Ngumiti si Elizabeth, at itinaas ang kamay para punasan ang mga luha sa sulok ng kanyang mga mata. Iniwas niya ang mukha at tumingin sa malayo nang matagal bago muling lumingon. Nang humarap ulit siya kay Sevv, kalmado na ang mukha niya at nakangiti. "Sulit na ang lahat para marinig ko ‘yan sa ‘yo. Sulit ang mga taon kong pagka-inlove sa ‘yo." Buong-loob niyang iniabot ang kamay kay Sevv, at buong-loob din itong nag-abot ng kamay at nakipagkamayan dito. "I wish you and your wife happiness and a long life together." "Thank you, Miss Padilla." "I hope that I will have the honor to attend your wedding in the future.” Matapos bawiin ni Sevv ang kamay niya, malumanay niyang sinabi. "Kapag nakapag-set na ako ng petsa at magkaka-kasal na ako sa asawa ko, tiyak na magpapadala ako ng imbitasyon kina Mr. at Miss Padilla." "Hintayin ko na lang ang inyong wedding wine." Ngumiti si Elizabeth, "Uhmm, masyadong busy si Mr. Deverro, hindi ko na guguluhin ang inyong mahalagang oras, paalam."
Matapos siyang titigan nang sandali, ayaw man ay niyakap ni Lucky ang leeg nito, hinila ang ulo nito pababa, at iniharap ang mapupulang labi. Masaya si Sevv matapos mahalikan ng kanyang asawa. Isang kamay ang gamit niya sa paghila ng maleta at ang isa naman ay hawak ang kamay ni Lucky, at sabay silang lumabas ang mag-asawa. Hinihintay ng matandang babae ang mag-asawa sa baba. Ang kausap ng matandang babae ay si Bitoy. Noong tinulungan nilang lumipat si Helena noong araw na iyon, nakilala ni Lucky si Bitoy. Sinabi nitong basta’t kumpleto ang bayad, kaya niyang gawin ang anumang bagay. Nang makita ulit siya, hindi nagmamadali si Bitoy. Parang nakakita na ito ng magandang kinabukasan. "Mr. Deverro, Miss Harry." Si Bitoy ang unang bumati. Ngumiti si Lucky at nagtanong, "Sir, ano po ang pangalan ninyo? Nakalimutan kong hingin ang business card ninyo noong isang araw." Mabilis na sumulyap si Bitoy sa binata, at nang makita nitong hindi nagbago ang ekspresyon ng binata, ay naglakas
Pagkatapos ng kanilang almusal, nagtransfer ng pera si Sevv na 50, 000 pesos para kay Lucky. "I'm not short of money." aniya na makita niya ang ginawa na pagtransfer ng kanyang asawa ng pera sa kanya. There was no shortage of money in the household card he gave her. "I'm away on a business trip, and it's unknown when I'll be back. It's almost the end of the year, and it takes money to buy New Year's goods. I'll leave you a few tens of thousands of pesos and you can buy New Year's goods and whatever you want to buy." Sevv's reasons were sufficient. "On the 24th of December, we will go back to my hometown to celebrate the New Year. There are many relatives in my hometown, and we need to give a lot of New Year gifts. You can ask grandma what to give and buy them in advance. If 50,000 pesos is not enough, tell me again and I'll transfer some more money to you." Pagkatapos niyang marinig ang explanation ng kanyang partner walang magawa si Lucky kundi ang tanggapin na lang a
"Should we start with the second child or the third child?" Kausap ng matanda sa kanyang sarili. Hindi sumagot si Sevv, baka sabihin ng kanyang lola sa kanyang mga nakababatang kapatid na siya ang nasa likod nito. "Let's go with the second child. Sino kaya sa second child ang mahanapan ko ng kapareha?" Tahimik pa rin si Sevv at hindi pinansin ang kanyang Lola. He knew very few young girls. If he wanted him to provide Jayden with a wife, he should go to the Buddhist temple to take up a position. The old lady did not expect Sevv to provide a candidate. "Go in." Itinagilid ni Sevv ang kanyang ulo at tumingin sa kanyang lola na may nagtatanong na tingin sa kanyang mukha. Muling nadismaya ang matandang babae, "Ikaw talaga na bata ka, ang hina mo minsan. Pupunta ka sa business trip, bakit hindi ka pumasok sa loob at makipag-chat muna kay Lucky, hmmm?" Kailangan niya ang kanyang payo sa lahat ng kanyang ginagawa. Naku, noong sinasanay nila itong apo, itinuro sa kanya ang
Tinawagan ni Zenia ang kanyang kapatid para makapunta agad kung saan sila. "Papunta na ako, ate." Alam ni Hulyo na dumating na ang kanyang mga magulang at kapatid na babae at ang buong pamilya, kaya mabilis siyang bumangon at ginising si Yeng. Pagkatapos nilang maligo ng dalawa ay dali-dali silang pumunta sa Guadalupe Community. "Hindi pa kami nag-aalmusal, Hulyo." bulalas ng kanyang ate. "Ate, wag kayong mag-alala, kakain tayo sa labas pagdating ko." "Hindi ba kayo magkasama ni Yeng? Bakit hindi mo siya utusan na maghanda ng almusal para sa lahat? Kung sa labas tayo kakain, magsasayang lang tayo ng malaking pera dahil marami tayong kakain!" wika ng kanyang ate. Naiinip na. "Ate, sa isang hotel din kami nakatira ngayon at wala pa kaming oras na maghanap ng bahay. Wala sa bahay ko ngayon at hindi ako marunong magluto para sa sarili ko." Nabawi ni Helena ang bayad sa mga ari-arian sa sarili niyang paraan. Ngayon ay walang tubig at kuryente sa bahay ni Hulyo, at walang la
"Zenia…Zenia, pumunta ka sa banyo at humanap ng palanggana para mag-imbak ng tubig. Naku, walang gripo. Ang mga tubo ng tubig ay nilagyan ni ate at nalagare na rin namin ang mga tubo ng tubig. Mahihirapan lang kayong umihi at tingnan ang iyong sarili upang makita kung gaano kalaki ang mukha mo." Tawang-tawang wika ni Lucky. "Hiwalay na ang kapatid ko at ang kapatid mo at walang relasyon ngayon. How can you have the face to ask my sister to find a house for you to be in? Is it my sister who made you have house to live in? You, no, both would you deserve it." "If you part ways in peace and compensate my sister for her loss, then you will have a place to live now. Naku, ang lamig talaga ng panahon ngayon. I wonder if you can sleep in a house with ventilation on all sides?" "Pero makapal ang balat at laman mo, at marami naman kayo. Kakayanin mo pa rin ang napakamalamig na hangin kung magkadikit kayo." "Kung wala na kayong sasabihin na maganda, I'll hang up. Ang init talaga sa k