Ang pinakaayaw ni Zenia ay ang pagiging pasaway ng matandang babae kahapon, na nagdulot sa kanya ng pagganti ni Helena at nagdusa ng malaking pagkawala. Itinaas pa rin ng matandang babae ang kanyang baba at mayabang na sinabi. "Nakikipag-usap lang ako sa mga tao." "Luma na kang babae, ikaw..." Biglang tumayo ang siyam na kapatid ni Sevv. Lahat sila ay sinamaan ng tingin si Zenia. Natakot siya kaya awtomatikong sumandal sa kanyang asawa. Ang kanyang dila ay nakagat din ng pusa at bigla siyang naging pipi. Malamig na binigyan ng babala ni Sevv si Zenia: "Subukan mong pagalitan muli ang aking Lola!" Ang Lola ang matandang panginoon sa kanilang pamilya Deverro. Ang sinumang nangahas na hindi igalang ang Lola ay kaaway ng kanilang buong pamilya Deverro. Biglang tumayo ang ama ni Hulyo, lumapit sa kanyang anak na babae sa isang hakbang, at sinampal siya. May tunog ng pag-snap. Tiningnan ni Zenia ang kanyang ama nang may pagtataka. "Tay." "Kung hindi ka makapagsalita, manahimik
Nakita ni Hulyo, ang ama ni Zenia, na agad na inilipat ni Lucky ang pera sa kanyang manugang, at nakahinga siya ng maluwag. Ang pera ay ibinigay sa kanyang manugang, at gagamitin din ito para sa kanyang apo, hindi para sa mga tagalabas. Kung ibinigay ito sa kanyang anak, babalik ito sa bulsa ng kanyang anak na babae. Pagkatapos umalis sa bahay ng mga Ramos, iginiit ni Jonathan Lacorte na sumakay sa kotse ng kanyang panganay na kapatid. Pagkasakay sa kotse, sinabi niya kay Lucky. "Sister in law, noong pumunta ka rito para makipag-away kahapon, bakit hindi mo ako tinawagan? Siyam kaming magkakapatid, pero hindi mo ako isinama." Lumingon si Lucky at tumingin sa kanyang bunso na bayaw, at sinabi habang nakangiti. "Bata ka pa, kailangan naming protektahan ang mga menor de edad." "Sa totoo lang, menor de edad ako, at si Manuel ay menor de edad din. Ang away ng dalawa sa amin ay isang away lang ng dalawang menor de edad." "Hindi na kailangan pang gawin natin ito. Hayaan mong turuan n
Parang gumuho ang mundo ni Lucky. Naalala niya ang panahon noong high school siya, nag-aral siya ng mabuti at nakapasok sa isang magandang unibersidad. Gayunpaman, Madali lang nakapasok sa magagandang unibersidad si Sevv at ang kanyang mga kapatid, at nag-skip pa nga sila ng ilang grado. "Sister-in-law , huwag kang magmukhang ganoon ka-devastated na parang duda ka na sa buhay mo. Ako ang pinaka-devastated." Naisip ni Lucky at napagtanto na si Jonathan ang pinakamaawa-awa. Ngumiti siya at sinabi, "Huwag kang mawalan ng pag-asa. Naniniwala ako na makakapasok ka rin sa isang magandang unibersidad. Kaya mo 'yan!" "Kailangan kong makapasok sa unibersidad na pinasukan ng mga kapatid ko. Kung hindi, mag-reretention ako." Gusto niyang sabihin na sasampalin niya ang sarili ng dalawang beses kung hindi siya makapasok, pero pagkatapos niyang isipin ito, naisip niya na dapat niyang mas kaunti ang pagsampal sa sarili, kaya binago niya ang kanyang mga salita. Lumingon si Sevv para tin
