KABANATA 3

KABANATA 3

Kinabukasan.

Nagising si Aimee sa  normal na oras ng gising niya. Aimee is a morning person.

Nang buksan niya ang mga kurtina, nakita niyang natatakpan ng dilim ang labas.

Wala namang balita tungkol magiging sama ng panahon.

Ngunit ito ang unang ulan ngayon taon pero medyo mabigat agad.

Kahit sa salamin, parang naramdaman ni Aimee ang dalang lamig ng panahon.

Nagpalit siya ng knitted na palda nang marinig niya ang tunog ng ping-pong na nagmumula sa corridor. Sobrang lakas noon.

Kung hindi mo alam, iisipin mo na ang mga dekorasyon ang nagsabugan.

"Manang Tresing, anong nangyayari..."

Kaswal na itinali ni Aimee ang kanyang mahabang buhok at binuksan ang pinto. Bago pa siya matapos magsalita ay napatulala na ang babae.

Hindi lang dekorasyon ang nagkalat sa palagid kundi ang mga kampon ng demonyo. Mag inang demonyo to be exact.

Dati, laging malinis at maayos ang bahay.

Ngayon, ito ay isa ng malaking tambakan ng kalat dahil sa gulo na gawa ng mga bwisita.

Ang unan na dapat ay nasa sofa sa unang palapag ay lumitaw sa kanyang pintuan, na may bahid na ng mantsa na hindi alam kung ano ba ‘yun.

Ang plorera naman ay gumugulong sa sahig at nabasag na rin.

Nawasak din ang milyong halaga na oil painting na nakasabit sa corridor.

Sa madaling salita, what happened is an eye-opener.

Halos nagsusumamo si Manang Tresing kay Shiro para huminto na, "Hijo, huwag mo itong paglaruan, ito ang paboritong tea set ni Ma’am Aimee.."

Clang -

Bago pa matapos magsalita ang Ginang ay nasira na ang tea set.

Matapos magawang sirain ang tea set. Inilabas ni Shiro ang kanyang dila na parang belatan at ngusuan ang Ginang,"Lululu, gusto kong maglaro! Sabi ni. Daddy Demux na bahay ko na ito mula ngayon. Kaya bakit mo ako kinokontrol? e, isang utusan ka lang naman! Matandang utusan!”  matapos sabihin ni Shiro ang mga salita, tumingala ito at nakita niya si Aimee na malamig na nakatingin sa kanya. 

“Monster girl!” sigaw ng bata.

Halatang natatakot ito sa kay Aimee. Kasi binangungot ito tuwing gabi. Dahil iyon sa sinabi ni Aimee tungkol kay Santa Claus, napapanaginipan ni Shiro na hinabol siya ni Santa Claus at mga halimaw kada gabi.

Sa isip ng bata ay dapat niyang itaboy ang masamang babaeng ito! Sabi pa nga ng  kanyang Mama na si Bella, hangga't di umaalis ang babaeng ito ay ‘di nila maaring angkinin si Demux.

Kalmado ang mga mata ni Aimee bago nagsalita,, "Just play All you want Shiro, take your time."

"Talaga?" Hindi makapaniwala tanong ni Shiro.

Sa isip ng bata, marami siyang sinira na gamit at parang nagustuhan pa ‘yun ng masamang babaeng ito dahil  hindi siya nagalit sa mga oras na ito.

Tumayo si Aimee sa tabi ng guardrail at sinulyapan si Bella sa ibaba na tila walang kamalay-malay sa lahat. Ngumiti at tumango si Aimee bago nagsalita, "Oo. Pero bawal mong hawakan ang ink painting na nakasabit sa sala sa ibaba. Ito ang paborito kong bagay sa buong bahay na ito."

Hindi kasi matiyak ni Aimee kung ito ay udyok ni Bella sa bata o sariling ideya ng musmos na si Shiro. Kaya nais niyang kumpirmahin.

Sa loob kasi ni Aimee aminado naman siya na hindi siya mabuting tao.

May nagturo sa kanya na kung siya ay na-bully, dapat niyang ibalik iyon ng sampung ulit o isandaang beses.

Namilog ang mga mata ni Shiro dahil sa sinabi ni Aimee, "Oh! Talaga ba? Okay maglalaro pa ako at iingatan ko ang paboritong bagay mo." wika ng bata na mababakasan na rin ng pagiging tuso.

Nang matapos si Shiro magsalita ay tumakbo na ito palayo.

Walang nagawa si Manang Tresing sa bata at halatang malungkot ito bago nagsalita “Ma’am, ikaw at ang young master parehong mabait na tao, pero parang mali na.”  wika ni Manang Tresing.

"Ayos lang po Manang. Hindi naman ako mabait talaga."

 "Huwag niyo na lang po siyang pigilan, siya ang nag-iisang apo ng pamilya. Hangga't masaya, mas ikalulugod ng pamilya.”

