“Let's get out of here,” nanginginig na sabi ni Callie at humiwalay kay Vincenzo na kuryosong nakatingin sa kaniya. Mabilis niyang pinunasan ang kaniyang basang pisngi. Kasabay niyon ay ang pagbukas ng pinto mula sa kanilang likuran. Alam niyang walang iba kung hindi si Julia ang lumabas ng boutique. Rinig niya ang malalim nitong paghinga marahil ay sa matinding galit. Hindi nilingon ni Callie ang babae bagkus ay nakaharap lamang siya kay Vincenzo na ngayo’y naintindihan na ang sitwasyon. “I‘ll tell Laurence about what you did, you jealous b!tch! Gawin mo ulit ito sa akin at sa pulisya tayo magtutuos!” banta ni Julia bago magmartsa paalis ng lugar na ’yon. Nang tuluyang umandar ang kotse ng babae paalis ay napalunok nang malalim si Callie. Mabigat ang paghinga niya dahil sa pagpipigil ng galit... Galit siya kay Julia ngunit mas galit siya sa sarili niya dahil nagpaapekto siya sa mga salita nito. Hindi niya matanggap na lahat ng sinabi nito ay may bahid ng katotohanan. “A
Araw ng Sabado, Abala ang buong pamilya Fuentabella sa araw ng kasal ni Callie. Magaganda ang dekorasyon sa tanyag na simbahan na paggaganapan ng seremoniya, at inimbitahan ang mga bigating personalidad, maging ang nangungunang media upang isa-telebisyon ang kasal. The Fuentabella and Consunji family were so hands on with everything. Wala nang iba pang gagawin si Callie kung hindi ang maghanda, at magmartsa sa simbahan. Callie was in her suite, looking very fresh and happy in her preparation robe. Ito na ang araw na pinakahihintay niya. Magpapakasal na sila ni Vincenzo at isakakatuparan ang mga plano nila. She couldn’t wait to strike back. Alam niyang makararating kay Laurence ang araw na ito at sisiguraduhin niyang siya ang panalo. Pagkatapos make up-an at ayusin ang buhok niya ay pinalabas niya na ang mga stylist na naroon. Pinagmasdan niya ang magarbong wedding gown na nakasuot sa mannequin. Hindi mawala ang ngiti niya habang tinitingnan kung gaano ito kaganda. It was a design s
Sa simbahan, Hindi mapakali ang pamilya Fuentabella maging ang mga taong naroon. Paano ba naman ay hindi pa dumadating ang bridal car na siyang maghahatid kay Callie sa lugar. Maging ang mga bisitang naroon upang saksihan ang pag-iisang dibdib nito kay Vincenzo Pierre Consunji ay nagtataka at nagbubulung-bulungan. Sa gilid ng altar ay nakatayo si Vincenzo. Bahagyang kunot ang noo habang iniisip na baka nagbago na ang isip ng babaeng pakakasalan niya. Sa gilid niya ay nakatindig ang amang si Manuel na iiling-iling bago sinabing, “That woman was brazen to lecture me days ago. Hindi naman pala desidido na magpakasal sa iyo.” Kinuyom ni Vincenzo ang kaniyang kamao. Bahagyang nagtagis ang kaniyang bagang sa pag-iisip na hindi na sisipot pa si Callie. His gaze went to Sammy’s direction—the flower girl of their small entourage. Kung hindi magpapakasal sa kaniya si Callie ay talagang mawawala sa kaniya ang batang dugo't laman ng yumao niyang kapatid. Dahil sa pag-iisip na ’yon ay na
The Billionaire’s Quadruplet Babies: Marry Our Mommy Again!Chapter 1“Ilayo mo sa akin ang result na iyan at umalis ka sa harapan ko! Isa ka talagang basura. Walang kwenta! Ano na lang ang magiging silbi mo sa anak ko kung isa ka pa lang baog?” saad ng kaniyang galit na biyenan pagkatapos nitong ipakita ang medical result na nagsasabi na hindi siya makapagbubuntis kahit na kailan.“Dapat hindi na lang ikaw ang ipinakasal kay Alejandro. Wala ka na ngang silbi, baog ka pa!”Naguguluhang tiningnan ni Klaire ang papel na binigay sa kaniya ng kaniyang biyenan. Hindi niya maintindihan ang sinasabi nito. Baog siya?Paanong nangyari ‘yon?“Ma, hindi ko po kayo maintindihan—”“Don’t call me that. Mas lalo kitang hindi matatanggap sa pamilyang ‘to,” sabi pa ng kaniyang biyenan. “Mabuti na lang at bumalik na si Sophia. Ilang araw na silang magkasama ni Alejandro. Did you know that? Matatapos na ang kahihiyan na binibigay mo sa anak ko at sa pamilya namin!”Napakurap siya sa sinabi nito. Tila ba
