Share

Taken

Penulis: Grace Ayana
last update Terakhir Diperbarui: 2025-02-17 13:17:46

She didn’t exactly know how she survived dinner. Basta natapos na napunan naman ang gutom niya. Matapos ang nangyari, at makalipas ang ilang sandaling pinaghupa ang nagwawalang dibdib, nadatnan niya sa kusina si Sr Wade, nakalukot ang manggas at kasalukuyang inilipat ang chinese takeout food sa mga sisidlan.

“Dig in,” paanyaya nito sa kanya na parang walang anumang nangyari.

Ang unfair lang, halos mamatay-matay na siya sa kaba at hiya pero balewala para kay Sir Wade ang halika na iyon. Siya itong eng-eng na hindi mapakali at panay ang pakiramdam sa bawat kilos nito. Every time na nagtatama ang mga mata nila, parang binabanat ang buhok niya sa anit. Parang nagsa-sommersault ang bituka niya sa tiyan. Kaya ba kapit na kapit ang mga babae rito kasi nga kahit simpleng halik lang, nawiwindang na ang diwa niya.

Matapos kumain, siya na ang nagboluntaryong magligpit.

“Sige na, ako naman. Nakakahiya na kasi sa’yo.”

“Fine.” Isinarado nito ang gripo at nagpunas ng mga kamay. “We will talk later,
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • THE CEO'S SWEETHEART   Crepe

    “Wade, are you even listening to me?”Caught up in his own thoughts, Wade only realized his father had been talking to him when his mind drifted back from wandering elsewhere. He straightened in his seat and met his father’s gaze.‘Yes, Sir.”Nanatiling nakatitig lang ang ama sa kanya. Napapansin na nitong panay silip ang ginawa niya sa kanyang phone na para bang may message na mababasa roon. It was a Saturday, yet here they were—sitting in his father’s office, discussing something his mind struggled to fully grasp. Kapag nagkataon, ini-enjoy na sana niya ang isa o dalawang bote ng light beer habang nakaupo sa kusina at inaantabayanang matapos si Tashi sa paghahain o sa paggawa ng assignments.“You seemed not in your element tonight.”Pasimple niyang itinaob ang phone sa mesa. Doon kasi nakatitig ang ama.“I hope it’s not some woman again?”His father folded his arms loosely across his chest, studying him with quiet curiosity. Pagkatapos ay sumulyap kay Rex. Thankfully, marunong umakt

  • THE CEO'S SWEETHEART   Conflicted

    Isang guhit. Isang guhit lang marking nakikita niya. Ang matinding worries, mistulang tinangay ng hangin at ng nag-uunahan sa paglandas na pawis sa noo niya. Pagod na napaupo siya sa kubeta na nakatungo lang sa hawak na PT. Ilang sandal rin siya sa ganoong ayos.“Tatlong anak,” lagi niyang sagot kapag napupunta roon ang usapan nila ng nanay niya.Apart from being successful, she had always dreamed of becoming a mother. ‘Yon dapat ang sagot niya sa tanong ni Wade noong minsang lumabas sila. Pero para ano pa at malalaman nito?Napalingon siya sa bote ng pills.She smiled sadly.‘Isasantabi ko muna ang pangarap na ‘yon.’She couldn’t have it with Wade.Pinunasan niya ang noo. Binalot ang PT at itinapon sa basurahan at pagkatapos ay naligo at sa pinakaunang beses, ininom niya ang pills. Minabuti niyang magbihis at mas piniling sa sala hintayin si Wade. Tila nahahaponhg nahiga siya sa sofa. Hinayaan niya lang na nakabukas ang TV kahit wala naman sa palabas ang buo niyang atensyon. Hanggang

  • THE CEO'S SWEETHEART   Fear

    Nagpatuloy ang mga araw na gaanoon ang setup nina Tashi at Wade. Tashi literally lived a double life. Siya pa rin ang Tashi na kilala ng pamilya kapag kausap niya ang mga ito. Kabaligtaran kapag silang dalawa na lang ni Wade. Kapag kausap niya isa man sa pamilya, kinukurot siya ng hiya at kunsensya. Kaya nga lagi siyang nagdadahilan kung bakit madalang siyang nagti-text o tumatawag.“Ang laki naman ng padala ng Tita Loida mo?”Kapag ganoon na ang takbo ng usapan, inaatake na kaagad siya ng kaba. Ayaw niyang magsinungaling pero kailangan. Buti na lang at hindi ugali ng Tita Merriam ang mag-socials. Ayaw rin nitong kausap ang Tita Loida. Safe pa rin ang mga pagsisinungaling niya… at the moment.“Tapos ka na?”Mula sa pagtutok sa phone kung saan niya nababasa ang message ng kapatid, nag-angat siya ng mukha at napatingin kay Wade. Nasa gilid ito ng pintuan, nakasilip sa kanya.“Nasa labas na si Mang Pancho.”Pumanhik si Wade sa silid niya. Kinuha ang bag at iba pang gamit at ito na ang ku

