Bago umalis si Montague patungong KTV Bar ay binuklat niya ang isang Limited Edition ng Coffee Table Book na pasalubong sa kanya ni Oswald.
"Sana mahanap mo diyan ang babaeng magbibigay sa iyo ng kaligayahan… ang magiging ina ng inaasam-asam mong anak." Nawalan tuloy siya ng gana.
At the age of 39, he was six times divorcee at maraming beses siyang nag-announce ng engagement sa mga anak ng mga bilyonaryo na miyembro ng elite class. But none of them stayed with him long. The shortest period was six months and he end up in his one-year relationship with Stella.
Niyaya rin niya sina Ronan at Malcolm na makipag-inuman sa Club Rama ng gabing iyon upang samahan siya sa kanyang kabiguan matapos magkaroon ng pinal na desisyon ang korte sa kanyang petisyon na hiwalayan si Stella.
And he thinks it’s his lucky night to find this woman. She seemed to be an ordinary woman from the moment he set his eyes on him but there is something in her that he too cannot fathom.
Why her?
Napailing siya ng makitang nagdikit ang labi ng dalawang babae and she smiled with her French Kiss. It was an awkward thing to see in a not so liberated society. Nakita rin niya kung paano siya paliguan ng alak para lang sagipin ang kaibigan. Favorite pa naman niya ang vodka. He is just curious about her kaya siya lumabas upang makipagkilala.
“I think…I can like her,” sabi ni Mon sa kanyang sarili.
Nadaanan niya ang mga babaeng nagsasayaw at iniharang pa ang kanilang mga katawan.
“Take me home, Mr. Bluebird!” sigaw ng mga babae. Suki na kasi siya sa Club Rama at kasosyo siya ni Manager Teng.
Sinundan niya ang babae na patungo sa CR. Nakita niyang pasuray-suray na ang babae. Iyon ang unang pagkakataon na gumawa siya ng isang bagay sa isang desperadong sitwasyon.
Marami na siyang perang inaksaya sa singsing at mga kasal na nauwi lang sa diborsyo. Lahat ay ginastusan niya at sa bandang huli ay wala siyang napala.
Tahimik na ipinasok niya ang babae sa loob ng kanyang suite. And she also began acting weird just as he expects.
He began to like her submissiveness at wala sa sariling tumugon sa kagustuhan ng lalaking hindi niya kilala. Hindi siya katulad ng mga babaeng kanyang nakaniig na masasabi mong sex voracious talaga at hustler na sa kama. Hindi niya maiwasang masiyahan at makuntento sa tabi ng babae.
“I like you, baby!”
Ngumiti si Alexandra na parang narinig ang sinabi ng lalaki. Ikinawit pa nito ang kanyang braso sa leeg ni Montague.
“I like you too, Honey!” At siya pa ang sumunggab sa mapupula at nag-iinit na labi ng diborsyadong lalaki. She is totally not with herself anymore.
“Kapag iminulat mo ang iyong mga mata, AKIN KA NA!” bulong ni Mon sa babaeng kaulayaw. Kasalukuyang nag-iinit siya sa pagkiskis nito ng kanyang paa sa kanyang mabalahibong binti.
Dala na rin ng lungkot at kabiguan kaya niya iyon nagawa. Sa loob ng ilang taon na paulit-ulit na diborsyo ang kinaharap niya ay kumapal na ang kanyang mukha sa pagharap sa media upang ipaliwanag ang kanyang sarili. Ayaw na rin niyang magpaunlak ng interview hinggil sa pangyayari.
Nag-invest din siya ng emosyon sa mga babaeng kanyang nakilala bago pa sila humantong sa engagement at kasalan. Akala niya, sapat niyang makilala siya kahit sa maikling panahon dahil magkakakilala naman siya ng lubusan kapag ikinasal na sila ngunit hindi pala.
Maling kaisipan iyon.
Iminulat ni Alexandra ang kanyang mga mata. Hindi man lang siya nagtaka kumbakit siya nasa ganoong sitwasyon.
“AKIN KA NA!” sabi ni Mon.
“Then, I am your’s.” Iyon ang nagustuhan niya sa lahat ng kanyang mga sagot. Wala ni isa sa anim na babaeng iyon ang sumuko sa kanya tulad ng babaeng kasama niya ngayon.