"Kung tutuusin, mpapatanong ka na lang kung hindi ba siya inalagaan at pinapangaralan ng kanyang ina? Pero dapat nating respetuhin ang pilosopiya ng pagiging magulang ng panganay sa kanyang anak. Kung hindi naman akma, at kung may mangyari talaga, doon lang tayo makikialam.." tila putol na ani ni Aimee na naunawaan naman ng ginang.

They belong to a Chinese family. Hindi man full blood ay masasabing malaki pa rin ang impluwensya ng pagiging chino sa kanilang pamumuhay.

"Okay."

Nag-aatubili na sumang-ayon si Manang Tresing, "Ikaw talaga ang bait-bait mo kaya gusto ka ng lahat na saktan at apakan.." wika ni Manang.

Ngumiti si Aimee at hindi sumagot, ngunit nagtanong: "Mayroon ka bang mga karagdagang kahon ng regalo sa bahay?"

"Anong klase?"

"Kahit ano, basta kasya ang isang A4 na papel.”

"Meron naman nandoon sa storage room."

"Kukunin ko ito para sa iyo."

Matapos makuha ang kahon, muling nagkulong si Aimee sa silid.

Inilagay niya ang nilagdaang kasunduan ng diborsiyo. Naghanap pa ng magandang laso si Aimee na itatali sa buong kahon ng regalo.

Biglang may narinig na malakas na "bang" mula sa ibaba.

Tila hindi ito pinansin ni Aimee, at itinali ng mahigpit ang kahon, gamit ang kanyang mga payat na daliri.

Hindi nagtagal, may kumatok sa kanyang pinto, at nagmamadaling sinabi ni Manang Tresing: "Ma’am Aimee, dali, bumaba ka at tingnan mo ang ginawa nila!”

Nang marinig iyon ni Aimee nagmamadaling tumayo ang babae at lumabas, hindi maganda ang mukha, "Anong sabi mo? Yung nakasabit sa sala?"

"Oo..."

Tumango si naman Manang Tresing.

Nagmamadaling bumaba si Aimee at dahil sa sobrang pagkabalisa, hindi sinasadyang natapilok ito. Na injured ang kanyang bukung-bukong.

Nang makita siyang pababa, buong pagmamalaki si Shiro na yumabang kay Aimee para ipakita ang ginawa nitong paninira.

 "Ano ang magagawa mo sa akin?" tila pahiwatig ng tingin ng bata.

Tumingin si Aimee kay Manang Tresing. 

"Tumawag ka na ba sa lumang bahay?"

"Hindi pa."

"Sige na, Call them Manang."

Sabi ni Aimee, habang si Shiro ay panay ang hampas sa kanyang katawan."Wag mo akong patulan! Masamang babae ka! Bawal kang magreklamo! Kami na ang mahal ni Daddy Demux!"

Dahil sa bata lang naman si Shiro hindi naisip ni  Aimee na baka masaktan siya ng bata, hanggang sa maitulak na siya nito dahilan para bumagsak siya sa sahig at tumama ang tailbone niya.

Masakit.

"Aimee, nasaktan ka ba?"

Mabilis na lumapit si Bella para tulungan siyang tumayo, na parang nagrereklamo, "Si Shiro kasi ay spoiled sa akin. Kapag nakikipaglaro siya sa iba, wala siyang pakialam sa pwedeng mangyari.Pero lahat ng bata ay ganito naman talaga. Huwag ka ng magagalit sa anak ko."

Inalalayan ni Aimee ang kanyang baywang gamit ang isang kamay, tumingin sa ink painting na may malaking butas sa ibabaw nito, at nginisian, "So, ikaw ang nagpapahintulot sa kanya na sirain ang mga bagay sa bahay ng ibang tao?"

Namula ang mga mata ni Bella, "Hindi ko lang siya nabantayan ng saglit, kailangan mo ba akong sisihin ng ganito kalala para sa mga nasira ni Shiro?"

"Oo na kasalanan ko na dahil hindi ko siya nabantayan sandali."

Tumango si Aimee nakatingin sa magulong bahay, "Kaninang umaga pa lang, ay marami na siyang nabasag. Kung gayon, maari ko bang itanong sa sarili mo, kailan mo ba talaga na bantayan ang anak mo?"

"Aimee!"

 "Kailangan mo bang maging napaka-unreasonable? Gusto mo pang gumawa ng eksena sa lumang bahay. Sa tingin mo ba ay gagawin sa akin ni lola at ng iba pa ang lahat dahil sa sirang painting..."

"Let me correct you, hindi yan sirang painting, ito ang huling painting na ginawa ng matanda bago siya namatay."

Mahinahong sabi ni Aimee, at isang itim na kotse ang pumasok sa bakuran.

Mabilis na dumating ang mga tao mula sa lumang bahay.