how's the chapter poo? Kumusta? Again, 'wag kakalimutang uminom ng tubig parati. Sobrang init. H'wag ding kalimutang kumain at magpahinga~ love youuu~
AZRAEL NIKOLAI MORDECAIAt kung kailangan ko pang kalabanin ang buong mundo para manatili siya sa piling ko, I will.Because even if the universe made a cruel mistake by making us fall in love—I will never regret loving her.Tumunog ang phone ko at napatingin ako. A single message flashed on the screen—galing kay Gabriel.Everything's already set up for your surprise tonight. Just a few finishing touches.The surprise. Para kay Shivani.Napapikit ako saglit at huminga nang malalim. Mamayang gabi pa naman ‘yon. Pero simula pa lang ng madaling-araw ay pinaplansta na ni Gabriel ang lahat. Since nandito rin kami ngayon sa lugar na iyon, I needed everything to be smooth.I don’t want her to notice. Matalas pa naman ang kanyang pakiramdam.Grabe ang pamimilit na ginagawa ko kay Luce para pagbigyan ang request ko. “Do you know what month is it, Niko?” he asked, bakas ang galit sa bawat salitang binitawan.“I have a calendar, Luce. Wala ka ba no’n? Pwede kitang bilhan ng sandamakmak na cale
AZRAEL NIKOLAI MORDECAIHe left after spitting nonsense. Pero nonsense ba talaga?Napatingin ako kay Shivani nang gumalaw ito at umikot sa kabilang side—sa gilid ko kung saan nakatayo pa rin ako sa tabi ng glass wall.She’s still sleeping soundly.I know Shivani could betray and kill anyone, at kung darating ang araw na ako ang pagtataksilan niya at papatayin, I’m willing.Kaya ngayon pa lang ay susulitin ko na na kasama ko siya. Na nasa tabi ko siya. Na parehong mahal pa namin ang isa’t isa.Hinubad ko ang robang suot ko at tumabi sa kanya. Inayos ko ang kumot naming dalawa at niyakap siya patalikod nang muli siyang gumalaw at niyakap ako saka isiniksik ang ulo sa dibdib ko.I gently combed her short red hair with my fingers as I hummed a tune, letting the soft rhythm soothe both of us. She looked peaceful, and I couldn’t help but stare at her a little longer before my own eyes began to grow heavy. The warmth of her beside me lulled me into sleep without even realizing it.Naalimpun
AZRAEL NIKOLAI MORDECAIJust hearing Shivani’s laugh, my heart already melted. Buong gabi itong tawa ng tawa dahil sa pinaggagawa niya sa’kin. And I don’t regret it. Seeing my girl this happy because of me makes me the happiest man in the world.Pinasayaw niya lang naman ako ng kanta ng Twice na TT. I don’t know how to dance it, but she showed me a video of it.Nilunok ko ang pride ko para lang mapasaya siya ngayong araw. It’s her birthday tomorrow. Gusto ko lang maunang makabati sa kanya, so I planned everything. Isa pa, para malayo siya sa kapahamakan.Natutulog na siya sa tabi ko. Mahimbing. Napakaamo ng mukha na para bang hindi nito kayang makapatay ng tao.Nakadapa akong inalis ang nakaharang niyang mga hibla ng buhok sa kanyang mukha. It’s already eleven at night, pero nakatulog na agad ito dahil sa pagod and maybe dahil na rin sa saya.Her eyes were beaming. Sobrang ganda ng mga mata niya lalo na’t makikitang sobrang saya nito.Yayakapin ko na sana si Shivani nang muli akong na
SHIVANI IVELLE SINCLAIRNasa hotel na kaming dalawa ni Niko. Nasa iisang suit na may dalawang silid. Gusto niya pa sana na iisa lang kasi nagawa na rin naman namin ang bagay na iyon, so bakit kinakailangan pa ng isa pang kwarto. And all I said is privacy. I need my privacy. Mabuti na lang ay pumayag din siya at hindi na nakipagtalo. Inutusan niya si Gabriel na mamili ng mga damit namin kahit na may mall rin dito sa loob. Sadyang pagod na pagod na ako kakaikot dahil sa trip ng lalaking ito.Hindi pa kami umuuwi dahil bukas ay iikutin pa namin ang lugar na hindi pa namin napupuntahan—na dapat ay nasa condo ako at nagliligpit na ng mga gamit papuntang Tawi-Tawi. Kakatapos ko lang maligo at tanging suot lang ay ang roba dahil wala pa si Gabriel. Hihiga na sana ako nang tumunog ang cellphone ko. Pagkatingin ko ay nakita ko si Miko ang tumatawag.“I’ve been calling since you left,” humina ang boses nito kaya napataas ang isa kong kilay.Alam niyang kasama ko si Niko, kaya bakit niya ako h
SHIVANI IVELLE SINCLAIRPapadilim na nang pumasok kami ni Niko sa aquarium park. The warm hues of sunset were beginning to fade, replaced by the soft glow of the aquarium’s ambient lights. Medyo kaunti na lang ang tao sa loob, especially sa underwater viewing area—o baka kami na lang talaga ang naiwan.Tahimik. Napaka-peaceful. I didn’t know na makakaramdam ako ng ganitong klaseng kapayapaan—’yong parang biglang lumambot ang mundo, tahimik ang isip, at humina ang tibok ng puso sa sobrang kalma.Don’t get me wrong. Being with my friends already gives me a sense of peace. Kapag kasama ko sila, parang lahat ng problema ko nawawala—unless, of course, sila mismo ang gumawa ng problema. Pero parte na ‘yon ng barkada namin. They’re chaotic. They’re loud. They’re stubborn. At higit sa lahat, para silang magnet ng gulo.Pero kahit gano’n sila, they’re my safe space.And yet… being here now—with Niko, in this quiet, glowing space filled with floating sea creatures and nothing but the soft hum o
SHIVANI IVELLE SINCLAIRNag-ikot-ikot kami ni Niko sa loob ng amusement park, at parang bumalik kami sa pagiging bata—walang iniintinding problema, puro saya lang. Sinubukan naming lahat ng puwedeng subukan—mula sa light rides tulad ng Ferris wheel at carousel, hanggang sa mga extreme rides gaya ng roller coaster at drop tower. I could feel my heart race in every twist and turn, but what made it more thrilling was the fact that I was with him.Mas ramdam ko pa ata ang excitement ngayong araw na kasama siya, kesa sa pakikipagpalitan ng bala sa kalaban.Pagpasok naman namin sa haunted house ay panay ang tili ng lalaki at kapit na kapit sa’kin magkabilang balikat habang nasa likuran ko siya.I don’t know if its his act or hindi. Nevertheless, he made me laugh. Sa tuwing gugulatin siya ay napapatili din siya at ginagawa akong panangga sa display.“Hindi takot pumatay ng tao, pero takot na takot sa display lang?” Natatawang tanong ko sa kanya.Nagpunas naman siya ng pawis sa noo niya. Yes