  • THE CEO'S SWEETHEART   Insane

    “D-date?”Wrong use of words. He must have refrained himself from using it knowing how Tashi would react. Sa reaksyon nito, alam na kaagad niyang aayaw ito. How clumsy of him.“Come on, Tash, it’s just dinner.”Pwede niyang huwag bawiin ang sinabi pero kailangan. He acted as casual as possible. Kusa na niyang pinatay ang stove na may nakasalang na kaserola at inunahan ng talikod ang babae. He acted like an asshole who wouldn’t accept no for an answer. Mahirap na, baka mag-tantrums pa at kung anu-ano ang sasabihin.“Wade?”Ayan na nga! Kabado siyang nilingon ito. Lalaki siya pero kinakabahan. Tashi, looking innocent and harmless, had a way of making him feel agitated.“Yes.”Napatingin si Tashi sa sarili. She was wearing a housedress. Bulaklakin. Simple ang damit na suot nito pero wala nang dapat idagdag pa. She looked dainty in it.“You look pretty in it already. Don’t mind changing.”“Okay. Kukuha lang ako ng jacket. Medyo malamig kasi.”It was a win for him. Baka pa magbago ang isip

  • THE CEO'S SWEETHEART   Date

    Kanina pa siya nakagayak. Sukbit niya ang bag sa balikat habang nakatayo sa labas ng gate. Ilang minuto na rin siya sa kinatatayuan pero walang Mang Pancho na dumating.“He’s not coming.”Napalingon siya kay Wade na nakatayo na sa tabi niya at sa kalsada rin nakatingin. Nakataas ang phone sa ere.“Family emergency.” Humakbang ito palapit sa kotse at binuksan ang passenger’s side. “Hop in.”Napatingin siya kay Wade. Nagtatanong ang mga mata. ‘Di naman kasi siya sanay na inihahatid nito sa school. Sanay siyang mag-commute. Wala naman sa usapan na ito ang maghahatid sa kanya sa school.“What?” untag ni Wade sa kanya nang lumipas pa ang ilang sandali.“May jeep naman.”“Tsk!”Tila nayayamot na kinuha nito mula sa kamay niya ang hawak na mga gamit at inilagak sa backseat.“Come on, Tashi. Time is ticking.” Nakaturo ang hintuturo nito sa suot na wristwatch.Atubili siyang sumakay. Komportable ang sasakyan pero hindi siya mapakali. Hindi talaga siya masanay-sanay sa magarang kotse nito.“You

  • THE CEO'S SWEETHEART   Towel

    Simula ng araw na ‘yon, sa bahay na halos naglalagi si Wade. Katunayan, naipon na nga ang mga damit nito sa closet nito. They were already practically living together. Sa magkabilang silid nga lang sila natutulog. Kadalasan, sa silid ni Wade nangyayari ang mga eskandalosong bagay sa pagitan nila. Kapag kasama niya ito, nababaon sa limot ang mga agam-agam, pati na ang mga turo ng mga magulang at ni Tita Merriam. Pakiramdam niya, para siyang nagbabagong katawan, nag-iiba siya sa mga yakap at haplos nito. Pero kapag humuhupa na ang init, doon bumabalik ang hiya.“Saan ka pupunta?”Naantala ang gagawin niya sanang pagdampot ng mga damit nang bigla na lang magsalita si Wade sa likuran niya. Nagtatanong ang mga matang napalingon siya sa lalaki. Wade had that look of disapproval. Nagsalubong ang mga kilay at matiim na nakatitig sa kanya.“Lilipat sa kabila?” naguguluhang sagot niya sa lalaki na mas lalong kinipkip ang kumot na nakabuhol sa gawing dibdib. Ilang beses man kasi siyang maghubad

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status