Ang matandang babae ay tumanggi na nasisiyahan siya dito. Hindi nakatulog si Lucky buong magdamag. Uminom siya ng isang tasa ng kape sa umaga at ngayon ay inaantok na siya. Sabi niya, "Tatawagan ko ang aking kapatid para tanungin kung kumusta si Ben?" Sa sandaling tumawag siya, alam niya na dumalaw sina Elizabeth at ang kanyang anak kay Ben dala ang mga regalo. Alam ni Lucky ang pangunahing layunin. "Ate, may sinabi ba si Mrs. Padilla?" Hindi pa sinasabi ni Lucky sa kanyang kapatid ang tungkol dito. "Wala, naaawa lang siya sa paghihirap ni Ben. Pinagalitan ni Elizabeth ang pamilya Ramos ng kalahating oras." Mas makapangyarihan ang mga kaibigan ng kanyang kapatid at ang mga biyenan ng kanyang kapatid kaysa sa kanyang asawa at mga biyenan, na nagpalungkot lalo kay Helena. Napakabulag niya para pakasalan si Hulyo, isang basura. Paano nangahas ang kanyang asawa, isang ama, na makipagkumpitensya sa kanya para sa kustodiya ni Ben? Kapag narinig na ang kaso ng diborsyo, bibigyan n
Dinala ni Sevv si Lucky pabalik sa kanilang maliit na tahanan. Sa sandaling mabuksan ang pinto, sumugod ang alaga nilang aso. "Get out of the way!" Umagang angil ni Sevv, at tahimik na humiga sa lupa ang maliit na nilalang, hindi nangahas na lumapit. Alam nito na hindi masyadong gusto ng lalaking amo ang aso. Mabuti na lang, hindi naman ito inaabuso, at sapat ang pagkain at inumin nito. Maya-maya ay tumunog ang cell phone ni Sevv. Hawak pa rin niya si Lucky at hindi niya mailabas ang kanyang mga kamay para sagutin ang telepono. Mabilis na binaba ng kabilang partido ang telepono. Si Michael dapat iyon na sumunod sa kanyang sinabi at tumawag sa kanya tuwing sampung minuto para bigyan siya ng dahilan para umalis. Pero hindi na kailangang gawin iyon ngayon. Umalis na sina Mrs. Padilla at ang kanyang anak sa bahay ni Helena. Dinala niya si Lucky pabalik sa kanyang kwarto, ibinaba siya, tinakpan ng kumot, saka kinuha ang kanyang cell phone at tinawagan si Michael, bumulong, "M
"No!" matigas na sabi ni Sevv. "Talaga?" "Ayaw!" Tumayo si Lucky at nagsabi nang may pagsisisi sa kanyang mga mata: "Iniisip ko kasi na kung hindi mo kayang iwan ako, pwede namang magpalipas ng gabi si Manang Lea sa bahay ng kapatid ko para samahan ka, at babalik ako para samahan ka. Dahil hindi mo naman pala kailangan, mas mabuti pang samahan ko ang kapatid ko." "Lalong lumalamig ang panahon, parang taglamig na nga. Laging nilalamig ang tulog ko mag-isa, sayang." Parang sinasabi niya na kung sasabihin lang niyang hindi niya kayang iwan siya, matutulog siya sa kama niya gamit ang unan at kumot? Parang nagsisisi pa rin si Lucky, inilahad ang kamay niya at hinawakan ang mukha ni Sevv ng dalawang beses, saka bumaba, naglakad-lakad sa leeg niya, at sa huli ay napunta sa dibdib niya at hinawakan ulit ito. Nang lalong tumalim ang mga mata ni Sevv at tumitig sa kanya, binawi niya ang kanyang mapangahas na kamay. "Gutom na ako, lumabas na tayo para kumain at tikman ang niluto ng asawa
Naglalandian ang mag-asawa. Habang kumakain, napakabait ni Sevv kay Lucky. Medyo na-flatter siya. Kasabay nito, naisip niya: Ang mabuting asawa ay kailangang sanayin ang sarili. Sana lang, ang asawang sinanay niya ay hindi maagaw ng iba. Pagkatapos kumain, magkasama silang nagpunta sa bahay ng kapatid niya. Nagising na si Ben, pero ayaw pa rin niyang maglaro mag-isa at kumapit sa ina niya na parang isang piraso ng kendi. Bukod kay Lucky, hindi niya rin mahawakan, kahit si Manang Lea, ayaw niyang hayaang hawakan siya. "Ate, papasok ka ba bukas?" Tanong ni Lucky sa kapatid niya habang karga ang pamangkin niya. Tiningnan ni Helena si Ben, at pagkatapos ng ilang sandali ng pag-aalinlangan, sinabi niya, "Lucky, gusto kong mag-resign sa trabaho ko at magtayo ng sariling negosyo." Talagang nag-aalala siya sa kasalukuyang sitwasyon ng anak niya, pero kung mag-leave siya, madaling mawalan ng trabaho ang isang baguhan. Pagkatapos mag-isip ng isang araw, nagpasya siyang magtayo ng ne
