Goalkeepr stand as the leader just like in Soccer, hindi naman always captain ang goalkeeper sa Soccer but in this story siya ang leader kasi dinedepensahan niya ang strategy ng kalaban para hindi sila maka-goal. Spiker means sniper in this story while the Wing Spiker is also a sniper but the back-uo one or the look out. Depenser- siya ang dumedepensa sa mga sniper. Asterals- wala siyang position sa soccer but for me Asteral stands for the girl member of the group
Chapter 22Chapter 21"It's showtime!"Mabilis kong hinanda ang mga baril at isinukbit ko ito sa gun holder na nakakabit sa bewang ko bago sinuot ang itim na jacket at mabilis na pinaandar ang aking motor.Ramdam ko ang puwersa ng lamig ng hangin na nanuot sa katawan ko. Mukhang hindi sapat ang jacket ko para malabanan ang hangin ngayong gabi.Nang marating ang abandonadong gusali ay mabilis ngunit may pag-iingat kong sinuyod ang lugar bago nakita ang hinahanap ko. Malaki ang ngiti sa mga labi ko habang walang ingay kong tinatahak ang kinatatayuan nito.I stared at the mans back amused, it was my first time I ever saw him panicking, he was known as a calm man in underworld. Based on my observation he was funding something or maybe someone?Slowly and surely I approach him.Surprisingly he didn't even feel my presence, what happened with this man? I thought Pops train them well? "Look who do we have here," gulat ang reaksiyon nito ng masilayan ako. "J-jeruzah?!""The one and only, lo
Chapter 1 "Time of death 12:00 am," huling sambit ng doktor na umasikaso sa Mama ni Jeruzah bago siya nito iwanan upang mapag-isa kasama ng kaniyang mama. Dala ng halo-halong emosiyon na nararamdaman ni Jeruzah napasalampak na lamang siya sa sahig na kinaroroonan ng kwarto ng yumaong ina, habang walang patid ang pagtulo ng mga luha sa pagod na mata nito at pilit pinupunasan na para bang sa ganoong paraan ay mapapaniwala niya ang sariling hindi pa patay ang kaniyang mama. Hindi na mabilang ni Jeruzah kung ilang beses niya ng nakwestiyon ang diyos sa utak niya, kung bakit agad binawi sa kaniya ang kanyang mama? Kung bakit hindi man lamang natikman ng mama niya ang lumabas ng ospital at mamasyal kasama niya at ng kaniyang papa? Kung bakit ang aga siya nito iniwan at mas pinili nang sumama sa liwanag? Alam niya naman sa sarili na isa sa mga araw na ito ay kukuhanin na ng poon ang kaniyang mama pero hindi niya inaasahan na sa mismong kaarawan niya pa mangyayari ang trahedyang ito. Ang
Chapter 2.1"Jeruzah Dizon!"Nakakakilabot ang boses ang lumabas sa bibig ng matandang lalaki habang sinasambit ang buo kong pangalan. Kahit sino siguro ang makakarinig ng boses nito ay maninindig ang balahibo sa takot."Ikaw si Jeruzah hindi ba?" tanong nito habang nakapako sa direksiyon ko ang paningin nito."Opo," mahina kong saad dahil bukod sa mahapdi ang sugat niya sa mga braso ay mukhang hindi pa niya napansin ang sugat sa tagaliran niya na mukhang nakalawit sa kung saan man habang tinutulak niya ang Tiya niya kanina. I wonder kung may malaki ba akong balat sa puwet at ang malas ko kainis!"Kamukhang-kamukha mo si Cairus tila pinagbiyak kayong bunga," isang kiming tawa ang pinakawalan ng matandang lalaki."Kilala niyo po ang papa?" halos bumilog ang mga mata ko na kasing bilog ng buwan sa sinabi nito. Wala naman kasi akong nakilalang kaibigan ni papa e
Chapter 2.2"Mukhang napasok tayo ng kalaban, Makas alalayan mo si Jeruzah at dalhin sa kwarto niya sa itaas, Kibou, Dillion, Kit at Raza ihanda niyo ang mga sandata niyo mukhang maraming tauhan ang ipinadala ng isa sa mga organisasyon.""Copy," sabay-sabay na sabi ng lima na agad inilabas ang mga baril na nakaipit pala sa mga likuran nito.Agad naman akong nilapitan ni Makas at hinila ang aking mga kamay para sumunod sa kaniya, habang sa kaliwang kamay nito ay isang baril. Mabilis ako nitong nadala sa aking kwarto at pina-upo sa aking kama."Kahit anong mangyari huwag na huwag kang aalis sa kwartong ito naiintindihan mo ba?" seryoso nitong utos sa akin na agad ko namang tinanguan."Ano bang nagyayari!" wala talaga akong maintindihan sa mga pangyayari. One momment Makas and I are arguing then later on umuulan na ng bala!"Saka na namin ipaliliwa
