Pustaka
Cari
Beranda / Romance / THE CEO WHO LEFT ME PREGNANT / Chapter 22: The Taste of Guilt and Revenge

Share

Chapter 22: The Taste of Guilt and Revenge

Penulis: M.E.M.TSOLEN
last update Terakhir Diperbarui: 2025-10-28 09:32:50

(Gabriel’s POV)

It’s funny.

I’ve closed million-dollar deals, led rooms full of executives twice my age, and never flinched.

Pero ngayong gabi — sitting alone in my office, staring at the faint lipstick stain on a coffee cup Elise used earlier —

I felt like I was losing my mind.

Her lips touched this cup. Adrian’s lips touched hers.

Putang—

I gripped the edge of my desk, knuckles turning white.

The image replayed again and again, like a broken tape: Elise. Adrian. That moment.

Was it an accident?

Was it real?

Or worse… was it something that’s been happening right under my nose?

“Sir?”

Lucas’ voice broke through the storm.

He peeked in, cautious. “You okay?”

“Do I look okay?” I muttered.

He scratched his head. “Honestly, sir… no. You look like you’re about to murder a PowerPoint file.”

Napangiti ako kahit papano. “Lucas…”

“Sir,” he said, stepping inside. “Maybe you should talk to Miss Elise before you drown yourself in assumptions.”

“Assumptions?” I laughed bitterly. “You saw
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Bab sebelumnya Bab selanjutnya

Bab terbaru

  • THE CEO WHO LEFT ME PREGNANT   Chapter 32: Letting Go, and Letting Love Stay

    Gabi na sa resort. Tahimik na ang dagat, may mga ilaw ng tiki torches sa paligid, at ang tunog lang ng alon ang maririnig sa background. Sa di kalayuan, naglalaro si Sofia sa buhangin, nagtatawanan kasama si Gabriel na parang walang problema sa mundo.Pero hindi ganun ang nasa loob ni Elise.Nakaupo siya sa lounge chair, nakatingin sa dalawang mag-ama na para bang sa wakas — bumalik din ang piraso ng puso niyang matagal nang nawawala. Pero sa gilid ng paningin niya, nakita niyang papalapit si Adrian, tahimik, may dalang dalawang baso ng juice.“Pwede akong umupo?” tanong niya, mahina ang boses.Tumango si Elise. “Oo naman.”Tahimik muna sila. Ilang minuto lang, pero parang oras ang lumipas.Ang hangin, malamig. Ang langit, puno ng bituin.“Ang saya nilang dalawa,” sabi ni Adrian, pilit na nakangiti.“Parang hindi ko nakitang ganun ka-relaxed si Sofia dati.”“Yeah,” bulong ni Elise, nakangiti rin. “She deserves it.”Then Adrian sighed. “Elise… alam kong hindi ko dapat itanong, pero gus

  • THE CEO WHO LEFT ME PREGNANT   Chapter 31: Truth, Finally Heard

    The morning after felt heavy — not because of pain from his accident, but because of what he finally knew.Ang buong magdamag, hindi siya makatulog.Paulit-ulit niyang iniisip ang sinabi ni Elise kagabi.“Ako ‘yung babae sa Baguio. At si Sofia… anak natin.”Ang sakit. Ang saya. Ang gulo.Parang biglang bumalik lahat ng alaala — ang ulan sa Baguio, ang halakhak ng babaeng ‘di niya alam kung totoo, ang batang lagi niyang tinititigan na parang nakikita niya ang sarili niya.Now everything made sense.Pero kasabay ng realization, may apoy na sumiklab sa dibdib niya.“Lucas,” malamig ang tono niya habang naglalakad papunta sa elevator ng building.“Call a meeting. With everyone. Including Marianne.”“Sir?” alanganing sagot ni Lucas.“Ngayon na.”The Boardroom.Tahimik ang paligid. Lahat ng executives naka-upo, clueless.Marianne came in late — naka-white dress, naka-ngiti, parang walang alam.“Gabriel,” sweet niyang bati, “thank God you’re okay. I was so worried last night—”“Stop,” putol

  • THE CEO WHO LEFT ME PREGNANT   Chapter 30: When Lies Collide

    Umaga pa lang, ramdam na ni Gabriel ang bigat ng araw.Sa loob ng kotse, hawak niya ang cellphone — hindi mapakali, paulit-ulit binabasa ang huling text ni Lucas.Sir, confirmed. Si Marianne ang may pakana ng lahat.Pinigilan niyang suntukin ang manibela.Yung tipong gusto mong sumabog pero kailangan mong manatiling composed kasi CEO ka — pero tao ka rin.Tinapik siya ni Lucas mula sa passenger seat.“Sir, gusto niyo bang samahan ko kayo? Alam niyo naman si Ms. Marianne, mabilis mag-drama ‘yan. Baka may masabi pa siyang masama.”Umiling si Gabriel. “Kaya ko ‘to. I just need answers.”Pero bago pa siya makalabas ng parking, biglang bumuhos ang ulan. Parang eksenang sinadya ng langit — sabay kidlat, sabay sigaw ng makina ng kotse ng isa pang dumaan.“Sir, baka gusto niyo muna magpahinga—”“Lucas,” putol ni Gabriel, sabay suot ng seatbelt. “Hindi ako mapapahinga hangga’t hindi ko alam kung gaano kalalim ‘tong nilaro niya.”Pag-alis ng kotse, sinundan siya ni Lucas ng tingin.At doon siya

