Namula ang mukha ni Lucky na parang hipon na niluto nang makita siyang naghahanap sa internet kung paano gumawa ng bata.Umupo siya, mabilis na kinuha ang telepono niya, nilock ang screen, nagkunwaring kalmado, at sinabing, "Nababagot lang ako at naghahanap lang ng kung anu-ano. Nasaan na ang alak?"Nagdala si Sevv ng dalawang baso ng alak. Binigay niya ang isa sa asawa niya. "Hindi pa tayo kumakain, huwag kang masyadong uminom ng marami, kalahati lang ng baso." paalala niya pero huli na."Ayan, ininom mo agad sa dalawang lagok lang, hindi mo man lang nalasahan ang alak."Bulong ni Lucky, kinuha ang kalahating baso ng alak na binigay nito sa kanya, sumipsip muna, at tama nga, hindi gaanong malakas ang lasa ng alak. Natatakot siyang malasing siya dahil kung malaman ito ng kanyang ate ay patay siya nito pero wala naman ang kanyang ate at nandito naman si Sevv pero may mangyayari, oh my.Mabilis niyang inubos ang kalahating baso ng alak na parang tubig.Sevv only took a sip and looke
"Ito ang tahanan natin. Pwede tayong manirahan dito habang buhay. Walang dapat madaliin." After Sevv hugged her into the house, he couldn't help but picked her up and went straight upstairs. "Wait until I'm full, I'll go downstairs to prepare a delicious and sumptuous dinner for you." Natigilan si Lucky. Pagpasok sa master bedroom sa ikalawang palapag, wala pang oras si Lucky para tingnan ang paligid ng kwarto nang ihiga na siya ng masigasig niyang asawa sa malaking kama. Ang malakas nitong katawan ay dumagan sa kanya, at awtomatiko niyang itinaas ang kamay para itulak ito palayo, "Ang bigat mo kaya!" natatawa niyang sabi pero kinakabahan si Lucky. Mabilis na umalalay si Sevv gamit ang mga kamay niya, yumuko para tingnan siya, ang mga mata ay parang apoy, at tinanong siya ng may paos na boses, "Lucky, is this really okay? If you want to regret it, it's not too late now. At worst, I'll take a cold shower again." Hinawakan ni Lucky ang mukha nito, "Pinagsama mo ang pinakama
Pagkabukas ni Sevv ng pinto, bumalik siya sa loob ng sasakyan at pinaandar at pumasok sa villa, at nag-park sa bakanteng espasyo sa harap ng unang bahay. "Gusto ng mga magulang ko at lola ko na manirahan sa kanilang bayan, malayo sa ingay. Doon din sila nanirahan ng ilang dekada. Sanay na sila at ayaw nilang makipag-sabay sa amin mga kabataan. Kaya lumipat si lola at nakitira sa amin ng ilang araw, tapos umuwi rin agad," paliwanag ni Sevv kahit hindi naman nagtanong si Lucky. Lucky hummed. "Gan'on talaga ang mga matatanda. Gugustuhin nila sa probinsya or tahimik na bayan kaysa makipagsabayan dito sa syudad." Pagkababa ng sasakyan, naglakad-lakad na muna si Lucky sa kanilang bakuran. Maganda ang ayos ng tanawin sa bakuran, at may harapan at likuran pa. Ang harapan ay mayroong swimming pool at ilang tanim na puno. May maliit na pavilion din na itinayo. May swing chair sa ilalim ng puno na malapit sa maliit na pavilion. Ang pag-upo roon sa oras ng pahinga, maging sa pagbabasa o
Wala siya sa Makati, at hindi niya nakikita ang pang-araw-araw na buhay ng kapatid niya. Tuwing tumatawag siya, sinasabi ng kapatid niya na maayos lang ito at sinasabihan siyang huwag mag-alala at alagaan nang mabuti ang may sakit na si Sevv. "Hindi, ang kapatid mo ay masipag mag-ehersisyo. Bukod sa tatlong beses na pagtakbo sa isang araw, hindi ito kumakain ng matatabang karne o matatamis. Busy rin siya sa pagpapaayos ng tindahan niya. Ngayon na hindi siya makahanap ng mga manggagawa para magsimula ng trabaho, siya na mismo ang nag-oorder ng iba't ibang materyales. Normal lang na pumayat ang mga tao kapag araw-araw na tumatakbo." sagot ni Lena. "Ang tatlong pagkain niya ay normal pa rin, pero hindi siya kumakain nang masyadong busog. Sabi niya ay 70% hanggang 80% lang ang busog niya ngayon." Nakahinga nang maluwag si Lucky. "Sige, yayayain kita bukas ng gabi. Punta tayo sa hot pot restaurant na sinabi mo para kumain ng hot pot, tayong dalawa lang." Kakarecover lang ni S
"Ang pinaka-ayaw ko ay ang mga manloloko, bayolente sa bahay, at ang manlinlang sa kapwa." "I won't cheat or commit domestic violence." Sevv quickly promised. Hinawakan ni Lucky ang mukha niya, "Sana magawa mo ang sinasabi mo." "Leave time to prove everything." Hindi pinansin ni Sevv ang "napakaraming panlilinlang" na may mabigat na konsensya. Mukhang minsan lang niya itong niloko, pero ang isang kasinungalingan ay binubuo ng maraming kasinungalingan at ang katumbas ng paulit-ulit na panloloko sa kanya. Gusto niyang subukan ang reaksyon nito. Kung magagalit lang ito saglit tapos ay tapos na, aaminin niya ang lahat sa kanya. Ngayon na alam na niya ang limitasyon ni Sevv, lubhang nag-aalangan siya ba sabihin ang totoo niyang pagkatao. Nakakatuwa talaga ang manloko sa asawa, pero parang impyerno naman kapag ipinaliwanag mo na. Baka hindi ka pa makapasok sa impyerno, mapapalayas ka na agad. "Sevv." Tumingin si Sevv sa kanya. "Hindi ba tayo uuwi?" Kumurap ang mga
Ang babaeng gusto ko, at ang legal kong asawa, ay nasa harapan ko araw-araw, pero hindi ko siya mahahalikan. Napakainip din ni Sevv. Ngayong magaling na siya, ito na siya kinukulit si Lucky at humihingi ng halik. Pagatapos ng matagal na halikan, sumandal si Lucky sa dibdib niya at inayos ang kanyang paghinga. "Lucky." Paos na tawag ni Sevv sa kanya kaya napaangat ang ulo nito para titigan ang kanyang asawa. Nakita ang seryosong ekspresyon nito, kumurap ito. Ang bilis magbago ng mukha ng lalaking ito. "Ano? You know, mukha kang dean ng paaralan. Naalala mo ba noong una kang tumulong sa tindahan ko, yung mga estudyante, hindi naglakas-loob pumasok sa tindahan para bumili ng mga gamit nang makita ka nila?" Bumagsak ang malaking palad ni Sevv sa mukha niya, at paulit-ulit na kinuskos ng hinlalaki niya ang mukha niya, may kaunting ngiti sa mukha. "Nung time na yun, pinagmamadali mo akong bumalik sa kompanya at sobrang nagalit ako. Akala ko tutulungan kita, pero hindi mo naman