"Lucky, bukas dapat ka nang pumasok sa trabaho o magbukas ng tindahan. Hindi ka na kailangang pumunta muna rito. Kaya kong alagaan nang mabuti ang anak ko." Hindi mapakali si Lucky. "Sige, papapuntahin ko si Manang Lea dito." Naimbitahan si Lea para alagaan si Ben sa araw at para alagaan ang kalinisan ng maliit nilang bahay ni Sevv. Medyo nahiya si Helena. Si Lea ang tiyahin na inimbita ng bayaw niya dahil ayaw niyang masyadong mapagod ang kapatid niya, pero lagi niyang hinihingi ang tulong ni Manang Lea. "Ate, magkapatid tayo at nagtutulungan." Ayaw ni Lucky na magkaroon ng sikolohikal na pasanin ang kapatid niya. "Hangga't okay kayo ni Ben, mas mabuti pa kaysa sa anumang bagay." "Ikaw muna ang magbayad ng sahod ni Tita Lea, at babayaran kita kapag nakabangon na ako." Pinahahalagahan ni Helena ang tulong ng kapatid niya, pero hindi niya ito pwedeng basta-basta tanggapin. Mahinahong sabi ni Sevv, "Ate, pamilya naman tayo, hindi na kailangang paghiwalayin nang ganyan. Mabuti n
Pinahinto ni Lucky ang kotse. "Lucky, maayos ba ang lahat?" Nag-aalalang tanong ni Lena. Ngumiti siya at sinabi, "Maayos naman ang lahat." Bumaba si Helena sa kotse, kinuha ang access card ng komunidad, at sinabi sa security guard habang nag-swipe ng card, "Lilipat ako, at hiniling ko sa mga taong ito na tulungan akong maglipat." Tiningnan ng security guard ang grupo ng mga tao sa pasukan ng komunidad at sinabi kay Helena, "Lilipat ka ba o i-dismantle ang bahay? Marami rin silang mga dalang kagamitan. Magpapa-renovate ka ba pagkatapos lumipat?" "Oo, magpapa-renovate ako." Pero hindi naman pera niya iyon. Wala nang ibang tanong ang security guard. Basta hindi sila nandito para makipag-away, ayos lang. Nangunguna si Helena, isang grupo ng mga tao ang naglakad papasok sa Komunidad nang may lakas. Habang naglalakad, maraming tao ang naaakit sa malaking labanan at tumigil para manood. "Helena, bakit ang dami mong dinalang tao?" Tanong ng isang taong kilala siya habang binabat
Noong panahong iyon, naisip ni Helena na sila ni Hulyo ay magtatanda nang magkasama. Hindi inaasahan, pagkatapos lamang ng ilang taon, bumalik ang mag-asawa. Sa pagkakataong ito, dumating sila para tapusin ang mga pormalidad sa diborsyo. Sumang-ayon ang mag-asawa na maghiwalay, at walang nag-away. Dinala rin nila ang lahat ng dokumento. Nang dumating ang kanilang turno sa pila, ang mga kawani ay kailangang mag-asikaso ng maraming diborsyo araw-araw at manhid na. Hindi na nila pinayuhan ang mag-asawa. Sinunod nila ang mga pormalidad at nahawakan ang mga pormalidad sa diborsyo para sa mag-asawa. Naghihintay sa gilid sina Lucky at ang ama at ina ni Hulyo. Ang ikinagulat ng tatlo sa kanila ay kakaunti lang ang mga mag-asawang dumating para magparehistro ng kasal, pero mahaba ang pila ng mga mag-asawang dumating para maghiwalay. Sinulyapan ni Lucky ang ama at ina ni Hulyo, iniisip na ang mataas na rate ng diborsyo ay hindi lamang dahil sa mga batang mag-asawa, kundi dahil din s
