Ngayon na wala pa silang anak, malaya ang pamumuhay ng mag-asawa. Pagnag-kaanak na sila, mas lalaki ang gastusin at reponsibilidad. Mahal ang pagpapalaki ng bata. Otherwise, why would a child be called a money-eating beast. "May kita rin naman ako, at may bahagi rin ako sa maliit na pamilyang ito. Babayaran ko ang ilang gastusin sa bahay, at magtitipid ka ng pera. Kung sapat na ang ipon para bayaran nang maaga ang mortgage, bayaran mo nang maaga. Mas mabilis mong mabayaran, mas mabilis kang makakapagpahinga." Hindi niya hiniling na tumulong sa pagbabayad ng mortgage. Ang vilang ito ay pre-marital property din ni Sevv, at lagi na niyang binabayaran ang mortgage, tulad ng kanyang kapatid at ni Hulyo. Kahit na bagong naging tunay na mag-asawa lang sila ni Sevv at nasa isang napakasayang panahon, kailangang iwasan ni Lucky na sundan ang dating landas ng kanyang kapatid. Bahay niya iyon, at hindi niya iyon aagawin, pero hindi rin siya tutulong sa pagbabayad ng mortgage. Paano
Sino naman ang pupunta dito na ganito kaaga? Pagkatapos makababa si Lucky sa hagdanan, nakita niya ang susi at kinuha at binuksan ang main door sa kanilang bahay. Nang makalabas na siya, nakita niya ang isang lalaking nakatayo sa harap ng kanilang gate ng villa hindi kalayuan. May hawak itong dalawang bags, mukha siyang delivery man. "Morning, Miss Harry." Manager Zarima greeted her with a smile. "It's you. Good morning po." Hindi inaasahan ni Lucky na ang dumating ay ang lobby manager ng Deverro Hotel. Itinaas ni Manager Zarima ang dala niyang bag at sinabi habang nakangiti, “Tumawag po si Mr. Deverro kagabi at umorder po ng pagkain para sa agahan. Sinabi niya na ganitong oras ide-deliver dito. Baka po nadisturbo ko ang pagtulog niyo ng ganito kaaga Miss Harry.." Naisip ni Lucky na magkasama lang sila ni Sevv buong gabi at hindi niya alam kung kailan siya tumawag kay manager Zarima para i-deliver ang kanilang breakfast. He always asked Deverro Hotel to deliver i
Tahimik na sumunod ang mga bodyguard ng bawat isa, at hindi sila nagsalita. Kung hindi sila gagawa ng kahit anong ingay habang naglalakad, ang pagkikita ng isang grupo ng mga tao sa gitna ng gabi ay maituturing na isang multo. Bago pumasok sa elevator, huminto si Mike. "Sevv." Mahina niyang sabi. Lumingon si Sevv para tingnan siya. Tumigil si Mike sa pagsasalita, at pagkatapos ng sandaling katahimikan, muli siyang nagsalita. "Don't always steal my business." Sevv said indifferently. "As long as you haven't signed a contract with others, they all have the opportunity to regret. Some people can still change their minds after signing a contract. This is how the business world is. I can't say that I stole your business. I can only say that your Padilla Group is not strong enough, so customers will choose my own company." "Business is business, and human feelings are human feelings. Don't let me give in to you." " Sevv…. you have guts." Mike said. Walang pakialam pa rin s
Natahimik si Sevv nang ilang sandali, saka lamang nagsalita nang may malalim na boses. "Kung paano iiwasan si Elizabeth, I think it's up to you to arrange it.” He couldn't possibly send Elizabeth away. "It's our arrangement. Before you come over, send me a message in advance, and I'll send her away so that she won't see you. Sasabihin ko rin sa mga magulang ko nang maaga." Walang pagtutol si Sevv sa sinabi niya. Ayaw niyang malaman ni Elizabeth ang relasyon nila ni Lucky sa ngayon. Ito ang pinaka-masayang panahon at kung malalaman ito ni Elizabeth, sino ang nakakaalam kung ano ang gagawin niya kapag nabaliw siya? "Bago ang bagong taon, sa tingin ko'y wala akong panahon para pumunta roon. Pagkatapos ng bagong taon kasi, maglalaan ako ng oras para samahan si Lucky na bumisita sa bahay niyo." Namatay na ang mga magulang ni Lucky, at hindi na niya kusang dalawin ang grupo ng mga kamag-anak sa kanyang bayan. Maliban sa kanyang tiyahin, sa business department lang siya
Nang makita iyon ni Sevv nang malinaw, puno ng pagkapahiya ang kanyang gwapong mukha. Ginulo siya ni Mike, kaya naman nagpunta siya ng pamimili. Dinampot niya ang mga paninda nang hindi man lang tinitingnan ang kinukuha niya. Kinuha niya ang lahat ng nasa mga estante. Masyadong marami ang kinuha niya, at may ilang pakete ng sanitary napkin na nakasiksik sa mga iyon, pero hindi niya napansin. “You have a wife.” Inihagis ni Sevv pabalik kay Mike ang pakete ng sanitary napkin. Mike burst out laughing. Sevv laughed so hard that he wanted to jump up, rush over, and strangle him to death! Pagkatapos ng maraming taong pag-aaway nila ni Mike, hindi pa siya kailanman ganito nahihiya sa harap nito. Matagal na tumatawa si Mike bago tumigil. Hinimas niya ang tiyan niya at sinabi kay Sevv. “Sevv, gusto mo akong patawanin hanggang sa mamatay para makuha mo ang mana ko, ano? Ang sakit na ng tiyan ko kakatawa.” “Bago ka mamatay kakatawa, gumawa ka muna ng testamento at ibigay mo sa akin ang
“Boss Deverro.” Muli na namang nagsalita ang bodyguard. Tiningnan siya ni Sevv. Sabi nito, “Sabi po ni Boss Padilla, dapat daw po na kayo mismo ang bumili, at huwag nang ipagawa sa bodyguard. Sa ganoon, maipapakita ni Boss Deverro ang kanyang sinseridad. Kung gaano po nirerespeto ni Boss Deverro si Boss Padilla, ganoon din po karami ang pagmamahal ni Boss Deverro sa pinsan niya.” Ang ibig sabihin, kung hindi lalabas si Sevv para bumili ng mga gamit nang personal, ibig sabihin ay hindi niya nirerespeto si Mike Padilla. If he is disrespectful to Mike, it means he doesn't love Lucky enough. Sevv was tormented by Mike, but Mike caught the key point. Kahit na hindi pa matagal na magkakilala sina Lucky at Mrs. Padilla, magkadugo sila. Hindi talaga kayang maliitin ni Sevv ang mga Padilla. Wala nang ibang sinabi si Sevv at tumalikod na. Bibili ng regalo para kay Mike. Matagal nang nakasara ang malaking supermarket. Pumunta na lang si Sevv sa ibang mga tindahan na 24 oras na bukas,