Chapter 15

Pain took over the moment I set foot in my unit. I was lost for words. I was blanked. Hindi ko alam kung ano ang una kong gagawain. Umiyak lang ako ng umiyak.

Namamanhid ang katawan kong umupo sa sofa. Binaluktot ko ang aking tuhod at niyakap na parang doon ako kumukuha ng lakas. Punong-puno na ng luha ang aking mukha na halos wala na akong makita. Wala akong mapagsabihan sa katangahang ginawa ko. Wala akong ibang pwedeng sisihin kundi ang sarili ko.

It's my first time to feel this kind of pain. Why do I need to feel this? Sobrang sakit na hindi ko maipaliwanag. Ganito ba ang magmahal? Kasi kung ganito pala ayoko na. Tang-ina! Ang sakit sakit.

Is it even love? Hindi ko na rin alam kong ano ba talaga ang nararamdaman ko. Isa lang ang sigurado ako. Masakit! Sobrang sakit ng ginawa niya sa akin.

Umalis ng di man lang nagpaalam. Daig ko pa ang na hit and run. Tang-ina mo, Gago! Di ka man lang nag-iwan ng sulat para may remembrance sana ako! Gusto kong pagtawanan ang aking sarili. The