"Kung gusto mong makita si Ben sa panahon gusto niyo, tawagan mo ako at ipapadala ko siya sa bahay ng mga magulang mo, pero kailangan mong ibalik ang anak ko sa tamang oras." Ito ang ipinangako ni Helena kay Yeng na hindi niya gagamitin ang bata para sirain ang relasyon nila ni Hulyo. Subukang huwag siyang makita pagkatapos ng diborsyo. "Okay." wala nang tutol. "Punta na tayo sa Civil Affairs Bureau para tapusin ang mga pormalidad. Narito ako para magleave, at kailangan kong bumalik sa trabaho pagkatapos matapos ang mga pormalidad." Kalmado rin si Hulyo sa sandaling ito. Bumalik si Helena sa kotse ng kanyang kapatid at pumunta sa Civil Affairs Bureau kasama ang kanyang kapatid. Kinuha ni Hulyo ang kanyang mga magulang at sinundan ang kotse ni Lucky. Umiyak ang ina ni Hulyo sa loob ng kotse ng ilang sandali. Pagkatapos mapagalitan ng kanyang asawa, alam na wala nang pagpipilian, pinunasan ng kanyang ina ang luha niya at sinabi sa kanyang anak. "Pagkatapos matapos an
Hindi ko alam kung ilang libo-libo ang inilabas ng ina ni Hulyo para ma-lobby ang kanyang lolo para mapanatili ang mahigit sa isang milyong piso na dapat ibigay sa kanyang kapatid? Sa tingin ko hindi papayag ang kanyang lolo kung hindi tatlumpu o limampung libo. Nararapat lang sa pamilyang ito. Inaabangan pa rin ni Lucky na pumunta ang kanyang ina sa kanyang lolo para makuha ang pera, at saka mag-aaway na naman ang dalawang pamilya. Well, lumalala na siya, magagalit ba sa kanya ang kanyang Mister? Sevv: Hindi ako nagagalit sa kanya, gusto ko lang siya ng ganito! "Nanay." Mabilis na lumapit si Hulyo, hinila ang kanyang ina palayo, lumingon at sinabi sa kanyang ama. "Tatay, alagaan mo nang mabuti ang nanay ko." Inalis ng kanyang ina ang kamay niya, at sa susunod na sandali, kinurot niya ang braso niya, kinurot at pinagalitan. "Dahil sa iyo, ikaw na masamang bata, sinira mo ang isang magandang pamilya." Pagkatapos, umupo siya sa lupa, pinapalo ang lupa, umiiyak at nag
Kahit na ang isang binata ay tinuruan na alagaan ang sarili mula noong bata pa siya, hindi pa siya naging isang tagalinis. Ang pag-uutos sa kanya ng kanyang asawa ay hindi siya nagalit, kundi nagalak pa nga na gawin ito. "Okay. Pupunta ako doon pagkatapos ng trabaho. Maaari mong ipadala sa akin ang address ng bahay na inuupahan ko at tandaan na magluto para sa akin." "Oo." "Sevv, salamat." Nagpasalamat si Helena sa kanyang bayaw. Kung hindi dahil sa kanyang kapatid at asawa na nasa likod niya at sumusuporta sa kanya, hindi niya magagawang maabot ang isang kasunduan kay Hulyo sa pinakamaikling panahon at maghiwalay nang mapayapa. "Ate, lahat tayo ay pamilya, welcome ka." Nagpapasalamat pa rin si Helena. Pagkatapos ibaba ang telepono, sinabi niya ang palagi niyang sinasabi sa kanyang kapatid. "Lucky, mabait na tao si Sevv, dapat mong pakitunguhan siya nang mabuti." "Ate, namamanhid na ang tenga ko, pakisaluhan mo na ang mga tenga ko." Ngumiti rin si Helena. Gina
Halos masamid ang matanda sa pagkain na nasa bibig niya. Bakit hinayaan ni Lena na makita ng bata na yon? Nang dumating si Elizabeth, kahit ang matanda ay hindi na nakasabay para maki-join sa kasiyahan. Bukod pa rito, ang mga taong inayos ni Sevv ay dapat na ang kanyang mga bodyguard. Si Elizabeth, na ang number one fan ni Sevv, ay hindi katulad ni Lucky na hindi nakakakilala sa mga bodyguard. Nakikilala sila ni Elizabeth. Hindi magtatapos ng maganda ang sitwasyon sa panahong iyon. Mabuti na lang, ang mga sinabi ni Lucky ay nagbigay ng kapanatagan sa matanda. "Para sa mga magaspang na bagay na iyon, hindi tatawagin si Elizabeth. Mayaman siya at malamang hindi pa nakakakita ng ganitong mga okasyon. Natatakot akong matakot siya." Sabi ni Lucky. Nakakalungkot na hindi siya isinama ng pinsan niya at hindi siya pinayagan dahil sa nag-aalala siya. . "Sa tingin ko naman ay sapat na ang isang dosenang tao." Sinabi ni Lucky ito dahil ayaw niyang mahirapan ang mga kapatid ng kanyang k