CHAPTER 3JERUZAH'S POV***5 months later***"Congratulations!""Congrats!""Thank you," may ngiting nakapaskil sa aking mga labi habang binabati ang mga bisita. Ngunit sa likod ng ngiting ito ay lungkot. After the wedding Makas immidiately return home. Ako na lamang ang natira sa venue. Pops, need to rest early dahil tumatanda na at kani-kanina lang ay nag-paalam naman ang mga kapatid ni Makas dahil pare-pareho silang busy.Simula't sapul hindi ko talaga naramdamang welcome ako sa pamilyang ito. Simula ng sabihin ni Pops ang tungkol sa kasal naging malayo ang lahat sa akin."Oh my gosh! Beshie congrats!" masayang bati sa akin ni Shiela, she's my beastfriend from highschool till college."I'm not happy you know," malungkot kong ani dito.Inakbayan naman ako nito, "Wag ka mag-isip ng negative thoughts, naku naman."Huminga muna ako ng malalim bago nilibot ang paningin sa mga bisita, "My husband
Chapter 4JERUZAH'S POVI woke up when I felt extreme pain from my abdomen. I struggle to stand up but I forced my body to move. I think Manang Delia was right that my wound is still fresh. If I just knew that Makas will just give me emotional pain I will choose to be with Manang Delia that day. Watching the golden rice swaying at the beat of the wind. Inhaling the fresh air that the plenty tree's produce. Hindi katulad dito sa Manila na puro usok ng sasakyan ang malalanghap mo at sa halip na palayan ay nakaburaot at masamang tingin ni Makas ang araw-araw kong almusal, at tanghalian.When the pain lessen, a sigh of relieve escape from my mouth. Napabuntong hininga na lamang ako habang nagtataas baba ang dibdib ko dahil tindi ng sakit na naramdan ko kanina.I think I need to see a doctor right now, baka kung magpatuloy ang pananakit nito ay ikamatay ko pa. Hindi nga ako namatay at napuruhan lang sa aksidente noong nakaraang araw. Pero ang simpleng
Chapter 5Weeks and days passed, but Makas cold treatment didn't change a bit, on the contrary he become more distance and cold towards me.And that's because of Kit who surprisingly visit me everyday, as in walang labis walang kulang at sa mga nagdaang linggo na iyon Makas everyday routine was always the same. When he's on his office at home bababa siya para kumuha ng tubig sa kusina, tapos aakyat, bababa na naman, this time para kumuha naman ng kape, tapos aakyat ulit at paulit-ulit na lang. Actually hindi na pumapasok sa company si Makas bagkos ay sa bahay na lamang siya nagtratrabaho simula nang araw-araw kung bumusita si Kit. I don't know what his thinking. Makas was known as a workaholic man, so I don't know what he's thinking."Bakit hindi mo pa dalhin ang buong kusina? Kaysa nahihirapan ka diyan kakapanik-baba," bored kong suggesttion sa kaniya ng hindi ko na matiis ang ginagawa niya. It makes me di
Chapter 6.1Nang maihanda ko na ang pagkain ay agad kong kinatok ang silid ni Makas. Limang beses ko itong kinatok, at nang pang-anim na katok ay biglang marahas bumukas ang pintuan. Bumungad sa akin ang masamang tingin ni Makas. I gulped not because I'm scared but because of his exposed body. He is just wearing his boxer kaya malaya kong pagmasdan ang katawan niya.Mula sa malapad niyang balikat, ang mala-pader nitong dibdib, ang mga pandesal nitong kahit araw-arawing kainin ay mukhang hindi pagsasawaan. Habang pababa nang pababa ang paningin ko ay siya namang pagpatak ng mga butil ng pawis mula sa mukha ko. Umagang-umaga ay tila ako biglang nauhaw."Eyes up here woman!""Ay malaking bakat!" Ngumusi naman ito ng malamig na siyang ikinabahala ko, sa tuwing ganito ang tingin niya ibig sabihin ay galit na siya. Inayos ko ang aking pagkakatayo sapagkat anumang oras ay natitiyak kong babagsak ako sa sahig sa panghihina dahil sa mga