly didn't. When I actually learned to live my life, love slipped away from my palms.

And then it hits me noong isa-isa na sa mga kaibigan ko ang nagkakaroon ng anak, na-e-engaged, o kinakasal. Habang ako mag-isa pa rin. Ilang inaanak na ang nakolekta ko. Ilang wedding reception na rin ang nakainan ko...pang lima na yata itong ngayon. Isang high school friend na naman ang ikakasal. Friend ko 'yong bride, coincidence rin daw dahil nagmeet sila sa isang hike na joiners tapos parang kakampi nila 'yong tadhana dahil halos friend no'ng guy ay taga same school namin no'ng highschool. May mga mutual friends sila sa Pateros National High School. Kismet nila ang isa't isa. Sa edad kong ito—twenty-seven, nakakainggit 'yon!

Kaunting kamustahan sa mga dati kong nakakasama't nakakausap. Halos sa isang mahabang table nakareserved kaming mga taga-PNHS. Medyo maliit lang din kasi ang reception. Nirentahan na private place with catering service. Ang theme ng kasal ay beige and champagne color. Pinagigitnaan ako ng dalawa kong close girl friend na sina Tin short for Christine, at Dons short for Donna.

"Reunion na naman ba 'to ng section natin? Mga Dama de noche!" wika ni tin.

Majority sa upuan ay kaming magkakaklase at dito lang din kasi sa Pateros ginanap ang kasal nila dahil mostly ang mga bisita ay taga rito.

"Ikaw tin may asawa't anak na, pero maliit ka pa rin hahahahaha!" pang-aasar ni John.

"Ikaw, dons? Uwian ka pa rin ba sa isabela? Hahahaha!" sabi ni Jepoy.

"Oo, natural uwian ako ro'n nandoon pamilya ko, e!" sambit ni Dons.

Taga isabela kasi ang napangasawa niya at dito siya sa manila nagtatrabaho. Bihira lang siya kung umuwi roon kapag holiday o may okasyon. Magka probinsya sila ng asaw niya.

"Si Aqee na lang pala sainyo hindi pa kinakasal o nabubuntis, e?" Sabi ni Jomar.

"O, tapos?" pagmamaldita ko na tinawanan nila.

"Wala kang plano? Gusto mo maging dalagang pilipina habambuhay? Matandang dalagang pilipina?"

"Gusto mo manahimik buhay mo ngayon pa lang? Ha?" may pagbabanta sa pagkakasabi ko no'n kay Jomar dahil sa hawak kong bread knife.

"Sorry na, Aqee! Hahahahaha! Gusto mo ba ng reto? May kilala ako! Taga sa amin, nag-aaral ng law tapos cpa! BIR nagwowork kaso sa may pasig. Ano, G?"

"Pass! Ayoko ng reto reto gusto ko nakatadhana sa'kin!"

"Baliw ampota! Twenty twenty five na uy! Hindi na uso 'yan!"

"Kahit na ba? Atsaka hindi ko need ng CPA, sipain ko pa 'yan!"

"Nako! Kapag nakita mo 'yon...tsk! Gwapo 'gaya ko!" pagyayabang niya pa sa itsura niya na hindi naman kagwapuhan.

"Ayoko nga ng reto-reto lang! Kulit nito! Lasing ka na ba?"

Tinawanan lang ako ni Jomar. Alam ko sa sarili ko na hindi naman ako pangit. May itsura naman ako. Inaalagaan ko ang sarili ko, malinis ako sa katawan, nagsskin care routine ako every night...doon mostly ang investment ko. Hindi naman ako gano'n kalaki ang katawan—medyo chubby na sakto lang naman? Healthy. Hindi naman ako gano'n katangkad...five-two ang height ko. Sabi nila cute raw ako kahit 'di singkit ang mata ko dahil bilugin ito. Hindi rin ako mestiza, medyo kulay pinoy naman, pero hindi rin ako gano'n ka morena. Pango rin ang ilong ko. Gusto ko ang hairstyle na short hair layered cut...mas bagay raw sa'kin dahil round face ako, pero no'ng high school ako long haired girlie ako na palaging may bulaklakin na hairpin ang hair style ko. Hindi ako gano'n kagandahan, cute lang. Tipong may nagkakagusto pa rin sa itsura ko samahan pa ng aking ugali na medyo boyish pero charming? Naks! Panalo na 'yon!

"Ayon na pala siya, e! Cha! Dito!" bulyaw ni Jomar sa may bandang pintuan at kinakaway kaway pa ang kamay nito para mapansin siya. Lahat kami napatingin sa tinitignan niya.

"Siya ba 'yong irereto mo?" tanong ko kay Jomar.

"Si Cha? Hindi siya 'yong tinutukoy ko no! Si Rahab sana kaso wala pa yata? Alam ko invited 'yon, e."

Naglalakad na papunta sa amin 'yong lalaki. May malapad na ngiti ito sa labi niya.  Hindi katangkaran 'gaya ni Jomar na five-five...feeling ko nga mas matangkad pa ako ng kaunti? Naka checkered long sleeve ito na black and white na may panloob na puting t-shirt, pants, at white shoes. Hindi siya on theme sa event ngayon. Maayos naman ang buhok niya...iyong nauuso ngayon na mala kempee hairdoo. Makapal ang kilay, pero hindi sabog. Bilugin ang mata, matangos ang ilong, medyo mestizo. May dimple siya malapit sa labi...pero no'ng makalapit siya sa amin nunal pala 'yon na medyo maliit nagmukhang dimple sa malayo.