"Hawak ni Lucky ang natutulog niyang pamangkin at tinanong ang kanyang kapatid. "Ate, kumain ka na ba?" "Hindi pa, pumunta ako rito pagkatapos kung pakainin si Ben. Halos tapos na akong mag-empake ng mga gamit ko. Ngayon na mayroon na akong sertipiko ng diborsyo, Lucky, kailangan kong hingin ang tulong mo para magmaneho at tulungan akong ilipat ang mga gamit ko muna." "Nakahanap din ako ng bahay na paupahan ngayong umaga. Hindi naman kalayuan sa bahay niyo at ang transportasyon ay madali lang, pero hindi pa ito nalinis. Gagawin ko ito ng dahan-dahan pagkatapos kong matapos ang mga proseso ko sa divorce ng dating asawa." Ang pinakamahalaga ngayon ay makuha muna ang sertipiko ng diborsyo. Para hindi na magdulot ng karagdagang problema. "Pagkatapos kumain ng kapatid mo sa shop ko, magpahinga ka ng kaunti. Dadalhin ko siya sa bangko para maghintay kay Hulyo. Sasamahan ko siya hanggang sa mailipat niya ang lahat ng pera sa pangalan mo, at saka ako babalik." Gusto sanang tuman
"Bakit sila magsasalita para kay Garcia?" mausisa na tanong ni Lena, "Binibigyan ba sila ng pamilya Garcia ng benepisyo?" Napailing na lang si Lucky. "Ang kapatid ko at si Hulyo ay muling nag-sign ng kasunduan sa diborsyo. Ayon sa kasunduan sa diborsyo, kailangang bigyan ni Hulyo ang aking kapatid ng higit sa isang milyon. Sa tingin ko dahil nag-aalala si Ginang Garcia tungkol sa pera, kaya naisip niyang hilingin sa dati kong pamilya na makipag-usap." Pagkatapos ng lahat, sa pangalan, ang pamilyang iyon ay mga kamag-anak ng kanyang mga kapatid. "Hindi ko alam kung magkano ang ibinigay ng ina ni Hulyo sa aking lolo? Parang pagkahagis ng mga tinapay na karne sa isang aso, na hindi na mababalik. Kapag karaniwan niyang pinaplano na bullyhin ang aking kapatid, napakatalino niya. Talaga niyang ginawa ang ganoong bagay. Sigurado akong nag-aalala siya at natatakot." Kung nalaman niya ito nang mas maaga, bakit niya ginawa iyon sa una? "Sevv, okay lang, bilisan mo nang pumunta sa trabaho
Direktang itinuro ni Lucky ang pinto at malamig na sinabi sa kanyang kamag-anak na pumunta sa tindahan. "Lolo, nandoon ang pinto ng tindahan ko, tumayo ka riyan, lumingon ka at lumabas kayo ngayon din!" "Wala kang pakialam sa negosyo ng kapatid ko!" "At ilang beses na silang pumunta sa akin, at alam nila ang sinabi ko. Ayaw nilang humingi ng tawad nang taos-puso, pero patuloy nilang sinusubukang makipagkasundo sa iyo. Sino ang mali?" Nakita na hindi nakinig si Lucky sa kanyang payo, galit na sinabi ng kanyang lolo Kay Sevv. "Binata, nakikita mo, ayaw niya ng suporta ng kanyang pamilya. Pwede mo siyang bullyhin kapag gusto mo, at hindi mo na kailangang mag-alala na pupunta kami sa iyo para mag-ayos ng buhay niyo." Gusto ni Sevv na palayasin ang matandang lalaking ito. Hindi pa ako nakakakita ng ganitong lolo. Kahit gaano mo ka-dis-gusto ang iyong apo, hindi ka dapat magsabi ng ganoong mga bagay. "Pinakasalan ko ang aking asawa para dalhin siya sa bahay para mahalin at i-sp