Napakaespesyal ng gabing iyon at talagang ramdam niya ang kasiyahan sa piling ng babae higit pa sa ilang honeymoon na kanyang pinagdaanan.
Kinabukasan ay tanghali nang gumising si Mon. Nakita niya kung gaano kagulo ang loob ng kuwarto ngunit napabalikwas siya ng mapagtantong wala na doon ang babae.
“Hanapin ninyo ang babaeng ito ngayon din!” sigaw nito sa cellphone.
“Anong pangalan, Sir?”
Iyon ang malaking pagkakamali ni Mon. Wala siyang masabing pangalan sa kanyang mga tauhan.
“HANAPIN NINYO! DAMN IT!”
Nakayuko ang sampung tauhan ni Mon sa kanya ng umagang iyon sa bakuran ng mga Bluebird. Tahimik na nagkakape ang lalaki habang nakasuot lang ito ng silk bathrobe. Umilag ang mga lalaki ng ibato nito ang coffee table book na nasa mesang gawa sa salamin.
“Iisang babae lang ‘yun pero hindi pa ninyo nahanap. Mga inutil kayo!”
Ngunit lumapit si Roderick at halos lumuwa ang mga mata nito ng makita ang gitnang pahinang iyon ng libro.
“Boss, hi - hindi po ba… siya ang babaeng pinapahanap ninyo?” Nanginginig na lumapit ang lalaki sa kanyang amo.
Hinila ni Mon ang libro at tiningnan.
“Gotcha, my Queen! I finally found you and I will make sure not to let go of you anymore.” At bumunghalit ng tawa si Mon. Tinitigan ang babae.
Siya pala si Chandler Mayward. Ang bagong centerfold ng Boudoir Society, isang eksklusibong samahan na nagsasagawa ng pribadong pictorial sa ganitong klase ng mga Limited Edition ng Adult Magazine mula sa Bluebird Publishing Company.
Tinawagan ni Mon ang Editor-in-chief ng kanilang publishing company ngunit Assistant lang nito ang nakausap niya.
“What? A year-leave? Bakit?”
“Sir, paid leave po ‘yun kasi may special assignment po sa kanya sa Brazil. Ano po bang kailangan ninyo?”
Gustong malaman ni Mon ang detalye tungkol kay Chandler.
In no time, the details about her and her work description is sent to him personally. Hindi rin ligtas kung sino ang kanyang manager.
“Hello there, Portia!”
“Good morning, Mr. CEO. What made you a call this very early morning? Parang emergency po yata.”
“Gusto ko lang malaman ang tungkol sa alaga mo.”
“Sino pong alaga?”
“I am interested with Chandler. Maybe, you care to let me know her schedule. I want to pay a visit for my future queen.”
The CEO has a new found queen but he has to bear all the consequences of taking her into his family.
Nagmadaling lumabas si Alexandra sa loob ng Exclusive Suite na iyon. Halos itago niya ang kanyang mukha sa mga chambermaid at bellboy na kanyang nakasalubong sa pasilyo ng hotel. Makahulugan ang ngiti ng bumati ang mga ito sa kanya.“Good morning, Ma’am,” bati ng lalaking nakauniporme ng puti at may puting cap pa ito.“Good morning,” seryosong bati nito.Nagmadali siyang pumasok sa elevator. Halos patakbo siya at nagmadaling pumara ng kotse sa labas.Ni wala siyang maalala. Hindi man lang niya tanda kung sino ang lalaking katabi niya na pinagbigyan niya ng kanyang sarili sa unang pagkakataon.Nagmadali siyang pumasok sa gate ngunit malakas na sampal ang sumalubong sa kanya pagpasok ng kabahayan."Papa, what is that for?""Anong problema mo ha?" Hindi na nito itinuloy ang sasabihin. "Nakakahiya ka!" Ipinamukha ni Rico ang litratong kumakalat sa social media."Olivia is my bestfriend. Hindi lang po kayo sanay. Hindi naman po kami nag-lips-to-lips, Papa. At saka, hindi naman din po tombo