"Hi..." mahiyaing bungad no'ng late.

Binati naman namin siya.

Buti na lang hindi siya 'yong irereto dahil ayoko sa mas maliit sa akin. Hindi na nga ako gano'n katangkaran, e.

"Si Cha isang programmer 'yan...'di ba?" sambit ni Jomar.

"Ahh Oo..." mahiyaing tugon no'ng lalaki.

"Kilala ko 'yan si Charlie! Nakikita ko 'yan sa campus no'ng highschool! Huwag ka campus heartthrob din 'yan, e! Kaso paano mo naging tropa 'tong si Jomar?" sambit ni tin.

"Ahh! Naging teammates kami sa intrams no'ng college! Different courses, pero one team! Tapos nagulat ako no'ng sinabi niyang magkabatchmate kami no'ng highschool 'yon pala kapitbahay ng section natin!"

"Sino siya? Hindi ko siya maalala." pabulong kong sambit kay Dons.

"Sa katabing section lang natin, section dagohoy? Hindi mo yata siya napapansin no? Sa iba kasi nakapokus mata mo no'ng high school...nasa ex mo hahahaha!"

"Gaga ka," palihim kong hinila ang ilang hibla ng buhok niya.

"Sorry na! Joke lang, e!"

Naupo 'yong Charlie sa tabi ni Jomar na katapatan ko. Medyo naiilang pa ang kilos niya sa harapan namin kaya tumahimik na lang siya.

"Oo nga pala, Aqee, hindi invited dito 'yong ex mo?" sambit ni Kim.

"Baliw ka ba kuya? Ayaw nga yata ako no'n makita. Atsaka may pamilya na rin 'yon...hindi ka ba kinuhang ninong? Close kayo no'ng highschool 'di ba?"

"Kinuha naman..."

"Dapat hindi ka pumayag...tsk!"

At bumalik ulit ang usapan sa ex ko na kaklase lang din namin no'ng high school. Kaya minsan ayoko na o-open up ang usapin na exes at past, dahil binubuhay pa rin nila 'yong matagal ng patay sa damdamin ko. Hinahanap ang wala naman dito. Siguro kaya hindi siya inimbitahan ni Carmen sa kasal niya ay dahil respoto na lang din sa akin? Gano'n pala 'yon palagi...once you've been associated to someone, kahit hindi na kayo sa kasalukuyan ay 'yong pangalan mo tila nakaposas na sa pangalan niya. Nakakairita minsan.

Actually, if my ex is still living life as a single man and we would meet here? I would believe that it' s fate now playing games with me and I would honestly play along. What's wrong with second chances naman? But since he's with a family of his own, being associated with him feels wrong.

"Paps! Sa wakas! Ayan na ang bida!" bulyaw bigla ni Jomar at napatayo pa sakaniyang kinakaupuan. Lahat kami napatingin sa bagong dating.

Medyo matangkad pa siya kay Jomar. Moreno, makisig ang katawan. Malinis ang gupit ng buhok. Halatang amoy mabango. Bilugin ang mata, maganda ang labi't ngiti. Hindi gaano kakapalan ang kilay. Medyo matangos ang ilong. Naka on theme ang kulay ng suot na t-shirt polo at hindi iyon nakatuck in sa suot niyang pantalon! May suot din siyang silver na kwintas na may pendat na parang pangsundalo? Hindi ako sure kung anong tawag doon. Naka white shoes din. May something sakaniya na parang dadakip sa'yo sa unang tingin.

Shit! Gwapo nga!

"Sorry, late ako." aniya sa boses na panglalaki talaga. "Wait lang ha? Balikan ko kayo. Batiin ko lang 'yong groom." paalam niya kala Jomar.

Tropa siguro siya no'ng groom?

"Sino 'yon, mar?" tanong agad ni Tin.

"Huy! Makasabik? May asawa't anak ka na uy!" sambit ni Jomar.

"Tinatanong lang, e!"

Napatingin naman sa akin si Jomar na may mapang-asar na ngiti.

"Ayon nga pala Aqee si Rahab. CPA at law student, siya dapat 'yong irereto ko sa'yo kaso ayaw mo, e?"

Oh shit!

"Hahaha sino nagsabing ayoko?" sambit ko na tinawanan ng ilan.

"Kita mo na! May pasabi sabi ka pang ayaw mo sa reto reto gusto mo tadhana...kupal ka pala, e!" sabi ni Jepoy.

"Manahimik ka na lang kung ayaw mong tinidurin ko mata mo palabas!"

"Ang brutal mo, ha? Mamaya...ako bahala. Matagal ng single 'yon, e!" sambit ni Jomar.

"Same lang..."

"Mukha pa naman kayong bagay...same kayo ng work field."

"We'll see, kung magagawan mo ng paraan 'di ba?"

At baka ang tadhana ko sa pag-ibig ay nakatadhanang ireto sa akin ang lalaking makakasama ko 'gang sa huli? Kung siya rin naman sino ako para humindi?

••

TBC.