  • THE CEO WHO LEFT ME PREGNANT   Chapter: Rescue and Revelation

    Umulan nang malakas nang gabing iyon — malalaking patak ng ulan na parang sinasabayan ang bigat ng dibdib ni Gabriel. Ang windshield ng kotse niya, halos hindi na makita sa kapal ng ulan, pero hindi siya humihinto. Para siyang hinahabol ng sariling konsensya.She’s in danger.Yun lang ang tumatak sa isip niya. Paulit-ulit. Parang sirang plaka.The wipers screeched across the glass as he turned into the dim road leading to the old warehouse. The headlights caught the outline of a forgotten building — kalawangin, luma, at tila ba matagal nang walang tao.Pagbaba niya ng kotse, sinalubong siya ng lamig at amoy ng lumang bakal. Tumalon din agad si Lucas mula sa passenger seat, may hawak na flashlight, halata ang kaba sa mukha.“Sir, sigurado po ‘ko dito ‘yung address,” hingal niyang sabi. “Pero sir… may kailangan akong sabihin—”“Later,” matalim ang tono ni Gabriel. “Hanapin muna natin siya.”Bumigat ang hangin sa loob ng bodega. Ang tunog ng ulan sa bubong, parang mga yabag ng takot. Mad

  • THE CEO WHO LEFT ME PREGNANT   Chapter 28: Lies, Jealousy, and the Woman Who Knows How to Smile While Breaking You

    Tahimik sa kotse.Pero sa loob ng isip ni Gabriel, parang may kulog na walang tigil.Hindi pa rin siya makapaniwala sa nakita niya kanina.Elise.At si Adrian.Magkalapit. Magkausap. Halos maghalikan.At kahit ilang beses niyang sabihin sa sarili na wala siyang karapatan, hindi mapigilan ng puso niyang kumulo.Bakit siya galit?Bakit ang sakit makita si Elise na pinipili ‘yung iba?Hawak niya ang manibela, at sobrang higpit ng pagkakapisil niya.Marianne sat beside him, tahimik at nakangiti — yung ngiting alam mong may tinatago.“Gab,” sabi nito sa malumanay na boses.Hindi siya sumagot.“Don’t tell me nasasaktan ka pa rin d’un?”“Hindi,” sagot niya, pero halatang kasinungalingan.Marianne chuckled softly. “Kahit kailan, hindi ka marunong magsinungaling sa akin.”Lumingon siya saglit. “Stop it, Marianne. I’m not in the mood.”Pero imbes na tumigil, mas lalo itong ngumiti.“Hindi mo kailangang magsinungaling sa sarili mo, Gab. I saw the way you looked at her. The way your eyes softened

  • THE CEO WHO LEFT ME PREGNANT   Chapter 27: The Confession He Shouldn’t Have Said

    Tahimik ang buong condo.Langitngit lang ng wall clock at mahinang hangin mula sa aircon ang maririnig.Elise sat by the window, holding a mug of coffee na matagal nang lumamig.Magdamag siyang hindi nakatulog — paulit-ulit sa isip ang sigaw ni Gabriel kagabi, ang mga salitang ayaw niyang marinig pero nasaktan pa rin siya kahit alam niyang totoo ang ilan doon.“Wala kang karapatan magselos.”“Hindi mo ako girlfriend.”“Hindi ako ang babae sa Baguio…”Pinipilit niyang paniwalaan ‘yon. Pinipilit niyang wag umiyak.Pero bawat pilit niya, mas lalo lang bumibigat.Then, may marahang katok sa pinto.“Elise?”Si Adrian.Nakasando lang at may dalang paper bag.“Bumili ako ng breakfast. Alam kong di ka pa kumakain.”She tried to smile. “Salamat. Pero hindi ka na sana nag-abala pa.”“Hindi ‘to abala,” sabi ni Adrian, umupo sa tabi niya, parang walang distansya. “Besides, gusto kong makasama ka kahit five minutes lang. Lately kasi parang ang bigat mo ulit eh.”Elise chuckled softly, bitterly. “B

Bab Lainnya

Anda juga akan menyukai

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status