Gulat na gulat si Chandler ng dumating sa location ang diborsyadong si Mr. Montague Bluebird. May dala itong magandang bouquet ng bulaklak habang kasama ang ilang alalay niya. Kitang-kita niyang nagbulungan pati ang buong staff ng Baron Advertising kasama ang ilang bagito ngunit beteranong photographer ng DreamWorkX Company.Iniabot kay Chandler ang kanyang bathrobe matapos ang pictorial kasama ang dalawang lalaki sa ibaba ng hood ng kotse. Nasa madamong bahagi sila ng burol na iyon with an old cadillac. Walang itatago ang buong katawan ni Chandler ng mga oras na iyon kahit naka-dark glasses pa si Montague. Aliw na aliw siyang pinagmamasdan ang kabuuan ng babae at inaalala ang nangyari sa kanila ng nagdaang gabi.“Let’s have a break everyone,” sigaw ng kanilang director. Bumaling naman si Felix sa CEO at malugod na inanyayahan siya kanyang kubol ngunit diniretsa niyang ito.“I want to have a heart-to-heart talk with Ms. Mayward. Please!” magalang nitong pakiusap sa hindi pa ganoon ka
Umalis si Sandra patungong Brazil na hindi na inaalala ang nangyari sa kanya. Huli na para magsisi. Inisip na lang niyang may mga lalaki pa naman sigurong magmamahal sa kanya kahit hindi siya perpekto ngunit sa kabila noon, mas gusto pa rin niya itong ibigay sa bukod tanging lalaki na mamahalin niya habambuhay. That’s a perfect gift for your husband. “Hindi naman pag-aasawa ang pupuntahan ko sa Brazil. Why bother about it?” sabi ni Sandra sa sarili habang nakatingin sa labas ng eroplano. Makakapal na balumbon na lang ng mga ulap ang kanyang nakikita. Abala na sa loob ng eroplano ang mga crew nito. Ramdam pa rin niya ang pagod at muling bumigat ang talukap ng kanyang mga mata. Hindi niya napigilan ang antok. Humigit kumulang isang araw ang kanilang biyahe kasama ang kanyang ama. Masayang sumalubong ang kanyang lola. Matagal na panahon siyang hindi nakita nito matapos maghiwalay ang kanilang magulang sa cruise ship. “Oh, Sandra. You ‘re such a lovely girl.” Marunong naman ang kanyang
Maagang sinundo si Sandra ng company car upang pumasok sa opisina kinabukasan. Nakita na niya ang lalaki sa clear glass ng kanyang opisina. Maayos ang kanyang pananamit at mukha itong CEO sa halip na isang Editor-in-chief lang. Seryoso siyang nakaupo sa kanyang boss’ chair habang nakaharap sa monitor ng computer. “Mr. Templeton, Miss Alexandra Parker is here,” sabi ng kanyang sekretarya. “Mr. Photographer?” Gulat na gulat si Sandra. Hindi siya maaaring magkamali. “Yes, Miss Alexandra Parker.” “Sino pong photographer ang tinutukoy ninyo?” “I thought… ah, namamalikmata lang siguro ako. I need to change my glasses to contact lenses para mas malinaw ang paningin ko.” Seryoso ang lalaki at hindi man lang ito ngumingiti. Nakipagkamay naman ito sa kanya. Matapos ang konting kuwentuhan sa proyektong kailangan niyang gawin ay nagtungo na siya sa kanyang opisina. Hindi niya namalayan ang pagpasok ni Mon sa loob ng knayang opisina. Busy siyang nakatingin sa kanya monitor habang kanina pang
Parang nabingi si Sandra sa sinabi ng doctor. Buntis siya. At ang lalaking iyon ang ama. Ngunit sino ang lalaking iyon.“Who the hell is this man para gawin niya ito sa akin?” Unti-unting tumulo ang kanyang luha. Mabilis niya itong pinahid ng bumukas ang pinto at nakita niya si Monarch. “Thank you for sending me here. I am okay now.”Nasa pinto na si Sandra ng bigla siyang tanungin ng lalaki. “Are you married?” ngunit wala siya sa kondisyon para sagutin ang tanong na iyon. Hindi niya kailangan sagutin ang tanong. Nagmadali siyang lumabas ng kuwartong iyon.Sinundan siya ni Monarch sa pasilyo ng clinic na iyon upang komprontahin siya.“Sandra, talk to me!”“NO, I am not married. Kung tatanungin mo kung sino ang ama ng anak ko, WALA! Wala siyang ama dahil hindi ko kilala ang lalaking gumawa nito sa akin.”“Sandra…”“Puwede bang layuan mo ako, Mr. Templeton? Siguro ngayon ay alam mo na kung anong klaseng babae ako. I don’t deserve anyone.”“Nobody deserve to be this way but you still des
