THE RUDE

A while after Hanna entered the fashion room. Everyone was froze and afraid of seeing Her face that was indeed full of anger and disappointed, dahil alam na ng lahat kung paano mag react si Hanna sa isang bagay na hindi niya nagugustuhan which is a thing that shows unacceptable reasons.

Actually, Hanna’s father died when she was 10 years old. Which means nasa grade school palang sya nun, and at that young age ay naiwan na silang magkapatid dahil sa kinailangang mag trabaho ng nanay nila sa ibang lugar. Kaya Naman duon na nag start mag working student siya pati na ang kuya niya

Though isa siyang school kaya wala siyang binabayaran sa school ganunpaman nais niyang makatulong sa kapatid at nanay niya kahit sa maliit na bagay na pangangailangan nila sa bahay

At kahit na na naging mahirap para sa kanya ang buhay nuon ay masaya parin siyang nag sisikap na makapag aral. Kaya naman, naging top student sya sa school mula elementary Hanggang makatapos ng collage.

Kaya nga, para kay Hanna ay mahalaga ang dedikasyon, sipag at tiyaga. At sa tuwing nakikita nyang may mga taong hindi nag sisikap sa trabaho ay nagagalit siya dahil ang gusto niyay matuto rin ang mga tao sa paligid nya na pahalagahan ang mga bagay na mayroon sila dahil walang sinuman ang taong makakatulong sa kanila kundi ang kanilang mga sarili.

At dahil sa ganito ang uri ng ugali nya ay palagi siyang na mimissinterpret ng ibang tao, kaya kung minsan iniisip ng iba na napaka sama nya at walang ibang inisip kundi pera, career, at trabaho. Ang totooy alam ni Hanna kung anu ang tingin ng mga tao sa kanya, gayunpaman wala siyang pakialam sa sasabihin ng iba dahil para sa kanya ang mga tao ay palaging nariyan at handang mang husga gumawa kaman ng mabuti o masama.

Kaya naman, simula nuon ay natuto siyang baliwalain ang sinasabi ng iba at sa halip na mag react ay ipinapakita niya na matigas ang kanyang puso at hindi siya nasasaktan.

Isang dahilan kung bakit iniisip ng marami na sya na ang pinaka masamang tao sa balat ng lupa, dahil nga sa sinasabi nya ang gusto niyang sabihin at wala siyang pakialam kung may masaktan man siya o wala, ang mahalaga para sa kanya ay nag papakatotoo siya sa mga tao.

Napaupo si Hanna sa rolling chair nya na nakaharap sa glass table nyang pinaglalagyan ng laptop habang tangan ang matalim na tingin sa lahat ng mga taong nasa loob ng fashion room, inilagay niya ang kanyang bag sa gilid ng laptop atsaka duon din ipinatong ang kanyang Gucci sunglass.

Napuno ng katahimikan ang buong fashion room, at hindi ito dahil sa busy ang lahat sa kanilang mga trabaho. Kundi wala ni isa sa kanila ang gumagalaw o nag sasalita dahil nga sa takot. Thus, everybody is keeping theirselves in silence kulang na nga lang ay huwag silang huminga o lumunok ng laway.

“Now explain to me kung paanong nanakaw ang proposal natin!?”

Nung mga sandaling yon ay nakayuko lang silang lahat dahil hindi rin nila alam kung papaanong nanakaw ng Golden Corp. ang kanilang proposal at dahil duon ay wala silang maisagot na rason kay Hanna. Kaya sa halip na mag explain ay pinili nalamang nilang manahimik, subalit hindi iyon ang reaction na nais ni Hannang mareceive dahil bukod sa kailangan nya ng explenasyon ay gusto nya ring malaman kung sino ang may kasalanan para may mabuntunan sya ng galit nya.

“SO ANU!!!!???Tell me now kung anu nang gagawin natin ngayon if tomorrow is our Runway"

Ang naka salubong na kilay ni Hannang sabi habang galit na galit at gigil na gigil dahil sa napaka importante ng proposal na nanakaw sa kanila. Thus, she prepared the proposal for one and a half year. At isa pa, kinailangan nya pang mag out of the country just to make sure that the motif are unique. Kaya naman, parang bibigay ang natitirang kabaitan sa loob ni Hanna at gusto nya nang ikick-out ang lahat ng empleyado nya para mawalan ito ng mga trabaho dahil puro lang sakit sa ulo at kapalpakan ang inaambag ng mga ito sa kanya.

“Maam, I will send an email nalang po to let their organizer know na hindi makakaabot sa show ang ating proposal”

Ang nonsense na sagot ng kanyang operation manager. Kaya naman, at that moment ay napataas ang left eyebrow ni Hanna kasabay ng pag crossed ng kanyang both arm atsaka ito tumingin sa babae na para bang lalapain nya ito ng buhay.

“At anong sasabihin mo sa kanila? Na dahil sa kapabayaan ng management namin ay nanakaw po ng ibang companya ang aming proposal, GANUN BA!!? Tapos anu huh? ..Teka nga, Sigurado kabang ginagamit mo yang utak mo?”

Ang naiinis na sagot ni Hanna. At habang nag liliyab ito dahil sa sobarang galit ay bigla nalang tumunog ang telepono na nag alingawngaw naman ng ingay sa loob, At dahil ditoy napabalikwas ng tingin ang lahat sa pader na malapit sa may pinto,which is were the telephone was placed. And because everybody was froze and afraid to make an action,then so, Hanna stood up and answer the call.

After the moment that conversation ends up, Hanna took the gripwoods that was placed behind the door. And there she break the telephone into pieces,which is actually made some mess on the floor. Wherein, everyone was in a total shock while looking at Hanna and the broken telephone. At ito ay dahil sa sobrang inis niya na wala siyang mapag balingan ng kanyang galit.

“What the hell are you looking at!!?? Clean this up NOW!!!!!!”

Ang pabulyaw na utos ni Hanna atsaka ito bumalik sa kanyang upuan sabay halungkat sa mga papel sa second layer ng kanyang drawer. At habang nag lilinis ang kanyang mga empleyado dahil sa basag basag na parts ng telepono na nakakalat sa sahig ay hinagis naman ni Hanna ang lahat ng papel na hawak nya.

“I want you all fix this mess before 12 midnight, dahil kapag hindi ninyo nabawi ang proposal na yon. SWEAR!!!!! DON’T YOU EVER SHOW YOUR FACES ON ME!!!!!”

Ang mapait na pag babanta ni Hanna bago ito lumabas at padabog na isinara ang pinto na para bang any time ay kakalas ito dahil sa sobrang lakas ng impact nitong lumagabog pasara, buti na nga lang at wooden made ito. Kaya medyo matibay, dahil kung gawa sa salamin ang pintuan ng fashion room ay malamang na kanina pa ito nag kadurog durog.