SKYLER’s POV
I’ve heard what happened two days ago. Aaliyah is not the type of person who misses class for a day or two. I’m worried so I decided to call her but unfortunately, she did not pick up her phone. I badly miss her so much, I want to see her. Ever since the day we’ve met, I knew in my heart that she’s special. We’ve become best of friends and that’s the time she told me something about her. She’s engaged. That’s the reason why I cannot tell her what I really feel for her. Aaliyah is a type of person na pakiramdam mo perpekto. You couldn’t ask for more.
When I heard na babalik siya dito sa Pilipinas,
AALIYAH’s POV It’s been a month. At sa isang buwan na yon ay medyo marami na rin ang nagbago. Mas nagiging malapit na kami ni Adrian to the point na hindi na awkward ang mag usap. Sa barkada naman ay parang aso’t pusa si Angelo at si Hannah, palaging nag aaway. Magdikit palang ang mga balat nila, ang sama na ng tingin nila sa isa’t isa. Si Skyler naman, kapansin pansin ang pagiging malapit saakin. Kung nasan ako ay nandoon din siya. Kaya hindi na nakapagtataka na masama ang tingin ng fan girls niya saakin. Kasalukuyan kaming naglalakad ng campus ng biglang may nagbigay ng bulaklak at tsokolate saamin ni Hannah. Bigla namang umalis ang mga nagbigay non. Weird.“Akin na nga yan.”Sabay na sabi ni Angelo at Skyler
ADRIAN’S POV Pagkaalis na pagkaalis ng mga magulang naming, kapansin pansin ang pagiging balisa ni Aaliyah. Mukhang malalim ang iniisip niya. Nagpunta ang mga magulang naminpara sabihin samin na matapos ang apat na buwan ay gaganapin na ang engagement party namin. Ng hindi ako makatiis ay lumapit na ako sakanya.“Hey, what’s wrong? What’s on your mind? C’mon, tell me.”“Adrian,
AALIYAH’s POV Kasalukuyan akong naghahanda ng breakfast namin ni Adrian, ang sabi ko kasi sakanya ay mas makakatipid kami kung magluluto nalang instead of ordering sa kung saan. Total naman ay maalam din ako sa pagluluto. Nagluto na rin ako ng pagkain namin for lunch, ewan ko lang kung magbabaon ‘to si Adrian.Naglalagay ako ng plato sa lamesa ng lumapit si Adrian, kinukusot kusot pa ang mga mata at mukhang wala pa sa huwisyo. Lumapit naman ako para mang asar. Naisip kong halikan siya sa pisngi, total ganon ang way of greeting sa US ay ganon na din ang nakasanayan ko. Kaso wrong move ata, nagulat siya at nangunot ang noo.“Sorry.”Usal ko at nagyuko n
ADRIAN’s POV Kasalukuyan akong nasa labas ng classroom at tumatambay. Wala kasi ang teacher namin sa Math at normal na sa mga estudyante ang pumunta sa kung saang parte ng campus para tumambay. In my case, pinili kong tumambay lang sa labas ng classroom at panuorin si Aaliyah at ang mga kaibigan niya. Ngayon palang ay masasabi kong ang weirdo ng pagkakaibigan nila. Paano kasi ay halata sa dalawang lalaki na yon na may gusto sila kay Aaliyah at sa bestfriend niyangsi Hannah. Kapansin pansin yon sa mga ngiti at tingin nila. Hindi ko tuloy maiwasang mag isip kung paano nila nagagawang itago yon sa dalawa at kung bakit hindi rin maramdaman ng mga babae.
ADRIAN’s POV Matapos ang mahabang pakikipag kwentuhan ko kay Ate ay agad akong nag drive pauwi sa bahay namin ni Aaliyah. Laking gulat ko nalang ng makita ang dalawang ugok sa labas ng bahay. Dali dali akong bumaba ng kotse at lumapit sakanila.“Bat hindi pa kayo pumapasok?”gitil na tanong ko.“Paano kaming papasok kung walang tao?”sagot ni Patrick habang nakataas ang kilay.“Panong walang tao? Asan si Aaliyah?"Naguguluh
AALIYAH’s POV Nagising ako ng biglang tumunog ang digital alarm clock sa side table ko. Saturday ngayon kaya walang pasok. Napapabuntong hininga ako ng maalala ang nangyari kagabi on my way home. Hindi ko alam kung bakit bigla nalang nawala si Adrian nung dismissal na. Naging usapan na kasi namin na sabay nalang umuwi at hihintayin niya nalang ako sa parking lot. Hindi ako marunong mag commute at mas lalong hindi ko alam ang address ng bahay namin. Weird, right? Nagkataon namang drained ang battery ng phone koat nakauwi na rin ang mga kaibigan ko kaya hindi din nila ako matulungan. Kaya naisipan ko nalang maglakad, total alam ko naman yata ang
ADRIAN’S POV It’s Sunday kaya wala kaming pasok. Bumangon ako ng maaga para maghanda ng breakfast, palagi nalang kasing si Aaliyah ang gumagawa ng gawaing bahay. Kahit papano ay alam kong nahihirapan din siya. Hindi ko nga maintindihan kung anong trip ng mga magulang naminat hindi man lang kami binigyan ng makakasama sa bahay kahit alam nilang maghapon kami sa school. Binibigyan lang nila kami ng pera at kami na ang bahalang mag budget. And speaking of, magaling din maghandle ng pera si Aaliyah. Palagi siyang nag go grocery ng mga pangangailangan namin.Gaya ngayon ay ang dami na naman naming supply sa ref.Habang naghahanda ay lumapit sakin si Aaliyah na mukhang antok na antok pa.
ADRIAN’s POV Nasa biyahe na kami pauwi ng bahay ng maisipan kong pumunta sa bahay nila Ate Lorraine. Along the way pa naman kami kaya tumuloy na ako, kahit walang kasiguraduhan na andoon sila. Tahimik lang si Aaliyah habang nasa byahe, mukhang mine memorya na naman ang daan. Nangunot ang noo niya ng mapansin na ibang way ang tinutungo namin. Ganito siya palagi sa tuwing bibiyahe, palibhasa ay hindi niya alam ang mga lugar dito sa Maynila. Haayyyy. Bat ba ko nagkaroon ng napaka cute, napaka inosente at parang batang fiancée? With that in mind, natatawa na ako.“We’re here.”Anunsyo ko ng makarating kami sa tapat ng bahay nila Ate.