Chapter 2Malamig na bumuntong-hininga ang bata mula sa kabilang linya."It’s hard for you to remember that you have a home, Mom. Akala ko magtatagal ka pa sa institute. You keep forgetting that you have two children!”Alam ni Klaire na mainit ng ulo ng kanyang anak. Napangiti siya. “Mommy loves you so much, mwua!”Her son sighed. "You only have half an hour to go home. Otherwise, I’ll continue attacking the network of your research institute.”Nang matapos sa pagsasalita ang anak niya ay ibinaba nito ang telepono nang may pagmamalaki.Nakahinga ng maluwag si Klaire, tumalikod at sinenyasan ang mga tao sa buong research room. Lahat ng empleyadong naroon ay naghihintay, kinakabahan habang pinunasan ang malamig na pawis sa kanilang mga noo, at bumalik sa kanilang mga puwesto.Ang katrabaho niyang si Annie ay pumasok mula sa labas na may hawak na dokumento, at hindi napigilan ang mapabungisngis. Sino ba naman kasi ang mag-aakala na ang isang research room na puno ng mga high-end at talen
Chapter 3Tulala ang mga bata habang nakatingin kay Klaire pero naisip niya lang na kahit nagpalit pa ito ng mga damit ay cute na cute pa rin ang mga anak niya.She knelt in front of them and pinched their cheeks gently.“Don’t worry, hindi naman ako galit. Ang cute niyo pala kapag naka-formal clothes kayo. For sure, matutuwa ang ninang Feliz niyo kapag nakita kayo,” aniya. She could already imagine the excitement of her best friend once she sees them. "Let's go, 'wag na natin paghintayin nang matagal ang Tita Annie ninyo."Tumayo siya at hahawakan na sana ang mga kamay ng mga bata pero mabilis na nagtago si Callie sa likod ni Clayton. Napakunot ang noo ni Klaire.Kumunot din ang noo ni Clayton at diretso siyang tiningnan sa mga mata.“It seems that you’re mistaken, Tita,” sabi ng bata na lubos na kinagulat ni Klaire.Pero sa huli ay tinawanan niya lang ang anak. “Why are you talking that way, baby? Hindi naman ako nagkakamali. Kayo ang mga babies ko. Kakapanood niyo siguro ‘yan ng TV
Chapter 4 Ang dalawang bata ay nakatitig ng diretso sa kanilang ama sa unang pagkakataon. The man looked very the same in the articles they read before. With deep, handsome features, Alejandro Fuentabella was wearing a hand-made dark gray suit and a white shirt in it. His two long legs were wrapped in trousers, looking abstinent and slender. Ang kumikinang na cufflink sa manggas nito ay bahagyang kumikinang. Malamig ang pagkakatindig nito kasabay ng aura na lumalabas sa kanyang buong katawan. He was simply dignified and cold. “Sir, nahanap na po naming sina young master at young lady,” sabi ni Luke at saka binaba ang dalawang bata. Bumaba ang tingin ni Alejandro sa dalawang bata. His eyes were still cold. Tumingin sa kanya ang dalawang anak, ngunit hindi sila natakot. Callie walked closer to Clayton and whispered, "Kuya, ito ba ang daddy natin? Ang gwapo niya!" Tinapunan ito nang masamang tingin ni Clayton bago bumulong, “Don’t praise him. That man broke our Mommy’s heart in
Chapter 5 Klare took the two kids and went to the parking lot to meet up her best friend, Feliz. Halata sa mukha ng kaibigan niya na kagagaling lamang nito sa hospital. Matagal niya ring hindi nakita si Feliz, at napansin ni Klaire na pumayat ito. She hugged her best friend tightly and patted her back. Nang makapasok sa kotse ay tinanong niya ito, “Kumusta si Tita, Feliz?” Pagod na sumagot ang kaibigan. "She’s still the same, not too good." “Huwag kang mag-alala. Magiging maayos din ang lahat. We’ll take time to visit Tita later.” Tanghali nang huminto sila sa isang sikat na restaurant kung saan nagpa-reserve si Feliz para sa kanilang lahat at bilang pa-welcome na rin kay Klaire, sa kaniyang mga anak at kay Annie. Pagkapasok pa lang sa VIP room ay nilingon ni Klaire ang mga anak. “Babies, you should give your Tita Feliz a big hug.” Kumurap-kurap ang dalawang bata. Nagtago ang mga ito sa likuran ni Klaire, at mahigpit na nakawak sa magkabilaang dulo ng kaniyang suot na long s