Sinunod ni Sandra ang mga sinabi ni Mr.Templeton upang maiwasan nila ang away at diskusyon habang nasa Brazil siya. Ayaw kasi niyang maging usap-usapan sila ng mga staff dahil na rin sa sarili nilang kagagawan. Minsan ay patingin-tingin lang ang mga staff nila pero halata sa mga mata nila na gusto nilang mang-intriga. Mataas lang ang paggalang ng buong department kay Mr. Templeton kaya hindi nila ito nabibiro tungkol sa kanyang personal na buhay. Hindi naman maikakaila sa kilos nang dalawa ang lihim na namamagitan sa kanila. “Ngayon ko lang nakitang uminit ang ulo ni Sir?” “Imagine, I heard that Miss Sandra was sent here to a project. But look at Sir Mon. Siya ‘yung nagpapakapagod sa labas.” Malaki na rin ang tyan ni Sandra. Halos limang buwan na rin. Habang tinitingnan ni Sandra ang selection ng mga litrato ay nag-muscle cramps ang kanyang binti. Napatakbo si Seiji sa opisina ni Mr. Templeton. “Sir Mon, si Ma’am Sandra po!” “What happened?” Nagtinginan ang lahat kung anong nan
PRE-PANDEMIC TIMEIpanema, Rio de Janeiro, BrazilTumagal sa Brazil si Sandra at ang kanyang pamilya. Hindi na mapipigilan ang paglaki ng bata kaya lalong napalapit si Monarch dito. Siyan a halos ang tumayong parang ama nito. Masyado niyang na-spoiled si Alexis Martin. Alam naman ng bata na hindi si Monarch ang ama nito.“Alexis, mommy told you that we are going to the mall to eat and have fun and play but you are not going to buy any toys.”“Minsan lang silang maging bata, Sandra. Pagbigyan mo na.” Ngunit hindi masabi ni Sandra na wala sa budget niya ang pambili ng mamahaling laruan. Marami pa siyang pagkakagastusan.“Come, Alex. Tell Tito Monarch what you like. Let’s buy one toy.”“Only one toy.” Tumango ang lalaki habang karga niya ang dalawang taong gulang na bata. Madaldal na itong magsalita. Aliw na aliw sa kanya si Monarch.“Yes, only one toy.” Nakatingin si Sandra sa kanilang dalawa.“Mon, huwag mo na siyang ibilhan.”“Ako na ang bahala.” Nakahawak si Sandra sa damit ng binata
Marami ang naapektuhan ng dumating ang isang malawakang pandemya. Tuluyang nanatili si Sandra at ang kanyang staff sa Brazil. Halos dalawang taon din bago lumuwag ang sitwasyon maging sa paliparan.Magtatatlong taon na si Alexi ng bumalik ang ama sa Pilipinas.“Sandra, uuwi na pala ako sa Pilipinas. Hanggang kailan ka ba dito?” Marami na siyang napabayaan sa kanyang negosyo sa Pilipinas. Ang ilan sa kanyang restaurant ay bigla niyang naipasara at marami siyang empleyado na nawalan ng trabaho.“Don’t worry, Papa. Pag-uwi namin, magpapaalam na kami ni Sandra. ‘Di ba, Sweetheart?” Ngunit hindi umimik si Sandra.Hindi nila napag-uusapan ang tungkol sa magulang ni Monarch. Hindi rin naman nagtanong si Sandra.“Bakit bigla kang nanahimik?” Umiling ang babae. “Ipapakilala kita kay Mama pag-uwi natin sa Pilipinas. She is excited to see you.”“Alam ba ng mama mo na may anak ako?”“Malalaman niya pag-uwi natin.” Hindi sinasadya ni Sandra ang magdabog. “Galit ka ba?”“Don’t worry about me, Mona